ΜΟΤΣΑΡΤ + 1 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕ ΣΟΛΙΣΤ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ

Ο ταλαντούχος μαέστρος της αποψινής συναυλίας Τζόναθαν Σίφμαν

«Η Ακακία και το Φάντασμα», ήταν ο τίτλος της αποψινής συναυλίας της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής.  
Το πρώτο μέρος άνοιξε με την δημοφιλέστατη  «Μικρή Νυχτερινή Μουσική» του Μότσαρτ. Το δεύτερο με τη «Μικρή Νυχτερινή Μουσική» του Ιταλού Λουίτζι Νταλαπίκολα (1904-1975).  Έτσι δικαιολογείται η μυστική συνομιλία του Μότσαρτ με ένα έργο που γράφτηκε το 1954, εμπνευσμένο από το ποίημα «Νύχτα καλοκαιριού» του Ισπανού δημιουργού Αντόνιο Ματσάδο. Ο Νταλαπίκολα απέδωσε μουσικά, με σπάνια ευαισθησία και ακρίβεια, τις εικόνες και την αίσθηση που μετέδιδαν οι ποιητικές περιγραφές ενός μοναχικού, νυχτερινού περιπάτου όπου ο ήρωας, σαν φάντασμα, περιφέρεται σε μία ερειπωμένη πλατεία, ανάμεσα σε παγκάκια, θάμνους και ακακίες. Οι ακακίες, όμως, πέρα από ποιητικό αντικείμενο στο σύμπαν του Ματσάδο, είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο αγνότητας και αθανασίας της ψυχής. Ακριβώς δηλαδή ό,τι είναι και η Τέχνη του Μότσαρτ.

Και απόψε η ΚΟΑ υπό τη διεύθυνση του αμερικανού μαέστρου και συνθέτη Τζόναθαν Σίφμαν, μας αποκάλυψε έναν ωραίο Μότσαρτ! Ο νέος μαέστρος, αφαιρετικός ως προς τις κινήσεις μα ακριβής και ουσιαστικός στη διεύθυνση, οδήγησε την ΚΟΑ σε Μοτσάρτειους λειμώνες, όπου θαρρώ πως μέχρι  τώρα δεν φοιτούσε. Ηχοχρωματική ποικιλία, καλοβαλμένο παιχνίδισμα, ωραίες φράσεις, καθαρός ήχος γενικά, κυριάρχησαν και στη Συμφωνία αρ. 36 "του Λιντς", σε ντο μείζονα K. 425, και στο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ.22 σε μι ύφεση μείζονα, Κ.482, όπου διέπρεψε η γνωστή σολίστ Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου.

Η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου με τον μαθητή της και φίλο πιανίστα Τάσο Σπηλιωτόπουλο, μετά την αποψινή συναυλία

Η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου ερμηνεύει με την ίδια άνεση, δεξιοτεχνία και αίσθημα κλασικά και σύγχρονα έργα. Το πιάνο της ανήκει. Βέβαια του έχει δοθεί εκείνη πρώτη, αλλά παίζοντας το "διαλύει" και το ανασυνθέτει! Υπήρξαν ουκ ολίγες μαγικές στιγμές! Με φυσικότητα, αβίαστα. Η ροή της μουσικής που παράγει είναι κατακλυσμιαία και ευεργετική.

Νομίζω ότι τα πιάνα που αγγίζει η Παπαστεφάνου θα τη θυμούνται! "Φορτωμένα ακριβές πραμάτειες: αισθήματα και αισθήσεις", που λέει κι ο ποιητής.

Π.Α.Α.