Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο κληρικός Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (γνωστός ως π. Λίβυος), είναι πολύ γνωστός, είναι αποδεκτός, είναι «της μόδας», όπως προσφυώς είπε και μία θαυμάστριά του ηθοποιός.
Με γειά του με χαρά του. Να ζει και να απολαμβάνει την «αγάπη» του κόσμου και ό,τι άλλο προκύπτει από την καταξίωσή του.
Ας μου επιτρέψει, όμως και μένα, να ανήκω στην «ασήμαντη εκείνη μειοψηφία» (ο χαρακτηρισμός δικός του), που δεν αποδεχόμαστε ακρίτως την περίπτωσή του.
Η δημόσια αντίθεσή μου στην ανάρτησή του για την αποτυχία του γιού του στις Πανελλαδικές εξετάσεις αποκάλυψε πως ο π. Λίβυος κλονίστηκε από την αμφισβήτηση. Δεν την αντέχει. Δεν αντέχει το …τσαλάκωμα. Γι’ αυτό και πέρασε στην …αντεπίθεση γράφοντας: «… οι επικριτές μου …πεθαίνουν για μισό λεπτό δημοσιότητας; Δείτε πόσες φωτογραφίες έχω στο προφίλ μου και πόσες οι επικριτές μου.»
Τον υμνεί και τον δοξάζει όλη η Ελλάδα! Ένας βρέθηκε να αντιλέξει και ο π. Λίβυος έπαθε κρίση πανικού. Και ασχολείται – τι ειρωνεία – με την ψυχολογία!
Έγραψε στην «απάντηση στους επικριτές» του ότι «στο παρόν ζήτημα δεν θα επανέλθω». Θέλει να κλείσει το θέμα για να συνεχίσει την πορεία του προς τη δόξα!
Πολύ καλά θα κάνει!
Όμως, το επ’ εμοί μόλις ανοίγω την περίπτωσή του. Η θεολογία της ατάκας, του φτηνού συναισθηματισμού, των γλυκερών συνθημάτων, του λιγωτικού ψυχολογισμού που εκφράζει ο π. Λίβυος, μπορεί να ηδονίζουν ή και να «παρηγορούν» τον κοσμάκη αλλά όχι κι εμάς την «ασήμαντη μειοψηφία».
Ο «πατερούλης», όπως τον αποκαλούν κάποιοι ξελιγωμένοι θαυμαστές του, συντηρεί με τον τρόπο του έναν αξιοθαύμαστο οπαδισμό. Και στη λογική της αγέλης είμαστε σαφώς εναντίον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου