Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Με έκπληξη είδα τον αγιογραφημένο τρούλο του ιερού ναού Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου Πειραιώς, τον οποίο φιλοτέχνησε ο αγιογράφος Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, Διευθυντής της Σχολής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς, μαζί με τους συνεργάτες του.
Ο αγιογραφικός κύκλος του τρούλου αρχίζει από την Δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου και φθάνει ως την σύγχρονη Ελληνική Ιστορία. Περιλαμβάνει δε 280 πρόσωπα και απεικονίσεις.
Μας εξέπληξε, λοιπόν, ο φίλτατος μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, διότι ως «παραδοσιακός» ιεράρχης δέχθηκε την ιστόρηση ΜΗ αγίων στον τρούλο του ναού και μάλιστα την απεικόνισή τους δίπλα στους προφήτες και τους αγίους της Εκκλησίας, «φυσικώ τω τρόπω».
Δε νομίζω ότι ο άγιος Πειραιώς δεν γνωρίζει ότι πρόκειται για μια καινοτομία η οποία δεν έχει προηγούμενο και δεν ερείδεται στο εικονογραφικό πρόγραμμα του τρούλου, αλλά και γενικότερα ενός ναού.
Πώς δικαιολογούνται στον τρούλο οι: Θεμιστοκλής, Σωκράτης, Λέων Στ’ ο σοφός, Ευγένιος Βούλγαρης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας), Ιωάννης Καποδίστριας, Αθανάσιος Διάκος;
Νομίζω δεν υπάρχει καμία επαρκής δικαιολόγηση μιας τέτοιας ενέργειας, παρά μόνο η «εθνική έξαρσις» από την οποία εμφορείται ο άγιος Πειραιώς.
Σε κάθε περίπτωση η αγιογράφηση προσώπων της ελληνικής ιστορίας σήμερα στους ναούς μας μόνο τέτοιες «εθνικού περιεχομένου» αντιλήψεις απηχεί.
Έχω ξαναγράψει ότι το «Χριστός και Ελλάδα», στο ίδιο «ύψος», δεν μπορεί παρά να παραφθείρει σημαντικά την σωτηριολογική διάσταση του Χριστιανισμού.
Δυστυχώς, με την «ελληνορθοδοξία» Χριστοδούλου τα πράγματα πήραν μιαν άσχημη τροπή, η οποία είναι, μάλλον, μη αναστρέψιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου