Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO |
Η ηθοποιός Λήδα Πρωτοψάλτη
μιλάει στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 για τη σχέση της με το Θέατρο Τέχνης και τον Κάρολο Κούν, για την ιστορία του Θεάτρου Στοά και για τον ρόλο της Εκάβης
Το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 στο πλαίσιο της εκπομπής «Από Τέχνη σε Τέχνη», που μεταδίδεται κάθε Κυριακή 20:00-21:00, επιχειρεί να διαλεχθεί και να παρουσιάσει τα διάφορα είδη τέχνης μέσα από προσωπικές μαρτυρίες σημαντικών ανθρώπων που τα υπηρετούν.
Αυτή την Κυριακή 30 Αυγούστου 2015 θα μεταδώσει σε επανάληψη, εκπομπή με καλεσμένο την ηθοποιό Λήδα Πρωτοψάλτη. Η εκπομπή μεταδίδεται με αφορμή το ανέβασμα από το Θέατρο Στοά και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, της παράστασης «Μήδεια του Μπόστ» σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου. Η εκπομπή έχει θέμα: «Η Λήδα Πρωτοψάλτη μιλάει για τη σχέση της με το Θέατρο Τέχνης και τον Κάρολο Κούν, για την ιστορία του Θεάτρου Στοά και για τον ρόλο της Εκάβης» και την επιμελείται και την παρουσιάζει ο ιερέας και σκηνοθέτης π. Πέτρος Μινώπετρος.
Διαβάζοντας το παραπάνω δελτίο τύπου του Ραδιοφώνου της Εκκλησίας θυμήθηκα πως η Λήδα Πρωτοψάλτη είχε πει σε μια συνέντευξή της.
"Εγώ δεν έγινα ηθοποιός για να βγάλω λεφτά. Τη μάχη μας τη δώσαμε επάνω στη σκηνή, αυτό ήταν το επάγγελμά μας, αν θέλεις να το πεις επάγγελμα. Αυτό που κάνω εγώ είναι κάτι άλλο. Και ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι πληρώθηκα από τη δουλειά μου. Αυτό που κάνουμε εμείς οι ηθοποιοί –όσοι το κάνουμε έτσι όπως νομίζω εγώ– δεν έχει πληρωθεί ποτέ, και δισεκατομμύρια να σου δώσουν. Καταθέτεις επάνω στη σκηνή κομμάτια από τον εαυτό σου, τη ζωή σου."
Και αλλού στην ίδια συνέντευξη: "Το χρήμα δεν με ενδιέφερε ποτέ. Αυτοκίνητο δεν απέκτησα. Το δίπλωμα το έχω από το 1962. Τσίλικο. Σαν να βγήκε χθες. Πάω με τη συγκοινωνία ή παίρνω ένα ταξάκι. Δεν είχα ποτέ τέτοιου είδους φιλοδοξίες για φοβερά και τρομερά πράγματα. Παίρνω μπλουζάκια από τη λαϊκή με ένα ευρώ και δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Έχουμε τρελαθεί με τη μεγάλη ζωή. Βίλες με πισίνες. Αυτό είναι ύβρις, ακριβώς όπως το λένε οι αρχαίοι. Αν έχεις τσίπα τόση δα, δεν επιτρέπεται αυτό."
Και αλλού επίσης: “Με τον Θανάση [Παπαγεωργίου] υπηρετήσαμε κυριολεκτικά τους Έλληνες συγγραφείς. Σαράντα χρόνια, το ελληνικό θέατρο. Τι να σας πω; Ότι οι Έλληνες συγγραφείς –εκτός ορισμένων εξαιρέσεων– δεν περνάνε να πούνε μια καλησπέρα; Δεν πειράζει, εμείς το κάναμε γιατί το πιστεύαμε και το πιστεύουμε ακόμα.”
Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η Λήδα Πρωτοψάλτη είναι ελεύθερη!
Ελεύθερη από τις υλικές εξαρτήσεις και το χρήμα, που θεραπεύει συστηματικά η πλειοψηφία των ανθρώπων, αλλά ελεύθερη και από την ανάγκη της υποχρέωσης. Δεν περιμένει το “ευχαριστώ” της σχέσης ούτε από τον έλληνα θεατρικό συγγραφέα, του οποίου έπαιξε το έργο με θρησκευτική προσήλωση.
Κυκλοφορεί ελεύθερη από την θανατηφόρο ανάγκη, ανάμεσά μας.
Ως γνήσια μαθήτρια του Κουν που έλεγε “κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας”.
Ούτε για τα λεφτά ούτε για την αναγνώριση ούτε για την δόξα, αλλά για την ελευθερία της ψυχής.
Η Λήδα Πρωτοψάλτη έμεινε θεατρικά αφιερωμένη στο Θέατρο Στοά, με τον Θανάση Παπαγεωργίου. Σίγουρα αντιμετώπισε στενοχώριες και δυσκολίες, αλλά τις αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια, γιατί έκανε αυτό ακριβώς που πίστευε. Και το πίστευε εξ όλης της ψυχής, εξ όλης της ισχύος και εξ όλης της διανοίας.
Χρήμα και δόξα σκύβαλα, μπροστά στο θεϊκό δώρο να κάνεις σ' αυτή τη ζωή αυτό που πιστεύεις.
Θεατράνθρωπος απ΄ τα γεννοφάσκια της η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Της εύχομαι να συνεχίζει την κατάκτηση της εσωτερικής της ελευθερίας μέσα από το θέατρο. Όπου υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά και λύτρωση και σταλαγμός γλυκασμού.
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου