φωτό: Ιδιωτική Οδός |
Μοναχά μια ώρα
Μερικές μέρες είναι
Έχω χάσει έναν ιερό μου ύμνο
Τον έχει δει κανείς;
Ξέρει κάνεις σας που βρίσκεται;
Φτάνει μια άρπα
Θρηνωδεί:
Πιθανόν κάπου με ένα χρυσαφένιο κύμα του Βοσπόρου
Να επιστρέψει στην Χάλκη.
Είναι μια εβδομάδα που έχω χάσει
Ένα κομμάτι του ουρανού μου
Ξέρει κάνεις σας που βρίσκεται;
Ήρθε με βροχερά μάτια ένας άνεμος
Είπε: ίσως αγκαλιάσει μια μεγάλη γη που κινδύνεψε
Είναι μερικούς μήνες
Έχω χάσει ένα μάτι μου
Σε διάδρομους του Μαραθώνα
Έφτασε από τα ηλιοτρόπια μέρη ένας άγγελος είπε
Τον έχω δει εγώ μου είπε να σας πω
Όρκος στα δάκρυα των δικών μου ανθρώπων
Όρκος στις τρυφερές κουβέντες των φίλων μου
Των μαθητών μου
Όρκος στα οράματα μου
Ορκίζομαι στην Πόλη μου
Στο δρόμο, στο σπίτι μου, στο γραφείο μου
στο σπουργίτι της μοναξιάς του Αλεξάνδρου μου
έχω γίνει ένα με το φως του σύμπαντος
ακουμπήστε το άσβεστο φως
Καλή Ανάσταση
Χίβα Παναχί
7.4.2012 Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου