Στο Περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας ΕΥΘΥΝΗ, που επιμελείται ο φιλόπονος και σπουδαίος Κώστας Τσιρόπουλος, δημοσιεύεται (τεύχος 445, Ιανουάριος 2009) ένα σπουδαίο άρθρο του παγκοσμίως γνωστού ορθοδόξου θεολόγου και ακαδημαϊκού Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννη (Ζηζιούλα).
Το μικρό, αλλά …θαυματουργό αυτό άρθρο του Σεβασμιωτάτου Περγάμου έχει ως τίτλο: «Τα σπουδαιότερα ζητήματα για την αποστολή της Εκκλησίας στη νέα χιλιετία» (μτφ. Ιωσήφ Ροηλίδης).
Διαβάζοντάς το ψυχανεμίζεσαι ποια είναι τα ουσιώδη και καίρια για την Εκκλησία σε μια εντελώς νέα εποχή με τα δεδομένα να μεταβάλλονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Το ζητούμενο πάντοτε είναι η θεολογία. Όχι αυτή των θλιβερών Κυρίλλων και Αναστασίων που ασχολούνται με το αν πρέπει να συμπροσευχόμαστε με τους ετεροδόξους (!!), ούτε φυσικά μια Εκκλησία τυχάρπαστων Αλέκων και υιών (φαινόμενα Ελλαδικής παρακμής, για να μη πω σήψης), αλλά μια θεολογία που βρίσκει μπροστά της πολλές και σοβαρές προκλήσεις (πρωτίστως υπαρξιακού περιεχομένου) και διαλέγεται ρεαλιστικά, συνειδητοποιώντας ότι θέλουμε δεν θέλουμε κινούμαστε ταχύτατα προς θρησκευτικά πλουραλιστικές κοινωνίες.
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Μητροπολίτου Περγάμου, που δίνει το στίγμα της βαθιάς και μεστής θεολογικής του σκέψης: «Αυτό που η Εκκλησία διαπιστώνει σήμερα είναι πως ζούμε το τέλος ενός ιστορικού πολιτισμού, διαμορφωμένου από τον Διαφωτισμό, και πως το Ευαγγέλιο πρέπει να παρουσιαστεί ως μια εναλλακτική πρόταση του πολιτισμού αυτού. Αν η Εκκλησία αποτύχει να το κάνει, άλλοι μπορεί να διεισδύσουν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ανθρώπου στη σύγχρονη μεταβατική περίοδο, πράγμα που φοβούμαι πως ήδη συμβαίνει. Στην πατερική περίοδο, το γεγονός ότι η Εκκλησία έκανε ένα σοβαρό διάλογο με τον περιβάλλοντα πολιτισμό, εμπόδιζε τους άλλους να παρεμβαίνουν σ’ αυτήν την διαδικασία. Από αυτό πρέπει να πάρουμε το μάθημα πως η Εκκλησία στις μέρες μας πρέπει να παίξει ένα πρωτεύοντα ρόλο στο διάλογο με τον σύγχρονο πολιτισμό στο βαθύτερο δυνατό επίπεδο, αν θέλει να αποφύγει την περιθωριοποίηση».
Το μικρό, αλλά …θαυματουργό αυτό άρθρο του Σεβασμιωτάτου Περγάμου έχει ως τίτλο: «Τα σπουδαιότερα ζητήματα για την αποστολή της Εκκλησίας στη νέα χιλιετία» (μτφ. Ιωσήφ Ροηλίδης).
Διαβάζοντάς το ψυχανεμίζεσαι ποια είναι τα ουσιώδη και καίρια για την Εκκλησία σε μια εντελώς νέα εποχή με τα δεδομένα να μεταβάλλονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Το ζητούμενο πάντοτε είναι η θεολογία. Όχι αυτή των θλιβερών Κυρίλλων και Αναστασίων που ασχολούνται με το αν πρέπει να συμπροσευχόμαστε με τους ετεροδόξους (!!), ούτε φυσικά μια Εκκλησία τυχάρπαστων Αλέκων και υιών (φαινόμενα Ελλαδικής παρακμής, για να μη πω σήψης), αλλά μια θεολογία που βρίσκει μπροστά της πολλές και σοβαρές προκλήσεις (πρωτίστως υπαρξιακού περιεχομένου) και διαλέγεται ρεαλιστικά, συνειδητοποιώντας ότι θέλουμε δεν θέλουμε κινούμαστε ταχύτατα προς θρησκευτικά πλουραλιστικές κοινωνίες.
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Μητροπολίτου Περγάμου, που δίνει το στίγμα της βαθιάς και μεστής θεολογικής του σκέψης: «Αυτό που η Εκκλησία διαπιστώνει σήμερα είναι πως ζούμε το τέλος ενός ιστορικού πολιτισμού, διαμορφωμένου από τον Διαφωτισμό, και πως το Ευαγγέλιο πρέπει να παρουσιαστεί ως μια εναλλακτική πρόταση του πολιτισμού αυτού. Αν η Εκκλησία αποτύχει να το κάνει, άλλοι μπορεί να διεισδύσουν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ανθρώπου στη σύγχρονη μεταβατική περίοδο, πράγμα που φοβούμαι πως ήδη συμβαίνει. Στην πατερική περίοδο, το γεγονός ότι η Εκκλησία έκανε ένα σοβαρό διάλογο με τον περιβάλλοντα πολιτισμό, εμπόδιζε τους άλλους να παρεμβαίνουν σ’ αυτήν την διαδικασία. Από αυτό πρέπει να πάρουμε το μάθημα πως η Εκκλησία στις μέρες μας πρέπει να παίξει ένα πρωτεύοντα ρόλο στο διάλογο με τον σύγχρονο πολιτισμό στο βαθύτερο δυνατό επίπεδο, αν θέλει να αποφύγει την περιθωριοποίηση».
10 σχόλια:
συνυπογράφω το πλαίσιο που επέλεξες για το απόσπασμα. και συμφωνώ με τον Αγ. Περγάμου. σήμερα βλέπουμε στην Εκκλησία δυο κύρια ρεύματα, ένα που βιώνει την Εκκλησία σαν ανοιχτή στην κοινωνία και ένα άλλο που τη βιώνει σε ένα παρελθόντα έγκλειστο στη μνήμη Βυζάντιο. αυτό το χάσμα δεν γεφυρώνεται εύκολα καθώς εξαρτάται από κοινωνικούς ή καλύτερα εθνολογικούς παράγοντες.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ.........
Δυστυχώς για την πραγματικότητα των εκκλησιαστικών ζητημάτων στην Πάτρα η άποψη για τον Περγάμου είναι αυτή που εκφράστηκε απο κληρικό με αφορμή την ομιλία του Ζηζιούλα στη Διακίδειο Σχολή-προ πολλών ετών- με θέμα "Η Ορθοδοξία ως Εκκλησία",που έλεγε ότι ο Περγάμου είναι αιρετικός. Ο εν λογω κληρικός δεν έχει μελετήσει μισή σελίδα απο το έργο του. Φυσικά η εν λόγω ομιλία είναι μνημείο σύγχρονου εκκλησιολογικού - θεολογικού λόγου.Ως εκ τούτου καλούμε τον "ΛΥΧΝΟ" να ξαναπροβάλλει την ομιλία αυτή, εαν υπάρχει βεβαίως.
Ο Σάλος
Πράγματι! και εν όψει του αρχομένου εντός ολίγου Τριωδίου, ενθυμούμαι πως είχε πει μεταξύ των άλλων ότι εάν η Ορθοδοξία είναι μόνον "ηθική..." ασφαλώς και θα εδικαιώνετο ο Φαρισαίος, ως τηρών κατ΄ακρίβεια τα του νόμου, και όχι ο Τελώνης, στη σχετική Ευαγγελική διήγηση! Αξίζει να επαναλάβει ο ΛΥΧΝΟΣ την προβολή αυτής της ομιλίας!
Μήπως όλοι οι ανάλογοι εκσυγχρονιστές και προοδευτικοί θεολόγοι (βάλτε εισαγωγικά αν θέλετε) προσπαθούν με τις κοινωνικές και πολιτιστικές παρεμβάσεις να γεμίσουν ένα πνευματικό κενό, από το οποίο υποφέρουν;
Μήπως η ανάγκη για διάλογο με το σύγχρονο πολιτισμό, προκύπτει από το γεγονός ότι η Εκκλησία είναι αποκομμένη από όλα σχεδόν τα κοινωνικά δρώμενα;
Μήπως η Εκκλησία έχει γίνει καθεστώς με όλες τις συνέπειες που φέρει αυτό στη φύση του;
π.Τ.
ΘΛΙΒΕΡΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΙ ΟΛΟ ΣΟΥ ΤΟ ΣΟΙ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΕ. ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ ΘΛΙΒΕΡΟΥΣ. ΗΛΙΘΙΕ!
ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΟΚΑ ΤΟΥ ΚΙ ΑΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΜΑΣ, ΚΥΡΙΛΛΟ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ.
ΑΝΤΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
φωστήρες της θεολογίας κύριλλος και τάσος; επειδή τον πρώτο τον παρουσίασε η Π; χαχαχα!! ρε πώς το λέτε σήμερα που γιορτάζαμε τους τρεις ιεράρχες; έχετε πολύ πλάκα. γράτε τέτοια να διασκεδάσουμε...
Ο ΛΥΧΝΟΣ ΠΑΝΤΩΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Π.ΚΥΡΙΛΛΟΥ...... ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΩΡΕΑΝ!!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ...
ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΙΣΩΣ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΘΕΟΛΟΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΡΓΑΜΟΥ κ ΙΩΑΝΝΗ ΖΗΖΙΟΥΛΑ. ΣΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΕΩΣ.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΕΞΗΣ: ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΙΔΙΑΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ΟΤΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ, ΕΧΕΙ ΥΠΟΠΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΕΦΤΟΥΜΕ. ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΘΕΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ Η ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΕΥΝΑ, ΑΛΛΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ. ΕΠΡΕΠΕ Ο π ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΛΛΙΟΝ ΕΜΟΥ, ΩΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΙ Η ΕΡΕΥΝΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ, ΑΛΛΑ Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΑΒΙΑΣΤΩΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ ΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΪΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΑΠΛΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙ Ο ΣΑΛΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ? ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΟΣ. ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ "ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ" ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!
Ο. Ρ. Κ.
Με μιά ευκαιρία να παρουσιάσετε και το πόνημα του Ι.Ζηζιούλα περί "προσωπείου και Προσώπου" το οποίο είναι ένας ύμνος στην οντολογία της Αγάπης!
Δημοσίευση σχολίου