Αγαπητοί φίλοι και Νιχωρίτες
Επιτέλους η άνοιξη κατέφθασε και επίσημα για άλλη μια χρονιά. Η σταδιακή επιμήκυνση της ημέρας, ο αστραφτερός ήλιος που μας χαρίζει απλόχερα τις αχτίδες του, η αύξηση της θερμοκρασίας και η αναγέννηση της φύσης μόνο θετικά μπορούν να δράσουν στην ψυχολογία όλων μας.
Το να βρίσκεται κανείς στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη, και πόσο μάλλον σε ένα από τα δροσερά και αέρινα Βοσπορινά χωριά, μπορεί να χαρακτηριστεί από μόνο του ως ευλογία. Η φύση έχει προνοήσει να προσφέρει κάθε χρόνο στους προνομιούχους κάτοικους αυτής της πόλης ένα ανεπανάληπτο ολάνθιστο σκηνικό που δυστυχώς τείνει να εξαφανιστεί στο βωμό της αστικοποίησης.
Αντιμέτωπος με την τροπή της σύγχρονης πραγματικότητας, ως ένα σημείο, ο Δήμος της Κωνσταντινούπολης από το 2006 και κάθε χρόνο φυτεύει σε όλα τα προάστια και το κέντρο της πόλης 3.000.000 τουλίπες! Η τουλίπα, βέβαια, δεν επιλέχτηκε τυχαία από την Τουρκική κυβέρνηση, μιας και το συγκεκριμένο φυτό είναι πλέον ένα μυθικό σύμβολο που κατάφερε να χαρακτηρίσει μια από τις πιο ένδοξες εποχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. H τουλίπα εντοπίζεται πρωταρχικά στο Ιράν, το Καζακστάν, την Τουρκία και άλλες περιοχές της Κεντρικής Ασίας και παραμένει άγνωστο ποιος την εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Εν τούτοις η εικόνα της είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Ολλανδία.
Το να βρίσκεται κανείς στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη, και πόσο μάλλον σε ένα από τα δροσερά και αέρινα Βοσπορινά χωριά, μπορεί να χαρακτηριστεί από μόνο του ως ευλογία. Η φύση έχει προνοήσει να προσφέρει κάθε χρόνο στους προνομιούχους κάτοικους αυτής της πόλης ένα ανεπανάληπτο ολάνθιστο σκηνικό που δυστυχώς τείνει να εξαφανιστεί στο βωμό της αστικοποίησης.
Αντιμέτωπος με την τροπή της σύγχρονης πραγματικότητας, ως ένα σημείο, ο Δήμος της Κωνσταντινούπολης από το 2006 και κάθε χρόνο φυτεύει σε όλα τα προάστια και το κέντρο της πόλης 3.000.000 τουλίπες! Η τουλίπα, βέβαια, δεν επιλέχτηκε τυχαία από την Τουρκική κυβέρνηση, μιας και το συγκεκριμένο φυτό είναι πλέον ένα μυθικό σύμβολο που κατάφερε να χαρακτηρίσει μια από τις πιο ένδοξες εποχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. H τουλίπα εντοπίζεται πρωταρχικά στο Ιράν, το Καζακστάν, την Τουρκία και άλλες περιοχές της Κεντρικής Ασίας και παραμένει άγνωστο ποιος την εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Εν τούτοις η εικόνα της είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Ολλανδία.
Η περίοδος της τουλίπας τοποθετείται στις αρχές του 18ου αιώνα και είχε ταυτιστεί με την Οθωμανική αστική τάξη. Ως σύμβολο καταδείκνυε την ευγένεια και τα προνόμια της αριστοκρατικής αυτής τάξης από άποψη αφθονίας αγαθών, αλλά και ελευθέρου χρόνου. Πέρα από αυτό, οι τέχνες και τα γράμματα άνθισαν επίσης, αφού σημαντικές μορφές εκείνης της εποχής όπως ο Nedim εισήγαγε νέες τεχνικές στην ποίηση,o Abdulcelil Levni, σημαντικός ζωγράφος, χρησιμοποίησε κατά κόρων τις τουλίπες ως μοτίβο στους πίνακές του, ο Ibrahim Pasa εισήγαγε για πρώτη φορά τυπογραφικές μηχανές στην Οθωμανική γλώσσα και η αρχιτεκτονική φαίνεται να επηρεάζεται από στοιχεία μπαρόκ, που συγκεράστηκαν με επίσημες ισλαμικές φόρμες. Τέλος αυτή η μικρή ‘αναγεννησιακή περίοδος’ εγκαινίασε νέες τακτικές και πολιτικές, που φαίνεται ότι είχαν ως στόχο το άνοιγμα ουσιαστικών διόδων επικοινωνίας με την Δύση. Τα τελευταία χρόνια, όπου τα μάτια της Τουρκίας για άλλη μια φόρα είναι στραμμένα προς την Ευρώπη, καθίσταται ξεκάθαρη και η συμβολική προσέγγισή της με αυτόν τον τρόπο.
Όσον αφορά τώρα στην Κοινότητα Νιχωρίου, οι επιταγές της άνοιξης επέβαλαν με τον τρόπο τους την ανανέωσή της. Πιο συγκεκριμένα. τις τελευταίες μέρες στο νάρθηκα του Ιερού Ναού της Παναγίας της Κουμαριώτισας εκτελούνται επιδιορθώσεις, με σκοπό την τέλεια όψη της στην Πανηγυρική λειτουργία της Αναστάσεως. Τέλος, στον κήπο του ναού έγιναν δεντροφυτεύσεις και τοποθετήθηκαν πολύχρωμα λουλούδια, που προσδίδουν στο χώρο μια άκρως ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα.
Υ.Γ Ένα πολύ ενδιαφέρον blog όπου μπορείτε να αντλήσετε πληροφορίες σχετικά με Πολίτικα θέματα και το οποίο ανήκει στον Στέλιο Μαυρίδη, είναι το www.eistinpolin.wordpress.com. Σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Εις το επανιδείν
Κωνσταντίνος Μαρούσης
Υ.Γ Ένα πολύ ενδιαφέρον blog όπου μπορείτε να αντλήσετε πληροφορίες σχετικά με Πολίτικα θέματα και το οποίο ανήκει στον Στέλιο Μαυρίδη, είναι το www.eistinpolin.wordpress.com. Σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Εις το επανιδείν
Κωνσταντίνος Μαρούσης
2 σχόλια:
Έχουμε συνδέσει τη τουλίπα με τους κάμπους της Ολλανδίας και τις Κάτω Χώρες, όμως ιστορικά πολύ πριν ,είχε γίνει το έμβλημα της Κωνσταντινουπόλεως. Στους όμορφους κήπους γύρω απ’ τον Κεράτιο πρωτοκαλλιεργήθηκε όταν την έφεραν από τα βάθη της Ανατολής. Τόπος καταγωγής της φαίνεται ότι είναι η κεντρική Ασία, το Τιέν Σαν και τα όρη των Παμίρ Αλέ στο Ισλαμαμπάντ. Ενώ δεύτερη περιοχή είναι το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία, γενικά η περιοχή του Καυκάσου. Από εκεί εξαπλώθηκαν οι τουλίπες σε όλη τη Μεσόγειο.
Η ευγένεια αυτού του λουλουδιού, χαρακτήριζε την ευγένεια της Πόλεως. Στο Βυζάντιο η τουλίπα σαν μοτίβο χρησιμοποιήθηκε και στη διακόσμηση των αρχιγραμμάτων της Βίβλου του 12ου αιώνα. Στην Ολλανδία πήγε την πρώτη τουλίπα ο βοτανολόγος Κάρολος Κλούσιος, το 1593, όταν έγινε διευθυντής του βοτανικού κήπου στο Λέιντεν και άρχισε η καλλιέργειά της για φαρμακευτικούς σκοπούς. Εδώ είναι η πατρίδα της, γιατί στην Ολλανδία πρωτοκαλλιεργήθηκε μόνο στα τέλη του 16ου αιώνα. Ακολούθησε όμως ένας τέτοιος οργασμός καλλιέργειας της τουλίπας σε όλη την περιοχή, με αποτέλεσμα να ταυτιστεί τελικά το φυτό με τις Κάτω Χώρες.
Λένε επίσης πως ο Ολλανδός πρεσβευτής τον 16ο αιώνα την μετέφερε από το Βυζάντιο στην πατρίδα του. Οι αιώνες ακμής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ονομάζονται «αιώνες της τουλίπας» (Lale Devri). Οι Istanbul air-lines έχουν για έμβλημα την τουλίπα. Σήμερα το πρώτο βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης είναι η Χρυσή Τουλίπα. Όμως αυτό το λεπτό άνθος «μαράθηκε» απ’ τις ορδές των μεταναστών της Ανατολής.
Σε πολλούς Ελληνικούς, αλλά και Περσικούς μύθους αναφέρεται η τουλίπα. Μύθους που πλάθουν την ιστορία της γέννησής της. Στα βάθη της Ανατολής ήταν κάποτε ένας Πέρσης πρίγκιπας που ονομαζόταν Φαράχ. Ο Φαράχ ήταν πολύ ερωτευμένος με την Σχιρίν. Όταν η αγαπημένη του σκοτώθηκε, ο Φαράχ έπεσε με το άλογό του σε έναν γκρεμό και αυτοκτόνησε. Το αίμα του πότισε το έδαφος και κάθε σταλαγματιά του έγινε τουλίπα. Από τότε οι τουλίπες θεωρούνται σύμβολο της απόλυτης αγάπης.
H τουλίπα δηλώνει καθαρά το «σ’ αγαπώ». Στις «Xίλιες και μια νύχτες» ο σουλτάνος χρησιμοποιούσε μια τουλίπα για να φανερώσει ποια από τις κυρίες του χαρεμιού θα μοιραζόταν το κρεβάτι του, αφήνοντάς τη να πέσει μπροστά στην εκάστοτε εκλεκτή. Kι αν εκείνος δεν εννοούσε ακριβώς «σ’ αγαπώ», το εννοούσαν οι έγκλειστες οδαλίσκες, όταν μέσα από τα κάγκελα του χαρεμιού πετούσαν τουλίπες στους αγαπημένους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν...
Oι Χιώτες λένε πως τις τουλίπες τις κατ' αυτούς ''Λαλάδες" τις πήραν οι Ολλανδοί από τη Χίο όπου και φύονται χρόνια τώρα και ανελλιπώς κάθε ¨Ανοιξη και για λίγες μέρες στους αγρούς και τους κάμπους του νότου κυρίως, στα χωριά Θολόποτάμι και 'Αη-Γιώργη Συκούση.
Δημοσίευση σχολίου