Δημήτρης Μπαλτᾶς
Δρ Φιλοσοφίας
Ὁ Κωνσταντίν Λεόντιεφ στήν Ἑλλάδα (1863-1872) καί τό συγγραφικό ἔργο του τῶν ἐτῶν αὐτῶν
Ὁ Ρῶσος συγγραφέας Κωνσταντίν Λεόντιεφ (1831-1891) εἶναι ἐλάχιστα γνωστός στό ἑλληνικό ἀναγνωστικό κοινό τόσο ἀπό τήν ἄποψη τῶν μεταφρασμένων στήν ἑλληνική ἔργων του, ὅσο καί ἀπό τήν παραγωγή βιβλίων ἤ ἄρθρων ἐπί τῶν θεωρητικῶν ἀντιλήψεών του.
Συγκεκριμένα, ἔχουν μεταφραστεῖ στά ἑλληνικά παλαιότερα τό διήγημα «Χρύσω» το ὁποῖο εἶχε ἀποδοθεῖ ὡς «Χρυσή» καί πιό πρόσφατα τό δοκίμιό του «Ὁ βυζαντινισμός καί οἱ Σλάβοι» καί τό ἐκτενέστατο λογοτεχνικό ἀφήγημα Ὀδυσσέας Πολυχρονιάδης. Ἀναμνήσεις ἑνός Ἕλληνα ἀπό τό Ζαγόρι. Περιορισμένες εἶναι γενικά καί οἱ βιβλιογραφικές ἀναφορές στό θεωρητικό ἔργο του στήν ἑλληνική ἐκδοτική παραγωγή.
Ἀκόμα λιγότερο γνωστό, νομίζω, ὅτι ἦρθε στήν Ἑλλάδα ὡς διπλωμάτης, καί ὑπηρέτησε σέ διάφορες πόλεις τῆς Χώρας μας. Στήν διάρκεια αὐτῆς τῆς ὑπηρεσίας του συνέγραψε ὁρισμένα ἀφηγήματα πού ἀφοροῦν τήν ἀνθρωπογεωγραφία τοῦ τόπου, τά ὁποῖα παρουσιάζουν ἕνα ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον.
Ἀκριβῶς στήν ἔλευση καί τήν παραμονή τοῦ Κωνσταντίν Λεόντιεφ στήν Ἑλλάδα καί στά βιβλία του αὐτῆς τῆς περιόδου θά ἀναφερθῶ στήν σημερινή ὁμιλία.
Στη συνέχεια ολόκληρη η ομιλία, η οποία εκφωνήθηκε στο συνέδριο «Ρωσία και Ελλάδα τον 18ο και 19ο αιώνα», που πραγματοποιήθηκε στο Ρωσικό σπίτι στην Αθήνα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου