ΕΝΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΕΛΥΤΙΚΟ "ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ" ΑΠΟΨΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

φωτογραφίες: Μotasem Τakla 


Το νεοσύστατο Σωματείο «Ελληνικές Ρίζες», σε συνεργασία με την Ελληνοαμερικανική Ένωση διοργάνωσαν απόψε μια ξεχωριστή εκδήλωση προς τιμήν του Οδυσσέα Ελύτη, οικουμενικού χαρακτήρα θα έλεγα, με την ανάγνωση αποσπάσματος από το έργο του ποιητή «Το Μονόγραμμα» στα Ελληνικά, Αγγλικά, Αραβικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιαπωνικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Ρουμανικά, Ρωσικά, και Σουηδικά. 

Την εκδήλωση προλόγισε η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στο ποίημα και τις εκδόσεις του, στην μελοποίησή του από τον Γιώργο Κουρουπό και στην ηχογράφησή του από τον Μίκη Θεοδωράκη και την ίδια (ακούσαμε και χαρακτηριστικά αποσπάσματα). 
Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως Το Μονόγραμμα σε δέκα γλώσσες (Monogramma nel mondo) κυκλοφόρησε σε επιμέλεια Paola Maria Minucci (δική της και η ιδέα) στην Ιταλία το 2006. 

Ακολούθησε η ανάγνωση επιλεγμένου αποσπάσματος από Το Μονόγραμμα σε δώδεκα γλώσσες:

Ιουλίτα Ηλιοπούλου – ελληνικά
Sigrid Willer – ανάγνωση στα γερμανικά (μτφ. Αντιγόνη Καζολέα)
Noriko Monembasioti – ανάγνωση στα ιαπωνικά (μτφ. Asako Shimura)
Οvidiu Palcu – ανάγνωση στα ρουμανικά (μτφ. Victor Ivanovici)
Tatiana Deyeva – ανάγνωση στα ρώσικα (μτφ. Irina Kovaleva)
Εύη Τζαβέλλα – ανάγνωση στα σουηδικά (μτφ. Ingemar Rhedin)
Οι παρακάτω μεταφραστές διάβασαν οι ίδιοι το σχετικό απόσπασμα:
Νίνα Αγγελίδου – ισπανικά
Jeffrey Carson – αγγλικά
Βéatrice Stellio-Connolly – γαλλικά
Roni Bou Saba – αραβικά
Paola Maria Minucci – ιταλικά
Zdravka Michailova – βουλγαρικά

Η όλη εκδήλωση είχε ατμόσφαιρα, ήταν υψηλού επιπέδου και κανονικής χρονικής διάρκειας. Οι ακροατές φύγαμε με μιαν αίσθηση ολωσδιόλου ποιητική, την οποία υπαγόρευσε και η γλωσσική ποικιλία, που αναίρεσε την Βαβέλ. Γιατί η Ελυτική ποίηση οδηγεί σε συμφωνία κι όχι σε σύγχυση. 

«Στην ολίγη Ελλάδα που μας απέμεινε, το μόνο που μπορείς ακόμη να κάνεις είναι να δέεσαι στους θεούς σου. Ποιους θεούς; Ω, μα είναι πολλοί. Σχεδόν όσοι ο πληθυσμός της χώρας. Δυο μέτρα κάτω απ' τη γης ή πάνω από τον πλαϊνό σου τοίχο τον γδαρμένο, αγρυπνούν. Με σπασμένες μύτες, κομμένο τον ένα βραχίονα, λίγο πράσινο παλαιού καιρού στον μανδύα ή βυσσινί στους ώμους κι ένα βλέμμα που δεν σταματάει επάνω σου μόνο τραβάει πέρα. Μοιάζουν συλλογισμένοι και σκυφτοί σαν να κρατάνε πετονιές που' ναι τα ίδια τα νήματα της ζωής μας. Κι αυτά όλα, μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα παραμονής μεγάλων γεγονότων που δεν ξέρεις αν θα επισυμβούν ποτέ».

Οδ. Ελύτης, ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, Υψιλον/Βιβλία, Αθήνα, 1990

Ο Roni Bou Saba διάβασε την μετάφρασή του στα αραβικά