Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Από τον περασμένο Νοέμβριο είχαμε επισημάνει την ενορχηστρωμένη επίθεση κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου από κληρικούς της Μητροπόλεως Πειραιώς, και συγκεκριμένα από τον Αρχιμ. Παύλο Δημητρακόπουλο και τον πρεσβύτερο Άγγελο Αγγελακόπουλο.
Από τότε μέχρι σήμερα οι συγκεκριμένοι κληρικοί δεν έπαυσαν ούτε λεπτό το ανελέητο σφυροκόπημα εναντίον του “οικουμενιστικού” Φαναρίου.
Αποκορύφωμα το πρόσφατο παραλήρημα:
Πέντε άρθρα του πρεσβ. Άγγελου Αγγελακόπουλου με τίτλο “Ο μέγας οικουμενιστής Πατριάρχης κυρός Αθηναγόρας” (στο πέμπτο με ευθείες βολές κατά του νυν Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ως “οικουμενιστικού” διαδόχου) και μια προκλητικότατη ανακοίνωση του Γραφείου Αιρέσεων (sic) της Μητροπόλεως Πειραιώς για τη συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχου στους εορτασμούς των 1700 χρόνων από το Διάταγμα των Μεδιολάνων στο Μιλάνο.
Την ανακοίνωση αυτή υπογράφουν: ο υπεύθυνος του Γραφείου Αιρέσεων και Παραθρησκειών Αρχιμ. Παύλος Δημητρακόπουλος και ο Γραμματέας Λάμπρος Σκόντζος.
Εδώ έχουμε πλέον μια υπέρβαση των εσκαμμένων. Μετά την ενασχόληση του Γραφείου Αιρέσεων της Μητροπόλεως Πειραιώς με τους ορθοδόξους θεολόγους Γρηγόριο Λαρεντζάκη και Κώστα Νούση (“με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Σεραφείμ”, όπως σημειώνεται στο κείμενο για τον διαπρεπή καθηγητή Γρ. Λαρεντζάκη), τώρα ...ήρθε η σειρά αυτού τούτου του Οικουμενικού Πατριάρχου!
Έτσι, έχουμε το πρωτοφανές γεγονός: Το Γραφείο Αιρέσεων μιας Μητροπόλεως της Εκκλησίας της Ελλάδος να εκδίδει ανακοίνωση, δια της οποίας ασκεί δριμεία κριτική στον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Μια ακόμα ...πρωτιά της Μητροπόλεως Πειραιώς είναι ότι πρόκειται για την μοναδική ανά την Ορθοδοξία Μητρόπολη, η οποία τακτικότατα και συστηματικά καταφέρεται εναντίον των διαχριστιανικών πρωτοβουλιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όχι μόνο.
Φυσικά συνιστά “ίππειον θράσος” η προτροπή των συντακτών της ανακοίνωσης προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη να κάνει ετούτο και να μη κάνει το άλλο σε διαχριστιανικό επίπεδο κατά το υπόλοιπον της Πατριαρχείας του.
Τη στιγμή που ο κάθε Αρχιερεύς της Εκκλησίας της Ελλάδος επικοινωνεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο διά της Ιεράς Συνόδου, το Γραφείο Αιρέσεων της Μητροπόλεως Πειραιώς ελέγχει δημοσίως τον Πατριάρχη, χωρίς ίχνος ενδοιασμού.
Ουσιαστικά το κείμενο αυτό δεν διαφέρει με ανάλογα των ακραίων κύκλων (ως και του εκλεκτού της Μητροπόλεως Πειραιώς αφορισμένου Νικόλαου Σωτηρόπουλου) που αποκαλούν τον Πατριάρχη “αρχιαιρεσιάρχη” κ.ο.κ., επιδιώκοντας να τον μειώσουν στα μάτια του πληρώματος της Εκκλησίας.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ευτυχώς δεν παθαίνει κάτι από ανάλογες επιθέσεις. Συνεχίζει απτόητος την υψηλή αποστολή και διακονία του στο σύγχρονο κόσμο. Το ζήτημα που εγείρεται αφορά στο ήθος που εκπέμπεται από την Μητρόπολη Πειραιώς, εν προκειμένω, το οποίο είναι το ολιγότερο άηθες.
Διαβάστε και την σχετική ανάρτηση της Ιδιωτικής Οδού:
8 σχόλια:
Επιχειρήματα χρειάζονται και όχι αφορισμοί, από όλες τις πλευρές. Δυστυχώς μόνον θέσεις ακούγονται χωρίς ίχνος αιτιολόγησης ή πειθούς. Κυρίως από τη μεριά του πατριαρχείου, που δεν έχει μέχρι τώρα αιτιολογήσει τις πράξεις του. Ισχυρίζεται μόνο ότι πράττει σωστά, χωρίς όμως να επιχειρηματολογεί Αγιογραφικά και Αγιοπατερικά. Για καμία καταστρατήγηση των Ιερών Κανόνων δεν έχει δώσει λόγο. Όμως και η άλλη πλευρά πάσχει καθώς μαζί με τα επιχειρήματα εκτοξεύει και βρισιές. Άρα χάνεται όποιο δίκιο. Διότι φανερώνει φανατισμό, άρα σκοτισμό.
Είναι φανερό ότι το Υψιστο ενδιαφέρον μας πρέπει να είναι, να μην θίγεται το πρόσωπο του Πατριάρχη.
Παράδοση, Πνευματική ζωή, Ιεροί Κανόνες, Πατερική Σοφία, όλα αυτά υποχωρούν εμπρός στο Υψιστο Αγαθό !
Η κριτική δεν είναι κάτι κακό. Ουδείς αλάνθαστος. Εδώ όμως δε μιλάμε για κριτική, εδώ μιλάμε για επίθεση ενός επισκόπου της Εκκλησίας στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Η ερώτηση μου είναι, γιατί η Εκκλησία, οι σώφρονες λαϊκοί, οι ευλαβείς κληρικοί, και φυσικά η ίδια η Σύνοδος, ανέχονται τέτοιου είδους επιθέσεις από έναν άνθρωπο που, όπως συμπεραίνεται από τα δημοσίως γραφέντα, λεχθέντα και πραχθέντα, δεν έχει ίχνος αγάπης, χαράς, ειρήνης, μακροθυμίας, καλοσύνης, αγαθότητος, πίστης, πραότητος, που είναι οι καρποί του Αγίου Πνεύματος (Γαλ 5,22-23), μα αντιθέτως ο δημόσιος λόγος του είναι γεμάτος έχθρα, φιλονικεία, ζήλια, θυμό, διαπληκτισμό, διχόνοια, φθόνο, αίρεση(ονόμασε σύγχρονο άγιο έναν αφορισμένο από την Εκκλησία που διακονεί*) ( (βλ. Γαλ 5,19-21). Ο άγιος Πειραιώς βέβαια δεν είναι (φευ...) ο μόνος φονταμενταλιστής στην Ελλαδική Εκκλησία. Παντού και πάντα υπήρχαν οι άνθρωποι που θεωρούσαν τον Παράδεισο δεδομένο και τον μοιράζαν σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά (ας θυμηθούμε εδώ τον στίχο του Μεγάλου Κανώνα, "αὐτείδωλον ἐγενόμην, τοῖς πάθεσι τὴν ψυχήν μου βλάπτων"...). Το να ανέχεται όμως η Εκκλησία ως σύνολο, ως σώμα, να βασανίζεται από την αρρώστεια του καθενός κληρικού ή λαϊκού, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει δείγμα μετανοίας αλλά βρίθει παρανοίας, αυτό είναι εκ των ουκ άνευ.
Βέβαια, η Ιεραρχία μας είναι απασχολημένη διότι ψάχνει να βρει ποιος θα φοράει μήτρες στα συλλείτουργα, ποιος θα κρατάει ράβδους, ποιος θα κάθετε μπροστά, κ.λπ.. Μήπως πρέπει όμως να ρίξουν και μια ματιά στην εκκλησιαστική πλέμπα, η οποία ταλαιπωρείται από τον κάθε δεσπότη; Ρητορική ερώτηση.
Τέλος πάντων, ας προσευχηθούμε να μας λυπηθει ο Θεός, διότι από αλλού φως δεν υπάρχει.
*= http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2012/08/blog-post_9616.html
Υ.Γ.
Ένα μικρό κείμενο του Αγίου Νεκταρίου στο οποίο έχω παραπέμψει πολλάκις στο παρελθόν, και απ' ότι φαίνεται θα παραπέμψω και πολλάκις στο μέλλον...
"Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς κέκτηται μὲν ζῆλον ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν, πλανᾶται ἐν ταῖς σκέψεσι καὶ ἐνεργείας αὐτοῦ καὶ ἐργαζόμενος δῆθεν ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ παραβαίνει τὸν νόμον τῆς πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης.
Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς ἐν τῇ ζέσει τοῦ ζήλου αὐτοῦ πράττει τὰ ἐνάντια, πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ Θείου νόμου καὶ πρὸς τὸ Θεῖον θέλημα.
Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς διαπράττει τὸ κακόν, ὅπως ἐπέλθῃ τὸ ὑπ᾿ αὐτοῦ νοούμενον ἀγαθόν.
Ὁ ζῆλος τοῦ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτοῦ εἶναι πῦρ διαφθεῖρον, πῦρ καταναλίσκον· ἡ καταστροφὴ προπορεύεται αὐτοῦ καὶ ἡ ἐρήμωσις ἕπεται αὐτῷ.
Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς εὔχεται τῷ Θεῷ νὰ ῥίψῃ πῦρ ἐξ οὐρανοῦ καὶ νὰ κατακαύσῃ πάντας τοὺς μὴ δεχομένους τὰς ἀρχὰς καὶ πεποιθήσεις αὐτοῦ.
Τὸν μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴν χαρακτηρίζει μῖσος πρὸς τοὺς ἑτεροθρήσκους ἢ ἑτεροδόξους, ὁ φθόνος καὶ ὁ ἐπίμονος θυμός, ἡ ἐμπαθὴς ἀντίστασις πρὸς τὸ ἀληθὲς πνεῦμα τοῦ θείου νόμου, ἡ παράλογος ἐπιμονὴ ἐν τῇ ὑπερασπίσει τῶν ἰδίων φρονημάτων, ὁ παράφορος ζῆλος πρὸς κατίσχυσιν ἐν πᾶσιν, ἡ φιλοδοξία, ἡ φιλονικία, ἡ ἔρις, καὶ τὸ φιλοτάραχον.
Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς εἶναι ἄνθρωπος ὀλέθριος."
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/agios-nektarios/character_of_non-awared_zealot.htm
ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!!! ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ ΤΟΥ!!!
Πελεκάνε, τα ίδια έλεγαν παλαιότερα για τον Καντιώτη. Οτι είναι τρελλός, ότι χρειάζεται ψυχίατρο, κλπ.
Βαρεθήκαμε να τα ακούμε.
Εσείς δεν βαρεθήκατε να τα λέτε ?
Πέστε κάτι καινούργιο !
Σας έχει γίνει έμμονη ιδέα ο Πειραιώς.
Μην ταλαιπωρείτε άλλο το μυαλό σας.
Ερχονται και ζέστες.....
Αυτή είναι η εν Χριστώ ελευθερία;
Αυτό είναι το φιλελεύθερο και δημοκρατικό πνεύμα της Ορθοδοξίας;
Απαγορεύεται η κριτική για θέματα πίστεως;
Απορία: Αυτό που κάνει το Γραφείο αιρέσεων της Μητρόπολης Πειραιώς (δηλαδή ο Μητροπολίτης) εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη, χωρίς ντροπή, μπορεί να το κάνει ένας παπάς της Μητρόπολης Πειραιώς για το Μητροπολίτη Πειραιώς, χωρίς συνέπειες;
Ο ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΚΡΩΝ, ΑΦ ΈΝΟΣ Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ (ΠΧ Γ.Ο.Χ) ΚΑΙ ΑΦ ΈΤΕΡΟΥ Ο ΣΟΥΠΕΡ ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ -ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ-ΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΟΣ.
Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ,ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ....Ο ΜΗ ΟΙΔΩΣ ΣΙΩΠΑΝ ΟΥΚ ΟΙΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ...
ΧΩΡΙΑ Η ΔΗΜΟΣΙΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟ -ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΕΤΕΙΑ...
Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ !
ΙΑΝ ΑΛΑΤΖ.
Δημοσίευση σχολίου