Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΠΑΝΤΑ ΔΙΕΞΟΔΙΚΩΣ ΣΤΗΝ "ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟ" ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΝΟΥΣΗ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ & ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 
Εν Πειραιεί τη 26η Δεκεμβρίου 2012 
«Δευτερολογική ανταπάντηση στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ». 
Στις 3 Δεκεμβρίου 2012 στην ιστοσελίδα «Ιδιωτική οδός» του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου δημοσιεύθηκε άρθρο του θεολόγου–Φιλολόγου κ. Κώστα Νούση (στο εξής κ.Κ.Ν.) με τον παρά πάνω αναγραφέντα τίτλο. Η απάντηση αυτή έρχεται σαν συνέχεια μιάς άλλης, πρώτης, απαντήσεως του ιδίου, δημοσιευθείσα στις 30.11.2012. Και οι δύο αυτές απαντήσεις αναφέρονται σε κείμενο–απάντηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ σε προηγούμενο δημοσίευμα του αυτού συγγραφέως στην ίδια ιστοσελίδα με τίτλο «Εκκλησιολογική σχιζοείδια ή σοφιστικές αυτοδικαιώσεις; (αλλιώς: φαινομενολογικές προσεγγίσεις της συγκεχυμένης σύγχρονης εκκλησιολογίας», δημοσιευθέν στις 25.11.2012). Η απάντηση του Σεβασμιωτάτου θα ήταν, πιστεύουμε, υπεραρκετή, αν διαβαζόταν με την δέουσα προσοχή και, προ πάντων, με πνεύμα μαθητείας και ταπεινώσεως από τον αγαπητό κ.Κ.Ν., να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει κάποια βασικά λάθη και σφάλματά του, να διαπιστώσει ορισμένες ουσιαστικές ελλείψεις του και κενά σε βασικά θεολογικά ζητήματα και ιδίως σε θέματα Κανονικού Δικαίου. Ενώ δε ο ίδιος ομολογεί στη πρώτη απάντηση του ότι «δεν προσδιορίζομαι σαν φιλόλογος–θεολογος» (σελ.2), ωστόσο με πολλή επιπολαιότητα καταπιάνεται με θεολογικά και άλλα εκκλησιαστικά θέματα, χωρίς να διαθέτει ένα βασικό θεολογικό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα να εκθέτη τον εαυτό του δημοσίως και να ντροπιάζεται. Και αντί, μετά την απάντηση του Σεβασμιωτάτου, να προσγειωθή και να ταπεινωθή, να κάνη μιά αυστηρή αυτοκριτική στον εαυτό του, ύψωσε το ανάστημά του και επεχείρησε απάντηση-επίθεση, στην οποία κατηγορεί τον Σεβασμιώτατο με κατηγορίες, τις οποίες αδυνατεί να τεκμηριώσει. Επειδή δε αντελήφθη προφανώς, ότι όσα έγραψε στην πρώτη απάντηση του δεν αντέχουν σε σοβαρά κριτική, επεχείρησε και δεύτερη απάντηση-επίθεση, στην οποία μάλιστα δίκην ανακριτού και δικαστού θέτει προς τον Σεβασμιώτατον σειρά ερωτημάτων προς απάντησιν. Επειδή λοιπόν ο Σεβασμιώτατος διέκρινε, έχοντας υπ’ όψιν του και την αποστολική προτροπή «μωράς δε συζητήσεις και γενεαλογίας και μάχας νομικάς περιΐστασο, εισί γαρ ανωφελείς και μάταιοι» (Τιτ.3,9), ότι δεν ωφελεί σε τίποτε η περαιτέρω συνέχιση μιάς άκαρπης και ανώφελης αντιπαραθέσεως, μας παρεκάλεσε να δώσουμε στον αγαπητό αδελφό κ.Κ.Ν. με την παρούσα απάντηση μια δευτέρα και τελευταία ευκαιρία νουθεσίας, με την ευχή και προσευχή, να διανοίξη ο Θεός τον νούν και φωτίσει την ψυχήν του εις επίγνωσιν της αληθείας Αυτού. 

Περί εισπηδήσεως. 
Αρχίζουμε με το θέμα της εισπηδήσεως, το οποίο θέτει ο κ.Κ.Ν. τόσο στην πρώτη και δεύτερη απάντησή του, όσον επίσης και στο δημοσίευμα της 25ης.11.2012. Στο εν λόγω δημοσίευμα ομιλεί για «έμμεση κανονική εισπήδηση σε αλλότριες δικαιοδοσίες» (σελ. 4). Η παρά πάνω φράση παραπέμπει αναπόδραστα στο Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας και στο Πηδάλιο, διότι εκεί γίνεται για πρώτη φορά λόγος περί του παραπτώματος της εισπηδήσεως. Ουσιαστικά ο συγγραφέας, χωρίς ίσως να το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος, επικαλείται το Πηδάλιο, προκειμένου να στοιχειοθετήσει την κατηγορία της εισπηδήσεως τόσον εναντίον του Σεβασμιωτάτου, όσον και εναντίον των κληρικών του, αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου και πρωτ. Αγγέλου Αγγελακοπούλου. Ωστόσο οι περί εισπηδήσεως σχετικοί Κανόνες ορίζουν με σαφήνεια την έννοια του όρου και τα πλαίσια, μέσα στα οποία νοείται ο όρος αυτός, τα οποία καθίστανται ακόμη περισσότερο σαφή με την επί πλέον ερμηνεία, που δίδει σ’ αυτούς ο μέγας κανονολόγος και άγιος της Εκκλησίας μας Νικόδημος ο Αγιορείτης, έτσι ώστε να μην χωράει καμμιά παρερμηνεία. Ο αγαπητός λοιπόν κ.Κ.Ν. ενώ παρέλαβε τον όρο αυτόν από το Πηδάλιο, δεν έλαβε υπ’ όψιν του την ερμηνεία και τα νοηματικά του πλαίσια, όπως βέβαια θα έπρεπε, και αυθαίρετα, ως άλλος κανονολόγος, έδωσε στον όρο μια δική του καινοφανή ερμηνεία. Πιο συγκεκριμένα διηύρυνε τον όρο αυτόν, πέρα από τα πλαίσια, που ορίζει το Πηδάλιο, στα νέα πλαίσια της «μεταλλαγμένης εισπηδήσεως» (σελ.2 της δεύτερης απαντήσεως), στις «καινές μορφές εισπηδήσεως» (σελ.4 της πρώτης απαντήσεως) και στην «έμμεση κανονική εισπήδηση» (σελ.4 του πρώτου δημοσιεύματος της 25ης.11. 2012). Το ότι βέβαια όλα τα παρά πάνω «μετανεωτερικά, εξαμβλωματικά και καινοφανή μορφώματα» (σελ.1 της δεύτερης απαντήσεως) της σκέψεώς του είναι τελείως ξένα προς την Κανονική και Εκκλησιαστική μας Παράδοση, μόλις είναι ανάγκη να υπογραμμιστή. Το τραγικό στην παρούσα περίπτωση δεν είναι, ότι έχουμε να κάνουμε απλώς με το σοβαρό παράπτωμα της παραχαράξεως των θεοπνεύστων Ιερών Κανόνων, αλλά επί πλέον με την απόπειρα συμπληρώσεως αυτών, τους οποίους με θείο φωτισμό συνέγραψαν οι άγιοι Πατέρες, ανυψώνοντας έτσι εαυτόν υπεράνω Συνόδων και Πατέρων. Με τις ενέργειές του αυτές ο αγαπητός κ.Κ.Ν., χωρίς ίσως να το αντιλαμβάνεται, προκαλεί «από απλή ταραχή και σκανδαλισμό μέχρι και σοβαρότερες παρενέργειες στην Εκκλησία», και πάντως «σίγουρα κάνει την δουλειά του και διασκεδάζει ο αρχαίος όφις» (σελ.1 του πρώτου δημοσιεύματος της 25ης.11.2012). Αυτή η περίπτωση «τω όντι ανήκει στο φαινόμενο της ευρύτερης θεολογικής μας σχιζοείδειας» (σελ.3 της πρώτης απαντήσεως). 
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ερωτήσουμε: Με τα νέα όρια, που έδωσε στους Ιερούς Κανόνες, δεν περιέπεσε άραγε και αυτός στο παράπτωμα της εισπηδήσεως; Με ποιό δικαίωμα ανακατεύεται σε θέματα άλλης Μητροπόλεως, στο ποίμνιο της οποίας δεν ανήκει; Τέλος, (για να κλείσουμε το θέμα αυτό), όταν πρόκειται για δογματικά θέματα, για θέματα πίστεως, δεν υπάρχει εισπήδηση, διότι ο θησαυρός της πίστεως είναι κοινό κτήμα όλων, και όλοι έχουμε ευθύνη, κληρικοί και λαϊκοί, για την διαφύλαξή της από κάθε αίρεση και πλάνη, σύμφωνα με την διακήρυξη των Πατριαρχών της Ανατολής του 1848: Ο πιστός λαός του Θεού «αποτελεί μετά του κλήρου την αγρυπνούσαν συνείδησιν της Εκκλησίας, ήτις μαρτυρεί (κρίνει, διακρίνει, εγκρίνει και αποδέχεται, ή κατακρίνει και απορρίπτει) την διδασκαλίαν και τας πράξεις της Ιεραρχίας, ως απεφάνθησαν και οι Πατριάρχαι της Ανατολής εν τη εγκυκλίω αυτών της 6ης Μαΐου 1848: ‘ο φύλαξ της Ορθοδοξίας, το σώμα της Εκκλησίας, τ.ε. ο λαός αυτός εστίν’». (Αρχ. Γεωργίου Καψάνη, Η ποιμαντική διακονία κατά τους Ιερούς Κανόνας, Πειραιεύς 1976, σελ. 110-112). 

Περί Πηδαλίου και Ιερών Κανόνων. 
Κατηγορήθηκε επίσης ο Σεβασμιώτατος για «τυπολατρική προσκόλληση στο Κανονικό Δίκαιο» (σελ.1 της δεύτερης απαντήσεως) και άρα και στο Πηδάλιο, «το απειλητικό κράδασμα» του οποίου «μαζί με την κανονιοβολιστική χρήση των Ιερών Κανόνων» (σελ.1,ο.π.) προκαλούν προφανώς στην ψυχή του συγγραφέως αίσθηση τρόμου και πολέμου. Αυτού του είδους η λανθασμένη, κατά τον συγγραφέα, χρήση του Πηδαλίου «δεν είναι παρά η θεολογία και η διεστραμμένη αντίληψη των πραγμάτων, που μας μεταφυτεύθηκε εκ δυσμών» (σελ.2,ο.π.). Το αποτέλεσμα δε μιάς τέτοιας «διεστραμμένης αντιλήψεως» είναι «η απογεννωμένη απέχθεια, η απώθηση και η απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα και τον αληθινό άνθρωπο» (σελ.2,ο.π.). Με όσα γράφει περί Ιερών Κανόνων και Πηδαλίου ο συγγραφέας, φαίνεται να αγνοεί κάποιες βασικές έννοιες και αλήθειες, που αφορούν τους εν λόγω Ιερούς Κανόνες και τον ρόλο και την θέση, που έχουν στην ζωή της Εκκλησίας. Απόρροια δε αυτής της άγνοιας είναι στη συνέχεια, όπως θα φανεί με όσα θα παραθέσουμε παρά κάτω, η πεποίθησή του περί μη ορθής, δηλαδή «τυπολατρικής», χρήσεώς των υπό του Σεβασμιωτάτου.
Πριν από όλα, εκείνο που πρέπει να τονίσουμε και να υπογραμμίσουμε είναι, ότι οι Ιεροί Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και όσοι εκ των τοπικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων έχουν επικυρωθεί από τις Οικουμενικές, δεν είναι απλές απόψεις κάποιων εκκλησιαστικών συγγραφέων ή και μεμονομένων αγίων, που επιδέχονται αναθεώρηση και τροποποίηση, αλλά κείμενα θεόπνευστα με καθολικό και διαχρονικό κύρος. Αποτελούν ένα κομμάτι, ούτως ειπείν, της Ιεράς Παραδόσεως, ισότιμο και ισόκυρο προς την αγία Γραφή, επί τη βάσει των οποίων οφείλει η Εκκλησία να πορεύεται μέσα στο πέλαγος της παρούσης ζωής (εξ’ ού και Πηδάλιον), και να ρυθμίζει την ζωή της, δηλαδή τα πάσης φύσεως εκκλησιαστικά ζητήματα, που αναφύονται μέσα στους κόλπους της. Ο μέγας της Εκκλησίας Πατήρ Βασίλειος ο Μέγας σημειώνει τα εξής άξια πολλής προσοχής σχετικά με τους Ιερούς Κανόνες: «Πάνυ με λυπεί, ότι επιλελοίπασι, λοιπόν οι των Πατέρων Κανόνες και πάσα ακρίβεια των Εκκλησιών απελήλαται και φοβούμαι μη κατά μικρόν, της αδιαφορίας ταύτης, οδώ προϊούσης, εις παντελή σύγχυσιν έλθη τα της Εκκλησίας πράγματα» (PG 32, 400B). Αισθάνεται μεγάλη λύπη ο άγιος, διότι εγκαταλείφθηκαν και παραμερίσθηκαν οι Ιεροί Κανόνες των Πατέρων με αποτέλεσμα να χαθή η ακρίβεια των Εκκλησιών και φοβείται μήπως σιγά-σιγά, εάν η αδιαφορία αυτή προχωρήσει ακόμη περισσότερο, οδηγηθούν τα πράγματα της Εκκλησίας σε ολοκληρωτική σύγχυση. Αυτό το θλιβερό γεγονός, που επισημαίνει εδώ ο άγιος, έγινε αντιληπτό και από τους μεταγενέστερους Πατέρες της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι προκειμένου να αναχαιτίσουν αυτό το κακό, νομοθετούν διά του Β΄ Κανόνος των ότι: «Ει τις αλώ Κανόνα τινά των ειρημένων καινοτομών, ή ανατρέπειν επιχειρών, υπεύθυνος έσται κατά τον τοιούτον κανόνα, ως αυτός διαγορεύει την επιτιμίαν δεχόμενος και δι’ αυτού, εν ώπερ πταίει θεραπευόμενος» (Β΄ της ΣΤ΄ Οικουμενικής). Ένας άλλος άγιος, ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης, παρατηρεί πολύ εύστοχα στα προλεγόμενα του Πηδαλίου (σελ. λθ΄), ότι «παρά πάντων πρέπει να φυλάττωνται οι θείοι Κανόνες απαρασάλευτα. Οι γαρ μη φυλάττοντες, εις φρικτά επιτίμια υποβάλλονται». «Ταύτα περί κανόνων διατετάχθω υμίν παρ’ ημών, ω επίσκοποι. Υμείς δε εμμένοντες αυτοίς σωθήσεσθε και ειρήνην έξετε, απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ’ αλλήλων αΐδιον έξετε δίκην της ανηκοΐας την προσήκουσαν τιννύντες» (Οι απόστολοι εν τω επιλόγω των Κανόνων). Ο μεγάλος Ρώσος θεολόγος V. Lossky παρατηρεί επί του θέματος αυτού ότι «οι Κανόνες οι οποίοι ρυθμίζουν την ζωή της Εκκλησίας ‘εν τη γηΐνη αυτής όψει’ είναι αχώριστοι των χριστιανικών δογμάτων. Δεν είναι νομικοί κανονισμοί, κυρίως ειπείν, αλλά εφαρμογαί των δογμάτων της Εκκλησίας, της αποκαλυφθείσης παραδόσεως εις όλους τους τομείς της πρακτικής ζωής της χριστιανικής κοινωνίας» (V. LOSSKY, Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας, μεταφρ. Σ. Πλευράκης, Θεσσαλονίκη 1973, σ. 206). 
Κατά συνέπεια η προσπάθεια ορισμένων Οικουμενιστών συγχρόνων θεολογούντων, να επανερμηνεύσουν, ή να καινοτομήσουν στους Ιερούς Κανόνες, με βάση τα δεδομένα της σύγχρονης εκκλησιαστικής ζωής και πραγματικότητος, αποδεικνύεται, εσφαλμένη και μετέωρη θεολογικά, μη δυνάμενη να θεμελιωθή στην Κανονική και Πατερική Παράδοση της Εκκλησίας. Κατόπιν των ανωτέρω οι ισχυρισμοί του αγαπητού κ. Κ.Ν. περί «διεστραμμένης αντιλήψεως» και περί «τυπολατρικής προσκολλήσεως», ή περί «δικανικού και νομικίστικου πνεύματος», από τα οποία δήθεν κατέχεται ο Σεβασμιώτατος, καταρρίπτονται και σωριάζονται κάτω σε ερείπεια ως ετοιμόρροπος μιναρές, μη έχοντες ουδέν θεολογικόν ή κανονικόν έρεισμα. Εάν, όπως ισχυρίζεται ο κ.Κ.Ν., ο Σεβασμιώτατος κατέχεται από πνεύμα «δικανικό και νομικίστικο» (σελ.1,ο.π.), επειδή απλώς και μόνον επικαλέστηκε κάποιους Ιερούς Κανόνες, για να διαλευκάνη το θέμα της εισπηδήσεως, τότε πολύ περισσότερο οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες, οι οποίοι εν Πνεύματι αγίω συνέγραψαν τους εν λόγω Κανόνες κατέχονται από παρόμοιο πνεύμα, πράγμα το οποίο αποτελεί σε τελική ανάλυση βλασφημία προς τους αγίους Πατέρες και προς αυτό το άγιο Πνεύμα. Το γεγονός δε ότι κ.Κ.Ν. «μπερδεύεται με τις σχολαστικές χρήσεις και εμμονές του Σεβασμιωτάτου» (σελ.1,ο.π.), νομίζει, ότι βλέπει «με βλέμματα και γυαλιά ιεροεξεταστικά» (σελ.2,ο.π.), αισθάνεται να αποπνέει το Πηδάλιο «ένα παγερό, άχρωμο, δύσγευστο, άκαμπτο και ανάλγητο, δικανικό και νομικίστικο πνεύμα», όπως επίσης «απέχθεια και απώθηση» (σελ.2,ο.π.), αυτό οφείλεται, στο ότι τα πνευματικά του αισθητήρια είναι αρρωστημένα, αφού αδυνατούν πλέον να συλλάβουν την ευωδία και την αύρα του αγίου Πνεύματος, την οποία μεταδίδουν οι Ιεροί Κανόνες και την οποίαν αισθάνονται όσοι έχουν υγιή τα πνευματικά τους αισθητήρια. Εκείνο το οποίο λοιπόν χρειάζεται, ο αγαπητός κ.Κ.Ν., είναι να θεραπεύση τα πνευματικά του αισθητήρια διά της μετανοίας, να βγάλει τα οικουμενιστικά «γυαλιά» που φοράει, και να φορέσει άλλα γυαλιά, τα γυαλιά των αγίων Πατέρων, τα γυαλιά της αγίας και Ιεράς μας Παραδόσεως, «επόμενος τοις αγίοις Πατράσι» και όχι προπορευόμενος αυτών, μηδέ διανοούμενος να συμπληρώσει ή επανερμηνεύσει αυτούς. Επομένως την «διεστραμμένη αντίληψη των πραγμάτων», την οποία αποδίδει στον Σεβασμιώτατον, πρέπει να ψάξη να την βρή μέσα του και όχι σ’ αυτόν.
Ο ισχυρισμός επίσης του κ.Κ.Ν. περί «τυπολατρικής προσκόλλησης» του Σεβασμιωτάτου στους Ιερούς Κανόνες και στο Πηδάλιο, παραπέμπει στο θέμα της διακρίσεως τύπου και ουσίας ή γράμματος και πνεύματος στους Ιερούς Κανόνες. Σύμφωνα με την καινοφανή αυτή αντίληψη, ευρύτατα διαδεδομένη μεταξύ των Οικουμενιστών, οι Ιεροί Κανόνες έχουν τύπο και ουσία ή γράμμα και πνεύμα και ότι ο μεν τύπος πρέπει να παραμεριστεί, ενώ η ουσία να εφαρμοστεί, δεν έχει κανένα θεολογικό έρεισμα. Ποτέ κανένας Πατέρας ή άγιος της Εκκλησίας μέχρι σήμερα δεν κάνει αυτή την διάκριση στους Ιερούς Κανόνες, αλλά όλοι τους ομιλούν για αυστηρή και ακριβή τήρηση αυτών, όπως σαφέστατα φαίνεται από τις παρά πάνω μαρτυρίες των αγίων Πατέρων, που μνημονεύσαμε. Ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, για παράδειγμα, που έζησε κάτω από τις συνθήκες της σύγχρονης εκκλησιαστικής ζωής, υπήρξε αυστηρός υπέρμαχος της ακριβούς τηρήσεως των Ιερών Κανόνων. Αυτή η επινόησις απηχεί στην ουσία μια πονηρή προσπάθεια των Οικουμενιστών θεολόγων, να υπερβούν τους Πατέρες και να τους υποκαταστήσουν, ως γνήσιοι οπαδοί της Μεταπατερικής «Θεολογίας», για να παύσουν να γίνονται φραγμός στο οικουμενιστικό τους κατρακύλισμα.

Περί Η΄και Θ΄Οικουμενικής Συνόδου. 
Ισχυρίζεται επίσης ο κ.Κ.Ν., ότι «το θέμα της μεταλλαγμένης εισπήδησης της εποχής μας συνιστά πιό επικαιρικό και καυτό ζήτημα από την αναγνώριση της ογδόης και ενάτης οικουμενικής συνόδου» (σελ.2,ο.π.). Και εδώ δυστυχώς αστοχεί ο αγαπητός κ.Κ.Ν., διότι το θέμα της αναγνωρίσεως των εν λόγω Συνόδων ως Οικουμενικών είναι θέμα δογματικό, είναι θέμα πίστεως, αφού στις Συνόδους αυτές καταδικάζονται σοβαρότατες αιρετικές διδασκαλίες των Παπικών, τις οποίες δεν είναι του παρόντος να αναπτύξουμε και έτσι με τον τρόπο αυτό καταισχύνονται ακόμη περισσότερο οι αιρετικοί Παπικοί. Κατά συνέπεια είναι μείζονος σημασίας σε σχέση με το θέμα της μεταλλαγμένης εισπήδησης, διότι πάνω απ’ όλα είναι η πίστη, το δόγμα και έπονται όλα τα άλλα. Δυστυχώς και εδώ υπάρχει «διεστραμμένη αντίληψη των πραγμάτων, που μας μεταφυτεύθηκε» όχι «εκ δυσμών», ούτε εξ ανατολών, αλλά από το χώρο του Οικουμενισμού.

Κατηγορητήριο με σειρά ερωτημάτων. 
Στην επόμενη παράγραφο ο αγαπητός κ.Κ.Ν. απευθύνει προς τον Σεβασμιώτατο σειρά ερωτημάτων, που ουσιαστικά, με τον τρόπο που διατυπώνονται, αποτελούν κατηγορητήριο και θυμίζουν, ας μας συγχωρέση ο κ.Κ.Ν., «γυαλιά ιεροεξεταστικά …αρκετή πολιτική και διαφθορά, λίγο στρατό, πολύ δικαστήρια, τηβέννους και εισαγγελείς» (σελ.2,ο.π.), δηλαδή «δικανικό και νομικίστικο πνεύμα» (σελ.1,ο.π.).

α. Περί των δύο ιερέων. 
Στην πρώτη του κατηγορία, ως άλλος δικαιοκρίτης εισαγγελεύς, αφού έστησε στο εδώλιο τον Σεβασμιώτατο, του καταλογίζει ευθύνες για παράλειψη καθήκοντος, διότι παρέλειψε να «καλέση σε απολογία τους δύο ιερείς της δικαιοδοσίας του για την διαδικτυακή τους κατά των Οικουμενικών Πατριαρχών παρέμβαση» (σελ.2,ο.π.). Κατ’ αρχήν οι παρεμβάσεις των δύο κληρικών δεν αφορούσαν άλλης φύσεως θέματα, αλλά θέματα πίστεως, τα οποία, όπως ελέχθη παρά πάνω, είναι κοινό κτήμα και θησαυρός όλων, κλήρου και λαού και όχι μόνον των Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων και για τα οποία επομένως όλοι έχουμε ευθύνη, κλήρος και λαός. Έπειτα οι παρεμβάσεις δεν αφορούσαν τα πρόσωπα των Πατριαρχών, αλλά τις βλάσφημες και αντορθόδοξες δηλώσεις και ενέργειές των, οι οποίες, επειδή έγιναν δημοσίως, προκάλεσαν βαρύτατο και ευρύτατο σκανδαλισμό και σάλο στον πιστό λαό του Θεού. Για το βαρύτατο αυτό αμάρτημα του σκανδαλισμού μας πληροφορεί ο ίδιος ο Κύριος ότι «ος δ’ αν σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ συμφέρει αυτώ ίνα κρεμασθή μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω πελάγει της θαλάσσης» (Ματθ.18,6), δηλαδή να κρεμάση μιά μυλόπετρα στο λαιμό και να φουντάρη στη θάλασσα. Εάν πάλι ο αγαπητός κ.Κ.Ν. νομίζει, ότι δεν υπήρξαν βλάσφημες δηλώσεις και ενέργειες εκ μέρους των Πατριαρχών, τότε ας κάνη τον κόπο να μας το αποδείξει, με βάση, βέβαια, την αγία Γραφή, τους Ιερούς Κανόνες και τους αγίους Πατέρες. Εξ άλλου τα όσα έγραψαν οι δύο κληρικοί σχετικά με τις παρά πάνω βλασφημίες, δεν αποτελούν ιδικές τους εκτιμήσεις και απόψεις, αλλά στηρίζονται εξ’ ολοκλήρου σε μαρτυρίες αγίων και καταξιωμένων ανδρών, όπως ο γέροντας Παΐσιος, κ.α.

β. Περί του Σεβ. πρώην Ράτσκας Αρτεμίου. 
Σε μια δεύτερη κατηγορία του ζητά να μάθη: «Ποία η στάση σας έναντι του επισήμως καθηρημένου πρ. Ράτσκας Αρτεμίου;». Κατά τον συγγραφέα εάν «ισχύουν τα όσα λέγονται και γράφονται περί στήριξής του εκ μέρους» του Σεβασμιωτάτου, τότε το γεγονός αυτό «συνιστά πεντακάθαρο πρόβλημα επισκοπικής εισπηδήσεως στη Σερβική Εκκλησία» (σελ.2,ο.π.). Κατ’ αρχήν το ότι οι περί του ζητήματος αυτού παρεμβάσεις και δημοσιεύσεις του Σεβασμιωτάτου δεν αποτελούν εισπήδηση σε ξένη επισκοπική δικαιοδοσία, το αποδείξαμε με όσα περί εισπηδήσεως παραθέσαμε παρά πάνω. Στο σημείο αυτό ερωτώμεν: Έκανε τον κόπο άραγε ο τα πάντα ανακρίνων και εξετάζων κ.Κ.Ν. να ερευνήσει τα πραγματικά αίτια της καθαιρέσεως του εν λόγω επισκόπου, μη περιοριζόμενος μόνον στους ισχυρισμούς και διακηρύξεις της μιάς πλευράς, δηλαδή των ιεραρχών οι οποίοι τον καθήρεσαν, αλλά και εις όσα ο ίδιος αποδεικτικά έγγραφα και λοιπά στοιχεία παραθέτει από την δικογραφία του; Έκανε τον κόπο να ερευνήσει, εάν, με βάση τα παρά πάνω αποδεικτικά έγγραφα, η καθαίρεσή του υπήρξε σύμφωνη προς τους Ιερούς Κανόνες και τον Καταστατικό Χάρτη της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας; Έλαβε άραγε υπ’ όψιν του το γεγονός, ότι ο εν λόγω επίσκοπος καθηρέθη «δίχα Κανονικού κατηγορητηρίου και προσάψεως πραγματικών περιστατικών, κανονικών ανακρίσεων και διερευνήσεως του κατηγορητηρίου, Κανονικής δίκης και απολογίας και ενδίκων μέσων» (ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Ἐπιστολή συμπαραστάσεως προς τον Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, ἀριθμ. πρωτ. 115, Πειραιᾶς 31-1-2011, σελ.2), όπως ευστοχώτατα επισημαίνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ο επί 20ετίαν διατελέσας Εκκλησιαστικός Ανακριτής και Γραμματεύς των Συνοδικών Δικαστηρίων της Ελλαδικής Εκκλησίας και ως εκ τούτου πλουσιωτάτην εμπειρίαν διαθέτων επί θεμάτων Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης; Πώς λοιπόν ο κ.Κ.Ν., από τον οποίον τίποτα δεν ξεφεύγει, ούτε ακόμη το ότι «ο λόγος» του Σεβασμιωτάτου «και δή ο γραπτός, κινούμενος μεταξύ δημοτικής και μιάς ιδιόλεκτης …καθαρεύουσας» (σελ.3,ο.π.), προσπέρασε όλα τα παρά πάνω κραυγαλέα στοιχεία; Τα κατάπιε άραγε, ή τα έκανε γαργάρες; Αλοίμονο σ’ αυτούς, που «διϋλιζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον», σύμφωνα με τον λόγον του Κυρίου (Ματθ.23,24). Πέραν αυτών επισημαίνουμε ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ οὐδέποτε ἦλθε σέ ἐκκλησιαστική-εὐχαριστιακή κοινωνία μέ τόν ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, ἀλλά ἁπλῶς ἐπεσήμανε, ὅτι οἱ ἀποφάσεις τῆς Ι.Σ.Ι. τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας «παραβιάζουν καταφόρως πάσαν ἔννοιαν κανονικοῦ δικαίου καί κανονικῆς δικονομικῆς εὐταξίας» (Σχ. βλ. ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Ἐπιστολή συμπαραστάσεως…ο.π., σελ.2 και Άπάντησις προς τον Σέρβο Έπίσκοπο Άμφιλόχιο, Πειραιᾶς 1-3-2011). Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ μέγας αδικημένος άγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἀδίκως καθαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδου (Σύνοδος της Δρυός το 404) καί ἀκολουθήσας «ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν» τόν δρόμο τῆς ἐξορίας, ἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων-πνευματικῶν του τέκνων γιά τήν στάση, τήν ὁποία ἔπρεπε νά τηρήσουν μετά τήν ἄδικη καί ἀντικανονική του καθαίρεση, ἀπάντησε ἐμπνευσμένως: θά κοινωνήσετε μετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀποφυγήν σχίσματος, ἀλλά δέν θά ὑπογράψετε τήν καταδίκη μου, διότι εἶναι ἄδικη. Αὐτή τήν τακτική ἀκολουθῶν ο Σεβασμιώτατος, εξακολουθεί μεν να έχει εκκλησιαστική κοινωνία με την Σερβική Εκκλησία, ωστόσο όμως εκφράζει ελευθέρως την διαφωνία του με την γενομένη αντικανονική πράξη της καθαιρέσεως.

γ. Περί του κ. Νικολάου Σωτηροπούλου. 
Ζητά επίσης να μάθη ο κ.Κ.Ν. εάν «ο επισήμως, επισημότατα αφορισθείς Ν. Σωτηρόπουλος τυγχάνει της ευρύτερης αποδοχής» (σελ.2,ο.π.) του Σεβασμιωτάτου. Και εδώ θα θέσωμε τα ίδια ερωτήματα στον αγαπητό κ.Κ.Ν. όπως προηγουμένως περί του πρώην Ράτσκας κ. Αρτεμίου, διότι και οι δύο άνδρες αδίκως και αντικανονικώς κατεδικάσθησαν με την εσχάτην των ποινών, ο μέν πρώτος με καθαίρεση, ο δε δεύτερος με αφορισμό, δηλαδή «δίχα Κανονικού κατηγορητηρίου και προσάψεως πραγματικών περιστατικών, κανονικών ανακρίσεων και διερευνήσεως του κατηγορητηρίου, κανονικής δίκης και απολογίας και ενδίκων μέσων». Και επομένως και διά τους δύο ισχύει ο μακαρισμός του Κυρίου «μακάριοι εστέ όταν ονειδήσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.5,11-12). Το συμπέρασμα λοιπόν είναι, ότι ο αγαπητός κ.Κ.Ν. θα έπρεπε να απευθύνει τις κατηγορίες και διαμαρτυρίες του προς άλλες κατευθύνσεις, προς την κατεύθυνση του Πατριαρχείου Σερβίας και προς την κατεύθυνση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και όχι προς τον Σεβασμιώτατον.

δ. Περί των Αναθεμάτων. 
Ζητά επίσης να μάθη ο κ.Κ.Ν. εάν «οι εκφωνήσεις των προσθέτων αναθεμάτων-ζήτημα λειτουργικό της καθ’ όλου Ορθοδοξίας- έγιναν με την Ελλαδική Συνοδική ευλογία, ή τουλάχιστον σε συννενόηση με ανώτερα συλλογικά όργανα της Εκκλησίας, ή έστω με τον Οικουμενικό Πατριάρχη» (σελ.2,ο.π.). Σχετικά με το θέμα αυτό, ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ο οποίος διατελούσε μέλος της Δ.Ι.Σ. της περιόδου εκείνης, κατά την οποίαν εξεφωνήθη υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας το διηυρημένο Συνοδικό (4.3.2012) με τα πρόσθετα αναθέματα, μας δίδει τις εξής διαφωτιστικές πληροφορίες: «Ως Συνοδικόν μέλος της τρεχούσης Συνοδικής περιόδου διά τα θέματα αυτά έδωκα εξηγήσεις ενώπιον της Δ.Ι.Σ. εξ’ αφορμής της πρό του Πάσχα αφιχθείσης σχετικής επιστολής του Παν. Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, η οποία κυρίως αφεώρα εις το πρόσωπον του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, το διηυρημένον Συνοδικόν, το οποίον εξεφώνησε κατά την Κυριακήν της Ορθοδοξίας και τας αντιοικουμενιστικάς κινήσεις του. Ο Μακαριώτατος Πρόεδρος και όλοι οι άγιοι Συνοδικοί σαφώς ετοποθετήθημεν επί των θιγομένων θεμάτων της Πατριαρχικής επιστολής και τα τηρηθέντα πρακτικά δύνανται να μαρτυρήσουν περί αυτού, αλλά και αυτή η Συνοδική απάντησις, η οποία διαπέμπεται κατ’ αυτάς εις τον Παναγιώτατον» (ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, «Επιστολή προς τους θεράποντας της Ιεράς επιστήμης της θεολογίας», Θεοδρομία ΙΔ2 (Απρίλιος-Ιούνιος 2012), σελ. 277). Η συνέχεια των γεγονότων απέδειξε, ότι η Δ.Ι.Σ. δεν εθεώρησε αναγκαίον να εκφράση την αποδοκιμασία της, ή έστω απλήν τινά μέμψιν, επισήμως και γραπτώς, προς τις εν λόγω ενέργειες του Σεβασμιωτάτου. Πέραν αυτών, εις ό,τι αφορά τα αναθέματα, προσθέτουμε τα εξής: Τό Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας γράφτηκε γιά πρώτη φορά τό 843 ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου μετά τό τέλος τῆς δευτέρας φάσεως τῆς εἰκονομαχίας καί περιελάμβανε ἀναθέματα γιά ὅλους τούς αἱρετικούς ἀπό τόν Ἄρειο μέχρι καί τούς εἰκονομάχους. Ἀπό τόν 9ο αἰώνα καί μετά ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους κι ἄλλες αἱρέσεις, ἰδίως ἡ αἱρετική παρασυναγωγή τοῦ Παπισμοῦ, ὁπότε ἡ Ἐκκλησία ἀπεφάσισε τόν 14ο αἰώνα νά ἐμπλουτίσει τό Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας μέ νέα ἀναθέματα, ὁπότε προστέθηκαν τά «Κεφάλαια κατά Βαρλαάμ», μέ τά ὁποία ἀναθεματίζεται στό πρόσωπο τοῦ Βαρλαάμ Καλαβροῦ, ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ. Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ὅτι ἡ προσθήκη καινούργιων ἀναθεμάτων ἦταν καί εἶναι συνήθης τακτική τῆς Ἐκκλησίας. Δέν εἶναι δόγμα ἡ προσθήκη ἀναθεμάτων. Προσθαφαιρέσεις ἀπαγορεύονται ρητῶς ἀπό τόν Ζ΄ Ἱερό Κανόνα τῆς ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Γ΄ Συνόδου μόνο στό Σύμβολο τῆς Πίστεως. Οὔτε μποροῦμε νά κατηγορήσουμε τούς ἁγίους Πατέρες, ὅτι δῆθεν εἶναι πάνω ἀπό τήν Ἐκκλησία, δέν κάνουν ὑπακοή, διότι προσέθεσαν νέα ἀναθέματα.
Αὐτή, λοιπόν, τήν συνήθη ἐκκλησιαστική τακτική ἀκολούθησε καί ὁ Σεβασμιώτατος, «ἑπόμενος τοῖς ἁγίοις Πατράσι καί τῆ Ἐκκλησία», ὅταν τήν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας του 2012 ἐξεφώνησε νέα ἀναθέματα ἐναντίον τοῦ Ἑβραϊσμοῦ, τοῦ Σιωνισμοῦ, τοῦ Μουσουλμανισμοῦ, τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ, τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ, τοῦ Λουθηροκαλβινισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου ΙΣΤ΄, τοῦ Ἰεχωβισμοῦ, τοῦ Χιλιασμοῦ, τοῦ Πεντηκοστιανισμοῦ, τοῦ Διαχριστιανικοῦ καί Διαθρησκειακού Οἰκουμενισμοῦ κ.ἄ. Ἤ μήπως ἀγνοεῖται τό γεγονός, ὅτι ὅλες οἱ παραπάνω αἱρέσεις εἶναι κατεγνωσμένες ἀπό συνόδους καί ἀπό ἁγίους Πατέρες; (Σχ. βλ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΗΜΑΤΗΣ, «Είναι αἵρεση ὁ Παπισμός; Τι λένε Οἰκουμενικές Σύνοδοι και Πατέρες», Θεοδρομία Θ2, Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2007, σελ. 233-284).  Ἐξάλλου καί τό ἴδιο τό Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας ἀναφέρει σέ κάποιο σημεῖο˙«ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα!», ἀνάθεμα σέ ὅλους τούς αἱρετικούς, καί στούς παλαιούς καί τούς νέους, τούς συγχρόνους, σ’ αὐτούς, ποῦ ὑπῆρξαν, ὑπάρχουν καί θά ὑπάρξουν μέχρι συντελείας των αἰώνων. Ἄρα, ὁ Σεβαμιώτατος οὔτε πρωτοτύπησε, οὔτε ἔθεσε τόν ἑαυτό του ὑπεράνω Συνόδων καί Ἐκκλησίας, ἀλλά ἁπλῶς ἀκολούθησε ταπεινῶς τήν συνήθη ἐκκλησιαστική τακτική, καί τήρησε τήν τάξη τοῦ λειτουργικοῦ βιβλίου τοῦ Τριωδίου, ἡ ὁποία καί βεβαίως ἰσχύει μέχρι καί τῆς σήμερον. Ὁ ποιμαντικός σκοπός καί στόχος τοῦ Σεβασμιωτάτου μας εἶναι διφυής, διττός: Ἀπό τή μιά ἡ μετάνοια τῶν ἀναθεματισμένων, καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ προφύλαξη τοῦ ποιμνίου του ἀπό τίς αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες στερροῦν τήν σωτηρία ἀπό τούς ἀνθρώπους. Δηλαδή φταίει ὁ Σεβασμιώτατος, ποῦ ἀγρυπνεῖ καί ἐπιδεικνύει ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον γιά τό ποίμνιο καί δέν ἀφήνει τούς λύκους νά φᾶνε τά πρόβατα;

ε. Περί της υπογραφής στην «Ομολογία Πίστεως».
Ζητά επίσης να μάθη ο κ. Κ.Ν. εάν ο Σεβασμιώτατος «αναιρεί την υπογραφή του στην περιβόητη ‘Ομολογία Πίστεως’» (σελ.3,ο.π.). Ο Σεβασμιώτατος δεν αναιρεί ούτε πρόκειται ποτέ να αναιρέσει την υπογραφή του στο μοναδικό, ανεπανάληπτο, θεολογικότατο κείμενο «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Ἡ «῾Ομολογία» εἶναι ὁμολογία, εἶναι ἔργο καί πράξη θεάρεστη, δέν εἶναι ἁπλᾶ λόγια καί χαρτοπόλεμος. Εἶναι πράξη παρρησίας καί θάρρους μέ πολύ προσωπικό κόστος, μέ κατασυκοφάντηση ὅσων την υπέγραψαν και πρωτοστάτησαν στη διάδοσή της καί μέ ἀπειλές ἐναντίον τους. Η Ι.Σ.Ι. της Ε.τ.Ε. έχει πάρει τελεσίδικη και οριστική απόφαση για το κείμενο της Ομολογίας. Αποφάνθηκε ότι «Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος παρακολουθεί και θα συνεχίσει να παρακολουθεί επαγρυπνούσα το θέμα των διαλόγων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Ετεροδόξους, γι’ αυτό και θεωρεί το, ως «Ομολογία Πίστεως» κείμενο, ως εκ περισσού» (Σχ. βλ. ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, «Ανακοινωθέν για «Ομολογία Πίστεως» και «Διάλογο», Θεοδρομία ΙΑ3, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009, 449-451). Υπενθυμίζουμε, ότι ο Πατριάρχης και σε ομιλίες του και σε επίσημο Πατριαρχικό Γράμμα, «συνοδική διαγνώμη» μάλιστα, είχε ζητήσει την αποκήρυξή της ως προς το περιεχόμενο και τη μορφή και την καταδίκη όσων υπέγραψαν, διότι η Ομολογία, κατά τον Πατριάρχη, «παραπλανά τον πιστό λαό», δημιουργεί «σχίσμα» στο λαό και την Ιεραρχία, παρακωλύει σοβαρά τη διορθόδοξη συνεργασία κ.ο.κ.
Η ανακοίνωση της Ιεραρχίας αξίζει μια προσεκτικότερη ανάγνωση. Από το ανακοινωθέν (παραγρ. 6) προκύπτει, ότι η Ιεραρχία προφανώς δεν συμμερίζεται τις Πατριαρχικές ανησυχίες και δεν τις βρίσκει δικαιολογημένες. Ο τότε εκπρόσωπος Τύπου Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος εδήλωσε, ότι η Ομολογία δεν προκαλεί κανένα σχίσμα. Για το λόγο αυτό η Ιεραρχία δεν την αποκήρυξε, ούτε ως προς το περιεχόμενο, ούτε ως προς τη διαδικασία (συγκέντρωση υπογραφών κλπ)! Και ασφαλώς δεν επέβαλε εκκλησιαστικά επιτίμια στους υπογράψαντες κληρικούς, ούτε καν επίπληξη, ή έστω απλή σύσταση! Αλλά, ούτε και οι υπογραφές των πιστών χαρακτηρίστηκαν ως εκκλησιολογικά απαράδεκτες! Άλλωστε πώς ήταν δυνατόν να καταδικάσει τέτοιο κείμενο, όταν είναι πρόδηλο από το ανακοινωθέν, ότι οι ίδιοι οι Ιεράρχες συμμερίζονται τις ανησυχίες των συντακτών της; Πώς να καταδικάσουν Αρχιερείς, αλλά και σεβασμίους καθηγουμένους με ολόκληρες Αδελφότητες και λοιπούς κληρικούς από πολλές Ορθόδοξες χώρες, όταν η υπογραφή τους στην «Ομολογία» στάθηκε αφορμή, για να λάβη η Ιεραρχία μία πρώτη ενημέρωση σχετικά με την Παναίρεση του Οικουμενισμού και του Θεολογικούς διαλόγους; Όπως εδήλωσε Αρχιερέας εκ των μη υπογραψάντων «τελικά η Ομολογία μας βγήκε σε καλό. Ενημερώθηκε η Ιεραρχία για τα θέματα αυτά, στα οποία είχε μεσάνυκτα»! Και μόνο το γεγονός, ότι η Ομολογία στάθηκε αφορμή για τη συζήτηση και απόφαση της Ιεραρχίας αυτό και μόνο αποτελεί την καταξίωσή της στη σύγχρονη εκκλησιαστική πραγματικότητα.Είναι επίσης άξιον προσοχής, ότι η Ιεραρχία δεν απαξιοί θεολογικά την «Ομολογία», αλλά την χαρακτηρίζει απλώς «ως εκ περισσού», δηλαδή «χωρίς να είναι απαραίτητη, αναγκαία» (Μπαμπινιώτης). Έχει ιδιαίτερη σημασία η αιτιολόγηση της φράσεως αυτής: δεν είναι απαραίτητη, διότι η ίδια η Ιεραρχία πλέον «παρακολουθεί και θα συνεχίσει να παρακολουθεί επαγρυπνούσα το θέμα των διαλόγων». Όσοι στη συνοδική φράση «ως εκ περισσού» βλέπουν θεολογικό χαρακτηρισμό και μάλιστα απαξιωτικό για την «Ομολογία», είναι πρόδηλο, ότι εκφράζουν τους ανεκπλήρωτους πόθους και τις ανικανοποίητες επιθυμίες τους… (Σχ. βλ. ΠΡΕΣΒ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, «Έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και τη Ιεραρχία», Θεοδρομία ΙΑ3, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009, σελ. 459-460). Στην «Ομολογία Πίστεως», επίσης, οφείλεται το ναυάγιο του Θεολογικού Διαλόγου της Μικτής Επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών σχετικά με την αναγνώριση του πρωτείου του Πάπα τόσο στην Κύπρο τον Οκτώβριο του 2009, όσο και στην Βιέννη το 2010 (Σχ. βλ. Ι. Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, Κριτικές επισημάνσεις και παρατηρήσεις στο βιβλίο του κ. Αθανασίου Μπασδέκη ‘Εμείς και οι άλλοι. Η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι άλλες Εκκλησίες και ομολογίες. Τί μάς χωρίζει και τί μάς ενώνει’, 3-9-2012, σσ. 23-29).

στ. Περί συνοδείας μελών της «Χρυσής Αυγής» στην μήνυση κατά του Corpus Christi. 
Ζητά επίσης να μάθη ο κ. Κ.Ν. εάν «εγνώριζε, ότι θα τον συνοδεύσουν μέλη πολιτικού κόμματος στην πρόσφατη κατάθεση μήνυσης κατά του επαίσχυντου θεατρικού δρωμένου» (σελ.3,ο.π.). Σχετικά με το θέμα αυτό παραθέτουμε απόσπασμα από το ανακοινωθέν του Σεβασμιωτάτου: «…Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ἐνεργώντας ὄχι ὡς Μητροπολίτης, ἀλλά ὡς πολίτης, ὅπως εἶχα κάθε ἔννομο δικαίωμα στήν δημοκρατική χώρα, πού θέλω νά πιστεύω ὅτι ζοῦμε, μετέβην στό ἁρμόδιο Ἀστυνομικό Τμῆμα Ὁμονοίας, στήν περιοχή εὐθύνης τοῦ ὁποίου διαπράττεται τά ἀνωτέρω ἀδίκημα τό ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης 11 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. καί κατέθεσα μήνυση γιά τήν αὐτεπαγγέλτως διωκομένη ἐγκληματική ἐνέργεια τῆς κακόβουλης βλασφημίας τῶν θείων. Ὑπό τῆς εἰσαγγελικῆς Ἀρχῆς μοῦ ἐζητήθησαν συμπληρωματικά στοιχεῖα καί τό ἀπόγευμα τῆς ἑπομένης προσῆλθα, γιά νά καταθέσω τά συγκεκριμένα στοιχεῖα. Μάρτυρες ἐπρότεινα τόν ἐλλογιμώτατο κ. Κωνσταντῖνο Χολέβα, Πολιτικό Ἐπιστήμονα καί τόν Ραδιοφωνικό παραγωγό κ. Λυκοῦργο Μαρκούδη, αὐτήκοο καί αὐτόπτη μάρτυρα τοῦ θεατρικοῦ ἔργου. Κατά τήν διαδικασία τῆς καταθέσεως ὁμάδα βουλευτῶν προσῆλθε αὐθορμήτως καί μοῦ ἐδήλωσε συμπαράσταση. Τούς συνεχάρην καί τούς εὐχαρίστησα, ὅπως θά εὐχαριστοῦσα οἱονδήποτε ἐπώνυμο ἤ ἀνώνυμο ἔσπευδε νά ἐκφράση τήν συμπαράστασή του. Μέ ποῖα λογική θά ἔπρεπε νά ἀποπέμψω τούς συγκεκριμμένους βουλευτές; Μήπως λάμβανε χώρα στό ἀστυνομικό τμῆμα κομματική ἐκδήλωση ἤ μετεῖχα σέ προεκλογική ἐκστρατεία ὑπέρ κόμματος; Δυστυχῶς γιά τό πολιτικό μας σύστημα καί τούς κομματικούς του σχηματισμούς ἡ βάναυση καταπάτηση τοῦ ποινικοῦ νόμου, πού ἐξωραΐζεται ὡς δῆθεν ἐλευθερία ἐκφράσεως ἤ ἐλευθερία τῆς τέχνης, οὐδόλως τούς ἀφύπνισε καί τούς διέγειρε μέ ἀποτέλεσμα ἤ νά ἀερολογοῦν στά τηλεπαράθυρα ἤ νά τυρβάζουν περί ἄλλα ἀπομειώνοντας τήν ἐγκληματική καί κακόβουλη βλασφημία εἰς βάρος τοῦ Παναγίου Θεοῦ, τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί τοῦ εὐσεβοῦς Γένους πού θρησκεύεται καί λατρεύει τόν ὑβριζόμενο Θεό. Θά ἤμουν ἀναπολόγητος ἐάν συνέπραττα μέ ὁποιαδήποτε κομματική σημαία ἤ ἐάν δέν ἐδεχόμην τήν συμπαράσταση ὁποιουδήποτε προστρέχοντος. Δέν ἔδειξαν ἐνδιαφέρον βουλευτές ἄλλων κομμάτων οὔτε ὁ χῶρος ὑποβολῆς μηνύσεως ἦταν ἰδιωτικός. Ἔχει δέ ἀπόλυτη ἐφαρμογή ὁ λόγος τοῦ ἀειμνήστου Γέρου τῆς Δημοκρατίας: «Ἐμεῖς λειτουργοῦμε καί ὅποιος θέλει προσέρχεται» (Σχ.βλ.http://www.imp.gr/index.php/home-4/anakoino8enta-deltia-typoy/anakoino8enta-deltia-typoy-2012/22-anakoino8enta-deltia-typoy-2012/274-de-fobomaste-gia-th-zwh-otan-loidoreitai-to-proswpo-toy-kyrioy Ανακοινωθέντα - Δελτία Τύπου (2012) Σεβασμιώτατος Πειραιώς Σεραφείμ για Corpus Christi: "Δεν φοβούμαστε ούτε και για την ίδια μας την ζωή, όταν πρόκειται για την λοιδορία προς το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού’᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 18ῃ Ὀκτωβρίου 2012). Επίσης, ο Σεβασμιώτατος σε αποκλειστική συνέντευξη στο «Αγιορείτικο Βήμα» απάντησε στους επικριτές του και σε διάφορα blogs, που γράφουν, ότι ο «μητροπολίτης συνοδεύονταν μάλιστα στο Αστυνομικό Τμήμα από βουλευτές της Χρυσής Αυγής και συγκεκριμένα από τους κ. κ. Χρήστο Παππά, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και Ευστάθιο Μπούκουρα», διευκρινίζοντας ότι, τη μήνυση την κατέθεσε προσωπικά. Οι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» έμαθαν και ήρθαν για συμπαράσταση (Σχ. βλ. ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Γιατί κατέθεσα μήνυση κατά του έργου «Corpus Christi», http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=56706&type=26&kata=0 15/10/2012). Άραγε ο αγαπητός κ.Κ.Ν. έπραξε το καθήκον του απέναντι στο «επαίσχυντο θεατρικό δρώμενο;». Κατάθεσε δηλαδή και αυτός παρόμοια μήνυση, ή έστω, καυτηρίασε αυτή την φοβερή βλασφημία κατά του παναγίου προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού με κάποιο άρθρο του στο διαδύκτιο ή σε εφημερίδα; Ας μας δώσει «μια ειλικρινή και αντρίκεια απάντηση» (σελ.3,ο.π.).
Προσπερνούμε το επόμενο ερώτημά του, το οποίο αναφέρεται σε «γενικότερες πληθωρικές παρεμβάσεις επί παντοίων θεμάτων εκκλησιαστικού (και όχι μόνο) ενδιαφέροντος» και αν αυτές «τυγχάνουν άμεσης ή έμμεσης συνοδικής προστασίας και συμφωνίας» (σελ.3,ο.π.), διότι εδώ ο συγγραφέας ομιλεί γενικά και αόριστα χωρίς να προσδιορίζει τις παντός είδους παρεμβάσεις και τα παντός είδους εκκλησιαστικά θέματα. Υπάρχουν πολλών ειδών παρεμβάσεις και άλλες μεν από αυτές αναφέρονται σε ουσιαστικά αξιόποινες πράξεις προβλεπόμενες από τους Ιερούς Κανόνες, ενώ άλλες όχι, όπως επίσης υπάρχουν εκκλησιαστικά θέματα αναφερόμενα στις ποιμαντικές του αρμοδιότητες και ευθύνες και άλλα όχι.

ζ. Περί σεξουαλικών θεμάτων. 
Αποδοκιμάζει επίσης ο συγγραφέας «τις λεπτομερείς εξονυχιστικές και λίαν εξειδικευμένες παρατηρήσεις του επί σεξουαλικών θεμάτων, επειδή κατά τον συγγραφέα βρίσκονται «στον αντίποδα ακριβώς της πατερικής εν προκειμένω διαχρονικής διδασκαλίας, ποιμαντικής πρακτικής και πνευματικής προοπτικής» (σελ.3,ο.π.). Ὁ Σεβασμιώτατος ἀπέστειλε πρός μέρος τοῦ ἐντύπου τύπου, πού σχολίασε δυσμενῶς Ἀνακοινωθέν του διά τήν παράχρησιν τῶν σωματικῶν ὀργάνων μέσα στήν τραγική χοάνη τῆς πανσεξουαλικῆς μόδας μέ τίς φρικιαστικές ἐπιπτώσεις στήν ψυχοσωματική ὑγεία τῶν ἀνθρώπων τήν κατωτέρω ἀπάντηση: «Ἀνέγνωσα τό περιπαικτικό καί ἀπαξιωτικό σχόλιό Σας, πού ἀφοροῦσε κείμενό μου, μέ τό ὁποῖο ἐφιστοῦσα τήν προσοχή γιά τις δεινές ἐπιπτώσεις ἀπό τήν παράχρηση τῶν σωματικῶν ὀργάνων. Προέβαλα, ἔστω καί ἄν δέν συμφωνοῦσα μέ τήν ὁρολογία, δύο δημοσιεύματα τῆς ἰατρικῆς ἐπιστημονικῆς κοινότητος, πού ἰσχυροποιοῦσαν τήν ταπεινή μου πρόταση καί θά ἤθελα παρ' ὅτι γνωρίζω, ὅτι μιλάω σέ «ὦτα μή ἀκουόντων», νά Σᾶς πῶ μέ εἰλικρινῆ ἀγάπη στά πρόσωπά Σας, ἔστω καί ἄν δέν τό πιστεύετε, ὅτι ἑκόντες ἄκοντες εἶσθε οἱ μεγαλύτεροι εὐεργέτες μου καί ὅτι οἱ λοιδωρίες Σας ἔστω καί ἄν δέν τό ἀντιλαμβάνεσθε πρός καιρόν θά εἶναι ὁ μεγαλύτερος δήμιός Σας. Δέν πρωτοαναφέρθηκα στό θέμα τῆς παράχρησης τῶν ὀργάνων τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος τώρα. Εἶναι μόνιμος καί συνεχής ἡ ἀναφορά μου σέ αὐτό, διότι τό ἀνθρώπινο σῶμα συνιστᾶ ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, κατά δέ τήν πίστη μας ἀποτελεῖ τόν «ναόν τοῦ Παναγίου Πνεύματος». Θεωρῶ, ὅτι λογικός ἄνθρωπος δέν εἶναι δυνατόν νά ἀποδέχεται, ὅτι ἡ ὑπερμαθηματική ἀκρίβεια, λειτουργικότητα καί ἑνοείδεια τῆς βιοχημείας τοῦ ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ, πού προϋποθέτει ἀναποδράστως σκέψη, προέρχεται ἀπό τό τίποτα καί τόν κανένα, καί εἰδικώτερα ἡ θαυμαστή λειτουργία καί ἀλληλοεπίδραση τῆς ὑποφύσεως, τοῦ ὑποθαλάμου, τῶν ἐπινεφριδίων καί τῶν γεννητικῶν ἀδένων δέν μπορεῖ νά εἶναι προϊόν τύχης ἤ ἄλογης καί ἀσυνείδητης φυσικῆς ἐπιλογῆς. Ὡς Ἐπίσκοπος δέν εἶναι δυνατόν νά ἐναντιοῦμαι στήν ὑγιᾶ σεξουαλικότητα ἐντός τοῦ μεγάλου μυστηρίου τοῦ Γάμου, ἀλλά ὀφείλω σάν ποιμένας νά καταδεικνύω τίς τραγικές ἀποκλίσεις ἀπό τήν ἀνθρώπινη φυσιολογία, πού ἀναποδράστως ἀπομειώνουν τήν ἀθάνατη ἀνθρώπινη ψυχή καί φυσικά οὐδέποτε ἀπομείωσα τήν ἀληθῆ ἐπιστήμη, πού ἀποτελεῖ ἔργο τῆς θεόσδοτης ἀνθρώπινης λογικῆς ἰδιότητος τῆς κατ' εἰκόνα Θεοῦ κτισμένης ἀνθρώπινης ψυχῆς, ἀλλά ἐπισημείωσα τήν φαιδρότητα τῆς ψευδοῦς ἐπιστήμης πού γίνεται ὄχημα καί ἄθυρμα τῆς ἀθεϊστικῆς προπαγάνδας. Γιά τίς σχετικές μου δηλώσεις (Veto 20/12/2009) τά ὁμοφυλοφιλικά σωματεῖα μέ κατεμήνυσαν γιά δῆθεν προσβολή τῆς τιμῆς τους καί ἀπηλλάγην μέ τήν ὑπ' ἀριθμ. 455/2011 Διάταξη τοῦ Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν Ἀθηνῶν. Θά ἔπρεπε ὅμως προτοῦ σύρετε τίς «ὡραῖες» γραμμές Σας, νά κάνατε μιά «βολτούλα» μέχρι τό ὀγκολογικό Νοσοκομεῖο «ΜΕΤΑΞΑ», πού συχνά ἐπισκέπτομαι γιά νά φρίξετε μέ νέους καί νέες πού τούς ἀφαιροῦν τό λάρυγγα, τήν ὑπερώα καί πού ἔχουν τραχειοστομία, ἀποτελέσματα τῆς ἄφρονος παραχρήσεως τοῦ σώματός των ἤ νά συζητήσετε μέ εἰδικούς ἰατρούς γιά τήν «ἀναβίωση» φοβερῶν ἀφροδισίων νοσημάτων καί τότε ἴσως ἀντιλαμβανόσαστε καί τήν προσωπική Σας εὐθύνη σάν διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης. Ἀσφαλῶς οἱ ἄνθρωποι μέ τίς ὅποιες ἐπιλογές τους καί τήν κατάχρηση τῆς ἐλευθερίας τους δέν τιμωροῦνται ἀπό τόν Πανάγιο Θεό, ἀλλά ἀπό τόν ὑπάρχοντα πνευματικό Νόμο καί τήν ἀσέβεια στό ἱερό πρόσωπό τους. Μήπως δέν γνωρίζετε, ὅτι ὅλη ἡ πρακτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀνδρικῆς καί γυναικείας, ἑδράζεται στήν παράχρηση τῶν σωματικῶν ὀργάνων καί ὅτι νομοπαρασκευαστική ἐπιτροπή τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης «ἑτοιμάζει» ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης καί μεταξύ ὁμοφύλων ζευγαριῶν!!! Δηλαδή ἡ θεσμοθετημένη πολιτεία νομιμοποιεῖ «ἠθικά» τήν παράχρηση τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί τήν ψυχοπαθολογία περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί αὐτό δέν Σᾶς ἀπασχολεῖ, ἐνῶ ἀποβαίνει τραγική ὁδός πόνου καί ἀφόρητης ὀδύνης γιά τούς συναθρώπους Σας, πού παγιδεύονται σέ μιά τέτοια ἀλλοτρίωση τῆς προσωπικότητός τους. Εὔχομαι εἰλικρινά ὁ Θεός νά μή «στήσῃ» στίς ψυχές Σας τήν ἁμαρτία αὐτή» (Σχ. βλ. Ανακοινωθέντα - Δελτία Τύπου (2012) ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ : "Εμείς στηλιτεύουμε την ασέβεια στο ελεύθερο και ιερό πρόσωπο του ανθρώπου", Εν Πειραιεῖ τῇ 18ῃ Ὀκτωβρίου 2012, http://www.imp.gr/index.php/home-4/anakoino8enta-deltia-typoy/anakoino8enta-deltia-typoy-2012/22-anakoino8enta-deltia-typoy-2012/273-emeis-sthliteyoyme-thn-asebeia-sto-eley8ero-kai-iero-proswpo-toy-an8rwpoy).

η. Περί της μέσης οδού μεταξύ νεοζηλωτισμού και νηφαλιότητας. 
Κατηγορείται επίσης ο Σεβασμιώτατος, ότι τηρεί «μία διλημματική στάση μεταξύ φονταμενταλισμού-νεοζηλωτισμού και νηφαλιότητας-διακρατήσης της εκκλησιαστικής ενότητας» (σελ.3,ο.π.). Δικαίωμα του καθενός, και φυσικά και του κ.Κ.Ν. είναι να αμφισβητεῖ τήν ἐν Χριστῷ θεόσδοτη ἐλευθερία τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως, πού ὀφείλομε, ὡς μέλη τοῦ σώματός Του, νά τηροῦμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ καί τήν μέση καί βασιλική ὁδό τῆς διακρίσεως, πού πειρώμεθα ἀναξίως νά τηρήσωμε, βαλλόμενοι ἐν ταὐτῷ ἀπό τούς ἐκπροσωποῦντας τά δύο ἄκρα τῆς πλάνης, τόν συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό καί τόν ἀνεπίγνωστο Ζηλωτισμό (ἰδ. τεῦχος 13-14 Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2012 φιλορθοδόξου Ενώσεως ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ και ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Ο Μητροπολίτης Πειραιώς απαντά εκ νέου σε δημοσίευμα της ‘Ιδιωτικής Οδού’, http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/ 29-11-2012). Προς αυτήν την μέση και βασιλική οδό άλλωστε μας προτρέπει και ο θεόπνευστος λόγος της Γραφής: «Ορθάς τροχιάς ποίει σοις ποσί και τας οδούς σου κατεύθυνε. Μη εκκλίνης εις τα δεξιά μηδέ εις τα αριστερά, απόστρεψον δε σον πόδα από κακίας» (Παροιμ.4,26-27). Δεν είναι του παρόντος να αναπτύξουμε γιατί τα δύο αυτά μεγέθη, ο Ζηλωτισμός και ο Οικουμενισμός αποτελούν νοσολογικές οντότητες στο Σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η πρώτη ως κατάσταση σχίσματος και η δεύτερη ως αίρεση. Υπάρχει πλούσια σχετική βιβλιογραφία, στην οποία μπορεί να ανατρέξει ο αγαπητός κ.Κ.Ν.. Εμείς εδώ ενδεικτικά μόνον παραπέμπουμε στο περισπούδαστο σύγγραμμα του αειμνήστου και αγίου Γέροντος π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου με τίτλο «Τα Δύο Άκρα, Οικουμενισμός και Ζηλωτισμός», Έκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Τροιζήνος, Τροιζήνα 2008.
Τέλος απόλυτη απόδειξη της ελευθερίας που επικρατεί στην Μητρόπολη μας αποτελεί η εφετεινή εορτή της μνήμης του Αγίου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ επισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου κατά την οποία εορτάζει τα ονομαστήρια του και ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κατά την τελεσθείσα Θ. Λειτουργία στον Καθεδρικό Ι. Ναό Αγ. Τριάδος ο ορισθείς υπό του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Σεραφείμ ομιλητής Αἰδεσιμ. Γ.Δ. εξ ιδίας πρωτοβουλίας του δεν ανέφερε κατά την ομιλία του ούτε μία λέξη για τον εορτάζοντα Σεβ. Μητροπολίτη ούτε μία ευχή. Και όμως ο Σεβ. τον συνεχάρη δημοσίᾳ και τον ευχαρίστησε δια την ομιλία του. Αν αυτό δεν ικανοποιεί τον κ. Κ.Ν. και εξακολουθεί να αμφιβάλλει για την επικρατούσα ελευθερία στην Μητρόπολη μας τότε δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο.

63 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Δηλαδή Πηδάλιο και Αγία Γραφή είναι ισότιμα?

Ανώνυμος είπε...

Άνοιξε ρε Νούση το κεφάλι σου να καταλάβεις. Πόσο πιο απλά τα θέλεις;

Ο Φίλος είπε...

Διάβαζωντας την απάντηση εκ του γραφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς πρός τον κ. Κ.Ν, όσο προχωρούσα στην ανάγνωση, κυριολεκτικά το στομάχι μου άρχισε όλο και πιό πολύ ν' ανακατεύεται από την αηδία που προκαλούσε ο βόρβορος της ψυχής εκείνων που την γράψανε, με τις ευλογίες βέβαια του Πειραιώς Σεραφείμ.

Τι να πεί κανείς; Που να αρχίσει και που να τελειώσει; Έχει τέλος η κακία και η πονηρία του εωσφόρου;

Έχουμε έναν καινούργιο Χριστό, ο παλιός καταργήθηκε και στην θέση του ήρθε ο νέος, ο Πειραιώς Σεραφείμ με την κομπανία του.

Ανώνυμος είπε...

Εσύ, Φίλε, δεν είσαι χριστιανός, αλλά κάποιος σατανόπληκτος, που βλέπεις το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Ανήκεις στην τάξη των Φαρισαίων. Και ο Θεός ο ίδιος να κατέβαινε, δεν θα άλλαζες μυαλά.

Όσο για τον Νούση, του ευχόμαστε περαστικά του. Δεν του ευχόμαστε μετάνοια, γιατί είναι λέξη άγνωστη στο λεξιλόγιο των αιρετικών και θα πάει χαμένη και η ευχή.

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη, άλλαξε παρακαλώ την γραμματοσειρά της Ιδιωτικής Οδού. Θέλουμε Palatino Linotype.

Ανώνυμος είπε...

"μὴ βαττολογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί· δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται"Μτθ 6,7
Η γνωστή πολυλογία (μπουρδολογία) του Πειραίως...!!!
ΟΡΚ

Ο Φίλος είπε...

Πρός @ 11:32 π.μ.

Φίλε, ποιός σας είπε ότι δεν κατέβηκε ο Θεός; Έχει κατεβεί εδώ και περίπου 2000 χρόνια.

Απ' ότι ομολογείτε, δεν το έχετε αντιλειφθεί ακόμα, γι' αυτό κι έχετε τα ίδια μυαλά με τον Πειραιώς Σεραφείμ.

Κρατήστε τα "περαστικά" και περί μετανοίας, γιά τον εαυτόν σας και τον πλανεμένο Επίσκοπό σας, φίλε.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

Πρός pelekano92

Φίλε, μπορεί πρός το παρόν να διαφωνούμε ακόμα σε πολλά, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την κοινωνία μεταξύ μας εν αγάπη Κυρίου.

Η διαφωνία εν Αληθεία δεν καταργεί την αγάπη, μάλλον την ενισχύει.

Δεκτή η ευλογία σας και σας την ανταποδίδουμε εν Κυρίω.

Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω είπε...

Να σας χαιρόμαστε, pelekanos92.

Μάθατε να λέτε και το «God bless».

Πω πω, τι ξενομανείς είστε εσείς οι ελλαδίτες...

Εύγε και πάλι στην Μητρόπολη Πειραιώς και τον ποιμενάρχη της.

Ανώνυμος είπε...

"Αι μεν χείρες,χείρες Ησσαύ, η δε γραφή....γραφή Σεραφείμ"
Καλέ μου κ.Ανδριόπουλε.Πρέπει επί τέλους να καταλάβετε ότι έχομε να κάνομε με ψυχανόμαλους και υποκριτές.Δεν πρόκειται να πεισθούν με τίποτα.Ακόμα και Αγγελος εξ ουρανού να κατέβαινε ή ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας,ο αθεόφοβος Σεραφείμ και οι συν αυτώ τα ίδια θα επανελάμβαναν.Τώρα σέβεται και υπεραμύνεται των Κανόνων ;Όταν με απάτη απέσπασε την επισκοπική αξία και μετά εγκατέλειψε την θέση του, οι κανόνες ευρίσκοντο εν υπνώσει? Γιατί έχει επιλεκτική μνήμη και ενδιαφέρεται μόνο για τον Αρτέμοι και τον Σωτηρόπουλο?Μα είναι πολύ απλό .Θέλει να προσεταιρισθεί όλους τους ψυχωτικούς οπαδούς των .Ας τον ρωτήσει κάποιος γιατί δεν δείχνει την ίδια ευαισθαισία και για την περίπτωση του μαρτυρικού Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ειρηναίου,που όπως γνωρίζουν οι πάντες και περιέργως σιωπούν, είναι εγκλειστος εδώ και πέντε (5) χρόνια στο κελί του, μέσα στο Πατριαρχείο, η περίπτωση του οποίου όντως πάσχει κανονικά, και που αν και Πατριάρχης(!!!!) βρέθηκε "καθηρημένος", παρά πάσα έννοια δικαίου ! Γιατί ,λοιπόν, ο Πειραιώς τηρεί αιδήμονα σιγή για την περίπτωση αυτή και εξαντλείται στους μοναχό Αρτέμιο και αφορισμένο Σωτηρόπουλο ? Μόνο αυτών οι περιπτώσεις διεγείρουν την κανονική και εκκλησιολογική του ευαισθησία ? Φρονώ ότι και εσείς πρέπει να το αναδείξετε αυτό το θέμα που αποτελεί εντροπή για τους όντως Χριστιανούς και όχι τους υποκρινόμενους τους τοιούτους,οι οποίοι και το περνούν απαρατήρητο.(Βλεπ.Σεραφείμ Μεντζελόπουλον)

Ο Φίλος είπε...

Πρός @12:52 μ.μ

Το "Να σας χαιρόμαστε", που γράψατε στον @pelekanos92, είναι απίστευτα βλακώδες και καταφανές ψέμα.

Οπότε και τα υπόλειπα του σχόλιού σας, είναι τα στά ίδια πλαίσια.

Είναι αδύνατον να υπηρετούμε δύο αφαντικά, αυτό μας το δίδασκει ο ίδιος ο Κύριος.

Το "εύγε" στον Πειραιώς Σεραφείμ, μόνο ο εωσφόρος μπορεί να το λέει, που ευχαρίστησή του είναι η υπερηφάνεια, η κακία, το μίσος κατά του Θεού και των ανθρώπων.

Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω είπε...

Να σας χαιρόμαστε και εσάς, Φίλε, διότι μας τιμάτε ιδιαίτερα με τα «φιλικά» σας λόγια.

Ο λίαν μοι αγαπητός pelekanos82 είναι ξενομανής. Μάλλον σας φαίνεται παράξενο γιατί δεν έχετε πολύ καιρό που σχολιάζετε τις αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού.

Και πάλι, να σας χαιρόμαστε.

Ανώνυμος είπε...

Κόλαση... μάλλον κάπως έτσι θα είναι...
Καλή πρωτοχρονιά!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάτω τα χέρια από τον ΠΑΤΕΡΑ μας!!! Τον μέγιστον ιεράρχην ΣΕΡΑΦΕΙΜ!!!

Ο Φίλος είπε...

Πρός @Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω...

Φίλε, το τί είναι ο @pelekanos92 δεν έχει και τόσο σημασία. Αυτό που έχει πραγματικά σημασία, είναι το τί μπορεί να γίνει.

Αν τα λόγια μου δεν σας τιμούν, τότε δεν έχετε καμμία σχέση με την τιμή, αλλά με την ατιμία.

Καλό λοιπόν είναι γιά σας, να αφαιρέσετε το "Φωνή Βοώντος" και να αφήσετε μόνο το "Εν Τη Ερήμω".

O Πρόδρομος και Βαπτιστής Του Κυρίου Ιωάννης, είναι Τίμιος.

Ανώνυμος είπε...

Η σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου, είπερ ποτε και άλλοτε, αυτή τη στιγμή ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΗ όσο τίποτε! τίποτε άλλο!

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Χαχαχαχαχα!!! Χώστε, παιδιά!!! Από το πρωί κλαίω... από τα γέλια!!! Dear lord, bless us all!!! Χαχαχαχα!!!

Ο Φίλος είπε...

Πρός Pelekanos92

Γιά να είμαστε πρός όλους δίκαιοι...

Φίλε, ξενομανής δεν είστε, αλλά οπωσδήποτε εγωμανής. Κατά συνέπεια, ουσιαστικά οι σχέσεις σας με εκείνους που κατανομάζετε, δεν είναι καθόλου κάκιστες.

Αν λοιπόν ελπίζετε πραγματικά εις μεταμόρφωσιν, ξεχωρίστε την θέση σας απ' αυτούς και τον αφέντη τους.
Όχι μόνο με λόγια, αλλά με ειλικρινή μετανοία και σκληρό αγώνα κατά κάθε ψεύδους που κρατά παραμορφωμένη την ιερή εικόνα του προσώπου σας, φίλε.

Γιά να σας χαίρεται ο Φιλάνθρωπος Κύριος και όχι ο αλλότριος κι εχθρός του ανθρώπου.

Ανώνυμος είπε...

Προς Πελεκάνο,

Λαγός είσαι και ως τέτοιος τους υψιπέτες αετούς θα βλέπεις και θα τρέμει το φυλλοκάρδι σου.

Ανώνυμος είπε...

Χρειάστηκε σχεδόν ένας μήνας για να απαντήσουν οι "φωστήρες" της μητρόπολης Πειραιώς και όχι ο ίδιος ο μητροπολίτης(!) στο συγκλονιστικό κέιμενο του κ. Κώστα Νούση. Θλιβερό κατάντημα Ορθόδοξης πίστης και εκκλησιολογίας η απάντηση της μητρόπολης Πειραιώς. Και μή χειρότερα Σεραφείμ για σένα και την χρηματοδοτούμενη κομπανία σου. Τέτοιο έκτρωμα θεολογίας είχα καιρό να διαβάσω. Σεραφείμ σε έχει ξεμπροστιάσει ο κ. Κ.Νούσης και προσπαθώντας να απαντήσεις έπεσες σε χειρότερες γκάφες και αναλήθειες.Ντροπή και πάλι ντροπή για τη μητρόπολη Πειραιώς.

Ανώνυμος είπε...

Ντροπή σε σένα, κουκουλοφόρε 5:36 μ.μ. Εύγε και πάλιν εύγε στη Μητρόπολη Πειραιώς!

Ο Φίλος είπε...

Πρός @ 5:35 μ.μ

Φίλε, υψιπέτες αετούς ονομάζουμε τους εν Αγίω Πνεύματι ανθρώπους.

Άλλο όρνιθες που κακαρίζουν και άλλο υψιπετές αετοί εν τη ρομφαία του Λόγου.

Όποιους πιστεύετε, αυτούς και τους μοιάζετε.

Ανώνυμος είπε...

''...απόλυτη απόδειξη της ελευθερίας που επικρατεί στην Μητρόπολη μας...''
Ερώτηση: Αυτά που γράφουν τα πιστεύουν;
Από Μακεδονία μεριά.

Ανώνυμος είπε...

Σας έτσουξε η απάντηση της μητρόπολης και αντιδράτε με τέτοιο επαίσχυντο τρόπο. Αναλίσκεσθε σε ύβρεις κατά του Πειραιώς επειδή και επιχειρημάτων στερείσθε και γέμετε προκαταλήψεως.

Ο Φίλος είπε...

Πρός @8:20 μ.μ.

Φίλε, ανάγκη επιχειρημάτων και προκαταλήψεις έχουν εκείνοι, που δεν έχουν τον Θεό τους.

Η Αλήθεια τσούζει, όσους αναπαύωνται στο ψέμα του εαυτού τους.

Είναι καταφανές, ότι μαζί με το είδωλο της πίστεώς σας που ονομάζεται Πειραιώς Σεραφείμ, γκρεμίζεται και το δικό σας.

Έτσι συμβαίνει με όλους εκείνους που δεν πιστεύουν στον Κύριον Ιησούν Χριστόν, αλλά στα είδωλα.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Οπως συνηθως, με χλευη προσπαθουν οι προφανως αθεολογητοι να απαντησουν σε συγκροτημενες θεολογικες θεσεις.

Ειναι απολυτως κατανοητο να σας ενωχλει ο Σεβασμιοτος Πειραιως Σεραφειμ και οι συν αυτω.

Σας ενωχλει, σας ειναι ανυποφορη η ορθοδοξη θεολογικη θεση τοσο του ιδιου, οσο και αλλων.

Ιδου η Ροδος , ιδου και το πηδημα, (στη αβυσο μηπως?)

Σεις οι ασχημονουντες κατα του Πειραιως Σεραφειμ και του κληρου της Μητροπολεως του, εαν οντως νομιζετε οτι εχετε την παραμικραν σχεσιν με την Ορθοδοξια και την θεολογια της, θα χαρω παρα πολυ να δω, την Ορθοδοξη θεολογικη απαντηση σας, στα σας οσα μαρτυρα η Μητροπολις του Πειαια.

Βεβαιως αυτο απαιτει γνωσεις Ορθοδοξης πατερικης θεολογιας και τους αναλογους κοπους , τοσο στο βιβλιο οσο και στο κομποσχοινι.

O Φίλος είπε...

Πρός Δημήτρης Ρουμελιώτης

Αυτό που απαιτείται φίλε, είναι ζωντανή Ορθή πίστη στό πρόσωπο του Κυρίου.

Ο Θεός δεν απαιτεί γνώσεις πατερικής θεολογίας, αλλά βιωμένη μαρτυρία του ενσαρκωμένου, παθώντα και αναστάντα Κυρίου.

«Ανάσταση Χριστού θεασάμενοι...»

Όσοι δεν μετέχουν σ'αυτή, ταμπουρώντε πονηρά πίσω από ρητά του Ευαγγελίου, Αγίους Πατέρες, εκκλησιαστικούς κανόνες,τα κενά περίτεχνα λόγια και το ψεύδος.

Κλασσικό έργο του εωσφόρου και των οργάνων του. Είναι κρίμα κι άδικο γιά σας φίλε, να συμμετέχετε σ' αυτό και σ' αυτόν.

Ανώνυμος είπε...

Προς Φίλο: δε βαρέθηκες να αυτοεπαναλαμβάνεσαι;

Ο Φίλος είπε...

Ας πούμε τώρα δυό λόγια γιά μερικά από τα γραφόμενα του κειμένου.

Μας λέει ο Πειραιώς γιά τους χρυσαυγίτες:
«Τούς συνεχάρην καί τούς εὐχαρίστησα, ὅπως θά εὐχαριστοῦσα οἱονδήποτε ἐπώνυμο ἤ ἀνώνυμο ἔσπευδε νά ἐκφράση τήν συμπαράστασή του.»

Και τον ρωτάμε, ο Χριστός συνεχάρει και ευχαρίστει τα όργανα του σατανά, όταν του φωνάζανε ότι είναι ο Υιός του Θεού;

Ακόμα μία ερώτηση,

ο Χριστός, οι Αγ. Απόστολοι και οι Αγ. Πατέρες, ασχολήθηκαν στα κηρύγματά τους με πορνικές σεξουαλικές πρακτικές, που ο Απόστολος Παύλος μας λέει κατά λέξη ούτε να τις αναφέρουμε δεν πρέπει;

Μπορεί ένας τέτοιος Επίσκοπος να τοποθέτει τον εαυτόν του στήν ίδια θέση με τους Αγ. Πατέρες και να σφετερίζεται το δικαίωμα να αφορίζει τους πάντες;

Από ποιούς λύκους προστατεύει το ποιμνίο του, τι στιγμή που ο ίδιος είναι μέσα στο στόμα του λύκου; Ή να πούμε καλύτερα, τι στιγμή που είναι ένα με τον λύκο.

Τι κοινό έχουν λοιπόν, ο πάπα Ρώμης και Πειραιώς Σεραφείμ;

Είναι "αλάνθαστοι" και υπηρετούν κι οι δυό τους τον αντίχριστο.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Φιλε,29 Δεκεμβρίου 2012 10:53 μ.μ.

βιωμένη μαρτυρία του ενσαρκωμένου, παθώντα και αναστάντα Κυρίου, λεγει οτι διαθετει και ο πάπας τσ' ρωμης.

Που ομως, δεν εχει καμια σχεση με Χριστο...

Η πατερικη θεολογια ειναι αυτο ακριβως, "βιωμένη μαρτυρία του ενσαρκωμένου, παθώντα και αναστάντα Κυρίου".

Εαν εσυ Φιλε, δεν μπορεις να αναγνωρισεις το το βιωμα της παρουσιας του Χριστου στην πατερικη θεολογια της Ορθοδοξιας, τοτε οντως εχει καποιο ουσιαστικο προβλημα.

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ !!!

ΑΠΟ ΔΙΟΓΕΝΗ / Ε.Μ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ

KAI ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ

ΕΧΟΥΜΕ !!!

Αρχίζω με τις ευλογημένες ευχές, γιατί πολύ φοβάμαι ότι όλοι μας, - και πρώτοι οι ‘’δικηγόροι’’ του σεβαστού Ιεράρχη - επώνυμοι αρθογράφοι και ανώνυμοι σχολιαστές, τις έχουμε λησμονήσει λόγω του έντονου μαχητικού μας οίστρου και έτσι τα λόγια των αγίων Πατέρων μας, παραμένουν μετέωρες ιδέες. ("είδες τον αδελφό σου, είδες το Θεό σου", Αββάς Απολλώς).

Και για να ξεκινήσουμε…, έχω την ταπεινή γνώμη πως η απάντηση του σεβασμιωτάτου, μέσω του γραφείου της ιεράς Μητροπόλεως και μάλιστα της γραμματείας που ασχολείται με θέματα αιρέσεων και παραθρησκευτικών φαινομένων, βγάζει πραγματικά μάτια και θλίβει, με ανεπανόρθωτο τρόπο, όλα τα συνειδητά μέλη της Εκκλησίας.

Δηλαδή, εάν καταλαβαίνουμε καλά(!!!), από την πρώτη κιόλας στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη οι έχοντες διαφορετική άποψη (και μάλιστα με επιχειρήματα θεολογικά και όχι ευσεβιστικά συνθήματα), από τους ‘’καθαρολόγους’’ ιεράρχες, θεολόγους και λαϊκούς, πρέπει οπωσδήποτε να χαρακτηριστούν ως ‘’ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ’’- ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ (η απάντηση του συγκεκριμένου γραφείου έχει ιδιαίτερη σημασία • πιστεύω να ασπάζονται αυτή τη θέση και άλλοι), να λοιδορηθούν και φυσικά τάχιστα να τεθούν στο περιθώριο, ως επικίνδυνοι για το σώμα της Εκκλησίας !!!

Έτσι, δεν μπορεί παρά να σε διαποτίζει το συναίσθημα της αδικίας και της απογοήτευσης, γιατί διαισθάνεσαι ότι στο χώρο της θεσμικής Εκκλησίας λίγα πράγματα μπορούν να άλλάξουν.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι υπάρχει πάντα και η χαρισματική Εκκλησία, την οποία πρέπει να την αναζητήσεις με πολύ μόχθο στις μέρες μας και δη στα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα, όπου πλεονάζει η υποκρισία !

Και φυσικά όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, περί των εκκλησιαστικών εννοώ, περιμέναμε η απάντηση να δοθεί από τον ίδιο τον Επίσκοπο (γνωρίζουμε, βέβαια, ότι τα καθήκοντα των Επισκόπων, και μάλιστα αυτές τις άγιες μέρες είναι πάρα πολλά και κοπιώδη, είναι ο φόρτος, όμως, ή κάτι άλλο ;), και όχι από τα ‘’ΈΜΜΙΣΘΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ’’ !!!

Γιατί, έτσι θα είχε και τη δυνατότητα να ‘’κοινωνήσει’’ και πνευματικά με το διαφωνούντα ‘’οικουμενιστή’’ θεολόγο. Δηλ. με την ίδια την προσωπική του γραφή (ο λόγος μας τις περισσότερες φορές αποκαλύπτει και τα συναισθήματά μας) να εκφράσει , με το δικό του πάντα τρόπο, την αγάπη του για έναν ασήμαντο και άγνωστο γι΄ αυτόν θεολόγο, την αγάπη του, έστω και εάν διαφωνεί με αυτόν σε πολλές θέσεις !

...ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

ΑΠΟ Διογένη / Ε.Μ.

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ !!!

ΑΠΟ ΔΙΟΓΕΝΗ / Ε.Μ.

...ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΚΕΨΕΩΝ !

Όμως, αντ’ αυτού προτίμησε την εύκολη, ψυχρή ( προσέξτε καλοί μου φίλοι την απουσία των ευχών !!! Κατά τα άλλα η γέννηση του Σωτήρος Χριστού, νοηματοδοτεί τις υπάρξεις μας ! ‘’Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά !!!) και δικανική γλώσσα του γραφείου, που από τις πρώτες κιόλας αράδες, μας έβγαλε τα μάτια, κυριολεκτικώς !!!

‘Αρχισαν να μας μιλούν, λοιπόν, για τους ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ και το σεβασμό που πρέπει να δείχνουν τα πιστά μέλη της Εκκλησίας μας στην αποδοχή της ερμηνείας των και στην αυστηρή τους τήρηση !!!

ΚΑΛΑ, ΒΡΕ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ - ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΕΞΟΥΣΙΑΝ - ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΗΛΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΑΙΖΟΥΝ !!!
ΝΤΡΟΠΗ !!!

Μιλούν για σεβασμό των κανόνων οι πρωταθλητές της επιλεκτικής τήρησης αυτών. Και φυσικά δεν υπονοώ το σεβασμιώτατο Πειραιώς ! Απλά μου έρχονται στο νου πλείστες άλλες περιπτώσεις καταστρατήγησης του κανονικού εκκλησιαστικού δικαίου, στις οποίες και φυσικά δε θα αναφερθώ, γιατί είναι αρμοδιότητα άλλων πιο ειδικών από μένα και οι οποίοι όταν διαβάζουν τέτοιες τοποθετήσεις, όχι απλώς μειδιούν, αλλά καγχάζουν εντόνως !!!

Ακόμη δύο θέσεις θα σχολιάσω, γιατί εάν αναφερθώ στο καθένα θέμα ξεχωριστά, γράφω κανονικό βιβλίο !
Σχετικά με τα αναθέματα: «…Αὐτή, λοιπόν, τήν συνήθη ἐκκλησιαστική τακτική ἀκολούθησε καί ὁ Σεβασμιώτατος, «ἑπόμενος τοῖς ἁγίοις Πατράσι καί τῆ Ἐκκλησία…» …και φυσικά , αγαπητοί μου φίλοι, για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, και ‘’συμπληρώνοντας’’ τους αγίους Πατέρες μας, γιατί μάλλον θα ‘’παρέλειψαν’’ και αυτοί πολλές άλλες κατηγορίες αιρετικών ομάδων, οπότε να βάλουμε κι εμείς και το δικό μας ‘’καθαρό χεράκι’’, για να βοηθήσουμε την κατάσταση.

Και επειδή οι ‘’αιρετικοί πιστοί’’ πληθαίνουν επικίνδυνα και πολύ γρήγορα, μέσα στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας (όχι ότι αυτοί δεν υπάρχουν !!!) και μάλιστα και μέσα στο σώμα της ιεραρχίας, πρέπει να προλάβουμε, γιατί θα μας φάνε οι λύκοι, γι’ αυτό και δεν είναι απαραίτητο να συγκληθεί το συνοδικό σώμα!!!

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ, ΔΗΛΑΔΗ !!!

Να το πούμε για μία ακόμη φορά, μήπως και ωφεληθούμε λιγάκι όλοι μας!

Όταν από τον υπαρξιακό τόπο καθενός πιστού απουσιάζει το βίωμα του αποκαλυφθέντος Θεού, που είναι το πρόσωπο του Θεανθρώπου, τότε είναι επιτακτική ανάγκη το κενό αυτό να καλυφθεί με άλλες αμυντικές πρακτικές και θρησκευτικές ιδεοληψίες.
Πρέπει να επινοηθεί και εντοπιστεί ο ‘’εχθρός’’ της Ορθοδοξίας, επειγόντως !!!

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΠΙΚΗΡΥΧΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ !

ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΠΕΛΘΕΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ, ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ !!!

....oι σκέψεις συνεχίζονται!

από το Διογένη /Ε.Μ

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ !!!

ΑΠΟ ΔΙΟΓΕΝΗ / Ε.Μ.

...η συνέχεια !!!


Και κάτι τελευταίο, σύντομο, για τα ‘’περί έρωτος’’ θέματα ! Υπάρχουν,αλήθεια, πατερικά κείμενα και πολύ περισσότερο βιβλικά, στα οποία να γίνονται τέτοιες λεπτομερείς αναφορές για τις ερωτικές πρακτικές συνήθειες των ερωτευμένων προσώπων;
Εάν υπάρχουν, ας μας τα υποδείξουν κάποιοι και να τα μελετήσουμε. Θα έχουν πράγματι μέγιστο ενδιαφέρον και μάλιστα ερευνητικό!

Αλλά και εάν ακόμη υπήρχαν αυτά θα έπρεπε να εξετάσουμε το κλίμα μέσα στο οποίο διατυπώθηκαν τέτοιες θέσεις.
Σήμερα, που ελάχιστοι ενδιαφέρονται για το λόγο του Ευαγγελίου, είναι σίγουρο ότι τέτοιες θέσεις προκαλούν μία έντονη δυσφορία, για τον απλούστατο λόγο, ότι οι άνθρωποι που καθημερινά επιδίδονται σε τέτοιου είδους ερωτικές πρακτικές, ουδεμίαν σχέση έχουν με το λυτρωτικό λόγο του Κυρίου, που μοναδικό στόχο έχει την απαλλαγή του κάθε ανθρώπου από το θάνατο.
Γι’ αυτό και αυτές οι πατρικές ΄΄συμβουλές’’ είναι λίγο δύσκολο να πιάσουν τόπο στο μεταμοντέρνο υποκείμενο, που έχει κάνει τη μοιχεία και την πορνεία καθημερινό άθλημα!!!
Εάν δε γευτείς τους καρπούς της ζώσας πίστης, πως να καταλάβεις την αξία του ανθρωπίνου σώματος (ναός Πνεύματος Αγίου) και κατά συνέπεια να αποφύγεις και τις ερωτικές παρεκτροπές ;

ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΔΗ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ- ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ !!!

Οι εποχές της ατέρμονης απολογητικής φλυαρίας(η οποία δε συνοδεύεται από έργα αγάπης και καλές προθέσεις)και της αμυντικής τακτικής, πίσω από θρησκόληπτες κορώνες, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί !
Ο μεταμοντέρνος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από έναν ξύλινο και συγχρόνως εξουσιαστικό θρησκευτικό λόγο !
Τον έχει βαρεθεί - σιχαθεί, γιατί καταλαβαίνει πολύ καλά ότι αυτός ουδεμία σχέση έχει με το λόγο του Κυρίου, των Αποστόλων και το νέφος των Αγίων Πατέρων μας.

Κοντά σ’ αυτούς αισθάνεσαι την υπαρκτική άνοιξη και ελευθερία, ενώ μπροστά στα τείχη της εκκλησιαστικής πρωτοκαθεδρίας και του εξουσιαστικού λόγου, νιώθεις να σε πλησιάζει ο πνευματικός θάνατος και ο ψυχισμός μαρασμός.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΜΩΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΟΤΑΝ ΑΥΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ, ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ !

ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΟΙ !

Έχω την ταπεινή γνώμη ότι η απαντητική επιστολή του μητροπολιτικού γραφείου αδικεί με κατάφωρο τρόπο εκλεκτούς θεολόγους(όπως τον κ. Νούση) και συνάμα δίνει το στίγμα μίας πολεμικής αντιπαράθεσης, που σα μοναδικό στόχο έχει τη διαφύλαξη του επισκοπικού κύρους και μόνο, δίχως να ενδιαφέρει ουσιαστικά η διάσωση της αλήθειας από τον κατήφορο των στρεβλώσεων !

ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΑΘΗ – ΕΝΘΕΝ / ΚΑΚΕΙΘΕΝ -, ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ !

ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ: ΔΕΝ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ …. ΜΟΝΑΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ !!!

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΑΚΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ !!!

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

Διογένης / Ε. Μ.

Ανώνυμος είπε...

κ.Νούση όσο και να υψώνεται το κοντό ανάστημά σου θεολογία δεν θα μάθεις ποτέ.
Γιατί;
Γιατί χάνεις το δίκιο σου λέγοντας πολλά και συγγνώμη άσχετα πράγματα.
Επεκτείνεσαι σε πράγματα που φαίνεται ξεκάθαρα δεν κατέχεις και πραγματικά δεν ξέρω γιατί επιμένεις να εκθέτεις τον εαυτό σου;
Τέλος πάντων.

Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους Θεολόγους και μη.

Λυμπ.Αναστ.

Καρδίτσα

Ανώνυμος είπε...

Καλά κ.Νούση είσαστε εισαγγελέας;
Γιατί τόσα πολλά ερωτήματα;
Εισαγγελέας σας έβαλε;
Πάτε από το ένα θέμα στο άλλο.
Αλήθεια τι σχιζοειδής συμπεριφορά είναι αυτή;
Έχετε μια τρόπον τινά τάση να καταπιάνεσται με ότι θέμα σας κατεβαίνει στον εγκέφαλό σας.
Αν είναι δυνατόν.
Παρακαλώ περριοριστείται στα του οίκου σας.
Δεν εντρέπεσται να σηκώνεται το "ανάστημά σας" και να "βαράτε" τον Αξιοσέβαστο Μητροπολίτη κ.Σεραφείμ;
Δεν φοβάστε τον Θεό;
Εκτός αυτού όμως το σημαντικότερο είναι κ.Νούση ότι ενώ πληροφορούμαι ότι είσαστε ένας καλός επιστήμονας στην φιλολογία εν τούτοις όμως στα θεολογικά λίχο Χωλένεται!
Συγγνώμη αλλά καλά σας λένε οι συντάκτες της επιστολής:Εκτίθεσται ανεπανόρθωτα.
Την ευχή του Αγίου Πειραιώς να έχουμε.
Του αγωνιστή και ομολογητού κ.Σεραφείμ.
Και σε σας κ.Νούση εύχομαι μετάνοια στην προσωπική σας ζωή αλλά και στον Επίσκοπο Πειραιώς σεραφείμ.

Ανώνυμος είπε...

Ό,τι και να λέει ο Πειραιώς..δεν μπορεί να αναιρέσει την αλήθεια που ο Γιανναράς πρόσφατα διετύπωσε (εις ώτα μη ακουόντων δυστυχώς..):
"Oι ερωτευμένοι τον Nυμφίο Θεό, συναγωγή αγίων, εκκλησία εκφρόνων. Aσχετοι με τη «βιο»-λογική της θρησκείας: την αλλοτρίωση της ζωτικής δίψας σε χρησιμοθηρία ξύλινης κηρυγματικής κενολογίας, σε αλτρουισμό κοινωφελών συσσιτίων, σε χρυσοστόλιστες στολές ανύπαρκτης εξουσίας, σε περιδεή ειδωλοποίηση του κότσου, της γενειάδας, του τούρκικου τσουμπέ. Πίσω από την παντοδαπή καταστροφή σήμερα της ελληνώνυμης κοινωνίας μας χαίνει αβυσσαλέο το κενό «νοήματος» του βίου και της συμβίωσης: η αλλοτρίωση της Eκκλησίας σε «επικρατούσα θρησκεία», ατομοκεντρική. Γι’ αυτό και τα Xριστούγεννα φτηνή φιοριτούρα, να μασκαρευτεί το κενό".
τι λέτε, Αγ.Πειραιώς; αναγνωρίζετε πρόσωπα και πράγματα στην φωτογραφία;;;

Δημήτρης είπε...

Τι σχέση έχει το κείμενο αυτό με τον ευαγγελικό λόγο; Σου δημιουργεί τα συναισθήματα που σου δημιουργεί η ανάγνωση του ευαγγελικού λόγου ώστε να υπονοεί ξεκάθαρα ότι είναι της ίδιας θεόπνευστης αξίας με την Αγία Γραφή;!!!!!!!!!!!!
Καλά έχουν γράψει μερικοί, είναι η προσπάθεια μιας εξουσίας που οριστικά έχει χαθεί από το σημερινό κόσμο μας να βαυκαλίζεται πως τίποτα δεν έχει αλλάξει για τη θέση της και το ρόλο της στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Θλιβερό απομεινάρι άλλων εποχών

Ο Φίλος είπε...

Πρός Δημήτρη Ρουμελιώτη

Φίλε, πρόκειται περί άθλιας συκοφαντίας αυτό που γράψατε.

Πουθενά δεν γράψαμε ότι "δεν αναγνωρίζουμε το βίωμα της παρουσίας του Χριστού στην πατερική θεολογία, αλλά ότι δεν απαιτεί ο Θεός γνώσεις Πατερικής Θεολογίας, αλλά αυθεντικό χριστιανικό βίωμα. Έχουμε αρκετούς αγράμματους αλλά σοφότατους Αγίους Πατέρες που μας πιστοποιούν του λόγου το αληθές.

Ένας συκοφάντης φίλε, δεν έχει καμμία σχέση με το Κύριο και ουσιαστικά δεν τον αναγνωρίζει. Συνεπώς, δεν αναγνωρίζει ούτε και τους Αγ. Πατέρες παρά μόνο τους αναγινώσκει.

Ποιός λοιπόν από τους δυό μας, έχει "έχει κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα", φίλε;

Και κάτι ακόμα πρός όφελως πολλών, πρώτα μας αναγνωρίζουν οι Αγ. Πατέρες και ύστερα τους αναγνωρίζουμε εμείς.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον Κύριο.


Ο Φίλος είπε...

Συμφωνούμε με τα γραφώμενα του @Διογένη/E.M και @Δημήτρη.

Φίλε Διογένης/E.M, προσέξτε τα "κεφαλαία γράμματά" σας, ή μάλλον την αιτία τους. Χαλάνε όλη την προσωπικότητά σας και μειώνουν κατά πολύ την αξιοπιστία των λόγων σας φίλε μου.

Ανώνυμος είπε...

Από Διογένη /Ε.Μ

ΠΡΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟ ΦΙΛΟ
{30 Δεκεμβρίου 2012 3:00 μ.μ.}

Βρε,καλέ μου άνθρωπε, όπως θάλεγε καιο μακαριστός Θανάσης Βέγγος, πολλές φορές προσπαθώ και δε σε καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς!!!

Πρέπει, πάντοτε, αγαπητέ μου φίλε, να διαβάζουμε με ιδιαίτερη προσοχή όλα τα γραπτά κείμενα -ακόμη και τους σύντομους σχολιασμούς,- ώστε να μην αδικούμε και τους συντάκτες, αλλά και τους εαυτούς μας !

Στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεις ότι συμφωνείς με τις σκέψεις μου, αλλά με συμβουλεύεις να ''προσέχω τη χρήση των κεφαλαίων και την αιτία τους''{!?!?!},επειδή μάλιστα αυτά μειώνουν και την προσωπικότητά μου{!?!?!}

Νομίζω...πως δεν σε καταλαβαίνω !!!

Απλά, καλέ μου άνθρωπε, χρησιμοποιώ τους κεφαλαίους χαρακτήρες για να προσδώσω ιδιαίτερη έμφαση στη νοηματική των κειμένων !

Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο !

Πάντως, χαίρομαι ιδιαιτέρως γιατί δείχνεις μέγιστο ενδιαφέρον στα κείμενα των ανώνυμων σχολιαστών και μάλιστα πολύ συχνά τα σχόλιά σου είναι ΄΄καταιγιστικά''!

Να προσέχεις, όμως, ώστε αυτά να είναι και ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ !

Πάντως, χαίρομαι γιατί κι εσύ, όπως και όλοι μας, βέβαια,ενδιαφέρεσαι για τα της Εκκλησίας, και έχω την εντύπωση πως είσαι και άνθρωπος αγαθών προθέσεων !

ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !

Από το Διογένη Ε.Μ.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

π. παυλε μπορειτε να μου απαντησετε γιατι ο ποιμεναρχησ σας πηγε στην αυστραλια να γινει επισκοπος αφου εγνωριζε οτι ο αρχιεπισκοπος μαζι με τον αειμνηστο σεραφειμ ειχαν εισηγηθει τον αφορισμο πως λοιπον δεχθηκε την αρχιερωσυνη απο τον ΣΤΥΛΙΑΝΟ πως δεν διαμαρτυρηθηκε αλλα απεκτησε αγωνιστικο φρονημα μολις εξελεγη πειραιως και μαλιστε εδεχθη σας απο την βεροια που ειχατε αναστατωσει την μητροπολι καταλαβαινω πως θα διαμορφωσετε την παναγια μυρτιδιωτισα μαζι με τον π αγγελο που αναλαβατε και το γραφειον αιρεσεως ημαλλον γραφειον ΚΑΘΑΡΩΝ

Ο Φίλος είπε...

Αγαπητέ Διογένης/E.M,

το να θέλουμε να δώσουμε (μεταξύ άλλων) με κεφαλαία γράμματα, "ιδιαίτερη έμφαση στη νοηματική των κειμένων μας" δείχνει, ότι κυοφωρούμε μέσα στον ψυχοσωματικό οργανισμό μας το θανατηφόρο μικρόβιο της υπερηφάνιας.

Όσο υπάρχη μέσα μας αυτό το μικρόβιο, είμαστε κατά κανόνα αναίσθητοι. Δεν αισθανόμαστε τις αρρώστιες της ψυχής μας, δεν ακούμε τους πόνους της και δεν φροντίζουμε για τη θεραπεία της.

Δεν αισθανόμαστε το κακό που κάνουμε στόν εαυτό μας και στούς άλλους. Ότι αγγίζουμε μολύνεται.

Καλή Πρωτοχρονιά φίλε μου, καθώς και σε όλη την παρέα.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Φιλε, 30 Δεκεμβρίου 2012 2:24 μ.μ.

Προσπαθεις να κρυφτεις πισω απο λεξεις και προσβαλωντας με, να αποκρυψεις την ταυτοτητα σου.

Οι αρνουμενοι την πατερικη θεολογια, με την οποια σοφιστια, μιλουν για "αυθεντικό χριστιανικό βίωμα" το οποιο ομως ειναι ασχετο με την πατερικη θεολογια, δηλαδη με την πιστη.

Οπως θετεις την γνωμη σου, οι συμπροσευχες με αιρετικους και η αποδοχη του βαπτισματος των αιρετικων ειναι και αυτο "αλλά αυθεντικό χριστιανικό βίωμα" και μαλιστα μεσα στην αγαπη του Χριστου.

Και σε ρωτω, ποιου Χριστου και ποιας αγαπης?
Του υπαρχωντος, του οποιου η πιστι εκφραζεται με την πατερικη θεολογια, ή καποιου αλλου?

Το χριστιανικο βιωμα ειναι αυθεντικο οσο ειναι πατερικο.

Οι στερουντες το αγιο Βαπτισμα σε προσυλητους εξ Δυσμων, αυτο το "αυθεντικό χριστιανικό βίωμα" διαφημιζουν.

Υπαρχει χειροτερο εμπρακτο μισος εκφραζομενο προς τον πλησιον , απο το να του αρνηθεις το αγιο βαπτισμα?


Και η ελαχιστη αποστασιοποιηση απο την πατερικοτητα της Ορθοδοξιας, ουσιαστικα σημαινει και αποστασιοποιηση απο τον Χριστο.

Εαν θελεις και λεγω παλι εαν θελεις το κατανοεις.....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

(Επιζω ο ευγενης οικοδεσποτης να μην λογοκρινει την απαντηση μου αυτη)

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris Roumeliotis είπε...

Κυριε Πελεκανε, η φιλοκαλια των νηπτικων ειναι διαθεσιμη απο τις αρχες του προπερασμενου αιωνα.

Ευχαριστως να σας στειλω ενα παλαιτυπο αντιγραφο της, εαν θα μπορουσατε να το διαβασεται, τοσο κατα την γραφη οσο και την γλωσσα.

Μετα μας λετε το ανηκουστο για την Ορθοδοξια και απολυτως σωστο για τους μη Χριστιανους ή οσους νομιζουν οτι ειναι Χριστιανοι, " η πραγματική θεολογία, που είναι γιγάντια ακαδημαϊκή γνώση συν αυθεντικό βίωμα"

Λοιπον κυριε Πελακανε, εχετε ποτε συναντηθει με το "αλιευτικως ουκ αριστοτεκικως"?

Ποιοι εκ των "Ορθοδοξων" γραφουν στα παλαιοτερα των υποδηματων τους ,το λογο του Χριστου, και προτιμουν τον δικο τους?

Προφανως αυτοι που εσεις λετε οτι προωθουν τις συμπροσευχες με τους αιρετικους.

Μή δώτε το άγιον τοίς κυσί μηδέ βάλητε τοίς μαργαρίτες υμών έμπροσθεν των χοίρων”  (Μάτθ. Ζ΄ 6)

Εχετε αντιρησεις επ'αυτου?

Να τις δηλωσετε την κατα την επομενην προσελευσιν σας ενωπιον του αγιου Ποτηριου, εκτος βεβαιως και εαν προτιμαται οστια,οπωτε και δεν καμια αξια η παραινεσις μου.

Λοιπον , ειναι και ο λογος του Χριστου, ειναι λογος μισαλοδοξιας και μισους?
Οχι βεβαιως.
Τοτε κατι αλλο συμβαινει, κατι που μονο μεσα στην Ορθοδοξια ειναι κατανοητο.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris Roumeliotis είπε...

Πελεκανε, νομιζω οτι εχεις χασει καθε εννοια, με οτι γνωριζουμε σαν Ορθοδοξια.

Θα χρησιμοποιησω την απαντηση σας, σε καποιο κειμενο που ετοιμαζω.

Αυτο που γραψατε, "Όσον αφορά τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς, βεβαίως είναι μέγιστη βλασφημία. Οι συμπροσευχές με τους ετερόδοξους, από την άλλη, είναι κάτι το τελείως θεμιτό και χριστιανικό. Το να προωθούμε το διάλογο -χωρίς βεβαίως να αλλοιώνουμε την πίστη μας (ευτυχώς οι Ορθόδοξοι που συμμετέχουν στο Διάλογο είναι ευφυέστατοι και Ορθοδοξότατοι και δεν κινδυνεύουμε απ 'αυτό)- και να συζητούμε με τους Χριστιανούς που ανήκουν σε άλλο δόγμα, σε άλλη οπτική γωνία, όχι μόνο δε ζημιώνει, μα ωφελεί. " περιγραφει επιπεδα θεολογικης αλλοτριωσεως που πραγματικα μονο θλιψη και ανησυχια μπορουν να αφησουν πισω τους.

Στον παροντα χωρο, απο που να αρχισω και που να τελειωσω.

Μεσα σε μια παραγραφο, περιγραφεις τοση αρνηση Χριστου και Ορθοδοξιας, ενω μαλιστα την επικαλεισαι, που πραγματικα μου προκαλεις συναισθηματα δυσφοριας που δυσκολα την αντιμετωπιζω.

Τι να πω μετα απο οσα εγραψες?
Μετα πρωτης και δευτερας παραιτου?

Παντως σε ευχαριστω ιδιαιτερως.
Μου δινεις μια ιδεα για ενα κεφαλαιο στο κειμενο αυτο, που θα ηταν πολυ καλλιτερα για ολους μας, να ηταν ενας εφιαλτης μιας βραδιας.

Εαν εχουν πολλοι ακομα την πιστη σου, τοτε αλοιμονο, θα γινει αληθεια και το "η Πιστις εαλω".



Να με συγχωρεις φιλαρακο, αλλα το τι αισθανωμαι αυτη την στιγμη δεν μπορω να το περιγραψω δημοσια....
Τετοια αρνηση της αληθειας......

Dimitris Roumeliotis είπε...

Και κατι αλλο Πελεκανε...

Δες παλι τι εγραψες, "Αν η δική σας Εκκλησία το δέχεται, τότε προχωρείστε." «

Τετοιες εννοιες μεσα στην Ορθοδοξια, ειναι οτι χειροτερο μπορει να πει κανεις...

Μακαρι να ειναι μονο προσωπικη σου γνωμη.
Γιατι εαν ειαι γενικωτερη, τοτε, πραγματικα εχουμε πολυ μεγαλυτερο προβλημα...

Μιλας για σχισμα, αρνουμενος ουσιαστικα την ιδια την Ορθοδοξια...

ΠΟια η συμφωνησις Χριστου και βελιαρ?

Και πως να απαντησεις στο ερωτημα αυτο, οταν παρουσιαζεις τον βελιαρ ως Χριστο???

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

Αγαπητέ Δημήτρη Ρουμελιώτη,

οι Αγίοι Πατέρες που ήταν και είναι Μάρτυρες Χριστού, όταν είχαν να αντιμετωπούσουν διαφωνούντας ή αιρετικούς, δεν τεχνολογούσαν αλλά Θεολογούσαν και νικούσαν. Διότι κεφαλή της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι ο Ιδρυτής της Κύριος.

Οι Γ.Ο.Χ ηττημένοι απο την έπαρσή τους, ιδρύσαν άλλη "εκκλησία" όπως οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες του Λούθηρου. "Εκκλησίες" που έχoυν επικεφαλής τον Εωσφόρο.

Λοιπόν ποιός αρνήται την Ορθοδοξία φίλε; Ο pelekanos92, μπορεί να μήν είναι ακόμα αυτό που πρέπει, αλλά είναι εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πορεύεται πρός το καλύτερο.

Εσείς που είστε παρέα με τον Βελιάρ εκτός της τι πάτε να μας πείτε, φίλε;

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ειχα καιρο να νοιωσω αισθημα ναυτιας διαβαζωντας κατι.
Και ειχα σχεδον αποφασισει να μην ξανασχοληθω με την σελιδα αυτη.
Ομως που "υπεδειχθη" φιλικα η αναμενουσα την απαντηση μου, απαντηση σας.

Λοιπον, ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αποδοχη των αιρετικων λατινων.
Και για να ειμαι πιο κοντα στις μερες μας.

Ειναι αμεση αρνηση Ορθοδοξιας.
1) Ο ορος πιστεως του 1755 του Οικουμενικου Πατριαρχειου που επανακηρυτει τους λατινους αβαπτιστους.

2) Ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αρνηση της εγκυκλιου του 1838 του Οικουμενικου Πατριαρχειου που δηλωνει τα σημεια αιρεσεως των Λατινων.

3) Ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αρνηση της εγκυκλιου του 1848 του Οικουμενινου Πατριαρειου

4) Ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αρνηση της Εγκυκλιου του Αγιου Μαρκου του Ευγενικου που κηρυτει τους λατινους θεοστυγεις αιρετικους

5) Ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αρνησις των Ησυχαστικων Συνοδων και ιδιαιτερως εκεινης του 1351 για την κτιστη χαρι.

Εαν θελεται και αλλα, ευχαριστως να το συνεχισουμε, βρηκσ κατι παλιες δραμαμινες...

Dimitris Roumeliotis είπε...

Και ειναι αρνηση Ορθοδοξιας η αρνηση των ιερων κανονων που απαγορευουν την συμπροσευχη με αιρετικους

Dimitris Roumeliotis είπε...

Πελακανε και Φιλε, νομιζω οτι εχετε χασει καθε εννοια μετρου.
Ας το "χοντρεινω" λιγω, να εχει και ενδιαφερον.

Λοιπον, εμφανιζεται εαυτους ως Χριστιανους, για να πω Ορθοδοξους ειναι καπως δυσκολο ομολογουμενως.

Εαν , λεγω, εαν, εισασταν οντως Χριστιανοι, θα εγνωριζατε τα "ρηματα Χριστου" και τους λογους των αποστολων του.

Επι παραδειγματι,
«εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ’ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω» (Γαλ. Α΄, 8)

και
«ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων»; (Α΄Κορ. Ι΄, 21).

Εφοσον θελεται να κοινωνειται με αιρετικους, μετεχετε και της αιρεσεως των.

Εμεις , οι Ορθοδοξοι, πιστευουμαι για παραδειγμα τον λογο του Χριστου, που αποκαλυπτει το αγιο Πνευμα εκπορευομενο εκ του Πατρος.

Οι ηγαπημενοι αδελφοι σας εχουν μια αλλη γνωμη.
Εχω ακουσει 1002 απωψεις που πανε να καλυψουν την αιρεσι αυτη απο, ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΣ Ορθοδοξος, που μιλουν για μη υποστατικη εκχυση και για παρεξηγηση του αγιου Φωτιου και του αγιου Γρηγοριου του Παλαμα.

Γραωδεις αιτιασεις ειτε εξ ημημαθειας ειτε εξ Λατινοφρονησεως.

Το οτι, οι φιλοι σας, ασεβως αθετουν τον λογο του Κυριου, αποδεικνυεται απο την μεταφραση του Μανουηλ Καλεκα, του συμβολου της πρωτης συνοδου του Toledο.
Una volta con una fatsa et una ratsa στην Βατικανεια βιβλιοθηκη για λιγο "αντρικο" διαβασμα του κωσικα Vaticanus gr 1879, στην σελιδα 112V του τετραδιου ις'.

Εκει, δηλουται απεριφραστα η υποστατικη συνεκπορευση του αγιου πνευματος.
Και αυτο για να μην μου λετε, για δυσκολιες της Λατινικης στην εκφραση της εννοιας της εκπορευσεως.
Εχουμε την ιδιοχειρο μεταφραση του Καλεκα, αν και κανα δυο μελετητες την χρεωνουν στην Κυδωνη, τον οποιο βεβαιως εκαναν κατι σαν την γνωστη μαρμελαδα οι πατερες της Ορθοδοξιας.

Και μετα εχουμε τηξ κτιστη θεια χαρι, και τον υποβιβασμο το αγιου πνευματος σε παρακατιανο θεο , ακομα και σε κτισμα...

Και στο ονομα της αγαπης, προδιδεται η Ορθοδοξια στις συμπροσευχες μαζι τους.

Η Ορθοδοξιας ειναι βιωμα ομοπιστιας, ομοπιστιας Θεου και ανθρωπου, και ανθρωπων μεταξυ τους.

Και μεσα στην θεσδοτη πιστι μας ειναι και η μη κοινωνια με αιρετικους που εμμενουν στην αιρεση τους.

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ

O Φίλος είπε...

Άγαπητέ Δημήτρη Ρουμελιώτη,

Συμφωνώ μαζί σας. Βεβαίως και είναι άρνηση Ορθοδοξίας όλα αυτά που αναφέρετε στα σχόλιά σας.

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί έφτασαν σ' αυτό το σημείο οι εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθώς και οι διάφοροι συνεργάτες τους πανταχού, ανάμεσά τους και ο pelekanos92;

Η απάντηση είναι απλή, ναυάγησαν στην πίστη όπως το λέει σε μία επιστολή του ο Απ. Παύλος. Έπαθαν το ίδιο όπως πολλοί άλλοι, ανάμεσά τους και οι Γ.Ο.Χ. Σκόνταψαν στην πέτρα Ιησούς Χριστός.

Όποιος πέσει πάνω σ΄ εκείνη την πέτρα θα συντριβεί. Εις όποιον δε πέση θα τον κάνει κομμάτια, μας λέει ο Κύριος.

Οποιος είναι πραγματικά πιστός, πιστεύει στα λόγια του Κυρίου και παραμένει στην Μίαν Αγίαν Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δίχως να ανησυχεί γιά τίποτα.

Άρνηση Ορθοδοξίας, είναι να μην πιστεύεις στον Κύριο και να πιστεύεις στον εαυτό σου. Δηλαδή δεν διαφέρετε καθόλου φίλε από τους λεγόμενους "οικουμενιστές".

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητε Φιλε 3 Ιανουαρίου 2013 10:24 μ.μ.

Γραψαται αυτο, "Οποιος είναι πραγματικά πιστός, πιστεύει στα λόγια του Κυρίου και παραμένει στην Μίαν Αγίαν Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δίχως να ανησυχεί γιά τίποτα."

Η θεση σας αυτη, δειχνει μια παντελη αποστασιοποιηση απο οτι γνωριζουμε σαν Ορθοδοξια.

Εαν η θεση σας ειναι σωστη, τοτε ολες οι Συνοδοι της Ορθοδοξιας Εκκλησιας κατα των αιρεσεων ειναι εσφαλμενες.

Ακομη και η προσωνυμια "Ορθοδοξια" λειτουργει ως διακριτικο εκ της κακοδοξιας και ετεροδοξιας.

Εφοσον δε, πολλοι θα αποδειχθουν εσφαλμενοι και ξενοι Χριστου, αν και εδηλωναν και ζουσαν ως Χριστιανοι (δηλ. Ορθοδοξοι), Κυριος γνωριζει τα της καρδιας εκαστου, και μονο εκεινος μπορει να ειναι ο Κριτης .

Για εμας ομως μενει ενα μονο κριτηριο.

Εκεινο της ομοπιστιας και ομοφρονιας με τα της Εκκλησιας.

Γιατι ειναι καταστροφικο το να υφισταται ετεροδοξια μεσα στην Εκκλησια για ολους, γιατι ολοι σωζομαστε μαζι. Αυτο το "μαζι"¨ειναι η Εκκλησια, κι το "μαζι" επισης σημαινει ομοπιστια με τον Χριστο και μεταξυ τους.

Η ιδιοπιστια ειναι το προβλημα, γιατι αυτη διαφοροποιει το προσωπο απο τα "ρηματα Χριστου" και επομενως και απο την Εκκλησια Του.


Οταν κατηγορειται καποιον ως "ιδιοπιστο" δηλαδη ως ετεροδοξουντα ,θα πρεπει να εισθε σε θεση να υποδειξεται το σφαλμα του επακριβως.

Μπορουμε να κρινουμε την θεολογικη θεση καποιου, εαν διαφερει απο εκεινη των πατερων της Εκκλησιας, δηλαδη, της ιδιας της Εκκλησιας.
Αυτο ειναι σχετικα ευκολο και συχνα μπορει να γινει με εγκυροτητα.

Την ΠΡΟΘΕΣΗ ομως εκαστου και την ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ του ως προς την προσωπικη του σχεση με τον Χριστο, μονο ο Χριστος μπορει να την κρινει, οταν η δογματικη θεση του, ειναι η μη αποκλινουσα της Ορθοδοξιας.

Επομενως, ειναι καλο να μην φτανεται ευκολα σε τετοια κριση για καποιον [ Δηλαδή δεν διαφέρετε καθόλου φίλε από τους λεγόμενους "οικουμενιστές".] χωρις να μπορειτε να την τεκμηριωσετε.

Ισως να εχετε δικιο, και η κριση σας να ειναι η σωστη , ακομα και σωτηρια, ουσα οντως επωδυνος.

Ισως και οχι, οποτε απλα, πετατε πετρες εδω και εκει.

Σας ξαναλεω, μπορουμε να "κρινουμε" καποιον , εαν Ορθοδοξει, εκ των λογων και των εργων του.

Δεν μπορουμε ομως να κρινουμε τιποτα αλλο, εκτος και εαν εχουμε το χαρισμα της διακρισεως των πνευματων.....

Εαν λατινοφρονει για παραδειγμα καποιος, και ειναι σαφως δικαιωμα του, μπορουμε να κρινουμε εαν ειναι ορθη η τακτικη της συμπροσευχης μετα ετεροδοξων την οποια ασπαζεται.
Μονο αυτο ομως.
Τις τυχουσες προσωπικες του αμαρτιες, δεν εχουμε κανενα δικαιωμα να τις κρινουμε, ουτε την προθεση του, ουτε την ειλικρινια της πιστεως του, εαν δεν δοκιμασθει κατα το αποστολικο, "μετα πρωτης και δευτερας", και αυτο μονον ισως εαν εμμενει στην ιδιοπιστια του.

Εκτος των πορνων και πολλοι "αιρετικοι" θα βρεθουν μπροστα μας και μεσα στην Βασιλεια.
Για εμας τους ιδιους, ο Θεος μονο γνωριζει...
Και το καλο δεν ειναι καλο , εαν δεν γινει με καλο τροπο.
Και ειναι πολυ δυσκολο να γινει το καλο με καλο τροπο.
Εκει βρισκει εφαρμογη το "αδελφος μετ΄αδελφου, ως κρατος ισχυρο"
Η αδελφικη υποδειξη του σφαλματος ειναι οντως μια πραξη αγαπης ενος Ορθοδοξου, αρκει να ειναι η ιδια ορθη.
Με ενα δοκαρι στο ματι, την οδοντογλυφιδα του αλλου πως θα την βγαλεις, ακομα και εαν τον αγαπας αληθινα?

Ο Φίλος είπε...

Αγαπητέ Δημήτρη ρουμελιώτη,

ο Κύριος, με την Σταύρωση και την Ανάστασή Του κατέρριψε και συνέτριψε όλο το σάπιο κατεστημένο των Ιουδαίων της εποχής του.

Ήταν Ένας, εναντίων ενός ισχυρού λόμπι οργάνων του σατανά, κι όμως τους νίκησε άπαξ και διαπαντώς.

Ή είστε λοιπόν Ένα με τον Κύριο και σίγουρος γιά τη νίκη Του, ή σας παίζει σκάκι ο σατανάς μαζί με εκείνους που θεωρείτε αντίπαλούς σας.
Το δεύτερο από την άνω παράγραφο είναι εμφανέστατο στο πρόσωπό σας, φίλε Δημήτριε.

Dimitris Roumeliotis είπε...

apantisiStonFiloIdiotikis οδου. Αγαπητε Φιλε, μου λετε οτι η υποδειξις μου ,της ασεβους αθετησεως του θειου θεληματος, δια της ενσυνειδητου παραβασεως της θειας εντολης, της συναμα και αποστολικης διδαχης της εκφρασμενης στα ευαγγελια και τις επιστολες ,αλλα και μεσω ιερων κανονων ειναι θεομαχος ενεργεια.
Και ομοιως, εαν κατανοω ορθως, θεωρειται την ενσυνειδητο και εμπρακτο αρνηση του Χριστου και των καταπιστευματων της Εκκλησιας Του, ως θεοφιλη.
Τραγελαφικον και ιπποκενταυριωδες οπως λεγει ο αγιος Γρηγοριος ο Παλαμας. ισως δε να γνωριζεται αγαπητε φιλε, οτι εδιωχθει και επαθε πολλα ο αγιος υπο ληστρικης συνοδου της αθετουσης την θειαν παραδωσιν.

Ο Φίλος είπε...

Θεοφιλής άνθρωπος Δημήτριε, είναι εκείνος που πέρασε τον μαρτυρικό δρόμο του Κυρίου, όπως ο Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Θεομάχος θεωρείται ο άνθρωπος, που αρνήται τον σταυρό του.

Το ύφος και το ήθος του γραπτού σας λόγου, που εκφράζει την προσωπικότητά σας φίλε, δεν είναι σταυρικό και συνεπώς ούτε αναστάσιμο είναι, δηλαδή Ορθόδοξο.

Δεν σας το γράφουμε γιά να σας προσβάλουμε ή να σας θίξουμε, αλλά γιά να βρείτε τον εαυτόν σας, τον Κύριον.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

Αγαπητέ μου @pelekane92,

την Ορθοδοξία αναδυκνείει εκείνος που έγινε άγιος, δηλαδή θεάνθρωπος όπως ο Ιδρυτής της.

Ας αγιάσουμε λοιπόν πρώτα εμείς και ας αφήσουμε τα περαιτέρω, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία πανούργα ύπουλη παγίδα του σατανά.

Έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων αλλόδοξων, που επειδή ήταν αγαθοπροαίρετοι και αναζητούσαν πραγματικά την αλήθεια, ο Κύριος τους οδήγησε στην Ορθοδοξία.

Ας μην πηγαίνουμε λοιπόν, ως τυφλοί και ανόητοι δούλοι των παθών μας, γυρεύοντας.

Related Posts with Thumbnails