 |
| Η Υπέρμαχος Στρατηγός |
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, 8 Μαρτίου, αλλά και την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, δημοσιεύουμε στη συνέχεια γυναίκες του 1821, βγαλμένες από τον χρωστήρα της Πηγής Ζερβουδάκη και βουτηγμένες στην ποίηση της Άντας Μαρκαναστασάκη.
 |
| Μαντώ Μαυρογένους |
Διαμάντι του ξανθού αετού
ήλιε φτωχέ μικρού παιδιού,
λυσσομανώ να μαρτυρώ,
να πίνω σάρκες ξένες,
να φέρω λάφυρα νεκρούς
πολλούς αγαπημένους…
να σωριαστώ χορεύοντας
με λύκους που βογκάνε,
να κυματίσω γαλανές εκεί που σε πατάνε…
Στου βράχου μέσα μου κοψιά
θα φιλευτώ νταούλια,
οκάδες γενιτσοχωριά θα κάψω …- σαν μαγευτούν τα νυχτοπούλια…
Μη με φωνάζεις άλλο πια με τ’ όνομα που ξέρεις
μαχαίρι λέγε με ξανά… στον κόρφο μου να φέρεις…
 |
| Ελισάβετ Υψηλάντη |
Αν ποτέ γενόμουν μάνα
κι έφτυνα πικρά καρφιά,
σένα θα φεγγοβολούσα
μες στις ράχες που φυσά…
θα’ σουν όμορφος αντάρτης,
σπίθες θα’ χες στην ποδιά,
άλογα μες τα μπαρούτια,
κι άσπρο σταυρό για σωθικά…
Φύλα πάλι όλο τον κόσμο
κάνε και πολλά παιδιά…
τρεις πατρίδες όλες κι όλες …μια παλιά γυροβολιά…
 |
| Ασήμω Γκούρα |
Γραικιά γυναίκα θα γενώ
με παντελόνια – ράσα,
να κυνηγώ τα βόλια σου
να πλένω τα βραχιόλια σου…
να μη σε βρει η ξενιτιά,
κι οι μοίρες αλυσίδες,
να καταπιώ την λεβεντιά
να βάλω και τσουκάλι…
σαν έρθει η απανεμιά…να πεις γι’ αυτήν …χαλάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου