"Μεταλαμβάνω του φωτός, μετέχω και της δόξης, καί λάμπει μου το πρόσωπον, ως και του ποθητού μου, καί άπαντα τα μέλη μου γίνονται φωτοφόρα".
Άγιος Συμεών Νέος Θεολόγος (Ύμνοι Θείων Ερώτων)
"Εγώ το φως μετάλαβα κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
Υπ’ όψιν μου δεν τα 'λαβα του κόσμου τα χλωμά κατάλαβα.
Εγώ το φως μετάλαβα κι αντέχω τη φωτιά στο στήθος
Υπ’ όψιν μου δεν τα 'λαβα του κόσμου τα χλωμά κατάλαβα.
Εγώ το φως μετάλαβα κι αντέχω τη φωτιά στο στήθος
Υπ’ όψιν μου δεν τα 'λαβα του κόσμου τα χλωμά κατάλαβα".
Από το τραγούδι Λάβα (Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Μουσική Ν. Αντύπας, Στίχοι Λ. Νικολακοπούλου, δίσκος «Σαν Ηφαίστειο που ξυπνά»)
Η Λίνα Νικολακοπούλου γνωρίζει τον Συμεών Νέο Θεολόγο;
Αν ναι, δεν είναι λίγο...
Αν όχι, είναι... πολύ να συμπέσει: "μεταλαμβάνω του φωτός", "εγώ το φως μετάλαβα"!
Δηλαδή;
Ο Ελύτης θα μας δώσει και πάλι το θεολογικό στίγμα: "Εξαποθρησκευμένος ο χώρος όπου ακεραιώνεται η τελειότητα, θα μπορούσε να ονομασθεί Παράδεισος" (Εκ του Πλησίον).
Κολάζ Οδυσσέα Ελύτη, Η γυναίκα με το κερί (1966)
7 σχόλια:
ναι μεν , αλλά και...
αποαναβλέποντας εντός ημών το χάος φάος λογίζεται
και η μακαρία συνοδός φοράει τα γιορτινά της!
μα τι θέση, τι αντίθεση, και τέλος τι συμπέρασμα! η θύραθεν θεολογία είναι πιο σοβαρή απ' ό.τι νόμιζα. η ποίηση του Αγ. Συμεών, της Νικολακοπούλου, και του Ελύτη λειτουργεί σαν το κεράκι στο κολάζ: απογυμνώνει τον άνθρωπο
δηλαδή να τα ρίξω στα τραγούδια της Πρωτοψάλτη;;
...μετά "λύχνου του άστρου", του Ρωμανού και του Ελύτη, φωτίζεται η αλήθεια του Ελυάρ, "Ποιητής δεν είναι ο εμπνευσμένος, είναι εκείνος που εμπνέει."...
ΥΓ Και βέβαια η Νικολακοπούλου "γνωρίζει" τον Συμεών... όπως ο Συμεών "γνώριζε" τον Δαβίδ...και όπως η κοσμική τέχνη έχει συχνά τις αφορμές της στο υπερβατικό της εκκλησιαστικής.
... τουτέστιν Αλληλοπεριχώρησις!!!
Πολύ ενδιαφέρον ο συνδυασμός του κειμένου του Αγ. Συμεών και της φωτογραφικής εμπλουτίσεώς του...
Ίσως είμαι πουριτανός, ή άσχετος με τα καλλιτεχνικά, ή ...
VIVA!!! Παναγιώτη ...
Παναγιώτη θα προτιμούσα να είμαι στη θέση του καθρέφτη. εσύ;
Δημοσίευση σχολίου