Η ηθοποιός Κόρα Καρβούνη υποδύθηκε την Κασσάνδρα στις “Τρωάδες” του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Σε μία συνέντευξή της στο BHMAgazino (9-8-2015) και στην ερώτηση της δημοσιογράφου 'Ερης Βαρδάκη για το πώς προσεγγίζει την Κασσάνδρα, απαντά:
“Προσπαθήσαμε με τον Σωτήρη Χατζάκη να είναι απτή, σύγχρονη, συναισθηματική. Είναι ένα “ένθεο” πρόσωπο. Ο Σωτήρης μού μίλησε για τους μοναχούς που περνούν από διάφορα στάδια. Ένα από αυτά είναι το στάδιο των δακρύων, όπου κλαις με τρόπο συμπαντικό για τον πόνο όλων των ανθρώπων. Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι η Κασσάνδρα”.
Την ώρα που στην Ορθόδοξοι Ελλάδα οι χριστιανοί έχουν καταντήσει “προφητολάγνοι”, οπαδοί ποικίλων “πνευματικών”, ενίοτε – φευ! - και αγυρτών, τυφλοί τηρηταί κάποιων ηθικών κανόνων, καθηκοντολόγοι και εθνοσωτήρες και άλλα παρόμοια κενά και κούφια, την ώρα που η Θεία Λειτουργία τελείται για να μπαίνει στα ειδησεογραφικά “εκκλησιαστικά” πρακτορεία – με τους επισκόπους να γράφουν και τα δελτία τύπου! -, την ώρα που οι άμβωνες κηρύσσουν αφελή και α-νόητα, με “δυνατό χαρτί”, τον καταγγελτικό λόγο, ο Σωτήρης Χατζάκης και η Κόρα Καρβούνη προκειμένου να ανεβάσουν μία αρχαία τραγωδία, διερευνούν το στάδιο των δακρύων των μοναχών και πώς τα δάκρυα αναφέρονται υπέρ του σύμπαντος κόσμου!
Από την θεολογία των δακρύων των πατέρων της ερήμου, του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος και του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου ως τις μέρες μας, οπότε ο Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ άσκησε εμπόνως την προσευχή υπέρ του κόσμου μέχρι αυτολήθης και πολλών δακρύων.
- Ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός σε συνέντευξή του στο πολιτιστικό περιοδικό «Αίτιον» (τεύχος 2, Ιουν- Αυγ. 2015), λέει για τον δημιουργό:
«Το ζήτημα είναι να μπορείς να φανταστείς. Να δεις κάτι και να το μετασχηματίσεις. Να το κάνεις κάτι άλλο. Να γίνεις δημιουργός. Όπως ο θεός. Έφτιαχνε κάτι, το κοίταγε κι έλεγε ότι είναι καλό. Το ίδιο και ο καλλιτέχνης. Φτιάχνει κάτι που πρέπει πρώτα να αρέσει στον ίδιον».
Δηλ.. ο Φασιανός μας παραπέμπει ίσα στη Γένεση: «Και είδεν ο Θεός ότι καλόν ...και είδεν ο Θεός τα πάντα, όσα εποίησε, και ιδού καλά λίαν».
- Ο σπουδαίος σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος τον περασμένο Μάιο ξεκίνησε με ένα μαραθώνιο ποίησης το νέο project του Θεάτρου Άττις, με τίτλο Άταφοι νεκροί, που θα αναπτυχθεί τους επόμενους μήνες στη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, με την προοπτική αργότερα να αναπτυχθεί και σε άλλες χώρες, με τη συμμετοχή πολύ σημαντικών δημιουργών απ’ όλες τις τέχνες.
Ο ποιητής Θωμάς Τσαλαπάτης επιμελήθηκε αυτό τον μαραθώνιο ποίησης όπου 21 νέοι ποιητές διάβασαν παλαιότερα και καινούρια ποιήματά τους πάνω στο θέμα Άταφοι νεκροί (με πυρήνα την Αντιγόνη του Σοφοκλή), συνδιαλεγόμενοι με ό,τι διαχωρίζει τη μνήμη από τη λήθη, τη σκιά από το σκοτάδι, την παρουσία από την απουσία, το Τώρα από το Ποτέ.
Και διερωτώμαι: ο Τερζόπουλος γνωρίζει το ιδιόμελο του Εσπερινού της Κυριακής του Παραλύτου “Άταφος νεκρός υπάρχων ο παράλυτος;”
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου