Γράψαμε στο παρελθόν πως αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μείνει στην ιστορία, θα μείνει ως Διάλογος, δηλ. ως ο Πατριάρχης που προώθησε με κάθε τίμημα τον διαχριστιανικό και διαθρησκειακό διάλογο.
Πιστεύουμε πως ο Διάλογος μεταξύ των Χριστιανών και μεταξύ των θρησκειών - και δη των μονοθεϊστικών - είναι μονόδρομος. Για όποιον έχει νου και κατανοεί τα προβλήματα και τις προκλήσεις της εποχής μας.
Όσοι απαξιώνουν τον διάλογο - με το πρόσχημα ότι δεν γίνεται καλά και συνιστά "μειοδοσία" (στην ουσία δεν τον θέλουν) - απλώς πιστεύουν ότι αυτοί είναι ήδη σεσωσμένοι και όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να μετανοήσουν!
Ο καθηγητής και Άρχοντας της Μ.τ.Χ.Ε. Αριστείδης Πανώτης, θεολόγος που συμμετείχε στο διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς ήδη από την εποχή του Πατριάρχου Αθηναγόρου, γράφει στην Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen ένα σημαντικό άρθρο, δια του οποίου αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο διάλογος ήταν πάντοτε, απ' αιώνων, μέλημα του Οικουμενικού Θρόνου και δεν είναι "οικουμενιστικό φαινόμενο" των τελευταίων δεκαετιών.
Και, εν κατακλείδι, σημειώνει ο καθηγητής Αριστείδης Πανώτης σε σχέση με τον διάλογο στον καιρό μας και τα "αναθέματα" που εκτοξεύονται από τους "Λέοντες": Κανείς μέχρι σήμερα σοβαρός Ορθόδοξος κληρικός ή θεολόγος «μήδισε», απ' εναντίας πολλά διεστώτα θέματα διευκρινίστηκαν και σοβαρές αρχαίες αντιλήψεις επανεισάχθηκαν στη Δύση εκ της Ανατολής. Μάλιστα αντί να συντροφεύσουμε αδελφικά τους βηματισμούς αυτούς, εκστομίζονται γραιώδη «Αναθέματα» που εκθέτουν ανεπανόρθωτα στην Οικουμένη το σύνολο της εν Ελλάδι Ιεραρχίας.
Οι Σέρβοι έδειξαν στον Αρτέμιο την πόρτα, οι Έλληνες, τί; Εύλογα απορώ!
Εκεί στην Αυστραλία που κατέφυγαν κάποιοι «κυνηγοί» της αρχιεροσύνης δεν έμαθαν ότι το όπλο των ιθαγενών, το μπούμερανγκ, όταν εξαπολύεται επιστρέφει στον εκτοξευτή του; Είναι δυνατόν να μη λειτουργήσει έτσι δυναμικά ο πνευματικός νόμος για όσους «κατευτελίζουν» την αρχιερατική αυθεντία τους (στ΄ Κανών της Σαρδικής) με αυτοσχέδια «Αναθέματα» ιερού πολέμου που ερεθίζουν ετεροδόξους, ετεροθρήσκους και ομοδόξους όπως ο υπογράφων;
Ολόκληρο το άρθρο διαβάστε εδώ.
Και ένα ...ζουμερό υστερόγραφο του Αρ. Πανώτη: Έχω πάντα την εντιμότητα της υπογραφής μου επί 60ετία, φέροντας την τιμή τριών Πατριαρχών της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, και ποτέ δεν φόρεσα το προσωπείο άφαντου ομογενούς, όπως κάποιοι φθηνοί δικολάβοι.
Θα προσέθετα Άρχοντά μου και το Καβαφικόν: "γελοιοδέστατοι"! Καθώς θεωρούν την κάθε φαντασιοπληξία τους ως "δεδομένο".
13 σχόλια:
ΠΑΛΙΝ ΗΡΩΔΗΣ ΤΑΡΑΤΕΤΑΙ,,,,,,,, ο κ, τελεβαντος επειδη ασχολειτα με πασης φυσεως δημοσιευματα δεν εμελετησε επαρκως το αρθον του κ πανωτη και δη το υστερογραφον μετην σαφη δηλωση του τα κειμενα του ειναι παντοτε με την υπογραφην του
"που εκτοξεύονται από τους "Λέοντες"
Πράγματι! Επί Προϊσταμενίας του Αρχιμ. Σεραφείμ Μετζελοπούλου επί του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών, ετοποθετήθησαν έμπροσθεν της Ωραίας Πύλης και εις τους πρόποδας αυτής δύο ωραιότατοι γλυπτοί λέοντες, έξ όνυχος κατεσκευασμένοι, εις στάσιν κυνηγετικής αναμονής, ετοίμως έχοντες, ήτοι, και δι' άμυναν αλλά και διά επίθεσιν!
http://trelogiannis.blogspot.com/2012/03/blog-post_3600.html
Πατήρ Αθανάσιος Χενείν. Η θαυμαστή μεταστροφή στην Ορθοδοξία του προϊσταμένου των Κοπτών Αθηνών
"Πολλοί μιλάνε για την αίρεση, αρκετοί γράφουν για την αίρεση, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που έχουν γευτεί την πίκρα της αίρεσης, και ακόμα ελάχιστοι είναι αυτοί που την έζησαν και έχυσαν αίμα για να απελευθερωθούν από την αιχμαλωσία της."
Γιαυτό χρειάζεται προσοχή όταν μιλάμε για μια και με μια δήθεν αγαπολογία. Αυτός που βιώνει την αίρεση ζεί μια κόλαση μέσα του και την ίδια κόλαση ζεί και ο χριστιανός που δεν μιλά με ειλικρίνεια και αλήθεια. Η αλληλοπεριχώρηση προϋποθέτει την αυτογνωσία και το θείο έρωτα εν αληθεία, εν αγάπη και επιτυγχάνεται δια της προσευχής και όχι δια της "συμπροσευχής". Ο διάλογος είναι βαθιά απαραίτητος αλλά με ορθόδοξο βίωμα και από αγίους με πολύ προσευχή και νηστεία και όχι με αγκαλιές και από κάτω μαχαίρια.
Και κυρίως στον απλό λαό, τον ταπεινό και τον αληθινό και έπειτα σε πρεσβευτές,σε έχοντες λογχοφόρα στρατεύματα και πολιτικές εξουσίες, με αυλές και πρωτόκολλα. Τον δρόμο τον δίδαξε ο Χριστός δια της πραότητας της απλότητας και της αλήθειας. Αυτόν ακολούθησαν και όλοι οι Πατέρες γιαυτό και πέτυχαν.(Ο Χρυσόστομος όπου και αν πήγαινε έκανε χριστιανούς και μετέστρεφε τους εν αιρέσει, ακόμη και με την παρουσία του).
Αυτή είναι η αιτία της αποτυχίας των σύγχρονων διαλόγων. Έχασαν την απλότητα και την ειλικρίνειά τους.Απέκτησαν μια κοσμική ευγένεια, μια αυλική κολακεία.
Ας επικαλούμαστε το Όνομα του Χριστού και ας μην απελπιζόμαστε.
Μονόδρομος ο διάλογος, αλλά έμπρακτος.
Η ταπεινοφροσύνη και η αγάπη του μαρτυρικού και σταυρωμένου πατριάρχου του Γένους είναι αυτή που στηρίζει και εμπνέει τον Πειραιώς και που συν Θεώ, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της αποκατάστασης του πατρός Αρτεμίου. Το ύψος του πατριάρχου στον αιμάτινο θρόνο του. Αυτό είναι ο καλύτερος διάλογος.
μελη του συλλογου θεοδωροσ στουδιτης με ανακοινωση τους δηλωνουν οτι θα πανε στον πειραια που θα μεταφερθη απο τον σεβ, ιγνατιο η παναγια ξενιας και εχουν σκοπο να δια μαρτυρηθουν εναντιον των καταυτους αιρετικων θεσων του ιγνατιου δηλωνουν δε οτι δεν τους φοβιζουν οιαστυνομικες δυναμεις, ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ ΑΚΡΑΙΕς ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΙΕΡΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ σεραφειμ
Αυτό που σκέφτεται κάθε Χριστιανός σωστός, είναι ότι ο Χριστός είπε : "Ένα ποίμνιο εις ποιμήν" που σημαίνει ένωση του κόσμου υπό τον Χριστό. Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός ήταν ο μέγιστος "οικουμενιστής". Προ παντός για την ένωση των Χριστιανικών Δογμάτων που τον χώρισαν σε πολλά κομμάτια. Και αφού οι Εκκλησίες είναι το σώμα του Χριστού - κερματισμένο - πρέπει να ενωθεί το ΄Ενα σώμα του Χριστού. Νίκος Αιμίλιος
Δεν είμαι καν μέλος του συλλόγου «Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης» και απορώ πώς το συμπεράνατε αυτό!
Αγαπητέ κύριε Αιμίλιε. Αυτό που χρειάζεται είναι να μελετάμε επισταμένα την Αγ. Γραφή κι αν δεν την κατανοούμε να έχουμε κάποιον απλανή οδηγό, διαφορετικά κινδυνεύουμε να χαθούμε. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ, διαφορετικά αντί να πιστεύουμε ότι ο ποιμήν ο καλός είναι ο Χριστός, σε λίγο μέσα από τους διαλόγους θα πιστεψουμε ότι είναι ο Πάπας.
Μεμέρισται ο Χριστός;
O Ποιμήν είναι Ένας.Του Κυρίου η γή και το πλήρωμα αυτής. Αυτό που μένει είναι να Τον γνωρίσει όλος ο κόσμος, να Τον δεχτεί και αυτοί που Τον γνωρίζουν, να Τον ζούν αληθινά. Τουλάχιστον να προσπαθήσουν. Το σώμα του Χριστού μελίζεται αλλά δε διερείται γιαυτό ένωση σημαίνει παγκόσμιος επιστροφή στην Ορθοδοξία, όπως διδάσκουν η Αγ. Γραφή και οι Πατέρες και όχι ένωση πολλών κομματιών.
Αλήθεια οι φρυκτωροί της Ορθοδοξίας, αλλοιώς Αντιοικουμενιστές λεγόμενοι, γιά ποιά "Ορθοδοξία" μιλάνε? Να επιστρέψει ποιός? σε τί? Έχει καμμία σχέση η Ανατολική¨"δεσποτοκρατία" με το Ευαγγέλιο? με το Χριστό? με την πρώτη εκκλησία των Αποστόλων και των Μαρτύρων? Φυσικά δεν αναφέρομαι στους οικουμενιστές, γιατί και αυτοί έχουν άλλα κουσούρια πίστεως.
Ο μακαρίτης Χριστόδουλος είχε πεί το περίφημο "όπισθεν ολοταχώς", αλλά δεν διευκρίνησε μέχρι που όπισθεν και από που πρέπει να ξαναρχίσουμε γιά να μη χαθούμε όπως χάθηκαν στο "δρόμο του χρόνου" Ορθόδοξοι,Ρ/καθολικοί, Οικουμενιστές,Αντιοικουμενιστές και λοιποί "συγγενείς".
Δυστυχώς η Εκκλησία του Χριστού έγινε "θρησκεία" στα πρότυπα των αυτοκρατόρων της Ρώμης και της Κωνσταντινουπόλεως. Έτσι έχασε και την αφετηρία της.Κρίμα, γιατί ο Χριστός αναμένει να ακολουθήσουμε την ζωή του και την πορεία του στη Βασιλεία του και εμείς ασχολούμεθα με μάταια και ανθρώπινα πράγματα, ειδωλοποιημένα, πιστεύοντας στια Κληρικαλιστικά φληναφήματα των εκάστοτε διά μέσου των αιώνων "Δεσποτάδων". Τέλειωσα σας τάπα και αμαρτία ουκ έχω.
Tαπεινοφροσύνη.
Πρώτα οι Ορθόδοξοι πρέπει να επιστρέφουμε, να γίνουμε πραγματικά Ορθόδοξοι. Στα χνάρια του Χριστού και των αδελφών Του. Στις πατιμασιές των αγίων και των μαρτύρων, στους αγωνιώδεις δρόμους του αίματος και της θυσίας. Στους διωγμούς του Χρυσοστόμου, του Αγίου Νεκταρίου, του Αγίου Λουκά. Στη χάρη της Παναγιάς, στα δάκρυα του γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού. Στα λόγια του Μαξίμου και του Γρηγορίου του Παλαμά. Στο άκτιστο Φώς, στην αδιάλειπτη προσευχή. Στον αγώνα της μετανοίας.Τα λάθη ανθρώπινα, το μετανοείν του Θεού, οι οδοδείκτες οι Άγιοι. Η Εκκλησία (Μία είναι και όχι πρώτη και δεύτερη) είναι μάνα και σώζει.Η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και επιτυγχάνεται με πολύ κόπο και αγώνα ταπεινό.
Τετοια υποστηριξη που παρεχει αυτη η ιστοσελιδα στις διαχριστιανικες κινησεις του Πατριαρχειου,ουτε και το ιδιο το Πατριαρχειο θα εκανε...Μιλαμε για τετοιο και τοσο εργολαβικο ζηλο υπερασπισης που μερικες φορες βγαζει ματια...
υ.γ Για να δουμε αν θα λογοκριθει και αυτο το σχολιο...
Δημοσίευση σχολίου