Ατενίζοντας και απολαμβάνοντας σήμερα ακρογιάλια της Αττικής θυμήθηκα αμέσως το συμφωνικό ποίημα Ακρογιάλια και Βουνά της Αττικής του Αντίοχου Ευαγγελάτου.
Το πρωτάκουσα πριν 20 χρόνια από την Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τον Μάνο Χατζιδάκι και μου 'χε κάνει πολλή εντύπωση. Η ένταση της ανόθευτης χαράς! Αυτό είναι τούτο το έργο του Ευαγγελάτου γραμμένο το 1954. Το έργο διαρκεί 12 λεπτά και κάτι... Δώδεκα λεπτά της ώρας περιγραφική ενατένιση, περισυλλογή, αναδίπλωση. Ένα παιχνίδι με τη σιωπή. Ένα νέο ξεκίνημα από το μηδέν...
Το πρωτάκουσα πριν 20 χρόνια από την Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τον Μάνο Χατζιδάκι και μου 'χε κάνει πολλή εντύπωση. Η ένταση της ανόθευτης χαράς! Αυτό είναι τούτο το έργο του Ευαγγελάτου γραμμένο το 1954. Το έργο διαρκεί 12 λεπτά και κάτι... Δώδεκα λεπτά της ώρας περιγραφική ενατένιση, περισυλλογή, αναδίπλωση. Ένα παιχνίδι με τη σιωπή. Ένα νέο ξεκίνημα από το μηδέν...
1 σχόλιο:
γιατι δεν περιορίζεσαι στις φωτογραφίες Ανδριόπουλε; και ωραίες ειναι και ακίνδυνες σε σχέση με όσα αναρτάς καθε τόσο
Δημοσίευση σχολίου