Στο περίφημο και αυτοβιογραφικό έργο του "Η εποχή της Μελισσάνθης", ο Μάνος Χατζιδάκις έχει κι ένα τραγούδι που το ονομάζει "Επιτάφιος" και δεν είναι κάτι άλλο παρά μία μικρή εκλογή από τα Εγκώμια της Γ' Στάσης της Μ. Παρασκευής, ήτοι το δημοφιλές "Αι γενεαί αι πάσαι".
Στα περιεχόμενα του δίσκου υπάρχει η ένδειξη: "Χορωδιακό όπως στην εκκλησία". Ο Χατζιδάκις έκανε προφανώς μια μικρή έρευνα για τον τρόπο ψαλμώδησης των Εγκωμίων, αφού των σχετικών Εγκωμίων προτάσσονται ψαλμικοί στίχοι από τον Άμωμο, όπως προβλέπει το Τυπικό και γίνεται στα Μοναστήρια (όχι σε όλα φυσικά), σήμερα δε και σε κάποιες ενορίες, όπου οι ψάλτες έχουν την σχετική κατάρτιση.
Ο Χατζιδάκις βάζει την Χορωδία του Τρίτου Προγράμματος με διευθυντή τον Αντώνη Κοντογεωργίου (που συμμετέχει στον δίσκο), να ψάλλει μονόφωνα το παραδοσιακό μέλος, με εναρμόνιση μόνο του τελευταίου στίχου.
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο Χατζιδάκις κατά την εκφώνηση του ψαλμικού στίχου βάζει ένα μπουζούκι (Βασίλης Ηλιάδης) να αυτοσχεδιάζει (συγκρατημένα θα έλεγα), δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο ισοκράτημα.
Νομίζω ότι είναι ένα μικρό αριστούργημα, με επόμενο την "Λησμονημένη"!
Η Φλέρυ Νταντωνάκη μελωδεί γυμνή τη φωνή τρία από τα Εγκώμια της Γ' Στάσης. Πρόκειται για ένα απόσπασμα από την ταινία ντοκιμαντέρ του Βασίλη Κεσίσογλου "Ω Γλυκύ μου Έαρ". Παραγωγή B.K. Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού (1984).
Ο θρήνος της Φλέρυς είναι χαμηλόφωνος και γι' αυτό σπαρακτικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου