Καταδικάζω το φόνο, ακόμα κι αν ο δολοφόνος αποτελεί "γλυκιά ελπίδα"!...

Κάποια πράγματα για να γίνουν κατανοητά, μόνο σαν εύθυμα μπορείς να τα εκλάβεις. Αυτό προσπάθησα να κάνω και εγώ. Και αν ντε και καλά φρίττω, μια βόλτα όμως στον αιγιαλό με εμπνέει και κάθομαι κι εγώ και σας σερβίρω μέσα στο κατακαλόκαιρο, ένα ευθυμογραφηματάκι δροσερό συνοδευτικό στην πάλη κατά της ζέστης. 

Από δω το' φερα από κει το πήγα, μου' ρχόταν και στο μυαλό οι στίχοι "γυαλό-γυαλό πηγαίναμε κι όλο για σένα λέγαμε…" και να τι μου προέκυψε λοιπόν. Δυσκολεύτηκα η αλήθεια για να βρω τίτλο. Τελικά επεκράτησε η τάση για χρήση παροιμίας, και ο τίτλος που μου ήρθε είναι: 

"Μ' άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε". 

"Τα δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως πρέπει και να ελέγχονται". 

Αυτή η φράση μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει μαξιλαράκι ασφαλείας για όποιον θέλει να κάνει επίθεση σε κάποιον άλλον. Δεν έχει παρά να ανοίξει το μπαουλάκι του, να τραβήξει από μέσα ένα "δημοσίως πραχθέν" και να αρχίσει να βαράει τον διαπράξαντα ανελέητα. 

Δεν έχει βέβαια καμιά σημασία για το "δημοσίως πραχθέν" το πότε, το που και το γιατί. Βρε αδελφέ, εμένα τώρα με βολεύει να το χρησιμοποιήσω, τώρα το χρησιμοποιώ κι ας λες εσύ πως "ό,τι θυμούμαι χαίρομαι". Εφόσον ο μόνιμος στόχος μου δεν μου δίνει αφορμή θα ψάξω να τη βρω οπουδήποτε και οπωσδήποτε. Πλησιάζει άλλωστε και ο Δεκαπενταύγουστος και κατά τα ειωθότα θα κλείσω το μπαουλάκι μου, θα κρεμάσω τη χατζαροπένα μου και θα αποτραβηχτώ για περισυλλογή και… (βλάσφημοι, μην πάει το μυαλό σας στη γιόγκα), και… προετοιμασία για επανάκαμψη. 

Ναι, δυναμική επανάκαμψη. Γιατί εγώ, α! όλα κι όλα είμαι εναντίον του οποιουδήποτε εγκλήματος. Θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος. Καταδικάζω το φόνο, ακόμα κι αν ο δολοφόνος αποτελεί "γλυκιά ελπίδα". 

Και όλα αυτά γίνονται με παρρησία και όχι με υποκρισία που λέτε εσείς. 

Τέλος 

Και όπως αναφέρουν και οι ταινίες στο τέλος "η σύμπτωση προσώπων και γεγονότων δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαία". 

Απλά δεν γράφω τα πράγματα με τ΄όνομα τους για να μην είμαι εκτός του κλίματος υποκρισίας που κυριαρχεί στο κατά πάντα φανταστικό ευθυμογράφημά μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα βάλω το όνομά μου. 

Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης 

Αννόβερο-Γερμανίας