Στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ και στη στήλη γνώμες αναγνωστών, δημοσιεύτηκε το κείμενό μας για την επικείμενη συναυλία στο Ηρώδειο με έργα Μ. Θεοδωράκη και Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ.
Εκεί συναντήσαμε και τα παρακάτω σχόλια (τα νεώτερα σχόλια επίσης αναρτώνται εδώ):
Απάντηση |20/09/2012 πριν 15:15
Ο αγαπητός B. St. φαίνεται να εχει μια βαθιά σύγχηση στα πράγματα. Επικαλείται λαθεμένα και χείριστα την φιλοσοφία για να μας πει συγκινηθείτε με Ιλαρίωνα ρε παιδιά- κατά το εγέρθητι των ΧΑ. Χωρίς να υπενθυμίσω βασικές αρχές της φιλοσοφίας από τα φοιτητικά χρόνια παραθέτω κάποια πράγματα μήπως βοηθήσουν τον B. St. Η συγκίνηση δεν ειναι κριτήριο αληθείας. Τα φυτά και τα ζώα συγκινούνται. Και σε πολλούς ανθρώπους τα ναρκωτικά είναι αρεστά. Η συγκίνηση και η αρέσκεια δεν οδηγούν στην αλήθεια! Και αν μη τι άλλο η θρησκευτική μουσική δεν μπορεί να απευθύνεται σε υπνοτισμένους γιατί χάνεται ο Λόγος. Χάνεται το κήρυγμα της Ανάστασης. Δυστυχώς ο ρωσικός επεκτατισμός δεν αποβλέπει στην αλήθεια αλλά στην αύξηση του αριθμού των οπαδών του. Σ'αυτό τον αγώνα το χάδι των αυτιών αποτελεί στρατηγική για να προσελκυσθούν οι "συγκινημένοι" φιλόμουσοι!
Μάρκος Γεωργίου
Απάντηση σε Μάρκος Γεωργίου | 20/09/2012 03:10
Αντιπαρέρχομαι τα σχόλια για την παρατήρησή μου ότι ο Ιλαρίωνας τελείωσε τις μουσικές σπουδές του στα 17 του. Επίσης τα ωδεία υπάρχουν για να μαθαίνουν οι άνθρωποι μουσική όχι για να μαθαίνουν τι τους συγκινεί. Έχω παραθέσει ένα βίντεο του “Κατά Ματθαίου” ορατόριο του Ιλαρίωνα. Και μια σειρά από σχολιαστές φαίνονται ανίκανοι να εκφράσουν την άποψή τους για το έργο. Δεν αισθάνθηκαν τίποτα άραγε (θετικό ή αρνητικό, δεν έχει σημασία);; Και περιμένουν να ακούσουν πρώτα την κριτική από κάποιον κριτικό για να μορφώσουν άποψη για ένα καλιτεχνικό έργο. Θα μπορούσαν ΈΣΤΩ να πουν “μου άρεσε, αλλά θα πάψει να μου αρέσει εάν κάνει κακή κριτική ο τάδε κριτικός” ή “δεν μου άρεσε αλλά θα μου αρέσει εάν πει καλή κριτική ο τάδε κριτικός.” Αλλά αυτοί δεν λένε τίποτα παρά μονάχα περιμένουν να αποκριθούν οι κριτικοί. Και εδώ τίθεται ενά θεμελιώδες φιλοσοφικό ερώτημα. Η απόκριση, η αίσθηση κάποιου συναισθήματος, ενώπιον ενός καλιτεχνικού έργου είναι από τις πιο θεμελιώδεις και πρωταρχικές αντιδράσεις ενός ανθρώπου από την νηπιακή ακόμα ηλικία. Είναι στοιχείο της ύπαρξης και της συγκρότησης ενός ανθρώπου. Πως καταφέρνει ένας άνθρωπος να ακυρώσει μια τέτοια φυσιολογική αντίδραση; Πως τελικά καταφέρνει ένας άνθρωπος να ακυρώσει τελικά τον ίδιο τον εαυτό του; http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
δυο σκέψεις... | 19/09/2012 01:14
παρακολουθώντας αυτή την έντονη συζήτηση των τελευταίων ημερών, θέλησα να εκφράσω δυο σκέψεις: Το κριτήριο της κριτικής δεν είναι σίγουρα το τι αρέσει, αλλά το τι θα πει ένας μουσικολόγος κριτικός- αν για κάποιους αυτοί είναι στείροι κλπ τότε πρέπει να κλείσουμε τις μουσικές σχολές και να ξεχάσουμε γενικά τις μουσικές σπουδές. Η συνέπεια δεν θα είναι τόσο τραγική! Αφού ο μητροπολίτης Ιλαρίωνας ολοκλήρωσε ΌΛΕΣ τις μουσικές σπουδές ας αρκεστεί η ανθρωπότητα, ένας Ιλαρίωνας φτάνει- περισσεύει και ο Μότσαρτ! Εκτός από το μουσικό κομμάτι πρέπει κανείς να μην ξεχάσει το αιώνιο κόμπλεξ των Ρώσων για πολιτικό και εκκλησιαστικό επεκτατισμό. Στο δεύτερο πρωτοστατεί ο μουσικός ιεράρχης.
Μάρκος Γεωργίου
Απάντηση σε Αλέξης Απάντηση | 18/09/2012 13:32
Η απάντηση αυτή είναι μνημειώδης! Παραπέμπω άμεσα σε ηχητικό απόσπασμα του έργου και η απάντηση δεν είναι "μου αρέσει το έργο" ή "δεν μου αρέσει το έργο" ή "δεν μου αρέσει η μελωδική του γραμμή" αλλά απαντάτε: "δώσε μου μια παραπομπή κριτικής για το έργο". Ο κύριος Ανδριόπουλος λέει "πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω". Μα πόσο μπορεί να ευνουχισθεί το καλαισθητικό κριτήριο ενός ανθρώπου!!. Ο μέγας Μίκης μιλούσε για "στείρους" κριτικούς. Δεν ζούμε την εποχή του 1950, την εποχή που οι απωθητικοί και ευνούχοι αισθητικά κριτικοί έθαβαν τον μέγα Μίκη, αλλά την εποχή του youtube. Δεν περιμένουμε την Αυγή και την Καθημερινή για να μας πει αν κάτι μας αρέσει. Το ακούμε άμεσα και κρίνουμε. Επιπλέον, ο συνθέτης (ο Ιλαρίωνας σε ηλικία 17 χρονών είχε τελειώσει ΟΛΕΣ τις μουσικές του σπουδές) που εγκαταλείπει την σύνθεση για περίπου 18 χρόνια δεν είναι κάποιος που προσπαθεί να προβληθεί ή να εντυπωσιάσει. Εμείς ως μουσικόφιλοι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούσουμε και να κρίνουμε: http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
απάντηση 2 στον/στην B. St | 18/09/2012 10:55
Αγαπητέ/ ή B. St, σοβαρέψου λίγο! Ο πνευματικός κατά σε πατήρ πού ξέρεις πόσο λαμπρή καριέρα εγκατέλειψε; εδώ και δέκα χρόνια περίπου προσπαθεί να προβληθεί μέσω της Εκκλησίας και δεν έχει καταφέρει τίποτε. Σταμάτα να παραπέμπεις συνέχεια στο youtube και δείξε μας κάποια σοβαρή αναφορά στα έργα του μουσικού στάρετς.
Αλέξης
Απάντηση σε Αλέξης Απάντηση | 18/09/2012 02:27
Αυτά που λες είναι εντελώς ακατανόητα. Εγώ είπα ότι ο πατέρας Ιλαρίωνας δεν έχει ανάγκη να απολογηθεί για την όποια επιλογή του σε κανέναν μπλόγκερ εντελώς ανούσιων εκκλησιολογικών συζητήσεων όπως του κ. Ανδριόπουλου. Επίσης είπα ότι είναι βέβαιο ότι η πολυπλοκότητα της μουσική του δεν έχει σκοπό να εντυπωσιάσει. Όταν αφήνεις για τόσο μεγάλο διάστημα μια τόσο λαμπρή καριέρα σίγουρα το τελευταίο που σε ενδιαφέρει είναι ο εντυπωσιασμός. Ευτυχώς σήμερα ένας συγκροτημένος άνθρωπος δεν έχει την ανάγκη της απωθητικής στειρότητας των κριτικών για να ασκήσει την καλαισθησία του γιατί υπάρχει και το youtube : http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
Απάντηση σε Ieroklis Απάντηση | 18/09.2012 02:32
Ενήλικιώσου!. Όπως έχει πει και ο Μέγας Θεοδωράκης οι κριτικοί μουσικής είναι εξ' ορισμού στείροι. Άκου και κρίνε: http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
Αλέξης
Ieroklis
Απάντηση σε Ανώνυμος / η Απάντηση | 15/09/2012 18:30
Όταν ο Ιλαρίωνας αποφάσισε να εγκαταλείψει μια λαμπρή καριέρα συνθέτη το έκανε για πνευματικούς λόγους. Ο Ιλαρίωνας ήταν πνευματικός άνθρωπος και μοναχός, δεν ήταν φοιτητής θεολογίας για να τον ενδιαφέρουν οι κανόνες (ο Απ Παύλος μας λέει ότι οι γραπτοί κανόνες φέρνουν θάνατο, τους γραπτούς κανόνες τους πετάει στα σκουπίδια). Το 2006, μετά από μια συναυλία που είχε ένα δικό του έργα, αποφάσισε να ξαναγράψει μουσική. Δεν έχει ανάγκη να απολογηθεί στον κάθε μπλόγκερ που ασχολείται με ανούσια εκκλησιολογικά θέματα. Εμείς σαν θεατές το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ασκήσουμε την καλαισθησία μας και να πούμε αν μας συγκινεί το έργο. Μπορούμε να πούμε όμως και κάτι θεμελιώδες για την μουσική του πατέρα Ιλαρίωνα: σίγουρα, η ογκώδης πολυφωνικότητα και πολυπλοκότητα του "Κατά Ματθαίον Πάθη" (αλά Μπαχ) δεν έγινε για λόγους εντυπωσιασμού. Ένας συνθέτης που εγκαταλείπει την μουσική για 20 χρόνια για να γίνει μοναχός το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι ο εντυπωσιασμός. Αντιθέτως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αυθεντική έκφραση.
B.St
λόγοι απαγορευτικοί; | 15/09/2012 00:56
Ως φοιτητής θεολογίας που έτυχε να ακούσω δυο πράγματα γι'αυτή τη συναυλία παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση που γίνεται εδώ αλλά και στο ιστολόγιο του κ. Ανδριόπουλου. Ένας σχολιαστής αναφέρει ότι ο Σεβασμιώτατος είχε εγκαταλείψει την μουσική για θρησκευτικούς λόγους. Ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα αυτό. Ποιοί θρησκευτικοί λόγοι μπορεί να κάνουν έναν άνθρωπο να εγκαταλήψει την μουσική; ο ασκητής μοναχός της Λαύρας του Αγίου Σάββα, ο Άγιος δλδ Ιωάννης ο Δαμασκηνός ασχολήθηκε πολύ με την μουσική. Ο Κουκουζέλης, αγιορείτης μοναχός, πάλι μουσικοσυνθέτης είναι. Και πάσει περιπτώσει, τώρα άλλαξαν οι λόγοι ή άλλαξε η θρησκεία που κάποτε τα απαγόρευε στους ταλαντούχους οπαδούς της;
Γιάννης Ανώνυμος / η
Υπάρχει και το Youtube | 14/09/2012
Κάθε συγκροτημένος άνθρωπος μπορεί να ασκήσει την καλαισθησία του μόνος του. Δεν χρειάζεται υποδείξεις. Κύριε Ανδριόπουλε είστε παρωχημένος. Και το 1961 τα ίδια λέγανε για το Άξιον Εστί. Η κριτική σας (όπως και η κριτική του 1961 στο Άξιον Εστί και την Ρωμιοσύνη) θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ο Ιλαρίωνας είχε ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ την μουσική για θρησκευτικούς λόγους για πάνω από 20 χρόνια και γι' αυτό έχει συνθέσει μόνο 7 έργα. Ο ίδιος σε ανάλυσή του εξηγεί ότι εσκεμμένα είναι παλιομοδίτης (όπως και ο κάποτε μοντέρνος Μίκης αποφάσισε να γράψει την Ρωμιοσύνη και μετά το Άξιον Εστί και μετά το Canto General). Βλέπε: http://www.youtube.com/watch?v=fF4c9bf5lUQ B.St
καταληψη | 13/09/2012 17:21
Τελικα η ρωσικη εκκλησια κατελαβε και το Ηρώδειο...
Ανώνυμος / η
Για το Άξιον εστι | 13/09/2012 10:43
Το Άξιον εστι δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται σαν ...γαρνιτούρα. Ο Μάριος Φραγκούλης είναι εντελώς ακατάλληλος για το έργο και όσοι άκουσαν τον Σταύρο Ζαλμά ως αφηγητή στα Μακρίσια Ολυμπίας τον περασμένο Ιούλιο τον θεώρησαν ανεπαρκή. Γιατί τέτοια προχειρότητα;
Απάντηση |20/09/2012 πριν 15:15
Ο αγαπητός B. St. φαίνεται να εχει μια βαθιά σύγχηση στα πράγματα. Επικαλείται λαθεμένα και χείριστα την φιλοσοφία για να μας πει συγκινηθείτε με Ιλαρίωνα ρε παιδιά- κατά το εγέρθητι των ΧΑ. Χωρίς να υπενθυμίσω βασικές αρχές της φιλοσοφίας από τα φοιτητικά χρόνια παραθέτω κάποια πράγματα μήπως βοηθήσουν τον B. St. Η συγκίνηση δεν ειναι κριτήριο αληθείας. Τα φυτά και τα ζώα συγκινούνται. Και σε πολλούς ανθρώπους τα ναρκωτικά είναι αρεστά. Η συγκίνηση και η αρέσκεια δεν οδηγούν στην αλήθεια! Και αν μη τι άλλο η θρησκευτική μουσική δεν μπορεί να απευθύνεται σε υπνοτισμένους γιατί χάνεται ο Λόγος. Χάνεται το κήρυγμα της Ανάστασης. Δυστυχώς ο ρωσικός επεκτατισμός δεν αποβλέπει στην αλήθεια αλλά στην αύξηση του αριθμού των οπαδών του. Σ'αυτό τον αγώνα το χάδι των αυτιών αποτελεί στρατηγική για να προσελκυσθούν οι "συγκινημένοι" φιλόμουσοι!
Μάρκος Γεωργίου
Απάντηση σε Μάρκος Γεωργίου | 20/09/2012 03:10
Αντιπαρέρχομαι τα σχόλια για την παρατήρησή μου ότι ο Ιλαρίωνας τελείωσε τις μουσικές σπουδές του στα 17 του. Επίσης τα ωδεία υπάρχουν για να μαθαίνουν οι άνθρωποι μουσική όχι για να μαθαίνουν τι τους συγκινεί. Έχω παραθέσει ένα βίντεο του “Κατά Ματθαίου” ορατόριο του Ιλαρίωνα. Και μια σειρά από σχολιαστές φαίνονται ανίκανοι να εκφράσουν την άποψή τους για το έργο. Δεν αισθάνθηκαν τίποτα άραγε (θετικό ή αρνητικό, δεν έχει σημασία);; Και περιμένουν να ακούσουν πρώτα την κριτική από κάποιον κριτικό για να μορφώσουν άποψη για ένα καλιτεχνικό έργο. Θα μπορούσαν ΈΣΤΩ να πουν “μου άρεσε, αλλά θα πάψει να μου αρέσει εάν κάνει κακή κριτική ο τάδε κριτικός” ή “δεν μου άρεσε αλλά θα μου αρέσει εάν πει καλή κριτική ο τάδε κριτικός.” Αλλά αυτοί δεν λένε τίποτα παρά μονάχα περιμένουν να αποκριθούν οι κριτικοί. Και εδώ τίθεται ενά θεμελιώδες φιλοσοφικό ερώτημα. Η απόκριση, η αίσθηση κάποιου συναισθήματος, ενώπιον ενός καλιτεχνικού έργου είναι από τις πιο θεμελιώδεις και πρωταρχικές αντιδράσεις ενός ανθρώπου από την νηπιακή ακόμα ηλικία. Είναι στοιχείο της ύπαρξης και της συγκρότησης ενός ανθρώπου. Πως καταφέρνει ένας άνθρωπος να ακυρώσει μια τέτοια φυσιολογική αντίδραση; Πως τελικά καταφέρνει ένας άνθρωπος να ακυρώσει τελικά τον ίδιο τον εαυτό του; http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
δυο σκέψεις... | 19/09/2012 01:14
παρακολουθώντας αυτή την έντονη συζήτηση των τελευταίων ημερών, θέλησα να εκφράσω δυο σκέψεις: Το κριτήριο της κριτικής δεν είναι σίγουρα το τι αρέσει, αλλά το τι θα πει ένας μουσικολόγος κριτικός- αν για κάποιους αυτοί είναι στείροι κλπ τότε πρέπει να κλείσουμε τις μουσικές σχολές και να ξεχάσουμε γενικά τις μουσικές σπουδές. Η συνέπεια δεν θα είναι τόσο τραγική! Αφού ο μητροπολίτης Ιλαρίωνας ολοκλήρωσε ΌΛΕΣ τις μουσικές σπουδές ας αρκεστεί η ανθρωπότητα, ένας Ιλαρίωνας φτάνει- περισσεύει και ο Μότσαρτ! Εκτός από το μουσικό κομμάτι πρέπει κανείς να μην ξεχάσει το αιώνιο κόμπλεξ των Ρώσων για πολιτικό και εκκλησιαστικό επεκτατισμό. Στο δεύτερο πρωτοστατεί ο μουσικός ιεράρχης.
Μάρκος Γεωργίου
Απάντηση σε Αλέξης Απάντηση | 18/09/2012 13:32
Η απάντηση αυτή είναι μνημειώδης! Παραπέμπω άμεσα σε ηχητικό απόσπασμα του έργου και η απάντηση δεν είναι "μου αρέσει το έργο" ή "δεν μου αρέσει το έργο" ή "δεν μου αρέσει η μελωδική του γραμμή" αλλά απαντάτε: "δώσε μου μια παραπομπή κριτικής για το έργο". Ο κύριος Ανδριόπουλος λέει "πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω". Μα πόσο μπορεί να ευνουχισθεί το καλαισθητικό κριτήριο ενός ανθρώπου!!. Ο μέγας Μίκης μιλούσε για "στείρους" κριτικούς. Δεν ζούμε την εποχή του 1950, την εποχή που οι απωθητικοί και ευνούχοι αισθητικά κριτικοί έθαβαν τον μέγα Μίκη, αλλά την εποχή του youtube. Δεν περιμένουμε την Αυγή και την Καθημερινή για να μας πει αν κάτι μας αρέσει. Το ακούμε άμεσα και κρίνουμε. Επιπλέον, ο συνθέτης (ο Ιλαρίωνας σε ηλικία 17 χρονών είχε τελειώσει ΟΛΕΣ τις μουσικές του σπουδές) που εγκαταλείπει την σύνθεση για περίπου 18 χρόνια δεν είναι κάποιος που προσπαθεί να προβληθεί ή να εντυπωσιάσει. Εμείς ως μουσικόφιλοι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούσουμε και να κρίνουμε: http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
απάντηση 2 στον/στην B. St | 18/09/2012 10:55
Αγαπητέ/ ή B. St, σοβαρέψου λίγο! Ο πνευματικός κατά σε πατήρ πού ξέρεις πόσο λαμπρή καριέρα εγκατέλειψε; εδώ και δέκα χρόνια περίπου προσπαθεί να προβληθεί μέσω της Εκκλησίας και δεν έχει καταφέρει τίποτε. Σταμάτα να παραπέμπεις συνέχεια στο youtube και δείξε μας κάποια σοβαρή αναφορά στα έργα του μουσικού στάρετς.
Αλέξης
Απάντηση σε Αλέξης Απάντηση | 18/09/2012 02:27
Αυτά που λες είναι εντελώς ακατανόητα. Εγώ είπα ότι ο πατέρας Ιλαρίωνας δεν έχει ανάγκη να απολογηθεί για την όποια επιλογή του σε κανέναν μπλόγκερ εντελώς ανούσιων εκκλησιολογικών συζητήσεων όπως του κ. Ανδριόπουλου. Επίσης είπα ότι είναι βέβαιο ότι η πολυπλοκότητα της μουσική του δεν έχει σκοπό να εντυπωσιάσει. Όταν αφήνεις για τόσο μεγάλο διάστημα μια τόσο λαμπρή καριέρα σίγουρα το τελευταίο που σε ενδιαφέρει είναι ο εντυπωσιασμός. Ευτυχώς σήμερα ένας συγκροτημένος άνθρωπος δεν έχει την ανάγκη της απωθητικής στειρότητας των κριτικών για να ασκήσει την καλαισθησία του γιατί υπάρχει και το youtube : http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
Απάντηση σε Ieroklis Απάντηση | 18/09.2012 02:32
Ενήλικιώσου!. Όπως έχει πει και ο Μέγας Θεοδωράκης οι κριτικοί μουσικής είναι εξ' ορισμού στείροι. Άκου και κρίνε: http://youtu.be/fF4c9bf5lUQ
B.St
απάντηση στον/ στην B. St. | 16/09/2012 22:34
Ο στάρετς Ιλαρίωνας δλδ συμφωνα με τις έγκυρες πληροφορίες του σχολιαστή είναι πνευματικος άνθρωπος προχωρημένου σταδίου που του επιτρέπει να μελοποιήσει σήμερα, πράγμα που δεν ίσχυε προφανώς πριν 20 χρόνια! Και η σπουδαία θρησκευτική και πνευματική- δλδ μάλλον πλούσια σε πνεϋματα, όχι γραμματικά- μουσική τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός να τημ απολαυσουν οι πνευματικά μυημένοι θεατές! Η παραθεολογία τελικά πάει χέρι χέρι με την παραμουσικολογία!Αλέξης
Πόσο σπουδαίος είναι τελικά ο συνθέτης Ιλαρίων; | 16/09/2012 21:30
Το ζήτημα εδώ είναι συγκεκριμένο. Στο δελτίο τύπου προβάλλεται και αναπαράγεται παντού ο Μητροπολίτης Ιλαρίων ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ρώσους συνθέτες. Είναι έτσι; Ποιος μας το λέει αυτό; Έχει την αναγνώριση της μουσικής κοινότητας; Σε κάποια σύγχρονα - και στο ίντερνετ - λεξικά μουσικής που κοίταξα δεν τον αναφέρουν. Περί τίνος πρόκειται τελικά;Ieroklis
Απάντηση σε Ανώνυμος / η Απάντηση | 15/09/2012 18:30
Όταν ο Ιλαρίωνας αποφάσισε να εγκαταλείψει μια λαμπρή καριέρα συνθέτη το έκανε για πνευματικούς λόγους. Ο Ιλαρίωνας ήταν πνευματικός άνθρωπος και μοναχός, δεν ήταν φοιτητής θεολογίας για να τον ενδιαφέρουν οι κανόνες (ο Απ Παύλος μας λέει ότι οι γραπτοί κανόνες φέρνουν θάνατο, τους γραπτούς κανόνες τους πετάει στα σκουπίδια). Το 2006, μετά από μια συναυλία που είχε ένα δικό του έργα, αποφάσισε να ξαναγράψει μουσική. Δεν έχει ανάγκη να απολογηθεί στον κάθε μπλόγκερ που ασχολείται με ανούσια εκκλησιολογικά θέματα. Εμείς σαν θεατές το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ασκήσουμε την καλαισθησία μας και να πούμε αν μας συγκινεί το έργο. Μπορούμε να πούμε όμως και κάτι θεμελιώδες για την μουσική του πατέρα Ιλαρίωνα: σίγουρα, η ογκώδης πολυφωνικότητα και πολυπλοκότητα του "Κατά Ματθαίον Πάθη" (αλά Μπαχ) δεν έγινε για λόγους εντυπωσιασμού. Ένας συνθέτης που εγκαταλείπει την μουσική για 20 χρόνια για να γίνει μοναχός το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι ο εντυπωσιασμός. Αντιθέτως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αυθεντική έκφραση.
B.St
λόγοι απαγορευτικοί; | 15/09/2012 00:56
Ως φοιτητής θεολογίας που έτυχε να ακούσω δυο πράγματα γι'αυτή τη συναυλία παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση που γίνεται εδώ αλλά και στο ιστολόγιο του κ. Ανδριόπουλου. Ένας σχολιαστής αναφέρει ότι ο Σεβασμιώτατος είχε εγκαταλείψει την μουσική για θρησκευτικούς λόγους. Ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα αυτό. Ποιοί θρησκευτικοί λόγοι μπορεί να κάνουν έναν άνθρωπο να εγκαταλήψει την μουσική; ο ασκητής μοναχός της Λαύρας του Αγίου Σάββα, ο Άγιος δλδ Ιωάννης ο Δαμασκηνός ασχολήθηκε πολύ με την μουσική. Ο Κουκουζέλης, αγιορείτης μοναχός, πάλι μουσικοσυνθέτης είναι. Και πάσει περιπτώσει, τώρα άλλαξαν οι λόγοι ή άλλαξε η θρησκεία που κάποτε τα απαγόρευε στους ταλαντούχους οπαδούς της;
Γιάννης Ανώνυμος / η
Υπάρχει και το Youtube | 14/09/2012
Κάθε συγκροτημένος άνθρωπος μπορεί να ασκήσει την καλαισθησία του μόνος του. Δεν χρειάζεται υποδείξεις. Κύριε Ανδριόπουλε είστε παρωχημένος. Και το 1961 τα ίδια λέγανε για το Άξιον Εστί. Η κριτική σας (όπως και η κριτική του 1961 στο Άξιον Εστί και την Ρωμιοσύνη) θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ο Ιλαρίωνας είχε ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ την μουσική για θρησκευτικούς λόγους για πάνω από 20 χρόνια και γι' αυτό έχει συνθέσει μόνο 7 έργα. Ο ίδιος σε ανάλυσή του εξηγεί ότι εσκεμμένα είναι παλιομοδίτης (όπως και ο κάποτε μοντέρνος Μίκης αποφάσισε να γράψει την Ρωμιοσύνη και μετά το Άξιον Εστί και μετά το Canto General). Βλέπε: http://www.youtube.com/watch?v=fF4c9bf5lUQ B.St
καταληψη | 13/09/2012 17:21
Τελικα η ρωσικη εκκλησια κατελαβε και το Ηρώδειο...
Ανώνυμος / η
Για το Άξιον εστι | 13/09/2012 10:43
Το Άξιον εστι δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται σαν ...γαρνιτούρα. Ο Μάριος Φραγκούλης είναι εντελώς ακατάλληλος για το έργο και όσοι άκουσαν τον Σταύρο Ζαλμά ως αφηγητή στα Μακρίσια Ολυμπίας τον περασμένο Ιούλιο τον θεώρησαν ανεπαρκή. Γιατί τέτοια προχειρότητα;
Ιεροκλής
παράλογα | 12/09/2012 17:49
Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλο! Ειναι ανεξήγητο το γεγονός ότι παρουσιάζεται ένα έργο εντελώς λαϊκό και εντελώς ελληνικό στη σκια της εκκλησιαστικής Ρωσίας!
Γιώργος Μιχαηλίδης
7 έργα!! | 12/09/2012 12:15
Πριν δω τις διαφημήσεις με έναν άγνωστο σε μένα ιερωμένο δίπλα στον Θεοδωράκη, δεν γνώριζα τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα ως ιεράρχη αλλά ούτε και ως συνθέτη. Ψάχνοντας έπεσα στο άρθρο εδώ και με έκπληξη διάβασα την μουσική εργογραφία αυτού του Ρώσου συνθέτη. Με 7 έργα πήρε το εισιτήριο για να ανέβει στην σκηνή του Ηρωδείου!!! Πρωτάκουστο φαινόμενο...
Ανώνυμος / η
σοβαρή κριτική της συναυλίας! | 11/09/2012 23:38
Σπανίως πια διαβάζουμε τέτοια σοβαρά σχόλια στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας! Το άρθρο του κ. Ανδριόπουλου μεταξύ άλλων ρίχνει φως σε σημαντικές πτυχές του έργου του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα που τυχαίνουν μεγάλης προώθησης χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Από το άρθρο καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της πνευματικής κρίσης που ζούμε. Αν δεν ήταν ο "συνθέτης" για την Εκκλησια της Ρώσιας ένας "υπουργός" εξωτερικών θα είχε άραγε τέτοια προβολή; Πώς γίνεται να συνυπάρχει ένας "συνθέτης" με ελάχιστα έργα δίπλα στον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη ο οποίς έχει γράψει αθάνατα έργα;
Ηλίας Σ.
Γαλαντόμος είστε κ. Ανδριόπουλε! Στην wikipedia αναφέρονται 6 έργα του Σεβασμιωτάτου. Πώς σας ξέφυγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αφίσα της συναυλίας ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης είναι με μικρά γραμματάκια!!! Οι σταρ τύπου Φραγκούλη με γραμματάρες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ένα ωραίο κείμενο της Βασιλικής Νευροκοπλή διάβασα τα εξής ωραία για το Άξιον Εστι
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο Ελύτης μετά την Μεταπολίτευση ζήτησε από τον Θεοδωράκη να μην ξαναπαρουσιάσει το “Άξιον Εστί” είχε κάποιο λόγο στο μυαλό του, μιαν αιτία για ένα τέτοιο αίτημα. Όταν ο συνθέτης αντέδρασε ισχυριζόμενος πως έχει το δικαίωμα να κάνει μ’ αυτό ό, τι θέλει, είχε κι’ αυτός στο μυαλό του κάποιον άλλον για κάποιον άλλο λόγο. Ο Ποιητής δεν εξήγησε τι τον οδήγησε στην πρότασή του και δεν μπήκε ποτέ σε ανοιχτή διαμάχη με τον συνθέτη. Δεν ξαναμίλησε επ’ αυτού. Έμεινε έξω από την αρένα της βίας. Και γιατί να μιλήσει; Η ποίηση ούτε πουλιέται ούτε αγοράζεται. Μεταγγίζεται. Μεταλαμπαδεύεται. Όποιος την αγοράζει και την πουλάει, όποιος τη θυσιάζει στο βωμό του Χρήματος, την καταργεί. Διαστρέφοντάς την τελικά τη σκοτώνει.
http://oodegr.com/oode/koinwnia/oikonomika/kata_xrimatos_1.htm
Η κριτική σας θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα προς αποφυγής όπως ακριβώς έγινε και με τις μουσικές κριτικές στο Άξιον Εστί και στην Ρωμιοσύνη του μέγα Μίκη Θεοδωράκη. Ο Ιλαρίωνας έχει γράψει 7 έργα μόνο γιατί για 20 περίπου χρόνια είχε εγκαταλείψει για πνευματικούς λόγους την μουσική. Ο ίδιος έχει αναλύσει τον λόγο που εσκεμμένα είναι παλιομοδίτης. Ακριβώς και όπως ο΄μοντέρνος Μέγας Θεοδωράκης της δεκαετίας του 1950 έγινε παλιομοδίτης το 1960. Δυστυχώς άλλο σοβαρότητα και άλλο σοβαροφάνεια. Και επιπλέον υπάρχει και το YouTube. Ευτυχώς! http://www.youtube.com/watch?v=fF4c9bf5lUQ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας σύμφωνα με έγκυρους κριτικούς είναι μέτριος ως συνθέτης, θα ήταν ευχής έργον αν ησχολείτο μόνον με την μουσική κι όχι με την Εκκλησία. Δυστυχώς υπηρετεί εθνοφυλετικές απόψεις και πρακτικές. Η ζημιά πού κάμει στην Ορθόδοξη Εκκλησία θα φανεί σύντομα. Αλίμονο σε αυτούς που τυφλώνονται από τη λάμψη του ρωσσικού χαβιαριού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά Παναγιώτη έχεις δίκιο. Η σύγχυση είναι τρομερή!!! Βρήκα εδώ ότι Θεοδωράκης και Αλφέγιεφ παρουσιάζουν μαζί το Άξιον εστι!! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://exelixeis.gr/koinonia/theodorakis-alfegief-parousiayoun-to-axion-esti-sto-irodeio/
Ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ρώσους συνθέτες, παρουσιάζουν στις 24 Σεπτεμβρίου, το «Αξιον Εστί» στο Ηρώδειο.
Ο Μητροπολίτης Ιλαρίων Αλφέγιεφ με την ικανότητα του να συμπληρώνει την μουσική με ένα βαθύ θρησκευτικό περιεχόμενο και να ενώνει διαφορετικές κουλτούρες, δίνει μία νέα νότα στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη.