"Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει.
Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματο μας.
Δεν ξενοδουλεύουμε· εμείς είμαστε
οι αφέντες· το αμπέλι τούτο της Γης
είναι δικό μας, σάρκα μας κι αίμα μας.
Το σκάβουμε, το κλαδεύουμε,
το τρυγούμε, πατούμε τα σταφύλια του, πίνουμε το κρασί, τραγουδούμε και κλαίμε, οράματα κι ιδέες ανηφορίζουν στην κεφαλή μας.
Σε ποια εποχή του αμπελιού
σου έλαχε ο κλήρος να δουλεύεις;
Στα σκάμματα; Στον τρύγο;
Στα ξεφαντώματα; Όλα είναι ένα..."
• Από την "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη.
• Φωτογραφία Ιωάννης Λέκκας. Λεπτομέρεια παλαιοχριστιανικού θωρακίου με άμπελο του 6ου μ. Χ. αιώνος, από τον Άγ. Χαράλαμπο Κερατέας.
• Καλλιτεχνική επεξεργασία φωτογραφίας και επιλογή κειμένου Βιολέτα Πουλέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου