ΤΡΙΑ ΥΜΝΗΤΙΚΑ ΧΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΜΠΑΧ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΣΤΟΡΑ ΤΑΙΗΛΟΡ

Παρουσιάζουμε σήμερα μια ξεχωριστή έκδοση του σημαντικού συνθέτη Νέστορα Ταίηλορ, με τίτλο: "Ο Εσπερινός της Αγάπης". 

Πρόκειται για τρία υμνητικά χορικά τού I.S. Bach σε έμμετρη απόδοση στα ελληνικά.  

Εισαγωγικό σημείωμα: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος

Μουσικό σημείωμα: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος 

Das walt’ Gott Vater und Gott Sohn (Πρωίας φως ουράνιον) 

O Mensch, bewein’ dein Sünde groß (Ημών το άχθος λύτρωσον) 

Dir, dir Jehova, will ich singen (Υμνούμεν Σου την χάριν) 

«Η αναγνώριση της ανθρώπινης αρετής στην υψηλότερή της έκφανση, η γνώση του δρόμου που οδηγεί σε αυτήν, η ευλαβική προσήλωση στην απόδοση της ουσίας, όπου επειδή ακριβώς είναι τόσο τέλεια διατυπωμένη, αυτοκρύπτεται, τούτη η γνώση, είναι η πολυτιμότερη κληρονομιά που ο Bach μάς χάρισε μέσα από την μουσική του» (Paul Hindemith). 

Επίμετρο για την ιστορία του κοράλ: Νέστωρ Ταίηλορ. 

Καλλιτεχνική επιμέλεια έκδοσης: Κωνσταντίνος Παπαλέξης. 

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Το 2017 γιορτάστηκαν σε όλο τον κόσμο τα 500 χρόνια από τη θυροκόλληση των 95 θέσεων του Λουθήρου στον πανεπιστημιακό ναό, που ήταν ταυτόχρονα και ναός του κάστρου της Βιτεμβέργης. Ο Λούθηρος θυροκόλλησε τις 95 θέσεις, γραμμένες στα λατινικά, στις 31 Οκτωβρίου 1517. Αυτή θεωρείται συμβολικά η γενέθλια πράξη του προτεσταντισμού, αφού ένας νέος χριστιανικός κλάδος γεννήθηκε, καθώς αποκόπηκε από τον Καθολικισμό. 

Ο Λούθηρος και ο προτεσταντισμός διαμόρφωσαν καθοριστικά την πολιτιστική φυσιογνωμία της Ευρώπης και, σχεδόν αποκλειστικά, της Αμερικής. 

Στα τέλη του 16ου αιώνα, έχουμε τον πρώτο – ιστορικά καταγεγραμμένο – θεολογικό διάλογο μεταξύ των λουθηρανών Γερμανών και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.. Πρόκειται για την επίσημη επιστολιμαία επικοινωνία των θεολόγων της Τυβίγγης με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία Β’ (1573-1581). Μερικές δεκαετίες αργότερα, το 1638, εκτυπώθηκε στη Γενεύη η πρώτη πλήρης νεοελληνική μετάφραση της Καινής Διαθήκης από τον μοναχό Μάξιμο Καλλιπολίτη. Ένα έργο που προλόγισε και επεξεργάστηκε – μετά το θάνατο του μεταφραστή (1633) – ο ρηξικέλευθος Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις (1572-1638). 

Στο τέλος του 17ου αιώνα γεννιέται ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ο οποίος σφραγίζει το πρώτο μισό του 18ου αιώνα και αναδεικνύεται ως ο κάντορας του προτεσταντισμού και βέβαια ίσως ο μεγαλύτερος συνθέτης όλων των εποχών. Η γονιμότερη περίοδος ήταν για τον Μπαχ αυτή της Λειψίας, όπου – σε μιαν έκρηξη δημιουργικότητας - έγραψε καντάτες για πέντε ετήσιους κύκλους, μία για κάθε Κυριακή και γιορτή του εκκλησιαστικού έτους. Ακόμα και σήμερα στους ναούς της Λειψίας σε κάθε κυριακάτικη ή εορταστική λειτουργία εκτελείται μία καντάτα του Μπαχ. Σημαντικό ρόλο στις καντάτες παίζουν τα χορικά ή κοράλ (chorales), δηλ. γνωστοί ύμνοι της Προτεσταντικής Εκκλησίας, που μέσα στην καντάτα τραγουδιούνται εναρμονισμένοι, από τη χορωδία. 

Με βάση τα παραπάνω, η έκδοση στην Ελλάδα του 2018 ενός έργου του συνθέτη και θεωρητικού Νέστορα Ταίηλορ, με τρία χορικά του Μπαχ σε δική του έμμετρη νεοελληνική απόδοση και προσαρμογή, προσλαμβάνει μιαν ιδιαίτερη σημασία.

Ολόκληρο το κείμενο και η σχετική έκδοση στη συνέχεια.