Παρακολούθησα χθες στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών την δεύτερη παράσταση της τρίπρακτης και συναρπαστικής όπερας του μεγάλου συνθέτη του μπαρόκ Κριστόφ Βίλιμπαλντ φον Γκλουκ Ο θρίαμβος της Κλέλιας, σε λιμπρέτο του Πιέτρο Μεταστάσιο.
Πρόκειται για έναν ακόμη προσωπικό θρίαμβο του πιανίστα και μαέστρου Γιώργου Πέτρου, ο οποίος καλλιέργησε με πολλή δουλειά και υψηλή αισθητική το μπαρόκ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, και το έκανε εξαγώγιμο είδος! Ηχογράφησε τις όπερες που κατά καιρούς ανέβασε και αυτές οι ηχογραφήσεις τού χάρισαν διεθνή βραβεία, φέρνοντας την Ελλάδα στο προσκήνιο του διεθνούς καλλιτεχνικού στερεώματος και μάλιστα στη μουσική του μπαρόκ, όπου δεν υπήρχε καμία παράδοση προγενέστερη.
Το ανέβασμα της όπερας Ο θρίαμβος της Κλέλιας ήταν η πρώτη παγκόσμια αναβίωση του έργου μετά την πρεμιέρα του (1763 γραμμένη για τα εγκαίνια του Τεάτρο Κομουνάλε της Μπολόνια). Το έργο παρουσιάστηκε μέσα από μια νέα κριτική έκδοση από το χειρόγραφο της Μπολόνια, που έγινε ειδικά για τις ανάγκες αυτής της παραγωγής.
Ο Γιώργος Πέτρου φρόντισε και πραγματοποίησε, επίσης, την πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση του έργου για την γερμανική εταιρεία MDG που κυκλοφορεί διεθνώς από τον Ιανουάριο του 2012.
Δηλαδή έκανε μια ολοκληρωμένη δουλειά!
Ο θρίαμβος της Κλέλιας, μια πολεμική περιπέτεια εμπνευσμένη από τις θρυλικές σελίδες της ρωμαϊκής ιστορίας, αποτελεί έναν ύμνο στον γυναικείο ηρωισμό και την αγάπη. Η όλη παραγωγή της όπερας στο Μέγαρο ήταν απλά εξαιρετική!!
Έξι μόνο σολίστ και μια θαυμάσια Καμεράτα υπό τον Γιώργο Πέτρου έκαναν το θαύμα! Να παρακολουθείς με αμείωτο ενδιαφέρον το έργο επί τρεις ώρες (χωρίς τα διαλείμματα). Να απολαμβάνεις τη φρεσκάδα και την έμπνευση της μουσικής και της σκηνοθεσίας.
«Όταν πρωτοπήρα στα χέρια μου το χειρόγραφο σοκαρίστηκα γιατί είχε πάρα πολλές δεξιοτεχνικές απαιτήσεις. Δεν θέλαμε να καταλήξουμε σε κάτι το οποίο να είναι συμβιβασμός. Θέλαμε περισσότερο να θέσουμε ερωτήσεις, παρά να δώσουμε απαντήσεις», δήλωσε ο σκηνοθέτης της παράστασης Νάιτζελ Λάουρι, ο οποίος υπέγραψε μια λιτή μα πολύ ουσιαστική σκηνοθεσία.
Στο ίδιο μήκος κύματος και τα σκηνικά και τα κοστούμια που επιμελήθηκε ο Πάρις Μέξης, καθώς και οι φωτισμοί του Γιώργου Τέλλου. Ευρηματικά και ταιριαστά κάθε φορά τα video-animation του Σταμάτη Αραπάκη.
Τι να πει κανείς για τους έξι ερμηνευτές; Ήταν όλοι τους υπέροχοι! Τον ομώνυμο ρόλο ερμήνευσε η γαλλίδα σοπράνο Ελέν Λεκόρ, τον Οράτιο ενσάρκωσε ιδανικά η αγαπημένη μέτζο σοπράνο Μαίρη Έλεν Νέζη, την Λαρίσα η τουρκάλα σοπράνο Μπουρτσού Ουγιούρ, τον σκοτεινό Ταρκίνιο η μέτζο σοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη αποδίδοντας όλο το βάθος της αβύσσου του, τον Πορσίννα ο φέρελπις τενόρος Βασίλης Καβάγιας και τον Μάννιο η μέτζο Άρτεμις Μπόγρη.
Στέκομαι ιδιαίτερα στον φίλο Μάρκελλο Χρυσικόπουλο, μόνιμο συνεργάτη του Γιώργου Πέτρου και τανάπαλιν, ο οποίος έκανε τη μουσική προετοιμασία (μαζί με την ξεχωριστή μουσικό Μάτα Κατσούλη) και έπαιξε και τσέμπαλο με το γνωστό πάθος!
Για την "θεά" Μαίρη Έλεν Νέζη ο λόγος μου υπολείπεται... Πάντα με συγκινεί και με συναρπάζει στον υπερθετικό βαθμό!
Εύχομαι όλοι αυτοί οι εξαίρετοι μουσικοί, που γνωρίζω τη διαδρομή τους από πολλών ετών, να συνεχίσουν με αμείωτη ένταση αυτή τη σοβαρότατη εργασία τους προς δόξαν της μουσικής ποιητικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου