ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚO Ή ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚO;

Το ζήτημα της μετανάστευσης ταυτίστηκε αδίκως με τα δικαιώματα των μουσουλμάνων. Είναι δύο διαφορετικά θέματα που συναντιούνται, συγκλίνουν σε κάποια σημεία, όχι όμως σε όλα. Αλλά, βλέπουν στα μάτια των Ελλήνων μια κοινή ρίζα: την ετερότητα. Ο μετανάστης είναι έτερος κατά τα εθνικά κριτήρια, και ο μουσουλμάνος είναι έτερος με θρησκευτικά κριτήρια. Η ετερότητα είναι, κατά κάποιο τρόπο, γεγονός αναμφισβήτητο και αναγκαίο για την εξασφάλιση της ελευθερίας. Και είναι αναγκαία αυτή η ετερότητα να γίνεται σεβαστή, σε όλα τα επίπεδα ξεκινώντας από την οικογένεια. Αλλιώς θα είμασταν όλοι κλωνοποιημένοι διανοητικά εφ’ όσον η βιολογία υπαγορεύει την ετερότητα. Αλλά, η ετερότητα καθίσταται πρόβλημα όταν γίνεται κριτήριο ανωτερικής διαφοροποίησης. Όταν, δηλαδή, αρχίζω να ψάχνω τις ετερότητες των ανθρώπων για να τις προβάλλω ως σημεία ριζικής διαφορετικότητας με βάση μια κλίμακα σύγκρισης. Ομολογώ ότι δεν είναι εύκολο για κανένα να κατανοήσει ότι οι πρόγονοί του δεν δημιούργησαν τον κόσμο. Αυτή η δυσκολία όμως δεν δικαιολογεί ένα αγώνα προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Γι’ αυτό παρατηρείται ότι παντού στον κόσμο οι μειονότητες έχουν προβλήματα και στερούνται μερικά ή περισσότερα δικαιώματα, αναλόγως. Γι’ αυτό και στην ίδια χώρα μια μειονότητα αντιμετωπίζει σήμερα κάποια προβλήματα, αύριο θα αντιμετωπίσει μια άλλη άλλα ή και ίδια προβλήματα. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό έχει να κάνει με το αίσθημα απειλής που νιώθει η πλειοψηφία, η οποία συνήθως δεν είναι κατ’ εξοχήν ρατσιστική αλλά κυριεύεται από κάποιες ρατσιστικές φοβίες. Οι φοβίες αυτές εκφράζονται με ρήματα μέλλοντος χρόνου (θα πάθουμε, θα γίνουμε, αν... τότε τι θα, κλπ), χωρίς ωστόσο να βλέπουμε πραγματικά τι γίνεται ήδη. Επεξηγώ, τίποτε απ’ όσα θεωρούνται μελλοντικά δεν είναι καθόλου έτσι, αλλά ανήκουν στο παρελθόν και στο παρόν. Οι μετανάστες δεν ήρθαν σήμερα, χιλιάδες χρόνια τώρα έρχονται και κατευθύνονται προς όλες τις χώρες, και δεν αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά της χώρας που επισκέπτονται. Ας επισημάνω ότι άλλο ο μετανάστης και άλλο ο αποικιοκράτης. Με άλλα λόγια, ένας Ασιάτης μετανάστης δεν θα καταστρέψει την Ευρώπη και δεν θα σφάξει τους ιθαγενείς, όπως έκαναν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική. Η αιτία της μετανάστευσης και η οργάνωσή της δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Καμία σύγκριση. Και από πολλά χρόνια πριν ζουν εθνικές μειονότητες σε όλες τις χώρες αλλά ποτέ δεν έπαψε η Γαλλία να είναι γαλλική, και η Βενετία να είναι βενετική, παρ’ όλο που πήγαν εκεί τόσοι Ρωμιοί. Φαίνεται ότι ακόμα παίζει μεγάλο ρόλο η αντίληψη που ταυτίζει κάθε έθνος με ένα δικό του βιολογικό γνώρισμα, ότι έχω δηλαδή άλλο DNA ως Βούλγαρος από κείνο που έχει ο Αλβανός. Τέτοια αντίληψη ανήκε στον αντιπροηγούμενο αιώνα, και απεδείχθη άκρως εσφαλμένη και κόστισε στην ανθρωπότητα αμέτρητους νεκρούς και τραυματίες και άλλα δεινά. Η εθνικότητα είναι ο πολιτισμός (η παιδεία κατά τους αρχαίους Έλληνες) και όχι το DNA.

Κλείνοντας, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω πως θα είναι μεγάλο σφάλμα να μην μελετήσουμε τον άλλον όπως δηλώνει ο ίδιος και να αφήσουμε τις φαντασιώσεις μας να μας τον παρουσιάσουν. Και, επίσης, μεγάλο σφάλμα να επικαλεσθούμε την αρχή της αμοιβαιότητας σε επίπεδο ατομικό αντί για διπλωματικό, διότι αδικούμε τις ομογένειες που αποτελούν μειονότητες σε άλλες χώρες, και φορτώνουμε στον απλό πολίτη μετανάστη τα αδικήματα που πράττει η κυβέρνηση της χώρας του. Έγραψα τα παραπάνω με αφορμή μιας πολύ αποκαλυπτικής συνέντευξης του προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας τον κ. Ναΐμ Ελγαντούρ, που διάβασα αναδημοσιευμένη στον ιστότοπο Αποικία Θερινών Μανιταριών, και την οποία προτείνω για ανάγνωση και προβληματισμό.

http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=190

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ