Ο καθηγητής Σεμπάστιαν Μπροκ δίδαξε στην Οξφόρδη την άγνωστη σε πολλούς συριακή χριστιανική γραμματεία. Κατέστη αυθεντία, θα λέγαμε, στον τομέα αυτό. Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε στην Αθήνα και παραχώρησε τέσσερα μαθήματα στο ελληνικό κοινό, προσκεκλημένος του ιδρύματος Άρτος Ζωής που διευθύνει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης.
Ο καθηγητής παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Όλγα Σελλά και την Καθημερινή της Κυριακής. Σταχυολογούμε τις απόψεις του για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής και τον διάλογο Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων.
- Ποιο θα είναι το μέλλον των Χριστιανών που ζουν σε αραβικές χώρες;
«Πολύ δύσκολο, παρότι υπήρχαν καλές περίοδοι ανάμεσα στις θρησκευτικές κοινότητες, και άλλες με φανατισμό, διωγμούς και καταστροφή. Στις μέρες μας από τη μια έχουμε την ανάπτυξη μιας φανατικής εκδοχής του Ισλάμ και από την άλλη το ευρωπαϊκό και αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Μέση Ανατολή που επικεντρώνεται στο πετρέλαιο. Το τρίτο στοιχείο είναι ότι η αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ, που ισοδυναμεί με επέμβαση στον ισλαμικό κόσμο. Κι αυτό έχει αλλάξει τις ισορροπίες.
Τώρα, για τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, αυτό που έχει σημασία είναι μια σταθερή κυβέρνηση. Η αλλαγή συσχετισμών στην περιοχή έχει επιφέρει αβεβαιότητα που είναι το χειρότερο για τις μειονότητες. Υπάρχουν δύο στοιχεία κατά των χριστιανικών κοινοτήτων, το ένα είναι το φανατικό Ισλάμ και το άλλο είναι οι αμιγώς εγκληματικές ομάδες που δρουν σ’ αυτές τις χώρες. Έτσι, πολλά μέλη από τις χριστιανικές κοινότητες φεύγουν από τις χώρες όπου ζουν, παρότι είχαν λάβει μέρος στις εξεγέρσεις του αραβικού κόσμου ελπίζοντας σε μια κοσμική ηγεσία και σ’ ένα καθεστώς σταθερότητας».
Διάλογος
- Οι Αντιχαλκηδόνιοι, όσοι διαφώνησαν με τους Ορθόδοξους στη Σύνοδο της Χαλκηδόνος το 451 μ. Χ., έχουν περάσει μεγάλο διάστημα ιδεολογικής θρησκευτικής διαμάχης με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Υπάρχει σήμερα διάλογος ανάμεσα στους «Αντιχαλκηδόνιους», τους Χριστιανούς των χωρών της Μέσης Ανατολής, και τους Ορθόδοξους;
«Για 16 αιώνες δεν υπήρξε κανένας διάλογος, με εξαίρεση κάποιες σποραδικές επαφές στους μέσους χρόνους, κυρίως με τους Αρμένιους.
Πρώτη φορά στη δεκαετία του ’60 ξεκίνησαν κάποιες επαφές, ανεπίσημα, που επισημοποιήθηκαν αργότερα. Όμως, για χρόνια κυριάρχησαν οι πολεμικοί χαρακτηρισμοί και από τις δύο πλευρές. Πρέπει να εγκαταλειφθούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί και να υιοθετηθούν άλλοι, ουδέτεροι. Προς το παρόν, ο διάλογος έχει μπλοκάρει και υποθέτω ότι αυτό έχει να κάνει με την επικράτηση συντηρητικών απόψεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που επέστρεψαν στη χρήση των πολεμικών χαρακτηρισμών του παρελθόντος. Όμως στη Μέση Ανατολή οι σχέσεις μεταξύ Συρορθόδοξων και Ορθόδοξων είναι πολύ καλύτερες στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου