ΘΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟ, ΑΓΙΕ ΠΕΙΡΑΙΩΣ; ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ!

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Είδε το φως της δημοσιότητος μια "οφειλόμενη ανταπάντηση" του γραφείου επί των αιρέσεων της Μητροπόλεως Πειραιώς στον ιερομόναχο Νικήτα Παντοκρατορινό και συγκεκριμένα στο κείμενό του που δημοσιεύσαμε εδώ.

Ο φίλτατος μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ έχει αναλάβει, καθώς φαίνεται, εργολαβικά την υπεράσπιση των Ρωσικών θέσεων στο ζήτημα της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Και έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι δεν αφήνει τίποτα «να πέσει κάτω», δηλ. επιδιώκει συνεχώς να παρεμβαίνει ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα.

Ας  δούμε τη «λογική» του γραφείου του Πειραιώς στην ανταπάντηση.

Γράφουν από το γραφείο με περισσή βεβαιότητα: «Εκείνοι που είτε προκαλούν σχίσμα, είτε συνηγορούν μ’ αυτό, δεν σώζονται ούτε με το αίμα του μαρτυρίου σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο», θεωρώντας πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο προκάλεσε σχίσμα. 

Αλλά ας δούμε τι λέει ο π. Νικήτας: «Κατηγορεί (η Εκκλησία της Ρωσίας) το Οικουμενικό Πατριαρχείο ότι δημι­ούρ­­γησε σχί­σμα, την ώ­ρα που απαγορεύει την κοινωνία και την μνημόνευση αυ­τών που αναγνω­ρί­ζουν την νέα Αυτοκέφαλη Εκ­κλη­σία της Ουκρα­νίας. Το σχίσμα έγινε από την Εκκλησία της Ρω­σίας και όχι από το Οι­κουμενικό Πατριαρχείο. Όλες οι κατά τό­πους Εκκλησίες έχουν κοι­νω­νία με το Οικουμενικό Πατριαρ­χείο. Αντί­θετα, η Εκκλησία της Ρω­σί­ας δι­έ­κοψε την κοινωνία με εκείνες που αναγνώρισαν την νέα Αυτοκέφαλη Εκ­κλησία της Ουκρανίας.»

Και ρωτάω ευθέως τον εγκρατή στα νομοκανονικά άγιο Πειραιώς: Πού στηρίζεται η πρακτική του Μόσχας - την οποία διαλαλεί - να έχει «κοινωνία» με τους ιεράρχες των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών οι οποίοι ενστερνίζονται τις απόψεις του στο Ουκρανικό; Υπάρχει κάτι ανάλογο στην εκκλησιαστική ιστορία;

..........

Το 2008 έτυχε να είμαι παρών στην Πατριαρχική επίσκεψη στο Κίεβο. Οι πιέσεις της τότε πολιτικής ηγεσίας να προβεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην άμεση ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας ήταν τεράστιες. Όμως, ο Πατριάρχης δεν ενέδωσε. Επέμεινε στον διάλογο με την Ρωσική πλευρά και στις συζητήσεις των δύο Πατριαρχών, Βαρθολομαίου και Αλεξίου Β΄,  συμφωνήθηκε ότι το ζήτημα αυτό ήταν πολύ σοβαρό και εξαιρετικά επείγον και ότι έπρεπε να ενεργήσουν αμέσως και από κοινού, το ταχύτερον δυνατόν.

Αντ’ αυτού ο διάδοχος του Αλεξίου, Μόσχας Κύριλλος, δεν προέβη στα δέοντα, αν και ήταν παρών στις συνομιλίες του Κιέβου, με αποτέλεσμα την διαιώνιση του σχίσματος.

...........

Παραπέμπω τον άγιο Πειραιώς και στην θέση του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου για το Εσθονικό, όπως την έχω δημοσιεύσει εδώ. 

Γράφουν, τέλος, και το ...ανέκδοτο οι του γραφείου: «Δεν είμαστε ούτε με την Εκκλησία της Ρωσίας, ούτε με κανέναν, αλλά με την Αλήθεια – Χριστός και το συμφέρον της Εκκλησίας, που διαγγέλλει διαχρονικά το ενοικούν εν τη Εκκλησία Πανάγιον Πνεύμα».

Για ποια Εκκλησία μιλάτε άγιε Πειραιώς; Η Εκκλησία της Ελλάδος στην οποία ανήκετε έχει αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αλλά επειδή εσείς δεν αποδέχεστε αυτή την απόφαση, περιμένουμε να σας δούμε συλλειτουργούντα με τον Μόσχας Κύριλλο και τον Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, που δηλώνουν ότι είναι σε κοινωνία με τους επισκόπους που καταδικάζουν την Ουκρανική Αυτοκεφαλία. Θα το τολμήσετε; Να σας πω εγώ. ΟΧΙ. Δεν θα το τολμήσετε να πάτε σε ένα συλλείτουργο όπου δεν θα μνημονευθεί ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας σας καθώς και άλλοι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι διαγραφέντες από τα δίπτυχα της Μόσχας.

Σας προκαλώ, φίλτατε άγιε Πειραιώς! Για να πιστέψω αυτά που γράφετε πηγαίνετε να συλλειτουργήσετε τώρα με τον Μόσχας. Αλλιώς χάνετε τον χρόνο σας, γράφοντας σεντόνια, και κοροϊδεύετε τον εαυτό σας.

Καλά Χριστούγεννα!

Ολόκληρο το κείμενο στο Φως Φαναρίου