"ΓΙΝΕΣΘΕ ΟΥΝ ΟΙΚΤΙΡΜΟΝΕΣ…" (Λουκ. 6, 36)

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

Ὁ γράφων ἀπὸ τὴν ἐμπειρία του στὴν Κεντρικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ ΠΣΕ πολλὲς φορὲς εἶδε ἐκπροσώπους τῆς ἀδελφῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, μεγάλα σήμερον φέροντας καὶ κατέχοντας, νὰ προβάλλουν ἐντόνως βέτο ὅταν ἐπρόκειτο νὰ συζητηθοῦν θέματα τῶν οὕτω καλουμένων σεξουαλικῶν μειονοτήτων, ὡσὰν νὰ ἐκπροσωποῦν ὁλόκληρον τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Καὶ τοῦτο, διὰ νὰ τὰ ἐμποδίσουν στρουθοκαμηλικῶς, ἐπικαλούμενοι λόγους θεολογικοὺς καὶ τὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας μας, στὴν πραγματικότητα ὅμως ἐκ συμφερόντων ἐνδοεκκλησιαστικῶν! μὴ ἀποκλειομένης καὶ ἀδυναμίας τινὸς περὶ τὰ τοιαῦτα. Διὰ τοῦτο παρατίθενται παρακάτω μερικὰ βασικὰ στοιχεῖα ἐπὶ τοῦ θέματος:

Ἓν ἐκ τούτων τ.ἔ. ἡ ὁμοφυλοφιλία, προέρχεται ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν ἀνατροφή, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς ἐπιδράσεις τῶν γονιδίων τῆς κληρονομικότητος (Gen) καὶ τοῦ περιβάλλοντος. Ὁ Ἀνατολικογερμανὸς εἰδικὸς ἐπιστήμων G. Dörner καὶ ὁ Ἄγγλος βιοχημικὸς L. Kaplan, ἔχουν κάμει ἐντυπωσιακὰς ἀποκαλύψεις. Καὶ συγκεκριμένως:
Ἡ ἀπόφασις διὰ μία ὁμοφυλοφιλικὴ κατεύθυνση ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἐγκυμοσύνη. Ἐντολοαποδέκτης διὰ μιὰ τοιαύτη πολικὴ ἀλλαγὴ εἶναι ἡ Τεστοτερόνη, καὶ τὸ κύριον  αἴτιον, τὸ ἄγχος.

Ἡ πρώτη φάσις ἐκτείνεται μεταξὺ τῆς 13ης καὶ 15ης ἑβδομάδος τῆς ἐγκυμοσύνης. Συνήθως σὲ ἕνα ἀρσενικὸ ἔμβρυο ἐνεργοποιεῖται μόνον τὸ ἀνδρικὸ σεξουαλικὸ κέντρο τοῦ ἐγκεφάλου. Ἓν ἄγχος-σὸκ τῆς μητέρας –π.χ. μιὰ κρίση τοῦ γάμου, ἢ ὁ θάνατος τοῦ συντρόφου, ἀλλὰ καὶ τὸ πολὺ οἰνόπνευμα καὶ τὰ βλαβερὰ φάρμακα– μποροῦν νὰ μειώσουν τὴν παραγωγὴ τῆς Τεστοτερόνης. Δραματικὴ εἶναι ἡ συνέπεια: Δημιουργεῖται ἓν θηλυκὸ σύστημα πλεύσεως, τοῦθ’ ὅπερ ὁδηγεῖ τὸν ἄνδρα ἀργότερον νὰ ζητεῖ ἄνδρας ὡς συντρόφους.

Ἡ δευτέρα φάσις ἐκτείνεται μεταξὺ τῆς 20ῆς καὶ 25ης ἑβδομάδος. Τώρα ἀποφασίζεται (πάλιν μὲ διαφορετικὴ συγκέντρωση Τεστοτερόνης), τὸ πῶς ὁ ἀναπτυσσόμενος ὁμοφυλόφιλος ἀντιδρᾶ πρὸς τὸν σύντροφόν του – ἂν δηλ. ἐμφανίζεται ὡς ἀνδροπρεπὴς (ὅπως ὁ R. Wagner) ἢ θηλυπρεπὴς (Φρειδερῖκος ὁ Μέγας).

Διὰ νὰ μπορεῖ ὅμως ὁ θηλυπρεπὴς σεξουαλικὸς τύπος νὰ αἰσθάνεται καὶ ὡς γυναῖκα, εἶναι ὁ ἐγκέφαλός του ὁπλισμένος μὲ 25.000 ἐπιπλέον συνδέσεις νεύρων – ἀκριβῶς ὅπως σὲ μιὰ γυναῖκα. Ὁ Καθηγ. Kaplan ὀνομάζει τοῦτο "σύνδρομο τῆς Μόνας Λίζας".

Διότι ἡ περιφημότερη αὐτὴ γυναῖκα τοῦ κόσμου, εἶναι ἕνα συγκεκαλυμμένο πορτραῖτο τοῦ ὁμοφυλόφιλου διάσημου καλλιτέχνου Leonardo da Vinci (1452-1519). Βέβαια τοῦτο εἶναι μία μόνον ἑρμηνευτικὴ ἄποψη ἀπὸ τὶς πολλές, γιὰ τὸ ἀριστοτεχνικὸ ἔργο του.

Ἐδῶ πρέπει ἐπίσης νὰ ἐπαναληφθεῖ:

α- Ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι μία φυσικογενετικὴ ἢ ὄχι περίπτωσις, ἡ ὁποία καταδικάζεται ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ὑπάρχει ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον ὑπὸ ποικίλας μορφάς.

β- Ὅτι οἱ ἀνήκοντες εἰς αὐτήν, διακρίνονται διὰ τὴν εὐφυΐαν, τὰς ἱκανότητας καὶ τὴν ἀλληλεγγύην μεταξύ των, ἐνῶ οἱ "ἕτεροι" ἐξορύσσουν ἀμοιβαίως τοὺς ὀφθαλμούς των. Διὸ καὶ τὰ μεγάλα πνεύματα τῆς ἀνθρωπότητος ἔχουν τὸ χρῶμα τοῦτο.

γ- Ὅτι παλαιότερον αὕτη ἦτο περισσότερον κεκρυμμένη ἀπὸ τῆς δημοσιοποιήσεως.

δ- Λίαν πιθανὸν εἶναι, ὅτι εἰς τὴν αὔξησιν αὐτῆς συντελῶσιν καὶ λόγοι προερχόμενοι ἐκ τῆς χημείας, τῶν μεταλλαγμένων δηλονότι καὶ βομβαρδισμένων δι’ ὁρμονῶν τροφίμων κ.ἄ.

ε- Τέλος, ὅτι εἰς αὐτὴν συμβάλλουν ἡ εὐρεῖα καταρράκωσις τῶν ἰδεωδῶν τῆς θρησκείας καὶ ἠθικῆς.

Καὶ τίθεται τοὐλάχιστον ἀπὸ ἰατρικῆς πλευρᾶς, τὸ ἐρώτημα: Διατί πολλοὶ ἄνθρωποι τοὺς κατακρίνουν μὴ ἀναμιμνησκόμενοι τὸ "τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθεῖ;" (Ἰωάν. 9, 2). Ἔστω καὶ ἄν, τοὐλάχιστον ἡ ἐμφάνισή τους, συχνὰ προξενεῖ ὄχι εὐχάριστα αἰσθήματα. Ἀρκεῖ νὰ μὴν προκαλοῦν, νὰ μὴ ζητοῦν νομιμοποιήσεις γάμων, υἱοθεσιῶν κτλ., εἰς τὰ ὁποῖα δυστυχῶς κυβερνήσεις τῆς ἐποχῆς μας προχωροῦν, στηριζόμενες εἰς τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀτόμου, τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ τὰ τοιαῦτα.

Ποῖα ὅμως εἶναι ἡ εὐθύνη ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦν τοὺς νέους εἰς τὸν δρόμον αὐτόν, τοῦτο εἶναι ἄλλο θέμα.
Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως, 20.12.11

Πίνακας του Νάνου Βαλαωρίτη