Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΗΜΕΡΑ

Αγαπητοί Νιχωρίτες και φίλοι

Το Σάββατο 22 Νοεμβρίου οι Σύνδεσμοι Αποφοίτων της Μεγάλης του Γένους Σχολής, του Ζωγραφείου, του Ζαππείου και του Ιωακειμείου διοργάνωσαν μια εκδήλωση με τίτλο «Η υποστήριξη των μαθητών της Ομογένειας από τους συνδέσμους αποφοίτων των λυκείων μας και της Ομοσπονδίας συμπολιτών μας» στα Χρυσοβέργεια διαμερίσματα.
Η κ. Ιφιγένεια Μιράνκο, εκπαιδευτικός και πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων Ζαππείου, καλωσόρισε το ακροατήριο κάνοντας την έναρξη εκ μέρους των τεσσάρων συλλόγων.
Την ομιλία άνοιξε ο καθηγητής Νικόλαος Ουζούνογλου επισημαίνοντας την διαχρονική αξία της Παιδείας στους κόλπους της Ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι στις δεκάδες Κοινότητες της μητρόπολης του χθες και του σήμερα εντοπίζονται δίπλα από τις Βυζαντινές Εκκλησίες μεγαλοπρεπή σχολικά συγκροτήματα, ένδειξη για την σημασία της σωστής διαπαιδαγώγησης των εκάστοτε νέων γενιών.
Ακριβώς επειδή η Παιδεία είναι ο θεμελιώδης λίθος ανάπτυξης και ευημερίας καθώς καθοδηγεί, διαμορφώνει αντιλήψεις και νουθετεί τους αυριανούς συνεχιστές, θεωρήθηκε επιτακτική η λήψη βοηθητικών μέτρων για την κάλυψη αναγκών σε θέματα εκπαίδευσης προς την εναπομείνασα νεολαία της Πόλης, από την νεοϊδρυθείσα Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών και άλλα ομογενειακά σωματεία.
Τα μέτρα που εκφράστηκαν από τον Νικόλαο Ουζούνογλου ουσιαστικά αναφέρονταν στον θεσμό των υποτροφιών.
Πιο συγκεκριμένα οι υποτροφίες χωρίζονται σε 3 σκέλη και αφορούν αποκλειστικά στους ικανούς μαθητές των Μειονοτικών Εκπαιδευτηρίων. Η πρώτη κατηγορία υποτροφιών που έχει ξεκινήσει η υλοποίησή της από τον προηγούμενο χρόνο, έχει ως στόχο την διετή οικονομική υποστήριξη των μαθητών που λαμβάνουν ενισχυτική διδασκαλία από ιδιωτικά ιδρύματα, που προετοιμάζουν τους μαθητές για τις Παντουρκικές Εξετάσεις. Παράμετροι που θα επηρεάζουν την χορήγηση των υποτροφιών είναι η επίδοση του μαθητή και η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του. Η δεύτερη κατηγορία ουσιαστικά προτείνει την δημιουργία μαθητικών διαγωνισμών σε τομείς της Ελληνικής γλώσσας και θετικών επιστημών. Οι μαθητικοί διαγωνισμοί θα διοργανώνονται μια φορά το χρόνο, οι νικητές αυτών θα ανταμείβονται με χρηματικά έπαθλα και το σημαντικό στοιχείο σε αυτούς θα είναι η ελεύθερη συμμετοχή παιδιών ανεξαρτήτως του σχολείου που έχουν επιλέξει να φοιτούν. Η τελευταία κατηγορία υποτροφιών θα χορηγείται σε φοιτητές που έχουν γίνει δεκτοί σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα εντός Τουρκίας μακριά από τον τόπο κατοικίας τους. Οι φοιτητές που θα προτιμούνται για την χορήγηση των υποτροφιών θα πρέπει να έχουν επιτύχει σε Πανεπιστήμια Νομικής, Ιατρικής, Διοίκησης Επιχειρήσεων ή Πολυτεχνικές Σχολές.
Στην συνέχεια της ομιλίας ο λόγος δόθηκε στον Καθηγητή Αντώνη Παριζιάνο.
Ο κ. Παριζιάνος προσπάθησε να εξηγήσει στο κοινό την κατάσταση που έχει περιέλθει η Ελληνική Μειονοτική Εκπαίδευση. Τα προβλήματα που δημιουργούνται με τους μετακλητούς εκπαιδευτικούς, η έλλειψη βιβλίων ή η μη έγκαιρη λήψη τους και η σταδιακή μείωση των μαθητών στα Μειονοτικά Σχολεία είναι μερικοί από τους λόγους που κρίνεται αναγκαία η στήριξη της νέας γενιάς.
Το μεγάλο ποσοστό χρήσης της Τουρκικής ως μέσο για την μεταλαμπάδευση της γνώσης στα Μειονοτικά Σχολεία και ο αυξανόμενος αριθμός των παιδιών που φοιτούν σε αυτά, που δεν έχει επαφή με την Ελληνική γλώσσα μέχρι να πάει στο σχολείο, είτε επειδή προέρχονται από μεικτούς γάμους είτε επειδή είναι Αντιοχειανοί, μετατρέπουν τα Σχολεία σε εκπαιδευτικά κέντρα όπου η Ελληνική διδάσκεται ως ξένη γλώσσα. Επίσης η απαγόρευση από τον Τουρκικό νόμο φοίτησης των Ελλαδιτών μαθητών στα Μειονοτικά Σχολεία, πέραν κάποιον ειδικών περιστάσεων, σε συνδυασμό με την επιλογή ξενόγλωσσων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων από τις οικογένειες κάποιων μαθητών ενισχύει το διαβρωτικό περιβάλλον.
Παρόλο που έγιναν προσπάθειες για την γεφύρωση του χάσματος που δημιουργεί η γλώσσα ανάμεσα στους γηγενείς με τα αραβόφωνα παιδιά με την δημιουργία Νηπιαγωγείων που έχουν ως στόχο την διδασκαλία της Ελληνικής, τα αποτελέσματα δεν απέδωσαν τους αναμενόμενους καρπούς και η εύρεση περισσότερο καινοτόμων και δραστικών λύσεων μοιάζει μονόδρομος.
Τελευταίος στο βήμα προσήλθε φανερά συγκινημένος ο Δρ. Ψυχιατρικής Παντελής Παπαδόπουλος. Το θέμα της διάλεξης που παρέθεσε είχε ως στόχο να εμβαθύνει στις αιτίες που ανάγκασαν τους Ρωμιούς της Πόλης να συμπεριφέρονται με σημάδια απομονωτισμού και καχυποψίας υπό το πρίσμα της ψυχιατρικής.
Είναι ευρέως γνωστό ότι οι ζωές των περισσότερων Ρωμιών εδώ και 50 χρόνια κατακλυζόταν από εξαναγκασμούς, απελάσεις και άλλες βίαιες συμπεριφορές.
Ως συνέπεια αυτών των συμπεριφορών γεννήθηκαν προκαταλήψεις και στερεότυπα στο υποσυνείδητο του κάθε Πολίτη. Ειδικά ο αθρόος πληθυσμός που μετανάστευσε στην Ελλάδα αναγκάστηκε να υποβαθμίσει την ζωή στην Πόλη και να εξιδανικεύσει την ζωή στην νέα του πατρίδα. Επιπλέον ο γυρισμός στα πάτρια εδάφη ήταν πολύ δύσκολος αφού το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν ήθελε να ξαναζήσει τα ίδια συναισθήματα πόνου και ενοχής. Όσο για αυτούς που κατόρθωσαν να παραμείνουν στις εστίες τους, ο φόβος της απώλειας της εθνικής τους ταυτότητας σε συνδυασμό με τα δυσάρεστα γεγονότα των προηγούμενων δεκαετιών τους ανάγκασε να κλειστούν σε ατομικούς μικρόκοσμους.
Παρόλο που οι συγκεκριμένες συμπεριφορές απέφεραν προβλήματα στο παρελθόν και απλά κάποια παράπονα στο παρόν, θεωρώ σκόπιμο ότι πρέπει ως ένα σημείο τουλάχιστον να δικαιολογούνται.
Ως κατακλείδα θα σταθώ στην νέα δυναμική της Κοινότητας, που απαλλαγμένη από τα φαντάσματα του παρελθόντος μάχεται, αντιδρά, δραστηριοποιείται και προσπαθεί να βρει λύσεις για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της. Ίσως αυτό να ναι τελικά το κλειδί για την ολοκληρωτική άρση της απομόνωσης και της γενικότερης προόδου του Ελληνισμού στην Πόλη.

Εις το επανιδείν
Κωνσταντίνος Μαρούσης