φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός
Μπουκαμβίλιες στο Κάστρο της Σικίνου.
Και δεν μπορώ να μη θυμηθώ τον ποιητή της Ιδιωτικής Οδού, από "Τα δημόσια και τα ιδιωτικά" του:
Ο κόσμος των φυτών με γοήτευσε. Αείποτε μ' έξέπληξε. Περισσότερο και από τον κόσμο των
άστρων κατάφερνε να μου υποβάλλει το μυστήριο της ζωής. Αποπνέει ένα είδος αγιοσύνης,
που δοκίμασα να το εκφράσω, ακόμη και με ανορθόδοξα μέσα, όταν αισθάνθηκα να είμαι
αρκετά καθαρός στην ψυχή για να το αποπειραθώ. Μετατρέποντας το φυτό από ουδέτερο σε
θηλυκό, και θεωρώντας το σαν κόρη, περίπου, αγία ή θεά, ζωγράφισα, χωρίς να είμαι
ζωγράφος, και μάλιστα σε πολλές παραλλαγές, μια θεά Φυτώ, που της έβαλα βυσσινιά
δυνατά και χρυσά και φωτοστέφανο στο κεφάλι, με την ελπίδα να μπορεί δίπλα μου να
ενσαρκώνει κείνον τον αέρα που έρχεται σαν από θαύμα μεσ' απ' τα έγκατα της γης και να
υποκαταστήσει όσα και σαν ειδωλολάτρες και σαν χριστιανοί διακονήσαμε στο βωμό του
Ποσειδώνα και της Παρθένου.
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου