ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΝ ΖΩΝΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

Αφίσα Ομαδικής Έκθεσης Αντισταθείτε (Αθήνα, 2009)

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 

 "Ὅπου τὸ ἄδικον γίνει δίκαιον, 

ἐκεῖ ἀπαιτεῖται ἀντίστασις" 

Ἡ ἀντίστασις ὡς γνωστόν, ἀποτελεῖ ἕνα σύνηθες φαινόμενον ἰδία κατὰ τὴν ἡμετέραν "κατ’ ἐξοχὴν" ἐποχὴν τῆς "ἐλευθερίας", τοῦ φεμινισμοῦ καὶ τῶν "ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων"! 

Ὁ ὅρος ἀντίστασις σημαίνει τὴν ἐνέργειαν τοῦ ἐναντιοῦσθαι, τὴν πρᾶξιν τοῦ ἀντιτίθεσθαι ἐναντίον ἄλλης ἐνεργείας καὶ ἐχθρικῆς ἐπιθέσεως, τὴν ἐναντίον τῆς στάσεως ἄμυναν καὶ εἰς τὴν μάχην, τὴν ἐκ τοῦ πλησίον συμπλοκήν. 

Ὑπάρχουν ἄλλωστε χιλιάδες ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι "κατεβαίνουν εἰς τὸν δρόμον" χάριν ἀλλαγῶν, οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται κατὰ μεγαλοπνόων σχεδίων πρὸς προστασίαν τοῦ περιβάλλοντός των, ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι λέγουν "ὄχι" εἰς τὴν καλοπέρασιν, τὰς ὑπαγορεύσεις τῆς τεχνολογίας, εἰς τὴν ὑποταγὴν καὶ εἰς τὰ ἐκκλησιαστικὰ κελεύσματα ἰσχύος, οἱ ὁποῖοι θυσιάζουν τὴν ζωήν των εἰς τὸν βωμὸν τῆς ἀρετῆς τῆς ἀντιστάσεως, χάριν τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ ἀτόμου1. 

Ἡ ἀντίστασις εἶναι ἰδιότης παραμονῆς εἰς τὴν καθεστηκυΐαν τάξιν νὰ μὴ μεταβάλληται, παρὰ τὴν μεταλάσσουσαν ἐπίδρασιν. Εἶναι ἡ ἱκανότης ἀντιστάσεως ἑνὸς ζῶντος ὀργανισμοῦ κατὰ τῶν φθοροποιῶν ἐπιδράσεων τοῦ περιβάλλοντος (π.χ. τῶν παρασίτων, μολύνσεων, ἀσθενειῶν, κλίματος), τῶν φθοροποιῶν ζώων, φυτῶν καὶ βακτηρίων, καθὼς καὶ τῶν χρησιμοποιούμενων μέσων καταπολεμήσεως. Αὕτη ἠμπορεῖ νὰ προέρχεται ἐκ τῆς κληρονομικότητος καὶ νὰ προκαλεῖται διὰ τῶν στοιχείων τοῦ περιβάλλοντος (π.χ. τῆς διατροφῆς). 

Ὑπάρχουν πολλαὶ μορφαὶ τῆς ἀντιστάσεως ὡς ἡ ἀκουστική, ἡ βαλλιστική, ἡ ἠλεκτρική, ἡ μαγνητική, ἡ ἀεροναυτική, ἡ τοῦ ποινικοῦ δικαίου, ἀκόμη καὶ ἡ τῶν ἀψύχων ἀντικειμένων. 

Δύναται νὰ εἶναι παθητικὴ καὶ ἐνεργητική, ἐπιθετική, τυφλή, φανερά, φαινομενικὴ ἢ μυστική, αἱματηρὰ ἢ ἀναίμακτος, θετικὴ ἢ ἀρνητική, μορφολογική, γενετική, βάρους, μεταβιβάσεως καὶ τροχοπέδης. 

Ἀπαντᾶ εἰς τὴν φυσικήν, τὴν τεχνικήν, τὴν ἰατρικὴν φαρμακολογίαν καὶ φυσιολογίαν, τὰς κοινωνικὰς ἐπιστῆμας, τὸν στρατὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν, τὴν πολιτικήν, τὴν ψυχολογίαν, τὰ πρόσωπα ἢ τὰς ὁμάδας, τοὺς ἀνθρώπους, τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτά. 

Ἡ ἀντίστασις δὲν περιορίζεται μόνον εἰς τὰ ἔμψυχα ὅπερ φυσικόν, ἀλλὰ περιέργως, ἰδίως κατὰ τὴν ἐποχήν μας, καὶ εἰς τὰ ἄψυχα ἀντικείμενα, προϊόντα συνήθως τῆς ἀνθρωπίνης εὑρηματικότητος. Ἰδοὺ παραδείγματά τινα ἀστεῖα δι’ ὁρισμένους: 

1- Αἱ πλαστικαὶ σακοῦλες, ἰδίως αἱ λεπταὶ, αἱ ὁποῖαι κυκλοφοροῦν σὲ δισεκατομμύρια καὶ δὲν ἀνοίγουν εὐκόλως, κλείνουν δὲ ἀμέσως περιπαικτικῶς! 

2- Μικρὰ τμήματα αὐτῶν τὰ ὁποῖα "κολλοῦν ἀγαπητικῶς ἐπὶ τοῦ δέρματος καὶ δὲν μᾶς ἀφήνουν"! 

3- Τὰ σελοτέϊπ (Scotch, strapping καὶ Duet tape), τὰ ὁποῖα κατὰ τὴν χρῆσιν των "κολλοῦν" ἀμέσως εἰς ἄλλα μέρη, ὡσὰν τὰ μουλάρια τοῦ Ὄρους ποὺ ἀλλάζουν ἀπότομα κατεύθυνση!, δὲν προδίδουν δὲ τὴν ἀρχήν των εὐκόλως ἐπὶ τοῦ ρολοῦ ποὺ ἐκτυλίσσονται. 

4- Τὰ τσαλακωμένα χαρτιὰ, τὰ ὁποῖα διογκώνονται καὶ πάλιν ὡσὰν παγώνια! 

5- Τὰ μετάλλινα πόμολα καὶ χέρια τῶν μικρῶν ἁμαξῶν τῶν ἀεροδρομίων, τὰ ὁποῖα μᾶς πλήττουν μὲ ἠλεκτρισμόν, ὡσὰν νὰ μᾶς λέγουν: μὴ μὲ ἀγγίζετε, διότι θὰ σᾶς ἐπιτεθῶ! 

6- Ἡ αἰφνιδία διακοπὴ λειτουργίας αὐτομάτων καὶ μὴ συσκευῶν καὶ μηχανημάτων, ἀφήνοντας ἡμᾶς εἰς τὸ Frigidarium! 

7- Τὰ δεδεμένα κορδόνια τῶν ὑποδημάτων, τὰ ὁποῖα λύνονται ἀφ’ ἑαυτῶν, διὰ νὰ τὸ "σκαπουλάρουν" οἱ κατάδικοι! 

8- Αἱ βίδες, αἱ ὁποῖαι κατόπιν ξεβιδώνονται μόναι των διὰ ἐπικίνδυνον "καζοῦραν". 

Αἱ μικραὶ καὶ ἀνώδυνοι ἀλλὰ καὶ ἄχαρεις ἀντιστάσεις αὐταί, ἀσφαλῶς ὀφείλονται εἰς αἴτια ἄγνωστα διὰ πολλούς ἐξ ἡμῶν, ὅπως ἡ ὕλη καὶ ὁ τρόπος κατασκευῆς των, ἡ πλημμελὴς χρῆσις των, ἡ ἠλεκτρικὴ φόρτισίς των –πρβλ. τὰ νανοπροϊόντα μετὰ τῶν τοξικῶν των ἐνεργειῶν–, ὅμως καθίστανται ἄκρως ἐκνευριστικαὶ δι’ ἡμᾶς, διότι δίδουν τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι καὶ τὰ ἄψυχα ταῦτα ἀντικείμενα ἔχουν φωνήν, λόγον καὶ ἰδίαν θέλησιν ἀντιστρατευομένην πρὸς τὴν ἰδικήν μας καὶ ἐμποδίζουσαν αὐτήν. 

Πάντως δὲν ἔχουν σχέσιν μὲ τὸν αὐτοματισμὸν ἢ τὰ ρομπότ, ἐφ’ ὅσον αὐτὸς εἶναι ἡ εὕρεσις ἑνὸς ἀλγορίθμου διὰ τὴν ἐπίλυσιν ἑνὸς προβλήματος ἢ ἡ κατασκευὴ ἑνὸς μηχανισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκτελεῖ τὸν ἀλγόριθμον τοῦτον διὰ κάποιαν εἴσοδον, ἄνευ ἀνθρωπίνης παρεμβάσεως. 

Τέλος, ἀντίστασις παρατηρεῖται καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν συνήθως διὰ τὰ κακῶς ἔχοντα. Οὕτω λίαν ἐμφανὴς τυγχάνει αὕτη εἰς τὴν Ρωμαιοκαθολικὴν τοιαύτην, ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. Παράδειγμα τὸ πρόσωπον τοῦ Ποντίφηκος Βενεδίκτου ΙΒ΄, ὁ ὁποῖος βάλλεται καὶ ὑπὸ τῶν ὁμοεθνῶν του Ρωμαιοκαθολικῶν καὶ Διαμαρτυρομένων, ἐν Γερμανίᾳ καὶ Αὐστρίᾳ, ἡ ὁποία φθάνει καὶ μέχρι τῆς δολοφονίας του (Il Fatto Quotidiano). Οὕτω χαρακτηρίζεται ὡς ἔχων τι ὡς μίαν σχέσιν γεωμήλων (Kartoffelverhältnis), ἀναπαυόμενος παρὰ τῷ σημερινῷ Γραμματεῖ τοῦ Ποντιφηκικοῦ Συμβουλίου τῶν Λαϊκῶν. Εἰς οὐδένα σχεδὸν ἐμπιστευόμενος, θεωρῶν δὲ καὶ τοὺς ἐμπίστους αὐτοῦ, μὴ ἐξαιρουμένων τῶν διαπρεπῶν μελῶν τῆς Κουρίας, ὡς οὐχὶ ἀξίους τῶν καθηκόντων των. Χαρακτηρίζεται ὡς μονήρης καὶ καλὸς φιλόσοφος, μέτριος θεολόγος καὶ ἀνάξιος ἐκκλησιαστικὸς ἀρχηγὸς (H. Oschwald)2. Μήπως αὐτὴ εἶναι ἡ μοῖρα πολλῶν ἡγετῶν, τὴν ὁποίαν δέον παντοιοτρόπως νὰ καταπολεμοῦν; 

________________________________________ 

1- R. Neudeck, Mutbürger, Gelebter Widerstand. Zwölf Beispiele, Ὄμπερουρσελ 2011. 

2- H. Oschwald, Der einsame Philosoph, Publik-Forum 13.1.(2012) 36-37.