Ο ELVIS PRESLEY ΣΤΟ ΜΟΔΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

Υπό Γέροντος Χαλκηδόνος Αθανασίου

Το Μόδι την περασμένη Κυριακή (6.3., εκ λόγων τεχνικών), ξανάζησε το παραδοσιακό του mini-καρναβάλι με ιδιαίτερο παλμό.
Παρόντες ήσαν κληρικοί, κοινοτικοί παράγοντες, καθηγηταί Πανεπιστημίου, επιστήμονες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, εστιάτορες, οδηγοί κ.α., ορισμένοι των οποίων ήσαν παλιοί Χαλκηδόνιοι και Μοδιανοί.
Μεταξύ τών βαρειά ή και συμβολικά μασκαρεμένων διέκρινε κανείς τους Nasreddin Hoca, Charlie Chaplin, Elvis Presley, εκπροσώπους από την εποχή Λουδοβίκου 16ου, μάγισσες, κουρσάρους, cowboys, πολισμάνες και νοσοκόμες –ευτυχώς για να φροντίζουν την υγεία και ασφάλειά μας- γκουβερνάντες, αν και δεν υπήρχαν μωρά, λουλουδούδες, κιομουρτζήδες κ.α.

Και αυτοί ήσαν Ρωμιοί αλλά και Αρμένηδες και Τούρκοι, δίνοντας έτσι μια διαθρησκειακή χροιά στην εκδήλωση, ένα δείγμα ανοχής και παλιάς καλής γειτονίας, που θα "ζήλευαν" οι διαλογικοί θεολόγοι με τις αιώνιες διενέξεις τους. Γι’ αυτό και ο μεγάλος Αθηναγόρας, —αστειευόμενος είπε κάποτε: "Θα τους κλείσω σ’ ένα νησί. Θα πάγω στον Πάπα και θα λειτουργήσω μαζί του και θα κάνουμε την Ένωση".

Μέσα δε στην όμορφη μουσική του φίλου Γιάννη Κλημεντάκη, που εμφανίσθηκε σαν Σπανιόλα —αοιδός με μια —μφίεση Ανδαλουσίας, και της παρέας του, ξεμπούκαρε κατά τα άκουσμα του τραγουδιού "Blue suede shoes" —ακάθεκτα —απ’ έξω, σαν ένας νέος Ορφέας με κιθάρα βέβαια —αντί της λύρας, δραπετεύσας —από τον σκοτεινό Τάρταρο άνευ της Ευρυδίκης, λευχειμονών με κορακίστικο σγουρό μαλλί και "θανάτω θάνατον πατήσας" ο Elvis Presley, συμπαραστατούμενος υπό "κουστωδίας" πληθωρικών (mollige, üppige) μετά οριενταλικών " εξωστών" Πομόνων, οι οποίες προσομοίαζαν κούκλες γερμανικές. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία πάραυτα μουσικού μπρουϊτιστικού πανδαιμονίου, που κατέπληξε τους πάντας. Πρέπει δε να υπογραμμισθεί, ότι η ιδέα αυτή ήταν δυναμική και άκρως πρωτότυπη.

Ιδιαίτερη βέβαια νότα στη βραδυά, έδωσε η παρουσία και συμμετοχή του επίσης λευχειμονούντος βετεράνου της μουσικής σκηνής Γιώργου Βαπορίδη, με το ρεπερτόριο και την παρέα του, που μάγεψε με την καθαρή και μεταλλική φωνή του. Τον Βαπορίδη, ο οποίος βγήκε μια βραδυά από το ερημητήρι του, για να δώσει χαρά σε μας και τον ίδιο.
Σ’ αυτή πάντως την —ατμόσφαιρα, χωρίς —αμφιβολία συνέβαλαν και πάλι οι επαγγελματίες χορευτές του Κλημεντάκη και του εστιατορίου Phaeton: η αρχιτέκτων Nervin Tan και το ζευγάρι Ayşe Kayaoğlu και Fatih Bahar που γοήτευσαν με τις μελετημένες και με —ασφαλή απλοχεριά και brio, εκτελούμενες χορευτικές φιγούρες τους. Τούτο δεν σημαίνει βέβαια, ότι υστερούσαν και οι λοιποί χορευτές, κυρίως με τα ντόπια χασάπικά τους, όπως τα ζεύγη των κουρσάρων, και της πολισμάνας με τον ταλαίπωρο κιομουρτζή.

Ευχαριστίες στα νέα και δυναμικά Διοικητικά Συμβούλια, του φιλοξενούντος στην έδρα του, Μορφωτικού Συνδέσμου Μόδα, και της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Χαλκηδόνος, για την ευοίωνη κοινοπραξία.

Και του χρόνου, και πάλιν και πολλάκις.