"Τα Παράλογα είναι ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών για σιωπηλή και κατ’ ιδίαν ακρόαση. Το θέμα των τραγουδιών είναι η αθάνατη Ελλάδα σ' όλη την ένδοξη διαδρομή της και γι' αυτό απαιτείται απ' τους ακροατές προσήλωση, θρησκευτικότης και ει δυνατόν νηστεία - χωρίς να σημαίνη αυτό ότι Τα Παράλογα πρέπει να ακούγονται μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή. Τα Παράλογα αποτείνονται σε μια σιωπηλή κατηγορία ανθρώπων που δύσκολα συναντά κανείς στον Ελλαδικό χώρο. Κι εδώ είναι η τόλμη αυτής της εργασίας. Περιττό να προσθέσω, ότι η συμμετοχή τόσων εθνικών κεφαλαίων στην ερμηνεία του έργου, καθιστά τον δίσκο γνήσια εθνικόφρονα χωρίς αμφισβήτηση για το ήθος και για τους στόχους του. Μουσικά, το έργο ανήκει στις νεώτερες αντιλήψεις μου περί τραγουδιού και μουσικής."
Αυτά έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις στο οπισθόφυλλο του βινυλίου που κυκλοφόρησε πριν 28 χρόνια, το 1976. Μια σπουδαία δουλειά του δίδυμου Χατζιδάκις – Γκάτσος.
Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Μάνου Χατζιδάκι. Η διεύθυνση χορωδίας της αξέχαστης Έλλης Νικολαΐδη. Ο δίσκος έχει και μια αποκλειστικότητα: ο Μίκης Θεοδωράκης ερμηνεύει την Ελλαδογραφία - ποτέ πριν ή μετά δεν τραγούδησε σύνθεση άλλου συνθέτη. Στον δίσκο τραγουδούν: η Μαρία Φαραντούρη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο νεοεμφανιζόμενος -τότε- Ηλίας Λιούγκος. Το εξώφυλλο του δίσκου είναι του Αλέξη Κυριτσόπουλου.
Το δημοφιλέστερο τραγούδι του δίσκου είναι Ο εφιάλτης της Περσεφόνης, που ερμήνευσε μοναδικά η Μαρία Φαραντούρη, η οποία τραγούδησε συνολικά πέντε τραγούδια. Ανάμεσά τους και Η Μάγδα. Ένα εξαίσιο ποίημα του Γκάτσου μελοποιημένο ανάλογα από τον Χατζιδάκι.
Αυτό το μάλλον άγνωστο στους πολλούς τραγούδι σας παρουσιάζουμε σήμερα. Για να το νιώσετε «απαιτείται προσήλωση, θρησκευτικότης και ει δυνατόν νηστεία», όπως θα ‘λεγε κι ο Χατζιδάκις.
Π.Α.Α.
Οι φωτογράφοι σκυθρωποί
άνεργοι τώρα οι μαστρωποί
κι η Μάγδα μες στα μαγαζιά της
δείχνει στον κόσμο τα βυζιά της.
Έγινε η πόλη σαν κουρέλι
κανείς δεν ξέρει πια τι θέλει
κι όπου το μάτι να γυρίσεις
τη δυστυχία θ' αντικρύσεις.
Επαναστάτες με σφυριά
σπάσαν την πόρτα τη βαριά
και προχωράν στους άδειους δρόμους
με το πουκάμισο στους ώμους.
Όλοι κρατάνε την ανάσα
για τα φλουριά πού 'χουν στην κάσα
κι η Μάγδα πρώτη μες στις πρώτες
κλείνει την πόρτα στους προδότες.
Εκείνη κρίνει τους μισούς
τους άλλους κρίνει ο Ιησούς
και τους μιλά μ' απελπισία
για τη Δευτέρα Παρουσία.
Αίμα η καρδιά της Μάγδας στάζει
μα ο νικημένος δεν προστάζει
μα ο νικημένος δεν προστάζει
και μόνη μες στην κάμαρά της
θάβει για πάντα τα όνειρά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου