Κ.Π.Καβάφης
Μακρυά
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει —
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Aυγούστου — Aύγουστος ήταν; — η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια· ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
A ναι, μαβιά· ένα σαπφείρινο μαβί.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
Το ...Αυγουστιάτικο αυτό ποίημα του Καβάφη μας το διαβάζει ο Γιάννης Τσαρούχης από το cd Ο Γιάννης Τσαρούχης διαβάζει Καβάφη στο σπίτι του Ανδρέα Εμπειρίκου (Εκδόσεις Άγρα 2004)και το ερμηνεύει ο Γιάννης Παλαμίδας, από την δουλειά της Λένας Πλάτωνος πάνω σε δεκατρία καβαφικά ποιήματα.
Για μένα παραμένει αξεπέραστη η μελοποίηση του συγκεκριμένου ποιήματος, όπως και άλλων, από τον Δημήτρη Μητρόπουλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου