Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Το θέμα του ολοκληρωτισμού στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι υπόθεση όχι μόνο διδακτορικών διατριβών (καθώς έχει πολλές πτυχές) αλλά ίσως και μιας γενικότερης έρευνας. 
Εστιάζω στην Ελλαδική πραγματικότητα διαγράφοντας μερικές μόνο πινελιές – ενδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί. 
Παλαιότερα η «δεσποτοκρατία» θεωρούνταν η πλέον απολυταρχική μορφή στο χώρο της Εκκλησίας. Συν τω χρόνω αυτό άλλαξε ριζικά, καθώς πολλοί νέοι παράγοντες αναδύθηκαν στον εκκλησιαστικό χώρο. 
Οι λεγόμενες «οργανώσεις», αρχικώς, στο όνομα του «έργου» και της «καθαρότητας» συστηματοποίησαν ολοκληρωτικές πρακτικές, που άγγιζαν τις εκφάνσεις όλου του βίου και της προσωπικότητας του ανθρώπου. 
Παράλληλα με τις «οργανώσεις» άνθισε και το φαινόμενο του γεροντισμού, με εμφανή, επίσης, σημάδια ολοκληρωτισμού. Ο «γέροντας» ως αυθεντία μπορεί να ελέγχει τις ζωές των πνευματικοπαιδιών του, άνευ ορίων άνευ όρων. Σ’ αυτή την κατηγορία εμπίπτει και το Άγιον Όρος, το οποίο με την δική του υπερ – αυθεντία, συνέβαλε στην εμπέδωση ενός ολοκληρωτισμού ως κανονικότητας! 
Ο «γεροντισμός» στις μέρες μας έχει και τον μανδύα του «προοδευτισμού», καθώς πολλοί «γέροντες» χρησιμοποιούν σύγχρονους όρους στην διδασκαλία τους, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: έλεγχος της ζωής των άλλων. 
Κι ακόμα, οι διάφορες ομάδες «καθαρών» της πίστης (αντιοικουμενιστές και ομόφρονες) έχουν δημιουργήσει έναν ολοκληρωτισμό που κρατάει την Εκκλησία δεμένη χειροπόδαρα. Τρανή απόδειξη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας που δεν τόλμησε παραπάνω σε μερικά θέματα, καθώς οι ιεράρχες ήσαν όμηροι ολοκληρωτικών νοοτροπιών αυτών των ομάδων, οι οποίες δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο – και κυρίως το διαδίκτυο - με τρόπο καθαρά εκβιαστικό. 
Τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύχθηκε από σημαντικούς θεολόγους μια θεολογία της ελευθερίας. Πολύ μελάνι έχει χυθεί για το αυτεξούσιο του ανθρώπου και την ελευθερία του ανθρώπου ως χάρισμα του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα όλα αυτά μένουν στα χαρτιά. 
Οι «εκκλησιαστικοί» άνθρωποι μαθαίνουν να μεταθέτουν τις ευθύνες τους σε άλλους, να υπακούνε τυφλά σε ένα γέροντα – λες και δεν θα δώσουν οι ίδιοι λόγο στην Δευτέρα Παρουσία – και να αποστρέφονται το κατόρθωμα της ελευθερίας, ως δυσκολότατο άθλημα. 
Ο λόγος περί αγάπης που υπερπερισσεύει στις μέρες μας, νομίζω πως δεν θα ευδοκιμήσει αν δεν ασκηθούμε σκληρά στην ελευθερία, αποτινάσσοντας κάθε ζυγό πνευματικού ή άλλου ολοκληρωτισμού.

5 σχόλια:

ΔΙΟΓΕΝΗΣ /Ε.Μ. είπε...

Tώρα, τί να πούμε ότι δεν έχεις δίκιο;

Aνοίγεις τεράστια θεολογικά ζητήματα, που θέλουν κότσια και τόλμη για να αναπτυχθούν και σίγουρα είναι περιπτώσεις έρευνας για πλήθος διδακτορικών διατριβών!

Και μία θεματική που αναζητά τους ερευνητές της:

"Ο εξουσιαστικός λόγος της Εκκλησίας ως πηγή αθεΐας και θρησκευτικής αδιαφορίας"

ΔΙΟΓΕΝΗΣ- ΕΜ.

Ανώνυμος είπε...

Η Εκκλησία της Ελλάδος ρέπει με τρομακτική ταχύτητα στις πιο γελοίες εκδοχές του φονταμενταλισμού. Με τι απόψεις π.χ. πήγαν στην ΑΜΣ!! Πως απολογήθηκαν μετά ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ δήθεν αλλά στην πραγματικότητα ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΗΡΥΤΤΟΜΕΝΟ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟ!!! Πρώτη εμφανής συνέπεια το νέο σχίσμα που γέννησαν όχι οι "κάποιοι γραφικοί" αλλά η ποιμαντική της μπαρούφας και της θρησκοληψίας επιτηδευμένης και μη εδώ και δεκαετίες.

Ανώνυμος είπε...

προσυπογραφω πληρως το σχολιο του Διογενη. Δυστυχως (εγω το λεω βεβαια εδω μεσα χρονια) εχει μεταβληθει η εκκλησια σε ενα αναχωρητικο συστημα (transedence) υπερβατικης εξοδου απο την κτιση και την κτιστοτητα της. Ο γεροντισμος συντηρητικος και προοδευτικος δεν εννοει (διοτι πλην ελαχιστων θα καταρρευσει) να καταλαβει το κατ οικονομιαν του μοναχισμου και προσπαθει να κρατησει με χιλιους δυο τροπους ακριβως το πλαισιο της υπερβατικοτητας που εχουν εφευρει(δαμασκηνος κλπ).οι μεν συντηρητικοι απευχθανονται διαλογους σπευχθανονται εστω και την ποιμαντικη αντιμετωπιση πχ της ομοφυλοφυλιας κλπ διοτι φανταζονται πισω απ ολ αυτα τον αντιχριστο τον οποιον φυσικα και δεν θελουν αλλα γιατι ομως?(οπως και οποιονδηποτε ΑΚΟΜΑ και τον ΧΡΙΣΤΟ ο οποιος θα επενεργουσε σε ΑΥΤΟΝ τον κοσμο).Οι δε προοδευτικοι επιμενουν πολυ περισσοτερο στην εξοδο απο αυτο τον κοσμο και κυριως στους τελευταιους θα βρειτε χειροτερες και πολυ πιο υποσυνειδητες εκτροπες(ακτιστολαγνεια υποβαθμιση της υλης αισθησεων ΑΠΟΔΟΧΗ της φθορας του θανατου του πονου κρυφια ΕΠΟΔΙΩΞΗ των κλπ).Αλλα το πλαισιο που προτεινουν και διακρατουν ειναι ακριβως το ιδιο. Απλως οι βληθεντες σπο τους συντηρητικους ειναι (επιμενω σε αυτο σας το εχω πει ξανα) ειναι πιο ευκολο να ανανηψουν(rebound) διοτι ειναι πιο αμορφωτοι συνηθως και δεν μπορουν τοσο ευκολα να διαβρωθουν στους λογισμους τους απο τος αναχωρητικες βλασφημιες κλπ την στρεβλωση του καθομοιωσιν(προσφατα σε μεγαλο σιτε διαβασα απο καποιον αρχιμανδριτη οτι το καθ ομοιωσιν ειναι(δηθεν) η μεταβαση απο παραδεισο στη βασιλεια του Θεου!!! sic τ- εχουν φτασει πλεον να απορριπτουν πλεον και τον Προπτωτικο παραδεισο!να κυρηττουν ως ΣΚΟΠΟ του προπτωτικου ανθρωπου την ΕΞΟΔΟ προς τα ..ανω απο τον παραδεισο φανταστειτε αυτη την φθαρμενη κτιση πως την βλεπουν!!!) κλπ ως οι εκ των προοδευτικων βληθεντες που συνηθως ειναι πιο συγχρονοι μορφωμενοι και ευαισθητοι και δυστυχως η βλαβη εκει στα παιδια τα μορφωμενα που πεφτουν πανω στους προοδευτικους /συγχρονους ειναι μεγαλυτερη διοτι απεναντι τους δεν εχουν τον συντηρητικο ιερεα με τα επτα παιδια αλλα τον κατεστραμμενο της θεωσης του αναχωρητισμου κλπ με τα πενηντα πτυχια.
Με τους συντηρητικους εχετε κυριως να κανετε με το θυμικο. Με τους προδευτικους τα πραγματα ειναι ΠΟΛΥ δυσκολα διοτι ξερουν που στοχευουν(στο επιπεδο του ΝΟΟΣ). Γι αυτο καπως δικαιωνομαι διοτι εδω και χρονια σας εγραφα οτι οι εκσυγχρονισθεντες οι προοδευτικοι ειναι πολυ πιο επικινδυνοι. Χαιρομαι που το αναφερατε επι λεξη.

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές όμως και οι λεγόμενοι ανενταχτοι καπου εντάσσονται... θεολόγος

Ανώνυμος είπε...

"περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν"

Related Posts with Thumbnails