ΝΕΦΕΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ - ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...

- «Ἐγέρθητε οἱ νωθεῖς, μὴ πάντοτε χαμερπεῖς, οἱ συγκάμπτοντες εἰς γῆν τὴν ψυχήν μου λογισμοί, ἐπάρθητε καὶ ἄρθητε εἰς ὕψος θείας ἀναβάσεως…» 

Από τον Οίκο της Μεταμορφώσεως 

- Ο νους μου τρέχει στα παιδικά χρόνια τέτοια μέρα. Στον μεγαλοπρεπή Παντοκράτορα της Άνω Πόλης στην Πάτρα, ο ανεπανάληπτος Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος, εισόδευε ηγεμονικά για να χοροστατήσει στην ακολουθία του όρθρου της εορτής. Άμα τη ανόδω του στον θρόνο έψαλλε πανηγυρικά τις καταβασίες «Σταυρόν χαράξας» στο αργό μέλος του Πέτρου Πελοποννησίου (απέξω, φυσικά, κατά την πατριαρχική τάξη) και στη συνέχεια την θ’ ωδή της εορτής, συνεπαίρνοντάς μας με το «Δεῦτέ μοι πείθεσθε λαοί, ἀναβάντες εἰς τὸ ὄρος τὸ Ἅγιον...», που ερμήνευε με απαράμιλλο ενθουσιασμό. 

Προλάβαμε και τα ζήσαμε, ως μοναδικά λειτουργικά γεγονότα. 

- Διψασμένοι για λίγη λάμψη όρους Θαβώρ 

Ελύτης, Παλίντροπον 

- ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 

Έφερνα γύρους μες στον ουρανό και φώναζα 

Με κίνδυνο ν’ αγγίξω μια ευτυχία 

Σήκωσα πέτρα και σημάδεψα μακριά 

Μιλημένη από τον ήλιο η Μοίρα 

Έκανε πως δεν έβλεπε 

Και το πουλί του κοριτσιού πηρ’ ένα ψίχουλο θαλάσσης 

και αναλήφτη. 

Ελύτης, από Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά 

- Και κάθε τέτοια μέρα ακούω τη Νεφέλη φωτεινή, για οκτάφωνη μεικτή χορωδία (1999) του μακαρίτη δασκάλου μας Μιχάλη Αδάμη. Μια σπουδαία εκτέλεση του έργου από την Cappella Romana του Αλέξανδρου Λίγκα παραθέτουμε εδώ.