ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΟΥΝΤΕΣ: Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – 20 ΕΤΗ ΜΕΤΑ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Από τις εκδόσεις Πρώτη Ύλη έχουμε στα χέρια μας ένα σημαντικό βιβλίο για τον σπουδαίο εκείνο Χιώτη θεολόγο, εκπαιδευτικό και ποιητή,  Ματθαίο Μουντέ (1935-2000), με τίτλο «ΜΜ - Η αντοχή της ποίησης - Είκοσι έτη μετά».

Είκοσι χρόνια, λοιπόν, από την αναχώρησή του και ογδόντα πέντε από την γέννησή του.

«Η παρακαταθήκη που μας άφησες έγινε βιβλίο στη μνήμη σου...», γράφουν εν είδει αφιέρωσης στον θείο τους, οι ανιψιές του Δέσποινα και Αλεξάνδρα. Συγκινητικό και το σημείωμα της αδελφής του Μουντέ, Αθηνάς, στην έκδοση.

Και πραγματικά αυτό το μικρού σχήματος βιβλίο, που εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2020 (και η διανομή γίνεται από τις εκδόσεις «Πορφύρα»), αποτελεί ένα ποιητικό εγκόλπιο για τον αναγνώστη, από τον μύστη Ματθαίο Μουντέ.

Την επιμέλεια της έκδοσης έκανε ο Νίκος Δαββέτας, ο οποίος προλογίζει και την έκδοση και μας θυμίζει κάτι πολύ καίριο για το ήθος του δικού μας Μαθιού: «...γνώριζε τη ματαιότητα των επιγείων, αδιαφορούσε για την όποια τιμή ή αναγνώριση και απεχθανόταν την επίδειξη γνώσεων».

Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα ανθολόγιο από την ποιητική παραγωγή του Ματθαίου Μουντέ, που καλύπτει σαράντα χρόνια (1957-1997).

Ποιήματα από τις συλλογές: «Παρακαταθήκη», «Ισόπεδος διάβασις», «Η αντοχή των υλικών», «Τα αντίποινα», «Νηπιοβαπτισμός».

Αλλά η έκδοση περιλαμβάνει και θαυμάσια ανέκδοτα ποιήματα και πεζά του Μουντέ για την γενέτειρά του Χίο, αυτοβιογραφικά σχόλιά του («Ο Ματθαίος Μουντές σε πρώτο πρόσωπο»), φωτογραφίες (1940-1997) που για πρώτη φορά, νομίζω, βλέπουν το φως της δημοσιότητας και, τέλος, κάποια κείμενα άλλων για τον Μουντέ: Μαριγώ Αλεξοπούλου, Άγγελος Αντωνόπουλος, Ιωσήφ Βιβιλάκης, Νίκη Ζαχαρίου, Γιάννης Λιγνάδης.

Ο Γιάννης Λιγνάδης κλείνει το βιβλίο με την δικαία αγιογραφία του ποιητή:

«Ματθαίος Μουντές: ως και τ’ όνομα αυτού βυζαντινόν.

Άνθρωπος καλός, δάσκαλος αγγελικός, ποιητής εκστατικός».

Χαίρομαι ιδιαιτέρως διότι «τα αυτιά» της έκδοσης περιλαμβάνουν ένα δικό μου κείμενο για τον Ματθαίο Μουντέ, τον οποίον πριν τον γνωρίσω ως ποιητή – μικρό παιδί ακόμα – τον άκουγα να μας ταξιδεύει στο Αιγαίο μ’ εκείνη την ανεπανάληπτη εκπομπή του, που πραγματικά είχε ρίζα και διάρκεια!

Στον Μουντέ θα επανερχόμαστε πάλι και πάλι. Είναι από τις μορφές του νεοελληνικού μας βίου που άφησαν χνάρι ισχυρό, κι ας μην ήταν στις προθέσεις του κάτι τέτοιο...