Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης εργάζεται συστηματικά και αποτελεσματικά ως πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Άρτος Ζωής. Την 1η Οκτωβρίου 2011 οργάνωσε την εξαιρετική ημερίδα "Ας συζητήσουμε επιτέλους για το κήρυγμα" και τώρα, λίγους μήνες μετά, κρατάμε στα χέρια μας τα πρακτικά αυτής της ημερίδας, σε μια καλαίσθητη και σοβαρή έκδοση.
Ήδη αυτή η έκδοση άρχισε να φέρνει καρπούς, ήτοι να προβληματίζει γόνιμα ανθρώπους σαν τον Νίκο Μπακουνάκη, ο οποίος στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ τα γράφει θαυμάσια:
Σε ένα τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Νέα Εστία» διάβασα μια ωραία ανάλυση για τη θρησκεία στο έργο της αμερικανίδας συγγραφέως Μέριλιν Ρόμπινσον. Ηταν ένα κείμενο πολύ καλά δομημένο, μεθοδολογικά άψογο. Κοίταξα την υπογραφή: «π. Ευάγγελος Γκανάς», δηλαδή «πατήρ», δηλαδή ιερέας της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δοκίμασα μεγάλη έκπληξη γιατί ο στοχαστικός λόγος του κειμένου είναι ξένος προς τον κρατούντα λόγο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ιδιαίτερα ξένος προς τον αφελή, κοινότοπο και πολλές φορές απλουστευτικό και μισαλλόδοξο λόγο των κυριακάτικων κηρυγμάτων. Θα έλεγα ότι την ποιότητα λόγου και ιδεών του πατρός Γκανά την έχω συναντήσει σε κείμενα του περιοδικού «Etudes», που εκδίδουν Ιησουίτες, το πιο φιλελεύθερο κομμάτι της Καθολικής Εκκλησίας, και λαϊκοί ή σε κείμενα προτεσταντών θεολόγων. Σκέφτηκα ότι ο πατήρ Γκανάς θα ήταν μια εξαίρεση μέσα στο σκοτεινό περιβάλλον του σύγχρονου εκκλησιαστικού, εκλαϊκευτικού λόγου. Ωσπου έλαβα το βιβλίο «Ας συζητήσουμε επιτέλους για το κήρυγμα», που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες σε επιμέλεια Σταύρου Ζουμπουλάκη. Εδώ ξαναβρήκα τον πατέρα Γκανά αλλά και άλλους ιερείς να διεκδικούν το κήρυγμα, διαπιστώνοντας ότι «το εκκλησιαστικό κήρυγμα βρίσκεται δεκαετίες τώρα σε κατάσταση απελπιστική». Ακόμη και όσοι δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία θα βρουν στο βιβλίο αυτό ενδιαφέρουσες ιδέες διατυπωμένες από ανθρώπους που υπηρετούν σε διάφορες ενορίες και μητροπόλεις της χώρας.
Η σχέση μου με την Εκκλησία είναι σχέση παράδοσης. Η επίσκεψή μου στους ναούς ακολουθεί το παραδομένο ημερολόγιο - Πάσχα, Χριστούγεννα, ίσως Δεκαπενταύγουστο. Οποτε υπάρχει κήρυγμα, σχεδόν πάντοτε δυσανασχετώ. Χαμηλότατο επίπεδο. Μα τι γίνεται σε αυτές τις θεολογικές σχολές; Τέτοια κρίση λόγου και ιδεών; Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μεγάλη στροφή προς την Εκκλησία. Σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης η Εκκλησία δεν προσφέρει μόνο συσσίτια αλλά και παρηγορητικό καταφύγιο. Η ανάγκη του κηρύγματος επανέρχεται επιτακτικά. Οχι ως ρητορεία αλλά ως ουσιαστικός λόγος. Είναι και αυτό μια όψη της σημερινής Ελλάδας, του gloomy sense of endgame, όπως διαβάσαμε στον διεθνή Τύπο.
Αυτά έγραψε ο Νίκος Μπακουνάκης και θα ήθελα να θυμίσω, αγαπητοί συνοδίτες, την δική μας ειδική αναφορά στον π. Ευάγγελο Γκανά, με αφορμή την εισήγησή του στο Συνέδριο που διοργάνωσε ο Άρτος Ζωής "Ο Θεός της Βίβλου και ο Θεός των φιλοσόφων". Γράφαμε τότε:
"Η τοποθέτηση του καθηγητή Θάνου Λίποβατς ότι δεν είχε ξανακούσει τέτοια προσέγγιση σαν αυτή του π. Ευάγγελου Γκανά πάνω στο θέμα αυτό, αποδεικνύει το μέγεθος του ιερέα, ενός από τους καλύτερους δοκιμιογράφους που έχουμε, όπως τόνισε ο Σταύρος Ζουμπουλάκης.
Πραγματικά, ο άγνωστος στους «εκκλησιαστικούς κύκλους» π. Ευάγγελος Γκανάς είναι σπουδαίος θεολόγος, ο οποίος αφουγκράζεται τον καιρό μας ή καλύτερα θα έλεγα ότι βρίσκεται σε διαρκή διαλεκτική σχέση με τον σύγχρονο κόσμο, και μας μεταφέρει κάθε φορά τη γόνιμη σκέψη του και την κοφτερή κριτική του ματιά".
Τέλος, παραθέτουμε το βίντεο με την εισήγηση του π. Ευάγγελου Γκανά στο συνέδριο 100+1 χρόνια Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, που διοργανώθηκε τον περασμένο Μάρτιο στο Ζωγράφειο Λύκειο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί ο π. Ευάγγελος Γκανάς μίλησε με θέμα:
Ο χριστιανισμός του Παπαδιαμάντη: H μαρτυρία των λογοτεχνικών ηρώων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου