Ημερολόγιο του Περιθωρίου - ΓΑΖΑ

Τρίτη, Ιανουάριος, 09, απόγευμα
Έφυγα από το ένα περιθώριο να πάω σε άλλο, δεν ξέρω τι έγινε η αντίσταση στη Γάζα. Τη σκέπτομαι και εύχομαι να τα καταφέρει και να προστατέψει τα ελάχιστα «ελεύθερα» εδάφη που της άφησαν. Όμως η Γάζα δεν είναι μόνο ο πόλεμος. Όλα πηγάζουν από αυτό, αλλά δεν σταματάνε εκεί. Η Γάζα είναι και υπομονή, και πίστη, και τόσες πολλές αρετές.
Η Γάζα είναι πιο πολύ τώρα, το ταρακούνημα της ανθρωπιάς, δηλαδή της λογικής, και της συνείδησης. Τρεις αιώνες πλέον μετά τις θύραθεν αρετές του διαφωτισμού. Στο Παλαιστινιακό δεν ανακατεύονται τα ουράνια. Μια αυταπάτη τα εμπλέκει, με το ζόρι. Στο Παλαιστινιακό δεν χωράει το ψέμα του Χάντιγκτον. Το Παλαιστινιακό είναι η σκληρή εξέταση στην οποία περνάνε οι αρχές της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πόσα πέρασε η ανθρωπότητα από το Βολταίρο για να έχουμε τέτοια συνθήκη! Και όμως έρχονται κάποιοι με το έτσι θέλω και λένε βάλτε την στο συρτάρι!
Η Γάζα, το Παλαιστινιακό, και άλλα παραδείγματα πολλά, αποκαλύπτουν πως ο κόσμος δεν θεμελιώθηκε πάνω σε δίκαιες βάσεις, παρ’ ότι θα μπορούσε. Η Γάζα αποκαλύπτει τον αιώνιο πόλεμο του καλού και του κακού στο μέτωπο «τετελεσμένου- δικαίου». Όσο επιλέγει ο κόσμος να στηρίξει το τετελεσμένο χάνει το δίκαιο! Ο τροχός γυρίζει και ο κόσμος δεν πάει πίσω προχωράει και διορθώνει τα λάθη του παρελθόντος. Ίσως και να τα σβήσει.

Πόσο λαμπρό παράδειγμα είναι η επανάσταση του 1821! Αυτές τις μέρες τη συγκρίνω με τη Γάζα. 400 χρόνια το τετελεσμένο της Τουρκοκρατίας, και όμως πού είναι τώρα; Η Ιστορία είναι πάντα στο πλευρό του δικαίου. Στα άδυτα της συνείδησης κρύβεται αυτή η μεγίστη αλήθεια. Η Γάζα την φέρνει πάλι στην επιφάνεια.
Σκέπτομαι πολλά από τα ψέματα που άκουσα πριν αποκοπώ από τα ΜΜΕ. Μου φαίνεται ότι πολιτική πια σημαίνει ψέμα ή χαζομάρα. Και στις δύο περιπτώσεις δοκιμάζεται η νοημοσύνη και η κοινή λογική του κόσμου. Η Ιστορία ομολογεί παντοιοτρόπως ποιός είναι το θύμα και ποιός ο θύτης. Η λογική μου λέγει ότι το θύμα πάντα έχει δίκιο! Και δεν εξισώνεται με κανένα τρόπο με το θύτη. «Το Ισραήλ δικαιούται να αμυνθεί», άκουσα. Και διερωτώμαι, έχει πρώτα απ’ όλα δικαίωμα ύπαρξης; Από πού το αντλεί; Αν επιτρέπει η ανθρωπότητα την ύπαρξη τέτοιου είδους κράτους, τότε εγκαινιάζουμε την νομιμοποίηση της διάκρισης βάσει ρατσιστικών κριτηρίων.

Πόσο με πονάει η Γάζα, έχω την ίδια κοινή εμπειρία.. και προοπτική.

Προμηθεύς