H Ιδιωτική Οδός ασχολήθηκε από την πρώτη στιγμή με την Guz sancisi την "Φθινοπωρινή οδύνη" ή "πληγή", δηλ. την τουρκική ταινία που θίγει τα Σεπτεμβριανά του 1955 στην Πόλη και προβάλλεται από σήμερα, νομίζω, και στους ελληνικούς κινηματογράφους.
Αποδέχομαι όλες τις ενστάσεις όσων γνωρίζουν το θέμα, και αναφέρομαι κυρίως στους Ρωμιούς της Πόλης, τους οποίους αγγίζει ιδιαίτατα το θέμα αυτό. Όμως, από την πρώτη στιγμή είπα στους φίλους μου ότι είναι πολύ σημαντικό οι Τούρκοι να φέρνουν τα Σεπτεμβριανά στο προσκήνιο με μια ταινία που στην Τουρκία είχε απήχηση. Και μάλιστα αν σκεφθούμε ότι τα Σεπτεμβριανά είναι άγνωστα σχεδόν στην ελληνική κοινωνία.
Τη σκέψη μου δικαιώνει σήμερα ο γνωστός κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φενέκ Μικελίδης, ο οποίος στο σημερινό σημείωμά του στην Ελευθεροτυπία διατυπώνει τον ίδιο προβληματισμό, επικεντρώνοντας στην θεματολογία του σινεμά: "Μια ταινία ιδιαίτερα τολμηρή για την Τουρκία, που με κάνει να διερωτώμαι γιατί οι δικοί μας σκηνοθέτες δεν καταπιάστηκαν ακόμη με ένα τέτοιο σημαντικό για μας θέμα".
Ο Τάσος Μπουλμέτης θα μείνει στην ιστορία ως ο Ρωμιός που έκανε την πρώτη ταινία, την περίφημη πια Πολίτικη Κουζίνα, για την Ρωμιοσύνη της Πόλης. Ανεξάρτητα από το καλλιτεχνικό της αποτέλεσμα. Πριν απ' αυτόν τίποτα!
Η Τομρίς Γκιριτλίογλου μένει στην ιστορία ως η πρώτη τουρκάλα σκηνοθέτις που γυρίζει μια ταινία με θέμα τα Σεπτεμβριανά, θέμα ταμπού για τους Τούρκους!
Μήπως και για μας, τους Ελλαδίτες, υπάρχουν θέματα της πρόσφατης ιστορίας μας που αποτελούν ταμπού είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι;
2 σχόλια:
Γιατί οι δικοί μας σκηνοθέτες μόνον από εμφύλιες συγκρούσεις εμπνέονται;Γιατί δέν μπορούν νά δούν - καί νά μας θυμήσουν - κανένα από τά χτυπήματα πού δέχτηκε από τούς εχθρούς του ο τόπος μας, κανέναν από τούς ηρωισμούς καί τίς νίκες του - καί συνακόλουθα κανέναν από τούς κινδύνους πού έξακολουθούν νά τόν (καί νά μ α ς) απειλούν;
Ντρέπονται γιά τήν πατρίδα τους; Τήν μισούν; Μας μισούν όλους μας;
Υπακούν σέ μιά ηλίθια μόδα;
Νομίζουν πώς μόνο μιά τέτοια στάση πουλάει;
Θά ἤθελα πολύ νά τό ἤξερα.
Μπορώ ομως νά προμαντέψω οτι: ο πρωτος πού θά ξεπεράσει τίς πλαστές/εμφυτευμένες αναστολές του καί θά φτειάξει μιά καλή καί ιστορικά αληθινή ταινία γιά τό Μπιζάνι,γιά τόν Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, γιά τό Αλβανικό, γιά τούς διωγμούς στήν Πόλη,γιά τό Υγειονομικό στήν Αλβανία... γιά κάποια λαμπρή στιγμή ομοψυχίας των Ελλήνων καί ηθικής των νίκης,
θ ά κ ά μ ε ι τ ή ν τύχη τ ο υ.
Αθηνά Κακούρη
Αγαπητή μου κ. Κακούρη,
Είναι φυσικά μεγάλη τιμή για μένα να σχολιάζετε στην Ιδιωτική Οδό μου.
Αυτό ακριβώς εννοούσα κι εγώ με το σχόλιό μου.
Ό, τι πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από το εμφυλιοπολεμικό σύνδρομο και να δούμε την ιστορία μας συνολικά.
Έχουμε πολλές σελίδες λαμπρές που αξίζουν της προσοχής μας!
Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας και σας εύχομαι υγεία και δημιουργικότητα, γιατί σας έχουμε ανάγκη!
Δημοσίευση σχολίου