ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ Μ' - ΕΟΡΤΙΟ

“Γιατί, αδερφοί, να κάνουμε τις νύχτες
στοχαστικές, τις μέρες να βαραίνουν
απ` τη μελαγχολία τους, τραβηγμένες
στων θαλασσών τις άκρες; Τι στοιχίζει
στ` αηδόνι το τραγούδι κ` η ευγένεια
στην πρωινή βροχή; Αγαπηθήτε!..”
Ν. Βρεττάκος, Προσκλητήριο, στ. 18-23

“Χαρά, στου ιερού βουνού τη μοναξιά, στον καθαρόν αγέρα,
ν` ανηφορίζεις μοναχός μ` ένα δαφνόφυλλο στα δόντια...”
Ν. Καζαντζάκης, Οδύσσεια, Ξ 1-2

Σαν περιστέρι πέταξες της γης απ` άκρη σ` άκρη,
που τ` Άβελ την πλημμύρισε το αίμα και το δάκρυ,
να φέρεις το κλαδί ελιάς στ` αδερφοκτόνο χέρι,
εκεί, σαν μάτια ενός θεριού, π` άστραφτε το μαχαίρι.
Της φύσης τάφο σκάψαμε, θαφτήκαμε μαζί της,
μα Εσύ ζητάς στο θάνατο την πλάστρα την πνοή της.
Καινούρια μέρα μέσα Σου ανάβει κάθε βράδυ
και βάφεις με τα μάτια Σου γαλάζιο το σκοτάδι.
Βαθιά, με πείσμα, οι ρίζες Σου τη γη Σου αγκαλιάζουν.
Τα φύλλα Σου τον ουρανό της Ιστορίας σκιάζουν.
Μας έφερες την Άνοιξη ανάμεσα στα χιόνια
και έστειλες το μήνυμα ζωής στα χελιδόνια.
Μακρύ να `ν` το ταξίδι Σου, πολλά λιμάνια να `χει
και να κρατάς μες στ` άξια τα χέρια Σου το δοιάκι.
Τα κύματα να σκύβουνε μπροστά Σου το κεφάλι
και πάντα να `σαι άτρωτος απ` την ανεμοζάλη.

Στην Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο
Δημήτρης Δεμιρτζής

Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως 11-6-2208