ΟΔΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ και ΟΔΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

Γιάννης Η. Χάρης 

28.03.2020 

Προσεχώς όσιος. Στην Καστέλα, σ’ ένα υπέροχο γωνιακό νεοκλασικό, στη μία πλευρά της γωνίας μια μαρμάρινη πλάκα έγραφε: ΟΔΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, και αποπάνω μια δεύτερη: ΟΔΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ. Τις είχε βάλει, έμαθα, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, άνθρωπος με πονεμένη ιστορία και ψυχικά προβλήματα. Κάποια στιγμή οι πλάκες εξαφανίστηκαν, ίσως τις έβγαλε ο δήμος. 

Εν πάση περιπτώσει, Σεραφείμ Μεντζελόπουλος είναι ο γνωστός μας άγιος Πειραιώς· αλλά ο Ανανίας Κουστένης; Εψαξα λίγο και έμαθα πως είναι ένας ιδιόρρυθμος γέροντας που λειτουργεί σ’ ένα εκκλησάκι στα Εξάρχεια, σε ώρες δικές του, μεσημέρι π.χ. τους Χαιρετισμούς ή μεγαλοβδομαδιάτικες ακολουθίες, με συνοπτικές περίπου διαδικασίες, ένας «διά Χριστόν σαλός», λέει, που έχει μάλιστα αποδώσει στα νέα ελληνικά Θεοφάνη τον Ομολογητή και Ρωμανό τον Μελωδό. 

Είπε λοιπόν ο ιδιόρρυθμος γέροντας σε κήρυγμά του ότι παρουσιάστηκε σε κάποιον, εδώ στην Αττική, ο άγιος Νικηφόρος ο λεπρός, και του μίλησε: «Να πεις στους Ελληνες να μη φοβούνται τον κορονοϊό, κι αν νοσήσει κανένας, να προσευχηθεί σ’ εμένα, κι εγώ θα τον φροντίσω». 

Ούτε αλοιφές του Βελόπουλου ούτε πρόπολη του Κραουνάκη ούτε αγιασμός του Αμβρόσιου, απλώς μια προσευχή. Που όμως δεν την έκανε κανένα από τα τόσα θύματα; Ή μήπως την έκαναν αυτοί που θεραπεύτηκαν; Και δεν μας το ’παν; 

Και συνέχισε ο διά Χριστόν σαλός: «Στα σύνορα επάνω, στη Θράκη μας, οι άγιοι Πορφύριος και Παΐσιος, καταϊδρωμένοι, και τους έβαλε [σ.σ. ο Θεός, προφανώς] να τρέχουν πάνω κάτω· ήταν όμως χαρούμενοι· τι σημαίνει αυτό; νικούσαν·[...] ακούστε με, και θα πάμε καλά! [...] 

»Αν ρίξει και το βαρύ πυροβολικό ο Θεός και στο Αιγαίο, κυρίως στο Αιγαίο, και στη Θράκη, τον αρχάγγελο Μιχαήλ, τι το έχει το σπαθί εκεί πέρα, [...] δεν αστειεύεται ο Μιχαήλ…», και ακολουθεί ένα θαύμα όπου ο αρχάγγελος έσφαξε σε μια νύχτα 250.000 Ασσύριους και δεν ακούστηκε κιχ, «σαν να ’χε όπλο με σιγαστήρα»· και «ο Μιχαήλ μας αγαπάει, και το ’χει αποδείξει, και το δείχνει…» 

Πορφύριο και Παΐσιο δεν είδαμε, ούτε ακούσαμε· τον Μιχαήλ όμως, με στολή Ελληνα αξιωματικού πάνω σε στρατιωτικό τζιπ, να τρέχει στα σύνορα σαν σίφουνας, τον είδε τις προάλλες ένας Εβρίτης ιερέας, όπως έγραφα την περασμένη φορά, αλλά σπουδαία πράματα δεν είδαμε να γίνονται. Στο Αιγαίο επίσης· εκτός και αν απέτρεψε άλλα, χειρότερα, και δεν τ’ ακούσαμε εξαιτίας του σιγαστήρα… 

Αν θυμηθούμε τα χιλιογραμμένα εδώ του Παΐσιου, για τα μικρά παιδιά που τα παίρνει ο Θεός για να ’χει στον παράδεισο μπουμπούκια, και πλήθος άλλα ανήκουστα, τα οποία τον ανέβασαν στις τάξεις των αγίων, είναι πολύ πιθανό να ζητηθεί αύριο η οσιοποίηση και του Ανανία. Για να ξέρουμε από τώρα.  

Ο μαϊντανός αντάρτης. 

Να ’χεις ιδρώσει καρέκλες και καρέκλες σε πάνελ σ’ όλα τα κανάλια, και ξαφνικά να είσαι «ένας ιερέας» σκέτα; «ένας ιερέας» που κλειδώθηκε με τους πιστούς του σε μια εκκλησία και λειτούργησε παρά την απαγόρευση; Και πήγε η αστυνομία και περίμενε μιάμιση ώρα κι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι δεν παραδίνονταν, και δεν υπήρξαν έπειτα συνέπειες, π.χ. όπως η σύλληψη του Κυθήρων, έστω κι αν δεν οδηγήσει πουθενά. 

Κι αυτά στην Ηλιούπολη, στον Υμηττό, σε «εκκλησάκι», όπως το έλεγαν στις ειδήσεις, μα αν το ’ψαχνες στο διαδίκτυο θα έβλεπες κοτζαμάν εκκλησία! 

Και μόνο εκεί θα έβρισκες το όνομα του ρέμπελου παπά: Στυλιανός Καρπαθίου, τι σύμπτωση, τον μνημονεύσαμε τελευταία, γιατί ήταν από τους πρώτους που ξεσπάθωσε, να κοινωνάμε άφοβα, αφού «ο Χριστός ποτέ δεν υπήρξε φορέας μικροβίων μέσα στην Ιστορία». 

Και είναι ο ίδιος παπάς, μαθαίνεις με την ευκαιρία, που ένα όντως εκκλησάκι (ιδιοκτησίας του!) το καπάκωσε, αυθαίρετα εννοείται, με μια μεγάλη κατασκευή 137 τετραγωνικά μέτρα (συν 63 μέτρα εξωτερική τσιμεντοποίηση!), δημιουργώντας έτσι σιγά σιγά τη μεγάλη του εκκλησία. Και συνεχίζει τις εργασίες, λέγεται, ακόμα, παρά τις κινητοποιήσεις περιοίκων, που οδήγησαν την πολεοδομία να του επιβάλει πρόστιμο 150.000 και να χαρακτηρίσει την κατασκευή αυθαίρετη και κατεδαφιστέα. 

Αμ τι επαναστάτης τότε θα ’ταν… 

Και αφού περί θείας κοινωνίας πάλι ο λόγος, κάποιος πάτερ Χρύσανθος (ο επίσκοπος Κερνίτσης Χρύσανθος, συμπεραίνει από διάφορα στοιχεία ο Παν. Ανδριόπουλος, του ιστολογίου «Ιδιωτική Οδός») αφηγήθηκε πως πήγε ένας παπάς να κοινωνήσει κάποιους ασθενείς στο Λοιμωδών, και ζήτησε κι ένας γιατρός να κοινωνήσει, «από περιέργεια;… από απιστία;…» Ομως δεν την κατάπιε τη θεία κοινωνία, την κράτησε στο στόμα του, και την πήγε στο εργαστήριο για ανάλυση. «Τα αποτελέσματα έδειξαν: Αίμα από άνδρα, ετών τριάντα τριών»! Και έβγαλε ο γιατρός την μπλούζα του, κατέθεσε την άδειά του και πήγε και μονάζει στο Αγιο Ορος. 

Εμείς όμως ας μην καταθέσουμε τα όπλα. Το πιθανότερο βέβαια είναι πως δεν θα κάνουμε τίποτα παραπάνω από μια τρύπα στο νερό. Το διασκεδάζουμε ωστόσο, ιδίως στις δύσκολες αυτές μέρες.