Κύπρος
Του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΒΙΚΕΤΟΥ
«Ο ρόλος του επισκόπου Ρώμης εν τη κοινωνία όλων των Εκκλησιών» είναι το θέμα της 11ης συνάντησης της Μικτής Επιτροπής για το Θεολογικό Διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Πάφο από τις 16 μέχρι τις 23 Οκτωβρίου. Της Μικτής Επιτροπής συμπροεδρεύουν ο μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης εκ μέρους των Ορθοδόξων και ο καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ εκ μέρους των Ρωμαιοκαθολικών.
Ο Επίσκοπος Καρκαβίας, Δημήτριος Σαλάχας, Έξαρχος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος, καθηγητής πανεπιστημίου και μέλος της Μικτής Επιτροπής για τον Θεολογικό Διάλογο, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», αναφέρει ότι οι Ορθόδοξοι αρχιερείς και θεολόγοι, οι οποίοι μετέχουν στον Θεολογικό Διάλογο «είναι στέρεα αφοσιωμένοι στην πίστη και στην Ιερά Παράδοση της Ορθοδοξίας, τις οποίες και θαρραλέα προβάλλουν».
Μεταξύ άλλων ο κ. Δημήτριος κάνει σαφές ότι οι δογματικές εξελίξεις στη Δύση κατά τη δεύτερη χιλιετία, ερήμην της Ορθοδοξίας, εξετάζονται ακριβώς υπό το φως της ιεράς Παραδόσεως και των ιερών κανόνων της αρχαίας αδιαίρετης Εκκλησίας.
Επίσης, χαρακτηρίζει «εύλογες» τις ανησυχίες, που εκδηλώνονται στην Ελλάδα για τον διεξαγόμενο Διάλογο και διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση «υπογραφής» της ένωσης των δύο Εκκλησιών, δεν υπάρχει η ελάχιστη πρόθεση ή επιδίωξη τέτοιας «υπογραφής κάποιου τετελεσμένου συμβολαίου ένωσης».
Εξηγεί ότι είναι πολύ μακρύς ακόμα ο δρόμος προς την ένωση και ότι θα χρειασθούν ακόμη αρκετές δεκαετίες διαλόγου, χωρίς να προδιαγράφεται ακόμα η μελλοντική έκβαση του.
Στο μεταξύ, περισσότεροι από δέκα κληρικοί της Ελλάδας καλούν τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο να επιδείξει σθεναρή αντίσταση στη μεθόδευση για αποδοχή του «πρωτείου» του Πάπα.
Σε επιστολή τους προς τον Κύπρου Χρυσόστομο οι κληρικοί από την Ελλάδα υποστηρίζουν ότι θα είναι μελανή σελίδα στην ιστορία της Κύπρου και γενικότερα του Ελληνισμού και κάνουν λόγο για «υπονοούμενες υποσχέσεις στους εκπροσώπους της Κύπρου ότι, αν συμμετάσχουν σε αυτό το σχέδιο, θα αναβαθμιστούν οι ελπίδες κατάργησης των αντεθνικών κατά της Κύπρου σχεδίων».
«Η δουλική αναγνώριση του παπικού πρωτείου θα παρασύρει σε μείζονα ενδοτισμό και δουλεία τους κοσμικούς άρχοντες, Έλληνες και Κυπρίους, στους αντεθνικούς σκοπούς των σχεδιαστών της Νέας Τάξης», αναφέρεται στην επιστολή.
Ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Τσίρκας από την Αθήνα, πρώην διευθυντής του Θεολογικού Οικοτροφείου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος συνδέεται από δεκαετίες με ειλικρινή πνευματική και αδελφική φιλία με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, σε επιστολή του ενόψει της συνάντησης της ΜΕΘΔ στην Κύπρο καταθέτει την σκέψη ότι οι Παπικοί «θα πρέπει πρώτα να ζητήσουν συγγνώμη για όσα έκαναν στους Ορθοδόξους της Κύπρου επί αρκετούς αιώνες(εκθρονίσεις Ορθοδόξων Αρχιερέων, θηριωδία στη Μονή Καντάρας και τόσα άλλα)».
Στην επιστολή, που απευθύνει στον μητροπολίτη Πάφου Γεώργιο, ο οποίος είναι επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Κύπρου στην ΜΕΘΔ, ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Τσίρκας εισηγείται ότι πρέπει στη συνάντηση της Επιτροπής «να τονιστεί τεχνηέντως το τι έκαναν οι Παπικοί στην Κύπρο».
Την έντονη αντίδραση κατά του διαλόγου και τις επιθέσεις κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τους εν Ελλάδι κληρικούς και θεολόγους φαίνεται ότι συμμερίζονται στην Κύπρο η Μονή Σταυροβουνίου και ορισμένοι κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι.
Ο ηγούμενος της Μονής Σταυροβουνίου γέροντας Αθανάσιος, έχει υπογράψει την «Ομολογία Πίστεως» κατά του οικουμενισμού , ενώ στο περιοδικό της Μονής «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» - Οκτώβριος 2009- δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Είναι δυνατόν ο Παπισμός να είναι εκκλησία;»
Μεταξύ των επιφανών στελεχών της κίνησης κατά του θεολογικού διαλόγου στην Ελλάδα είναι και ο Κύπριος Φιλόλογος - Θεολόγος Παναγιώτης Τελεβάντος, ο οποίος συνδέεται πνευματικά με τη Μονή Σταυροβουνίου.
Ο κ. Τελεβάντος σε άρθρο του στο διαδίκτυο, πριν μερικές μέρες, κατηγορεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι ψεύδεται, όταν δηλώνει ότι δεν θα περάσουμε την «κόκκινη γραμμή». Ο κ. Τελεβάντος ισχυρίζεται ότι «εκείνο που ο Παναγιώτατος δεν κατανοεί (ή για να ακριβολογούμε προσποιείται ότι δεν κατανοεί), είναι ότι ΟΛΟΙ οι πυλώνες της προσέγγισής του με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους βρίσκονται εντελώς έξω από το πνεύμα του Χριστού και της ορθόδοξης πίστης».
8 σχόλια:
Για να λέμε του στραβού το δίκιο,
οι αδελφοί μας της δύσεως σε όλο το ρού της ιστορίας δεν έδειξαν και τον καλύτερο εαυτό στην συμπεριφορά τους προς τους ανατολικούς αδελφούς τους, δηλαδή στους ημετέρους προγόνους ...
...αλλά και κάθε φορά που συζητάμε να τους ζητάμε να ζητήσουν συγγνώμη... καταντάει γελοίο και χάνει κάθε σημειολογική σημασία!
...ζήτησαν συγγνώμη το 1965 με την άρση των αναθεμάτων, ζήτησαν συγγνώμη το 2000 επισήμως στη Βασιλική του αγ. Πέτρου, ξαναζήτησαν συγγνώμη το 2001 στην Αθήνα στην συνάντηση Πάπα, Αρχιεπισκόπου...
Η ιστορική μνήμη είναι εξίσου σημαντική με την κάθαρση της ιστορικής μνήμης από τα πάθη του παρελθόντος!
...εκτός και αν κάποιοι αρέσκονται στο μωσαϊκό νόμο και θέλουν θρησκευτικές βεντέτες... ας απευθυνθούν στους ultra-orthodox εβραίους και στους ισλαμιστές του jihad!
Ν.Σ
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΗ ΣΤΑΣΗ. ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ :ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΙ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο Σάλος.
Είδα ένα μακροσκελές άρθρο του π.Γ.Μεταλληνού για τη συνάντηση αυτή και το θέμα της-γιατί τόσος ορθοδοξισμός;
Μου έκανε εντύπωση η αναφορά στο όνομά μου στην ιστοσελίδα σας "ως επιφανούς στελέχους" κατά του Οικουμενισμού για τους ακόλουθους λόγους:
1.) Είμαι εξ αντικειμένου ένας κυριολεκτικά ασήμαντος άνθρωπος και εξ απόψεως γνώσεων και εξ απόψεως συμβολής στην κίνηση κατά του Οικουμενισμού.
2.) Επιπλέον είναι εντελώς ανακριβής η αναφορά σας ότι είμαι εναντίον των διαλόγων με τους Παπικούς, τους άλλους αιρετικούς ακόμα και με τους αλλόθρησκους. Ο Αγιοι Πατέρες διαλέγονταν με όλους και εμείς οφείλουμε να στοιχούμε στο παράδειγμά τους.
3.) Εκείνο που είναι όμως αλήθεια είναι ότι είμαι εναντίον της προδοσίας της πίστης μας και της κατάφωρης παραβίασης των κανόνων που απαγορεύουν τη συμπροσευχή με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους.
4.) Είμαι επίσης πολέμιος της ισότιμης συμμετοχής των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ όπως και της επιδίωξης ουνιτικού τύπου ένωσης Ορθοδόξων και Παπικών που θα επιτρέψει στον καθένα να πιστεύει ότι θέλει αρκεί να αναγνωρίσει το πρωτείο του Πάπα και να εφαρμόζει τη "διακοινωνία" πριν οι Παπικοί αποπτύσσουν τις κακοδοξίες τους.
5.) Είμαι επίσης σφορδρός πολέμιος της θεωρίας των "αδελφών εκκλησιών", της "θεωρίας των κλάδων" και της "βαπτισματικής θεολογίας" επειδή όλες οι πιο πάνω αιρέσεις υποσκάπτουν καίρια την πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας ότι ΜΟΝΟΝ στους κόλπους της παρέχονται έγκυρα μυστήρια επειδή όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως είναι η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
6.) Αναφέρεται επίσης στο άρθρο σας ότι συνδέομαι με τη Μονή Σταυροβουνίου. Είναι ακριβής η αναφορά σας επειδή όταν ζούσα στην Κύπρο είχα την ευλογία να εξομολογούμαι στο Γέροντα Αθανάσιο. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι όλοι οι διδάσκαλοι που είχα στην εν Χριστώ ζωή με δίδαξαν τα ίδια πράγματα για τον Οικουμενισμό: Αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Πόποβιτς, π. Παίσιος, π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης και άλλοι. Γι' αυτό και έχω τη βεβαιότητα (πέραν της μαρτυρίας των Αγίων Πατέρων) ότι ο αγώνας κατά του οικουμενισμού είναι αδήριτο χρέος κάθε ορθόδοξου πιστού ακόμα και ανθρώπων αμαρτωλών, ασήμαντων και ανάξιων λόγου όπως ο συντάκτης αυτού σχολίου.
Και τι τωρα Παναγιωτη?
Θελεις να πειστουμε απο τις αποψεις ενοως Αιρετικου Ψευδεπισκοπου οτι οι Ορθοδοξοι δεν τα εχουν πουλησει?
Τι πονηρός είσαι!!!Δεν το πιστευω...
Ενταξει...Αφου το ειπε ο Αιρετικος τοτε εμεις ειμαστε ενταξει...Ησυχασαμε τωρα...
Και δεν προκειται να γινει ενωση εαν δεν θελει ο λαος....Οι Επισκοποι μπορει να θελουν αλλα εαν δεν θελει ο λαος τοτε μηδεν εις το πηλικιο που λεει και ο Πρωθυπουργος μας...
Γιατι εαν τολμησουν κατι τετοιο ας τολμησουν να πατησουν το ποδι τους στην Ελλάδα..Θα γυρισουν απο εκει που υπεγραψαν...
Ορθοδοξια η Θανατος...
Τελικά το 1965 τι έγινε? Απλά άρση των αναθεμάτων ή κάτι πολύ σοβαρότερο(ένωση Εκκλησιών λένε κάποιοι).
Εκφράζουμε ανυπόκριτη χαρά για την παρέμβαση του κ. Χρήστου Γιανναρά αναφορικά με την Ομολογία για τον Οικουμενισμό.
Για μια ακόμη φορά ο κακόδοξος αυτός διανοούμενος απεκάλυψε σε όλο του το φρικτό μεγαλείο το ειδεχθές του κακόδοξου του φρονήματος.
Οι παραδοσιακοί πιστοί έχουν ακόμη μια απόδειξη της ορθής πορείας που ακολουθούν. Ο κ. Γιανναράς αποδοκιμάζει τη στάση τους και τη χαρακτηρίζει μάλιστα "καραγκιοζιλίκια". "Εκ στόματος κοράκου", όπως λέγει η παροιμία.
Αλλωστε αν ο κ. Γιανναράς επιδοκίμαζε τη στάση των Ορθόδοξων πιστών θα έπρεπε να διερωτηθούν όπως τον Κίμωνα: "Κάτι κακό κάναμε για να μας χειροκροτεί αυτός ο αχρείος". Η Παναγία, οι Αγιοι, η Φιλοκαλία, οι Οικουμενικές σύνοδοι και η Αγία Γραφή δεν γλύτωσαν από το στόμα του ασεβού αυτού διανοούμενου και θα περιμέναμε να πει καλό λόγο για τους παραδοσιακούς πιστούς που αγωνίζονται τον καλό αγώνα;
Μετάλλια τιμής θεωρούμε κάθε καταδίκη που εκτόξευσε εναντίον μας ο κ. Γιανναράς.
Ζητώ εκ των προτέρων την συγγνώμη σας για την ανωνυμία μου, καθώς και ότι οι απόψεις μου στηρίζονται στην πίστη μου και μόνο, είναι εμπειρικές.Είμαι απόλυτα σύμφωνος με τον διάλογο μεταξύ όχι μόνο των Ρωμαιοκαθολικών, αλλά και με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Ο διάλογος είναι το μέσω για να την επίλυση χρόνιων προβλημάτων. Γνωρίζουμε για το πρωτείο του πάπα, στην πραγματικότητα βρίσκεται πάνω και από τον Θεό. Σχετικά με τα πρωτείο του τίποτε δεν έχει αλλάξει, καμία υποχώρηση , καμία μεταμέλεια, έτσι τουλάχιστον εισπράττω ως πιστός. Επίσης με το λεγόμενο φιλιοκβε. Με θλίβει το γεγονός όμως, όταν βλέπω τον Πατριάρχη του Γένους, να τον έχει απέναντί του στην Θ. Λειτουργία στο Φανάρι, με θλίβει όταν του παραχωρεί να πει το Σύμβολο της Πίστεώς μας. Με θλίβει όταν η Εκκλησία μου, δια του Πρώτου μεταξύ ίσων, δε με λαμβάνει υπόψη του, ως πιστό. Με ποια εξουσία μπορεί ο κάθε Αρχιερέας να ανέχεται χάρη της οποιασδήποτε συνεργασίας έναν αιρετικό / σχισματικό κατά την τέλεση της Θείας Λατρείας. Με ποια εξουσία ένας Αρχιερέας δίνει το Σύμβολο της Πίστεως να το εκφωνήσει ένας ετερόδοξος; Ακόμα περισσότερο με θλίβει η στάση της πλειοψηφίας των Ιεραρχών της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στο θέμα αυτό. Μου τσαλακώνει την προσωπικότητά μου, νιώθω ότι με θεωρεί ένα «τίποτε» , ένα ανθρωπάκι που πρέπει μόνο να κάνει υπακοή. Νιώθω σαν οπαδός ενός κόμματος που οι πρωτοστάτες του με άγουν και με φέρουν. . ΝΑΙ στον κάθε διάλογο, ΟΧΙ στην ισοπέδωση όμως της πίστης μας, γιατί ως πρόβατα επί σφαγή θεωρώ ότι μας πάνε.
Δημοσίευση σχολίου