Γρίβα Αντωνία. Μητρότης. ελαιογραφία. 2009. Δωρεά στη Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών |
Του Δημήτρη Παπανικολάου
Στο έργο της Αντωνίας Γρίβα, είναι εμφανής η αυτοαναφορικότητα, καθώς με τα ζωγραφικά της μέσα, επιδιώκει - μέσω μιας ενδελεχούς ενδοσκόπησης - την αυτονόμηση και αυθυπαρξία του. Επινοεί και παράγει τις μορφές, αποδίδοντάς τες με τις τονικές διαβαθμίσεις του χρώματος, ως ένα εικονογραφικό μετείκασμα-μεταίσθημα.
Με τη ζωγραφική της πράξη, ιστορεί τα όνειρά της και απελευθερώνοντας τις δημιουργικές της δυνάμεις, αντιμάχεται τη μοναξιά, που βιώνει ως υποκείμενο ενός βίαιου κόσμου. Πραγματώνει το όραμά της, μέσω των ονείρων, των εντυπώσεων και των στιγμών που συγκρατεί - δίδοντας στο ακαθόριστο μορφή και περιεχόμενο - καθιστώντας το φευγαλέο διαρκές, στον χώρο και τον χρόνο της προσωπικής της μυθολογίας. Με την ονειροπόληση και την εν εγρηγόρσει συνείδησή της, συλλαμβάνει τις ιδέες-οράματα και τις μορφοποιεί μ’ ένα ιδιότυπο προσωπικό ύφος, όπου χώρος και χρόνος συνυφαίνονται και μεγεθύνονται.
Οι μορφές της, κατοικούν σ’ ένα χώρο σιωπής, με τα έκπληκτα μάτια και την απροσδιόριστη μορφή να ψηλαφούν το ανερμήνευτο. Διακρίνεται η αφομοίωση των πλαστικών αξιών των Κυκλαδικών ειδωλίων, των γλυπτών του Τζιακομέτι και Μπρανκούζι, των μορφών του Μοντιλιάνι και Μιρό, έτσι όπως δημιουργικά ανασυντίθενται, εσωτερικεύονται και εκφράζονται ως σύμβολα υπαρξιακής αγωνίας και οδύνης. Στο έργο της υφέρπει η αίσθηση του μετέωρου, του αβέβαιου και του ατελούς. Αυτός ο κόσμος αποδίδεται ζωγραφικά με έντονους χρωματισμούς και κλίμακες, όπου οι τονικές διαβαθμίσεις απαλύνουν το αίσθημα του παράξενου, των απόμακρων και μοναχικών αυτών μορφών, καθιστώντας τες τρυφερές, οικείες και αναγνωρίσιμες στα μάτια της ψυχής μας. Στην ουσία το έργο της δεν είναι παρά μορφοποιημένες αναμνήσεις, που ενδημούν στο εσωτερικό ενός σύνθετου σκηνικού χώρου, όπου φαντασία και μνήμη έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Με τη σύλληψη των παρορμήσεων, επιδιώκει να συγκροτηθεί ένας κόσμος που εδράζεται στο ασυνείδητο και φανερώνεται με την ένταση της στιγμής, ως φευγαλέα εντύπωση και διαίσθηση. Εικονογραφεί έτσι μια μεταφυσική, που συνενώνει συνειδητό και ασυνείδητο και διαισθητικά εντοπίζοντας το άμορφο, το μετατρέπει σε ζώσα εικόνα που απελευθερώνει το υποκείμενο.
Με την ιδιαίτερη εικαστική της γραφή και το διαφορετικό τρόπο θέασης του κόσμου, επιχειρεί κατ’ ουσία να εκφράσει και μέσω αυτού να πραγματώσει τον εαυτό της, ούσα απόλυτα σύγχρονη ως δημιουργός και άνθρωπος.
Αυτή η ενορατική πραγμάτωση, με την εκφραστική της δυναμική, ανοίγει προς τον καθένα ένα πεδίο πολλαπλών ερμηνευτικών προσεγγίσεων. Έτσι επινοεί και δημιουργεί το ποιητικό της σύμπαν, στο οποίο προβάλλει τον εαυτό της ελεύθερο κι απογυμνωμένο από ψευδαισθήσεις, μετουσιώνοντας το όραμα σε ζωγραφική πράξη.
Γρίβα Αντωνία. Προφητικόν. 2011 |
Η Αντωνία Γρίβα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Χρόνη Μπότσογλου. Μεταπτυχιακές Σπουδές στις Επιστήμες της Εκπαίδευσης στο Πανεπισήμιο Πατρών. Eργάζεται ως Εικαστικός στην Εκπαίδευση. Ατομικές εκθέσεις: «Reflet d’âme/αντανάκλαση της ψυχής» (2015, Cube Gallery, Πάτρα), «emotional collective», (2013, Cube Gallery, Πάτρα) και «sentimental sequences», (2013, a.antonopoulou.art, Αθήνα). Συμμετοχές: Art Athina 2014, με την γκαλερί Αντωνοπούλου. Oμαδικές εκθέσεις: ΠΛΟΕΣ ΧΧ: «Πραγματικότητες: Living real!», (Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως, Άνδρος, 2014), «Τιμή στον Έλληνα», προς τιμήν του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, (Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, Μ.Ε.Τ.Η. 2014), «Ο κήπος με τις αυταπάτες» (Cube Gallery, Πάτρα, 2011), «Παράθυρα 9» (Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, Ρέθυμνο, υπό την αιγίδα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Πινακοθήκη «Λ. Κανακάκι», 2011), «Δωρηθέντα έργα στη Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών» (Πάτρα, 2010), Going Youth Festival @ Τεχνόπολις (2009), Εικαστικό Φεστιβάλ «Περνάς Απέναντι». 5 ΧΡΟΝΙA ASHINART (Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νίκαιας, Πολιτιστικός Πολυχώρος «Μάνος Λοΐζος», 2009), «Εναλλακτική Ολυμπιάδα», υπό την διοργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα (Δημοτική Αγορά της Κυψέλης), 2008 και «Vanitas – Ματαιότης», στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, (Παλαιά Δημοτικά Λουτρά) 2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου