Στα παραθέματα λόγου του π. Παναγιώτη Καποδίστρια διαβάστε οπωσδήποτε, αγαπητοί συνοδίτες, το ανέκδοτο διήγημα του Δημήτρη Μαγριπλή Κι όμως κάτι μας έλειπε.
Θέμα του ο νέος δεσπότης που αφίχθη - σήμερα όχι παλιά - σε μια πόλη της Ελλάδος, με δόξες και τιμές για να σώσει τον κόσμο!
Νέος, άρα και ωραίος, υποθέτει κανείς. Αμ, δε! Ο Μαγριπλής μάς δίνει το στίγμα στο διήγημά του: Το να αντιμιλάς στον δεσπότη και να κάνεις υποδείξεις στο έργο του θεωρείται προσβολή! Δηλαδή θανάσιμο αμάρτημα!
Ιδού, ένα απόσπασμα για την πολιτεία του νέου αρχιερέως, που ο Μαγριπλής ανατέμνει με μαστοριά:
"Νέος πρώτος, νέα ήθη, είπα και έφυγα. Μα δεν έφυγα από τις περιπέτειες. Κάθε μέρα από τότε και ένα ευτράπελο. Νεύρα, πολλά νεύρα. Φωνές και αντάρες. Όλο κάτι έφταιγε. Κληρικοί και λαϊκοί απέφευγαν το μέγαρο και κάθε συναπάντημα με τον δεσπότη. Όποιος έπεφτε πάνω του κινδύνευε για κακοπάθημα. Παπάδες σε αργία για το τίποτα, βιαιοπραγίες κατά την διάρκεια των λειτουργιών, ειρωνείες σε όλους. Τους εργαζόμενους στο μέγαρο τούς έβλεπαν όλοι με λύπηση. Ο κόσμος χωρίστηκε προς στιγμήν στα δύο. Οι μεν έλεγαν ότι όλα γίνονται από πατρική αγάπη και φροντίδα και ότι ο άνθρωπος είχε αγιάσει. Και οι άλλοι γέλαγαν με την συγκεκριμένη παιδαγωγική και απέφευγαν περαιτέρω σχόλια".
Τι έλειπε, λοιπόν, καταλήγει ο Μαγριπλής, απ' αυτή τη νέα "πατρική" φροντίδα και "ανύστακτη μέριμνα" του νέου δεσπότη; Μα φυσικά η αγάπη.
Το όλο σκηνικό παραπέμπει ίσα στους Φαρισαίους της Κ.Δ. Σα να μην έχει αλλάξει τίποτα! Κι ας είναι νέος ο Δεσπότης.
Και πώς να μη μνημονεύσω Χρήστο Γιανναρά, ο οποίος έχει γράψει το απίθανο: "Με δεδομένη και ακατάσχετη την παρακμιακή κατρακύλα της ελλαδικής κοινωνίας, είναι οδυνηρά τεκμηριωμένη και η βεβαιότητα: Ότι, σε θέσεις κορυφαίας ευθύνης, ο κάθε επόμενος θα αποδείχνεται χειρότερος από τον κάθε προηγούμενο".
Άρα, η ηλικιακή νεότης σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί εχέγγυο για τίποτα! Αντιθέτως, επειδή η εξουσία είναι τυφλή, μπορεί να αποδειχθεί τρισχειρότερη από την γεροντική απραξία.
Γι' αυτό, φίλοι μου, προσέξτε τον Κίτρινο και τον Πράσινο Χριστό του Γκωγκέν, που παραθέτω σ' αυτήν την ανάρτηση. Είναι σίγουρο ότι θα διανοιχθούν οι οφθαλμοί σας, κατά τι έστω. Και δεν θα δώσετε μέσα σας "πίστωση χρόνου" σε απάνθρωπες και μισάνθρωπες συμπεριφορές και πρακτικές των νέων "αρχιερέων", όπου γης...
Θέμα του ο νέος δεσπότης που αφίχθη - σήμερα όχι παλιά - σε μια πόλη της Ελλάδος, με δόξες και τιμές για να σώσει τον κόσμο!
Νέος, άρα και ωραίος, υποθέτει κανείς. Αμ, δε! Ο Μαγριπλής μάς δίνει το στίγμα στο διήγημά του: Το να αντιμιλάς στον δεσπότη και να κάνεις υποδείξεις στο έργο του θεωρείται προσβολή! Δηλαδή θανάσιμο αμάρτημα!
Ιδού, ένα απόσπασμα για την πολιτεία του νέου αρχιερέως, που ο Μαγριπλής ανατέμνει με μαστοριά:
"Νέος πρώτος, νέα ήθη, είπα και έφυγα. Μα δεν έφυγα από τις περιπέτειες. Κάθε μέρα από τότε και ένα ευτράπελο. Νεύρα, πολλά νεύρα. Φωνές και αντάρες. Όλο κάτι έφταιγε. Κληρικοί και λαϊκοί απέφευγαν το μέγαρο και κάθε συναπάντημα με τον δεσπότη. Όποιος έπεφτε πάνω του κινδύνευε για κακοπάθημα. Παπάδες σε αργία για το τίποτα, βιαιοπραγίες κατά την διάρκεια των λειτουργιών, ειρωνείες σε όλους. Τους εργαζόμενους στο μέγαρο τούς έβλεπαν όλοι με λύπηση. Ο κόσμος χωρίστηκε προς στιγμήν στα δύο. Οι μεν έλεγαν ότι όλα γίνονται από πατρική αγάπη και φροντίδα και ότι ο άνθρωπος είχε αγιάσει. Και οι άλλοι γέλαγαν με την συγκεκριμένη παιδαγωγική και απέφευγαν περαιτέρω σχόλια".
Τι έλειπε, λοιπόν, καταλήγει ο Μαγριπλής, απ' αυτή τη νέα "πατρική" φροντίδα και "ανύστακτη μέριμνα" του νέου δεσπότη; Μα φυσικά η αγάπη.
Το όλο σκηνικό παραπέμπει ίσα στους Φαρισαίους της Κ.Δ. Σα να μην έχει αλλάξει τίποτα! Κι ας είναι νέος ο Δεσπότης.
Και πώς να μη μνημονεύσω Χρήστο Γιανναρά, ο οποίος έχει γράψει το απίθανο: "Με δεδομένη και ακατάσχετη την παρακμιακή κατρακύλα της ελλαδικής κοινωνίας, είναι οδυνηρά τεκμηριωμένη και η βεβαιότητα: Ότι, σε θέσεις κορυφαίας ευθύνης, ο κάθε επόμενος θα αποδείχνεται χειρότερος από τον κάθε προηγούμενο".
Άρα, η ηλικιακή νεότης σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί εχέγγυο για τίποτα! Αντιθέτως, επειδή η εξουσία είναι τυφλή, μπορεί να αποδειχθεί τρισχειρότερη από την γεροντική απραξία.
Γι' αυτό, φίλοι μου, προσέξτε τον Κίτρινο και τον Πράσινο Χριστό του Γκωγκέν, που παραθέτω σ' αυτήν την ανάρτηση. Είναι σίγουρο ότι θα διανοιχθούν οι οφθαλμοί σας, κατά τι έστω. Και δεν θα δώσετε μέσα σας "πίστωση χρόνου" σε απάνθρωπες και μισάνθρωπες συμπεριφορές και πρακτικές των νέων "αρχιερέων", όπου γης...
32 σχόλια:
Αποθλιβοργίζομαι και τους βλαστημοσιχαίνομαι...
Δεν έχουν πια το Θεό τους...
Ευτυχώς, η Λογοτεχνία είναι τρόπος και τόπος ουσιαστικής δράσης και αντίδρασης.
Το διήγημα Μαγριπλή μού έφερε στο νου κάτι ανάλογο από το ημέτερο παρελθόν.
1992 εν τη ημετέρα νήσω... Υπεραγαπώντας μια γάτα και μισώντας τους ανθρώπους όλους... Τι θλιβερό...
Και τότε η Τέχνη του Λόγου καθάρισε για μένα. Μ' ένα ποίημα "εκδικήθηκα" και ησύχασα. Και τότε κατέληξα μες από τους στίχους μου, ότι εντέλει "λείπει το ένα ΚΑΤΙ". Αυτό ακριβώς, για το οποίο μιλά σήμερα ο Μαγριπλής.
Κωλύομαι να μιλήσω καθαρότερα, μια και ο εν λόγω βιώνει κατ' αυτάς πρόβλημα χοντρό. Άλλωστε, όταν έχει μιλήσει η Ποίηση, όλα ερυθριούν...
Γι' αυτό παραπέμπω σε Αυτήν, τη Σώτειρά μου, όπου ο έχων όμματα, θα τα δει ΟΛΑ. Κάντε λοιπόν κλικ εδώ.
Δηλαδή, εννοείτε, μια από τα ίδια παντού;;;;;;;;;;
Δε θα διαφωνήσω.
Dio mio, Θεέ μου!!!! Αυτό δεν είναι διήγημα, αυτό είναι η ρεαλιστικότερη έκφραση του έρωτα των τύπων και των δήθεν..... Η ωμή καταγραφή της πραγματικότητας της φυγαδεύσεως του Παρακλήτου..... Αθήνησι και ΑΑΑπάάάση Ελλάδι σήμερον!!!!!!!
ευχαριστώ για την φιλοξενία, για τα καλά τα λόγια και τη ζεστή αγκαλιά που διώχνουν την όποια αίσθηση μοναξιάς μας καλύπτει...
Δ.Μ.
Aγαπητέ μου κ. Μαγριπλή,
εμείς σας ευχαριστούμε για το τόσο ζωντανό και σημερινό διήγημά σας. Προσωπικά, επιτρέψτε μου, δεν αισθάνομαι μοναξιά.
Αποστροφή βαθειά αισθάνομαι μόνο σε πρακτικές σαν κι αυτές που περιγράφετε, στις αρχές του 21ου αιώνα!
Και διδάσκομαι, φυσικά, να μην περιμένω τίποτα από κανένα. Μάλλον το μόνο σίγουρο, τελικά, είναι η Ανάσταση των νεκρών!
Καλή δύναμη!
Aυτά δεν αφορούν τα καθ'ημας και τους καθ'ημας.;!
Ανώνυμε,
Μα τι λες τώρα; Όλα και πάντα αφορούν τους έξω από εμάς. Ποτέ, μα ποτέ τα καθ' ημάς. Προς Θεού.
Επιμένω, δεν αφορούν τα καθ΄ημας.;!
Μπορούμε να πούμε κατ' αρχήν...για τα καθ' ημάς(ή τα εφ' ημάς...)πως όταν έφυγε ο πα-ο-λιός και ήρθε ο νέος ακούστηκε, μεταξύ άλλων, και η συνομιλία μεταξύ δύο υφισταμένων πλέον του νέου "τώρα θα καταλάβεις τι θα πεί η φράση: Θα σε πάω στο Δεσπότη....."!!!
ΑΧ ΑΝΩΝΥΜΕ 5,18! ΜΟΝΟ ΕΦ΄ΗΜΑΣ;;; ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΗΜΩΝ.....:-(
o 4 Ioυλίου 2009 12:04μμ,
Δεν ξέρω τι λέτε, αλλά έχω να σημειώσω τα εξής:
-Απο τότε που ήλθε ο νεος επίσκοπός μας, έχουμε συνεχείς συναντήσεις κληρικών με ποικιλία θεμάτων ποιμαντικού και θεολογικού ενδιαφέροντος, με εισηγητές εξέχουσες προσωπικότητες του εκκλησιαστικού και θεολογικού χώρου.
-Οι παλαιοί κληρικοί αγκαλιάζουν τους νεοχειροτονημένους και τους συμπαραστέκονται,ενω οι νέοι σέβονται τους παλαιοτέρους.
-Τον επίσκοπο μπορεί να τον συναντήσει όποιος θέλει για το οποιοδήποτε θέμα, εισπράτοντας κατανόηση και ενδιαφέρον. Ποτέ δεν αποπέμπεται κανείς.
-Έχουν εξαγγελθή και προχωρούν έργα ουσίας και όχι βιτρίνας, χωρίς τυμπανοκρουσίες.
-Οι παρεκτρεπόμενοι αντιμετωπίζονται με αγάπη, ενω τιμώνται πάντοτε οι αξιότεροι....
"ενω τιμώνται πάντοτε οι αξιότεροι...." ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΑΤΑΛΈΓΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΤΑ ΝΥΝ ΤΙΜΩΜΕΝΩΝ!!!!
"έργα ουσίας και όχι βιτρίνας" Η ΕΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΣ ... ΞΕΡΑΘΗΚΕ!!!
"εισπράτοντας κατανόηση και ενδιαφέρον" ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΙΣ ΤΣΙΡΙΔΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΗΧΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ!!!
"συναντήσεις κληρικών με ποικιλία θεμάτων ποιμαντικού και θεολογικού ενδιαφέροντος, με εισηγητές εξέχουσες προσωπικότητες του εκκλησιαστικού και θεολογικού χώρου" ΕΤΣΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΑΦΟΥ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΜΈΝΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΤΥΧΙΟ ΟΥΤΕ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΟΥΤΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ, ΙΣΩΣ ΙΕΚ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ!!!
ΚΑΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΩΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ!!!
για τα άλλα δεν ξέρω αλλά για τα εργα μην κόπτεσαι πολύ ανώνυμε 10.11...
ακου που σου λέω.......
Δ.Γ.
Εδώ πρόκειται για ένα διήγημα, που περιγράφει καταπληκτικά τα κρατούντα στην Ελλαδική Εκκλησία. Η τραγική πραγματικότητα για την θρησκειοποίηση του "εκκλησιαστικού γεγονότος" περιγράφεται στο "Καταφύγιο Ιδεών" του καθηγητού κ. Χρήστου Γιανναρά, που είναι αυτοβιογραφία του στο φρικτό και "ανέραστο" περιβάλλον των περεκκλησιστικών οργανώσεων εν Ελλάδι. Και αυτά που περιγράφονται εκεί είναι η σκληρή πραγματικότητα της άλωσεως ψυχών, συνειδήσεων, κοινωνίας,κράτους, εκκλησίας, από το δηλητήριο της ιδεολογικοποιήσεως του Ευαγγελίου και τού Χριστιανισμού και την μετάλλαξή του ακόμη και σε πολιτικό σύστημα (βλεπε δικτατορία). Ο μακαριστός Σεραφείμ προσπάθησε να ξεριζώσει τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις από την ζωή της Ελλαδικής Εκκλησίας, αλλά δεν τα κατάφερε διότι αυτές ως Λερναία Ύδρα αναγεννόνταν. Ο μακαριστός Χριστόδουλος μάλλον τις ανέχτηκε χρησιμοποιόντας επιλεκτικά τα εθνικοπατριωτικά τους μανιφέστα για να στηρίξουν τις προσωπικές του φιλοδοξίες ως παράγοντα της πολιτικής ζωής, απεμπολώντας μάλλον τα ηθικιστικά τους πιστεύω.Ο τρόπος ζωής αυτού και του περιβάλλοντός του μάλλον αυτό μαρτυρούσε.
Σήμερα πλείστες όσες Μητροπόλεις της Ελλαδικής Εκκλησίας βρίσκονται στα χέρια οργανωσιακών ή φιλοργανωσιακών αρχιερέων με εικόνα που θυμίζουν τα περιγραφόμενα στο διήγημα.
ΟΡΚ
Σας έχουν βγάλει τα μάτια οι οργανώσεις!
Ακριβώς!!! Εδώ Αρχιερέας της Πελοποννήσου σχετικά νεόκοπος μας είπε στη πρώτη συνάντηση όλων των κληρικών της μητρόπολης:και μην ακούσω κανένα να λέει ότι οι χριστιανικές οργανώσεις είναι προτεστάντες!!!! εμ, Δέσποτα, προτεστάντες είναι, δεν είναι Βουδιστές! Και είσαι και φιλοκαλόγερος και καλά κάνεις! Αυτοί πριν από χρόνια τους αγιορείτες τους αποκαλούσαν βρωμοκαλόγερους.......
Αγαπητέ ΟΡΚ έχω διαβάσει και εγώ το "Καταφύγιο Ιδεών" του κ. Χρήστου Γιανναρά. Δεν επιθυμώ να κάνω ουδεμία κριτική εις το βιβλίο αυτό. Το μόνο το οποίον έχω να καταθέσω είναι ότι ο κ. Γιανναράς τα παιδιά του τα εμπιστεύθηκε όχι στα κατηχητικά της Εκκλησίας αλλά της ΖΩΗΣ. Προς βεβαίωση τούτων σου γνωστοποιώ ότι τα παιδία μου εις την Κατασκήνωση του «Παρνασσού» δηλαδή της Ζωής είχαν συνομαδόπουλα τα δύο τέκνα του κ. Γιανναρά. Αυτό τι έχει να σου πει άραγε για τα όσα γράφει εις το βιβλίο αυτό ο κ. Γιανναράς και όσα στην ζωή του πράττει; τέλος έως της σήμερον ουδέποτε μετάνιωσα όπου τα παιδιά μου φοίτησαν στις ΧΜΟ και ως φοιτητές στην ΧΦΕ. Τα βλέπω και τα χαίρομαι ως λαμπρούς επιστήμονες και εξαιρετικούς οικογενειάρχες τώρα. Αυτά τα ολίγα.
Αγαπητέ έζησα την χρυσή εποχή της Ζωής 1955-1960. Τότε όλα τα σημερινά αστέρια της Εκκλησίας και της Θεολογίας είχαν ηγετική θέση σε αυτή. Ποτέ δεν άκουσα κανένα να αποκαλεί «τους αγιορείτες βρωμοκαλόγερους» το αντίθετο μάλιστα. Δυστυχώς είσαι και εσύ παραπλανημένος από την όποια μυθολογία ενάντια των οργανώσεων. Ως φοιτητής πολλές φορές πήγα στο Άγιο Όρος ενώ ήμουν στο Οικοτροφείο και μάλιστα με μέλη της Ζωής. Τι να σου πω… θα μπορούσα να σου απαριθμήσω πολλούς μετέπειτα ηγουμένους του Αγίου Όρους που υπήρξαν άμεσοι συνεργάτες ή μέλη της Ζωής. Νομίζω όμως ότι δεν θες να παραδεχθείς ότι την σημερινή πνευματική άνθιση της Εκκλησίας μας την οφείλει και στην Ζωή. Φίλοι και συναγωνιστές μου ήσαν Καψάνης, Γοντικάκης και άλλοι 8 ηγούμενοι. Στην Ζωή ήσαν οι Γιαννουλάτος, Τρακατέλης, Βίττης. Με τον φίλο Γιανναρά πολλές φορές τότε πήγαμε στο Άγιο Όρος. Φέτος μάλιστα το Πάσχα τον συνάντησα στο Πατριαρχείο και θυμηθήκαμε τα παλιά και ωραία της φοιτητικής μας ζωής στην Ζωή. Α! τώρα που είπα Πατριαρχείο όχι μόνο στο Άγιο Όρος αλλά και στο Πατριαρχείο είχαμε πάει και συναντήσαμε τον Αθηναγόρα τον μεγαλοπρεπή. Σταματήστε τον ανίερο πόλεμο εναντίων των οργανώσεων. Το μεγάλο τους λάθος είναι ότι δεν αυτοδιαφημίζονται. Θυμάμαι όταν ο Χρήστος (Γιανναράς) –τον λεω Χρήστο γιατί είναι αδελφικός φίλος- έβγαλε το βιβλίο Καταφύγιο ιδεών είπα σε τακτικά μέλη της Ζωής να απαντήσουν με κάτι πολύ απλό. Ότι «κ. Γιανναρά σας ευχαριστούμε για όσα γράφεις εναντίον μας. Όμως τα δύο σου αγόρια σε μας τα έχεις εμπιστευθεί στις ΧΜΟ». Όλοι όμως μου απάντησαν «άσε να γράφει ότι θέλει, κριτής είναι ο Θεός». Υπέμειναν με καρτερικότητα τις ταπεινώσεις.
Και κάτι ακόμα τους Πατέρες όταν στο Πανεπιστήμιο δεν μας τους δίδασκαν, μας τους έμαθε η Ζωή, με τον μέγιστο Θεολόγο Ηλία Μαστρογιαννόπουλο που πολλά επαινετικά λεει γι΄ αυτόν ο Χρήστος στο βιβλίο του. Γνωρίζεις άραγε τα Συνέδρια Έφεσος; στο κτήμα της Ζωής. Έχεις ανοίξει το περιοδικό Ζωή να δεις ότι επί Ηλία Μαστρογιαννόπουλου δημοσίευε και συνιστούσε Πατερικά βιβλία και κείμενα. Γνωρίζεις ότι ο Σμέμαν το ΄60 αρθρογραφούσε στην Ζωή. Εσείς τώρα τον μάθατε… εμείς οι προτεστάντες Ζωικοί τον γνωρίζαμε από τότε μαζί με τον Φλωρόφκυ και Λόσκυ στους οποίους ο Πατριάρχης μας έκανε αναφορά στο γεύμα προς τιμή του Μόσχας.
Αγαπητέ μου κατηγορείς τους οργανωσιακούς. Σε παρακαλώ πάρε και διάβασε κάποιο από τα περιοδικά των Ιερών Μητροπόλεων. Τα λαμβάνω όλα. Τα περισσότερα έχουν θεματάκια απλούτσικα. Αλλά είναι γεμάτα από φωτογραφίες των επισκόπων με τις δημόσιες σχέσεις τους. Πάρε την ΖΩΗ το ΣΩΤΗΡΑ θα δεις πνευματικά θέματα. Πουθενά αυτοπροβολή των μελών και αυτοδιαφήμιση του πνευματικού τους έργου αυτές είναι οι οργανώσεις. Απλές, ταπεινές, πατερικές.
Με αγάπη
Αριμαθαίος
To ότι ο Γιανναράς έστελλε τα παιδιά του στις Χ.Μ.Ο, δεν σημαίνει ότι όσα γράφει είναι λάθος-εξ άλλου την περίοδο που εγράφη το Καταφύγιο Ιδεών, ο Γιανναράς είχε υποστει σφοδρή ηθική κατασυκοφάντηση παρασκηνιακά απο τις οργανώσεις οι οποίες συνεπικουρούσαν τα γραφόμενα δημοσίως απο τον π.Θεόκλητο Διονυσιάτη-οι οποίες ποτέ δεν απαντούσαν δημοσίως κρυπτόμενες πίσω απο μια ταπεινοσχήμονα μακροθυμία. Άν όλα αυτά είναι όπως τα λές -Αριμαθαίε-,γιατί όλες αυτές οι σπουδαίες προσωπικότητες έφυγαν; μήπως ακριβώς αυτό το άνοιγμα του π. Ηλ.Μαστρογιαννόπουλου οδήγησε τους Γέροντες στη διαφωνία-διαμαρτυρία και εν τέλει στη διάσπαση και τη δημιουργια του "Σωτήρας;". Μήπως γνωρίζεις τη στάση του Τρεμπέλα τότε και μετέπειτα με την έκδοση της Κ.Δ. απο την Ζωή που ο ίδιος είχε μεταφράσει και την προσφυγή στα δικαστήρια για τα μεταφραστικά δικαιώματα.....
-Τα παιδιά του τα έστειλε ο Γ., αλλά κανένα δεν έμεινε εκεί, πέραν του ότι γνώριζε πώς να τα "προφυλάξει" απο την νοοτροπία των οργανώσεων.
- Όσο για το άγ.όρος είναι γνωστή η φράση προερχόμενη απο στόμα μέλους πολύ παλαιού:"Στο Άγ.Όρος πάμε μόνο για να γράψουμε συνδρομητάς της ΖΩΗΣ. Ποιός δεν θυμάται την σκωπτική και απορριπτική στάση τους έναντι των νέων ηγουμένων ,πρωην μελών τους ,όταν κατέβαιναν και μιλούσαν στα αμφιθέατρα που γέμιζαν απο φοιτητές.Ίσως δεν τους αποκαούσαν βρωμοκαλόγερους, αλλά αγνώμονες και αχάριστους ναι! Εξ άλλου είναι πανθομολογούμενο πια ότι το Ά. Όρος ασφυκτιά απο την οργανωσιακή νοοτροπία- έφυγαν οι παραδοσιακοί μοναχοί και οι εκλεπτυσμένοι νεότεροι ηθικίζουν ή γεροντίζουν επικίνδυνα.
-Ναι, τα περισσότερα περιοδικά των μητροπόλεων έτσι είναι,αλλά μια παθογένεια στον χώρο της Εκκλησίας δεν θεραπεύεται με την δημιουργία παρασυναγωγών, τουτέστιν "μπαιρακίων", αλλά με την ενσωμάτωση στην επισκοπή-ενορία και εκ των έσω και ουχί πλαγίως και ημιανεξαρτήτως προσπάθεια θεραπείας των κακώς κειμένων στο σώμα της Εκκλησίας.
-Για τη νοοτροπία των οργανώσεων έναντι του μοναχισμού δες την επιστολή του π.Ι.Ρωμανίδη προς τον π.Θ.Διονυσιάτη δημοσιευμένη στο βιβλίο του μον.Νικ.Μπιλάλη για τον όσιο Αθανάσιο Αθωνίτη, όπου και πολυσέλιδη θεολογική κριτική του ιδίου του συγγραφέα για την κατα κόσμον αγαμία την υπο των οργανώσεων θεσμοθετιθείσα.
-Να υπενθυμίσω οτι κριτική στις οργανώσεις με θεολογικά- εκκλησιολογικά κριτήρια άσκησε ο Γιαν. στο βιβλίο του "Η Ελευθερία Του Ήθους ", για το οποίο δεν είδα να αναφέρεσθε.
Επίσης κριτική στις οργανώσεις δεν άσκησε πρώτος ο Γιαν., αλλά ο μητ/της Κοζάνης Διονύσιος και πολλοί άλλοι όπως: μον. Θεόκλητος Διονυσιάτης (θυμάστε εκτός των άλλων το διάλογό του με τον Τρεμπέλα και τις θέσεις του Τρεμπέλα για τους μυστικούς λεγόμενους Πατέρες-ή και τις επιστολές μεταξύ Ρωμανίδη και Τρ. με αφορμή τη διδακτορική διατριβή του πρώτου, απο τις οποίες βγαίνουν πολλές αλήθεις για την προτεσταντίζουσα θεολογόια των οργανώσεων),καθ.Γιούλτσης,π.Γ.Μ.
Κλείνοντας,το θέμα δεν είναι αν στις οργανώσεις υπάρχουν άνθρωποι με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.Φυσικά υπάρχουν και τους βάζω μετάνοια. Το πρόβλημα είναι η ευσέβεια και η θεολογία τους και πολλά άλλα που υποκαθιστούν την εκκλησιαστική Αλήθεια.
Το Ζουμπούλι.
Στην ίδια γραμμή με τον κ.Μαγριπλή κινείται το άρθρο του σεβ.μητ/του Αλεξανδρουπόλεως κ.κ. Ανθίμου στο romfea.gr.Αποκαλυπτικό και πραγματικό.Επιτέλους και μια επισκοπική φωνή.
Σεβασμιώτατε σας ευχαριστούμε-ευχόμεθα να υπάρξουν και άλλοι κληρικοί και μάλιστα επίσκοποι που θα σας μιμηθούν.
Ο Σάλος.
Για την σημερινή κατρακύλα του Αγίου Όρους που κάποιοι την ονομάζουν άνθιση αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η οργανωσιακή νοοτροπία και οι ευσεβιστικές παρεούλες που κατέκλυσαν το Όγιον Όρος κυρίως την περίοδο της διασπάσεως ΖΩΗΣ - ΣΩΤΗΡΟΣ παραγκωνίζοντας τους παλαιούς γεροντάδες και μεταφέροντας μια άλλη ζωή αυτήν του ευσεβισμού εκεί. Κατόπιν ισχυροποιήθηκαν και ενώθηκαν με τις ομάδες των "επιχειρηματιών ηγουμένων" Κυπρίων κατά κύριο λόγο και οδήγησαν το Άγιον Όρος στο χάλι που βρίσκεται σήμερα. Μόνο πνευματικότητα δεν θα βρεις εκεί σήμερα. Από τόπος ασκήσεως μετατράπηκε σε χώρο συναντήσεως διασημοτήτων. πολιτικών, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, αρμέγοντας τεράστια ποσά από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια και εμπλεκόμενο σε κάθε είδους σκάνδαλα.
Όσον αφορά της σπουδαίες προσωπικότητες που προέρχονται από τον χώρο της ΖΩΗΣ κυρίως όπως Γιαννουλάτος, Τρακατέλης, Βίττης, Γιανναράς, Πατρώνος κλπ. αναγνωρίστηκαν σαν προσωπικότητες μετά την φυγή τους από την Οργάνωση και φυσικά "δεν είδαν Θεού πρόσωπο" στην διαβρωμένη Ελλαδική Εκκλησίας αλλά στο περιβάλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο τους αξιοποίησε και τους αξιοποιεί ακόμα.
Το αν τα παιδιά του Γιανναρά πήγαν σε κατασκηνώσεις της οργάνωσης αποτελεί ένα ιδιωτικό γεγονός ενώ το βιβλίο του "Καταφύγιο Ιδεών" είναι ένα δημόσιο κείμενο. Επομένως μη λέτε δεν κάνω κριτική σε δημόσιο γεγονός αλλά γράφω 10 γραμμές επιχειρηματολογώντας πάνω σε ένα ιδιωτικό γεγονός.
Ούτε το ότι τα έντυπα και φυλλάδια των εν Ελλάδι Μητροπόλεων είναι απλοϊκά (φελλοί Μητροπολίτες τα εκδίδουν)αποτελεί επιχείρημα για την ανωτερότητα των δημοσιευμάτων των οργανώσεων. Το πρόβλημα είναι τι στην ουσία γράφετε εκεί.
Και μήπως, τέλος, υπάρχουν και ελάχιστες ενορίες που οι ελάχιστοι ιερείς θέλουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους και εμποδίζονται από την ταυτόχρονη δράση οργανώσεων στο χώρο της ενορίας τους?
ΟΡΚ
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΤΟΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ Η ΠΟΙΜΑΙΝΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΦΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ...... ΕΦΘΑΣΑΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΦΘΑΣΑΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΗ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΚΡΟΥ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ(ΠΑΡΟΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟ-ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ...). ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΤΟ ΝΥΜΦΙΟ ΩΣ ΔΥΝΑΣΤΗ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΗ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΟ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΚΑΙ ΑΘΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟ-ΣΥΝΑΙΝΟΥΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ! ΛΟΓΙΚΟ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΠΡΕΛΛΑ ΤΗΣ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΜΠΡΕΛΛΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΕΩΣ!
"...ΠΟΙΜΑΙΝΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΦΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ." Ασφαλώς θα εννοείται το "Ελλαδικό Κακοκέφαλο - Αυτοκέφαλο" και όχι την Εκκλησία γενικά.
ΟΡΚ
Φίλε ΟΡΚ συμφωνώ.Πόσα άλλα θα μπορούσαν να γραφούν!όπως π.χ. τί σημαίνει κύκλος μελέτης Αγ.Γραφής,ποιοί τον κάνουν, πώς επιλέγονται,τί λένε, ποιά σχέση έχουν με την ενορία οι κυκλάρχες/ισσες,πού προωθούνται οι μετέχοντες; στην ενορία ή στην οργάνωση...
Το Ζουμπούλι.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΟΡΚ, ΤΟ ΚΑΚΟΚΕΦΑΛΟ ΕΝΝΟΩ! Η ΑΦΑΣΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΠΤΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΧΑΛΙΝΩΝ, ΑΣΤΑΤΩ ΦΡΕΝΙ! ΕΝΤΕΥΘΕΝ Η ΕΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΥΖΕΙ ΤΟΙΣ ΚΤΗΝΩΔΕΣΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΛΟΓΙΣΜΟΙΣ ΟΛΟΝ ΑΥΤΗΣ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΔΑΠΑΝΟΥΣΑ ΑΣΩΤΩΣ Η ΤΑΛΑΙΝΑ! ΛΕΙΠΕΤΑΙ ΔΕ ΤΡΟΦΗΣ, ΒΕΒΑΙΟΥΣΗΣ ΚΑΡΔΙΑΝ, ΠΡΟΣ ΚΑΙΡΟΝ ΛΙΠΑΙΝΟΥΣΑΝ ΗΔΟΝΗΝ, ΚΑΙ ΔΗ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΝ, ΣΙΤΑΤΑΙ! Η ΑΓΑΘΗ ΟΜΩΣ ΜΗΤΗΡ, Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΕΙ ΤΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΣΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΝ ΤΩΝ ΠΕΠΛΑΝΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΙΝ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΕΥΧΗΜΟΝΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΝ, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΠΑΤΗΡ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ!
ΔΕΙΤΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_03/02/2008_257973 ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Χ.ΓΙΑΝΝΑΡΑ
4,4Ο
Στην Πελοπόννησο διορίστηκαν... δυό νέοι Μητροπολίτες την ίδια μέρα και είναι και γείτονες! Ο ένας "μοντέρνος" ο άλλος σχετικά "παραδοσιακοπατερικός...". Κάποιοι ιερείς ρώτησαν τον μοντέρνο αν θα είχε αντίρρηση να περιποιηθούν λιγάκι την κόμη τους με κούρεμα σε λογικά πλαίσια. Ο Μητροπολίτης απήντησε πως δεν έχει καμία αντίρρηση, αρκεί να μην πετάξουν το προιόν της ενέργειάς τους, αλλά να το συσκευάσουν και να το στείλουν στη γείτονα επαρχία διότι μάλλον θα χρειαστεί εκεί......!
Άλλος δεσπότης εκεί κάτω στην πελοπόννησο καυχιέται ότι ποτέ στη ζωή του δεν έχει κάνει μπάνιο στη θάλασσα!!!
Μόνο στη θάλασσα ή γενικώς;
Ιδεολογικοί "εγκληματίες" είναι οι οργανωσιακοί.
Μου γέμισαν το μυαλό για ένα διάστημα με πνευματικές "τοξίνες" για τα καλά!
Και είναι "αστείο", αν το σκεφτείς, το γεγονός ότι ακόμα και μέχρι σήμερα παρότι τα έχω αποκηρύξει αυτά, η "εικόνα" της κολάσεως, όπως αυτοί την περιέγραφαν, ακόμα υπάρχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου... Στην καθομιλουμένη, η επίδραση μιας τέτοιας κατήχησης, που περιγράφω, θα μπορούσε να μεταφραστεί σαν "αρνητική ενέργεια". Είναι φοβερό τελικά! Οι τύποι δείχνουν ότι κατέχουν πολύ καλά τον τρόπο να επιδρούν στα πιο αρνητικά κομμάτια της ψυχολογίας σου: ψυχολογικός εκβιασμός, φόβος, καλλιέργεια "υπερτροφικού" ψευδούς εαυτού με αποτέλεσμα την προοδευτική απουσία αυτογνωσίας και πολλά άλλα που δε με παίρνει να αναφέρω εδώ.. Κοινώς, πρόκειται για σατανικούς ανθρώπους, για σατανικό σύστημα για να μην προσβάλλουμε κιόλας, διότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι καλοπροαίρετοι που έχουν μπλέξει εκεί...
Νομίζω αυτά φτάνουν! Μεγάλο σφάλμα που η Εκκλησία πάει χέρι χέρι με αυτούς...
Δημοσίευση σχολίου