Χθες
βράδι στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου
Φίλιππος Νάκας η σπουδαία σολίστ στο
πιάνο Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου μας χάρισε
ένα ρεσιτάλ όπου για πρώτη φορά
συνυπήρξαν συνθέσεις των Keith Jarrett,
Oscar Peterson (Thelonius Monk), George Crumb, Friedrich Gulda,
Claude Debussy, J.S. Bach και το πρώτο της κυκλικό
έργο για πιάνο, που τιτλοφορείται 'Από
Έβενο κι από Μετάξι'.
Ήταν
πραγματικά μια βραδιά ξεχωριστή που
επεδίωξε και το κατάφερε να μείνει
μακριά από την γνωστή ατμόσφαιρα ενός
ρεσιτάλ, αφού μας ταξίδεψε σαν τον
άνεμο με το περίφημο 'The Wind' από το
Paris Concert του K. Jarrett στην ατμοσφαιρική
μουσική του Αμερικανού George Crumb ('A
Little Midsummer Music', βασισμένο πάνω στο περίφημο
Round midnight του Thelonius Monk -με τον τίτλο να
αναπολεί φευγαλέα τον μακρινό κι
αγαπημένο - όπου το πιάνο μεταμορφώνεται
διαδοχικά σε ηλεκτρικό μπάσο, σε κρουστό
ή άρπα).
Νυχτερινές
Μεταμορφώσεις, λοιπόν από Έβενο κι από
Μετάξι, δύο από τα προσωπεία που ...φόρεσαν
οι ήχοι προκειμένου ν' αποκτήσουν μια
εφήμερη ορατή ζωή. Σαν όλα λοιπόν να
ξεκινούν με μια Νύχτα από έβενο και
να τελειώνουν μ' έναν Άνεμο από
μετάξι…
Η
Παπαστεφάνου υπήρξε θυελλώδης! Αλλά
ταυτόχρονα έσταζε μουσική. Κλασική και σύγχρονη μαζί. Το ότι δεν
προτάσσει την δεξιοτεχνία, ενώ την έχει
κατακτήσει, είναι, νομίζω, μια στάση που
την τιμά. Ζήτησε να μην υπάρχουν
χειροκροτήματα ανάμεσα στα κομμάτια
των δύο μερών του ρεσιτάλ. Είχε βέβαια
δίκιο, διότι μια καταφανής ενότητα
χαρακτήριζε τα μέρη, αλλά και τα έργα μεταξύ τους, που κάποια απ΄ αυτά ήσαν στην ίδια τονικότητα! Παρ' όλα αυτά το
πολυπληθές κοινό - πράγμα παρήγορο -
χειροκρότησε ιδιαίτερα τη δική της
σύνθεση στην αρχή του δεύτερου μέρους.
Εμπνευσμένο το φινάλε, ήτοι το έργο του
Γιώργου Κουμεντάκη "Ένας Γρύλλος στο
Φαράγγι του Κοτσυφού", για τρεις
πιανίστες σ' ένα πιάνο. Με την Αλεξάνδρα
Παπαστεφάνου συνέπραξαν (και στα κρουστά)
οι μαθητές της Μαρία Αποστολίδη και
Διονύσης Κωστής. Ο συνθέτης, που ήταν
παρών, έδειξε ευτυχής από την εκτέλεση
του ...βουκολικού έργου του, το οποίο
ερμήνευσαν αριστοτεχνικά η Παπαστεφάνου
με τους μαθητές της.
Αυτό
το ρεσιτάλ της Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου
νομίζω πως ήταν πέρα από τη μουσική
απόλαυση και μια πρόταση: Πως πρέπει να
είναι τα ρεσιτάλ πιάνου στο καιρό μας.
Από Έβενο και Μετάξι!
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου