Πάρις Κωνσταντινίδης: “Αφομοιώνοντας τον Ψυχρό Πόλεμο: Οι συμφωνικές ορχήστρες των Θεοδωράκη – Χατζιδάκι στα μέσα της δεκαετίας του ’60”

Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Αβέρωφ, 
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Στέλιος Καφαντάρης,
στα καμαρίνια του θεάτρου "Κεντρικόν", μετά από συναυλία της 
Μικρής Ορχήστρας Αθηνών (1963).  

Το Εργαστήριο Ελληνικής Μουσικής και η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας προγραμμάτισαν ένα επιστημονικό συνέδριο, με θέμα «Νεοελληνική Μουσική. Ζητήματα Ιστορίας και Ιστοριογραφίας», το οποίο θα γινόταν στην Κέρκυρα από 13 έως και 15 Μαρτίου 2020. Ένα συνέδριο στη μνήμη του εμβληματικού Κερκυραίου μουσικολόγου Σπύρου Μοτσενίγου (1911-1970), ο οποίος μας κληροδότησε ένα μοναδικό Αρχείο Νεοελληνικής Μουσικής, που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.

Ωστόσο, τα δεδομένα σε σχέση με την πανδημία Covid-19 στη χώρα μας οδήγησαν στη ματαίωση του συνεδρίου μόλις έξι ημέρες πριν την έναρξή του. Η εξέλιξη αυτή δεν πτόησε τους διοργανωτές και άμεσα αποφασίστηκε η έκδοση ενός συλλογικού τόμου, ο οποίος θα περιείχε τα πονήματα που είχαν ήδη ετοιμαστεί για να παρουσιαστούν στο συνέδριο. 

Αποτέλεσμα είναι ένας πολύτιμος τόμος, ο πέμπτος των εκδόσεων του Μουσείου Μουσικής της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας. Στις 400 σελίδες του συγκεντρώνονται εικοσιτέσσερα πρωτότυπα μελετήματα νέων και παλαιότερων εκλεκτών ερευνητών με ποικιλία θεμάτων που χρονικά εκτείνονται από τον 16ο αιώνα έως τις παρυφές του 21ου. 

Ξεχωρίζουμε, λόγω ειδικού ενδιαφέροντος, το κείμενο του Πάρι Κωνσταντινίδη, “Αφομοιώνοντας τον Ψυχρό Πόλεμο: Οι συμφωνικές ορχήστρες των Θεοδωράκη – Χατζιδάκι στα μέσα της δεκαετίας του ’60”. 

Η Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Μάνο Χατζιδάκι

Το κείμενο του Πάρι Κωνσταντινίδη έρχεται να καλύψει ένα κενό στη γνώση μας για εκείνη την εποχή και την συμβολή Μάνου Χατζιδάκι και Μίκη Θεοδωράκη στο ζήτημα των συμφωνικών ορχηστρών της χώρας. 

Ο Πάρις Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε μουσικολογία στα πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βερολίνου (Χούμπολτ). Υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Π. & Ε. Μιχελή και επισκέπτης διδάσκων στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επίσης έχει εργαστεί στη πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, ειδική και ωδειακή εκπαίδευση, ενώ αρθρογραφεί για τις τέχνες και τον πολιτισμό. 

Paris Konstantinidis, Assimilating the Cold War.The Mikis Theodorakis’ and Manos Hadjidakis’ Symphony Orchestras in the mid-1960s 

Mikis Theodorakis and Manos Hadjidakis have been associated abroad with the ste-reotypical sound of Greece. At home, on the one hand they both expressed the idea ofGreekness in music, and on the other hand they respectively embodied the oppositepolitical poles of the Left and the Right. However, their relationship with the culturalpolitics of the Cold War went unnoticed. In the mid-1960s each of them has foundedan orchestra that was celebrated by the press as an eort to renew classical music inGreece. A closer look, however, shows that Theodorakis’ “Athens Small Orchestra”operated within the framework of socialist humanism, trying to bring the lower socialclasses closer to the Art Music, while Hadjidakis’ “Athens Experimental Orchestra”vigorously promoted Modernism in music, which constituted the aesthetic doctrineof the West.