Κ. ΤΣΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: "Επί 25 και πλέον αιώνες οι Έλληνες γνώριζαν για ποιο σκοπό ζουν"

Κώστα Ε. Τσιροπούλου
«Ἡ Μετάβαση τοῦ Καταναλωτικοῦ Ἀνθρώπου»
(Ἔκδοση «Ἀναλόγιο λβ´» τῆς Εὐθύνης, Ἀθῆναι 2010)

Του Γεωργίου Θ. Γιαννοπούλου

Ἀπό τό μόλις κυκλοφορῆσαν «μικρόν τό δέμας» ἀλλά μέγα εἰς περιεχόμενον βιβλίον δοκιμίων τοῦ Κώστα Τσιροπούλου ἀποσπῶμεν χωρία τινά εὐελπιστοῦντες ὅτι θά κατορθωθῇ ἐν σμικρῷ νά ἀποδοθῇ ἡ βαθύνοια καί ἡ δόκιμος γραφή τοῦ συγγραφέως.
- «Γ´ Κι ἐνῶ ἡ Εὐρώπη ὁλόκληρη βιώνει μιά συγκλονιστική πνευματική παράλυση, κι ἐνῶ ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν τήν προσοχή τους καρφωμένη στά χέρια τους, νά γνωρίσουν τί ἀκόμη κρατοῦν, καί χαίρονται, τί τούς ἀνήκει ἀκόμη ἀπό ὅσα ἀπόλαυσαν ἤ καί μόνο ὀνειρεύτηκαν, ἡ Οἰκουμένη σύσσωμη προχωρεῖ, εἴτε πολεμώντας εἴτε οἰκονομώντας, καί δέν ἐπιθυμεῖ νά δεχθεῖ τήν πλήρη, συγκλονιστική ἐξάντληση, ὁπουδήποτε γῆς, τῶν πιστώσεων τῆς ὑλικῆς εὐμάρειας πού πρόσφερε στούς ἀνθρώπους ἡ τελευταία τεσσαρακονταετία περίπου.
Ἡ Ἑλλάδα - ἡ πρώτη, μᾶς βεβαιώνουν, πού δέχτηκε τό δεινό πλῆγμα τῆς οἰκονομικῆς αὐτῆς κρίσης - παλεύει, πνιγμένη ἀπό τίς φωνασκίες πολιτικῶν καί δημοσιογράφων, νά κατανοήσει, τί στ᾿ ἀλήθεια τῆς συμβαίνει καί πῶς θά κατορθώσει νά ὑψωθεῖ ἀπό τά ἀπορρίμματα τῆς ὑλικῆς εὐμάρειας πρός τόν ἱστορικό της προορισμό. Ἦταν μήπως κι αὐτή προορισμένη νά χαρεῖ, καί νά πληρώσει κατόπιν ἁδρά, τίς ἀπολαύσεις τῆς καταναλωτικῆς κοινωνίας ἤ οἱ ἰσχυροί Εὐρωπαῖοι ἑταῖροι της τήν παρώθησαν νά τούς μιμηθεῖ, ὥστε νά τούς παραχωρήσει ἀδίσταχτα ὅσα δικά της ἀγαθά ἐποφθαλμιοῦσαν; Γιά ὅσους μελέτησαν καί ἐξακολουθοῦν νά μελετοῦν τόν ἑλληνικό χαρακτῆρα διά μέσου τῆς ἱστορίας τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, δέν πείθονται ὅτι ὁ ἀσυγκράτητος καί ἀτέρμονος ἐτοῦτος καταναλωτισμός τῶν τελευταίων δεκαετιῶν συμπίπτει ἤ συμβιβάζεται μέ τήν φιλελεύθερη, ἀπό κάθε ἄποψη καί πλευρά, διαχρονικότητα τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος. Διότι, ἀκριβῶς, ὅ,τι ἦταν αὐθεντικά ἑλληνικό, ἄν δέν ἦταν, κατέληγε ὡστόσο πάντοτε στό νά γίνει πνεῦμα. Τό πνεῦμα συνιστοῦσε - κι ἐξακολουθεῖ, φρονῶ, νά συνιστᾶ - τό ἱερό μυστικό ἀντοχῆς τῆς Ἑλλάδας μέσα στίς ἐμπλοκές τῆς Ἱστορίας τοῦ κόσμου. Καί αὐτή ἡ σεπτή ἀντοχή πού ἕλκει καί μαζί ἑλκύει τόν Ἄνθρωπο πρός τά ὑψηλά, αὐτή συνιστοῦσε - καί θά συνιστᾶ, φρονῶ, πάντοτε - τό μυστικό καί τό μυστήριο τῆς ἑλληνικῆς διάρκειας…» (σελ. 48, 49).
«…Παρά τόν δίκαιο ξεσηκωμό μεγάλου τμήματος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀπαγορεύτηκε ἡ ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες - ἀκόμη καί ἡ προαιρετική. Καί εἶχαν λησμονήσει - καί ἐξακολουθοῦν νά «λησμονοῦν» - οἱ ἀνεγκέφαλοι πολιτικοί καί δημοσιογράφοι πώς ἀπό τήν ἑλληνική ἀκόμη ἀρχαιότητα, ἡ Γλῶσσα καί ἡ Θρησκεία ἦσαν οἱ δύο ἱεροί σύνδεσμοι τῆς ἑλληνικότητάς μας.
Οὔτε ὅμως κι αὐτά τά ἐθνικά ἐγκλήματα - πού τό ἐπαναλαμβάνω: τελέστηκαν ξεκινώντας ἀπό τίς «ὑψηλές» σφαῖρες τῆς νεοελληνικῆς κοινωνίας - ἱκανοποίησαν τούς ξενόδουλους, καλοπληρωμένους μηδενιστές τῶν δυσχερῶν ἐτούτων καιρῶν. προχώρησαν στήν ἅλωση τῆς Παιδείας: μέ ψεύδη, ἀνακρίβειες καί δῆθεν διεθνικιστικές ὀρέξεις, παραχάραξαν τά βιβλία τῆς Ἱστορίας, ὁδήγησαν σέ ἀσφυξία τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, ἐνῶ οὐδείς ποτέ στήν νεότερη Ἑλλάδα ὑποχρεώθηκε - ἔχοντας τελέσει θρησκευτικό γάμο - νά θρησκεύει... Κι ἔρχεται σάν ἀγριεμένη πολυτρικυμιώδης θάλασσα, ἡ οἰκονομική ἐτούτη κρίση. Καί σαρώνει λυσσαλέα τόν ἀναιδέστατο ὑλισμό καί ἀδειάζει τόν κοινωνικό βίο ἀπό κάθε νόημα κι ἐκμηδενίζει παραγωγούς καί καταναλωτές. Ἐπί 25 καί πλέον αἰῶνες οἱ Ἕλληνες γνώριζαν, γιά ποιό σκοπό ζοῦν. Τώρα, γιά ποιό σκοπό ζοῦν; - ἔχοντας χάσει τόν ἑαυτό τους, καί πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, ἔχοντας προσβληθεῖ ἀπό δεινή δυσλεξία; Ποῦ εἶναι ἡ Ἑλλάδα καί ποῦ οἱ Ἕλληνες; Ὥρα τραγικῆς ἀμηχανίας» (σελ. 67-69).
- Ταῦτα, ὡς ἐλάχιστον δεῖγμα ἀπό μίαν σειράν δοκιμίων ἀποσταζόντων ἰδεαλισμόν καί Ἑλληνισμόν. Ἄς εἶναι καλά ὁ ἐμπνευσμένος καί ἀκαταπόνητος «ἐργάτης τοῦ ἀγαθοῦ» Κώστας Τσιρόπουλος, ἡ μεγάλη καί εὐγενής αὐτή φωνή τῶν Γραμμάτων μας.