ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΕΡΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ / ΤΟΥ ΔΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΜΠΑΝΗ

Έργο του Γιώργου Κόρδη 

Βυζαντινές ἐρωτογραφίες 

Παναγιώτης Καμπάνης, Δρ. Αρχαιολόγος-Ιστορικός, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

Μεταδιδακτορικός ερευνητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 

Η λέξη έρως είναι μια από τις αρχαιότερες του ελληνικού λεξιλογίου που τη συναντούμε ήδη στα ομηρικά έπη. Η ετυμολόγηση της λέξης έρως μας ανάγει στο υποθετικό θέμα ερασ-, όπως αυτό βρίσκεται σε διάφορες παράγωγες λέξεις: ερασ-τός (=ποθητός, αγαπητός), εράσ-μιος (= θελκτικός, αξιαγάπητος), εραννός /ερασνός(=θελκτικός, ευχάριστος). Η λέξη έρως έχει στην αρχαιότητα πολλές ομόρριζες λέξεις: ἐρῶ, ἐρῶμαι και ἔραμαι (= έχω έρωτα), ἐρωτικός (=αυτός που προέρχεται από έρωτα), ἐρωτικῶς (= με ερωτικό τρόπο), ἐρωτιῶ (= κυριεύομαι από έρωτα), ἐρωτόεις (=γεμάτος από ερωτική επιθυμία), ἐρωτίς (= αξιέραστη κόρη) κά. Είναι πρώτο συνθετικό πολλών σύνθετων λέξεων: ἐρωμανής (= τρελός από έρωτα ή διεγερτικός από έρωτα), ἐρωμανία (=σφοδρός έρωτας), ἐροτόβλητος (= ερωτοχτυπημένος), ἐρωτογράφος (= όποιος γράφει για τον έρωτα), ἐρωτόληπτος (= κυριευμένος από έρωτα), ἐρωτομανής (= τρελός από έρωτα), ἐρωτοτόκος (= αυτός που προκαλεί έρωτα).

Διαβάστε στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενο 

ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΕΡΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ