Ο εορτάζων σήμερα Άρχων Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε. καθηγητής Αριστείδης Πανώτης, προς τον οποίο ευχόμαστε από καρδιάς έτη πολλά εν υγιεία και δυνάμει, απαντά με ένα μακροσκελές και τεκμηριωμένο κείμενό του στην Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen σε όσα θέματα έθεσε ο Σεβ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος σε κείμενά του και επιστολές του - και προς την Ιδιωτική Οδό - τον περασμένο μήνα.
Το κείμενο το Άρχοντος επιγράφεται: Τα δικαιώματα του Οικουμενικού Θρόνου, το «και πάσης Ελλάδος» και ο πρώην Ιεροσολύμων - Σύγχρονα δείγματα «Φαρμακιδείου» μαθήσεως.
Ο Αριστείδης Πανώτης σ' αυτό το κείμενο μας αποκαλύπτει την στενή σχέση που είχε με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και πώς αυτή εξελίχθηκε, αναφέρεται στην όψιμη "Θρονική εορτή" της Εκκλησίας της Ελλάδος (29 Ιουνίου, του Αποστόλου Παύλου) και τη διεκδίκηση "Αποστολικών τιμών" επί Χριστοδούλου, εξηγεί πώς το το 2004 κορυφώθηκε η επιχείρηση να πληγεί η βασική ευθύνη της πατριαρχίας, το «δίκαιο των χειροτονιών» της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και μας παραθέτει επί του θέματος ιστορικά «αντίδοτα» για τους φιλίστορες. Ακόμα αναφέρεται στην υπόθεση του πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίου στο περίφημο "...και πάσης Ελλάδος" - ζητήματα που έθιξε μετ' επιτάσεως ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων καταφερόμενος μετά μένους εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Οικουμενικού Πατριάρχου προσωπικώς - και τέλος δίνει και μια απάντηση στην κριτική του Καλαβρύτων και άλλων ομοφρόνων του για την κίνηση του Οικουμενικού Πατριάρχου να δωρίσει Κοράνιο σε μουσουλμάνους αξιωματούχους, κάτι που έκαναν και οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας Θεόδωρος και Ιεροσολύμων Θεόφιλος.
Το κείμενο του καθηγητή Πανώτη αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Ελπίζω να τύχει και της αποδοχής όσων σκέπτονται νηφάλια, ιστορικά και κατά το δυνατόν αντικειμενικά.
Διαβάστε το εδώ.
Πάλι κουτσομπολιό ρε σεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεος πια.
Ο κ.Πανώτης θίγει πολύ σοβαρά θέματα, τα οποία πρέπει να τύχουν της ανάλογης προσοχής. Ορισμένα από αυτά είναι άγνωστα σε αρκετούς Κληρικούς και λαϊκούς θεολόγους. Ας μην μένουμε μόνο στα «κουτσομπολιά». Ας δώσουμε προσοχή και σε όσα σοβαρά θίγονται και μας βοηθούν να ερμηνεύσουμε ιστορικά γεγονότα και την διαχρονική ιστορική παρουσία εκκλησιαστικών φορέων και θεσμών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ``κουτσομπολιά`` αυτά είμαι χρήσιμα για την κατανόηση και ερμηνεία των γεγονότων της συγκρκριμμένης περιόδου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙφινόης
Στο συγγραφέα του άρθρου αυτού κ. Πανώτη πρέπει να αποδοθεί άλλο ένα οφφίκιο. Αυτό του Μεγάλου Δικολάβου. Είναι σε πλήρη ετοιμότητα να δικαιολογήσει και να υπερασπισθεί τα πάντα. Ουδέν λάθος και ποτέ. Η επιστημονική τεκμηρίωση του Αλάθητου της Ανατολής. Και η επιχειρηματολογία-φαρέτρα του κ. Πανώτη τα διαθέτει όλα:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Αυτο-επαίνους και αυτο-δικαίωση.
-Χαιρεκακία προς Αρχιερείς(ζώντας και κεκοιμημένους)
-Κουτσομπολιά ευτελή.
-Αποκρουστικό ''εκκλησιαστικό'' παρασκήνιο.
-Υποτίμηση του Ελληνικού Κράτους (με τα όποια λάθη του) καθώς και της πρωτεύουσάς του (''Αθηνοκεντρισμός'', ''εκβιασμοί'').
-Λιβάνισμα της Αγίας Έδρας και του ''παγκοσμίου κύρους της'', το οποίο ''εδραιώνουν''ασφαλώς και οι παιδεραστίες.
-Απίθανα σοφίσματα και λογικές-γλωσσικές ακροβασίες, στα περί Κορανίου.Κρίμα που δεν γνώριζαν αυτές τις θεωρίες οι Νεομάρτυρες. Θα είχαν σώσει τουλάχιστον τη βιολογική τους ζωή.
Εν κατακλείδι, επιχειρήματα πολλά, με απούσα τη γεύση της Ορθοδοξίας. Ένας νέος άνθρωπος που θα διάβαζε το άρθρο αυτό, θα απεκόμιζε άραγε κάτι καλό για την Εκκλησία;
Σεβαστέ κύριε Πανώτη, τελικά πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες πολίτες και μέλη της Εκκλησίας της Ελλάδος;
Σ' αυτό πάντως , που έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Πανώτης είναι ότι το περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δεν ήταν αυτό που του άξιζε. Με τη διευκρίνηση ότι στο περιβάλλον αυτό ανήκε και συμμετείχε ενεργώς και ο κ. Πανώτης, όπως ο ίδιος μας αποκάλυψε.
Μα είναι δυνατόν ρε Παναγιώτη; Και τα σχόλια που αναρτάς σχολιάζει ο Τελεβάντος;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9396.html
Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΕΦΤΑΙΓΕ!
ΟΧΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ!
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Στο ιστολόγιο του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου “Ιδιωτική Οδός” διαβάζουμε σχόλιο του “ΙΣΟΚΡΑΤΗ” σε άρθρο του κ. Πανώτη:
“Στο συγγραφέα του άρθρου αυτού κ. Πανώτη πρέπει να αποδοθεί άλλο ένα οφφίκιο. Αυτό του Μεγάλου Δικολάβου. Είναι σε πλήρη ετοιμότητα να δικαιολογήσει και να υπερασπισθεί τα πάντα. Ουδέν λάθος και ποτέ. Η επιστημονική τεκμηρίωση του Αλάθητου της Ανατολής. Και η επιχειρηματολογία-φαρέτρα του κ. Πανώτη τα διαθέτει όλα:
-Αυτο-επαίνους και αυτο-δικαίωση.
-Χαιρεκακία προς Αρχιερείς(ζώντας και κεκοιμημένους)
-Κουτσομπολιά ευτελή.
-Αποκρουστικό ''εκκλησιαστικό'' παρασκήνιο.
-Υποτίμηση του Ελληνικού Κράτους (με τα όποια λάθη του) καθώς και της πρωτεύουσάς του (''Αθηνοκεντρισμός'', ''εκβιασμοί'').
-Λιβάνισμα της Αγίας Έδρας και του ''παγκοσμίου κύρους της'', το οποίο ''εδραιώνουν'' ασφαλώς και οι παιδεραστίες.
-Απίθανα σοφίσματα και λογικές-γλωσσικές ακροβασίες, στα περί Κορανίου.Κρίμα που δεν γνώριζαν αυτές τις θεωρίες οι Νεομάρτυρες. Θα είχαν σώσει τουλάχιστον τη βιολογική τους ζωή.
Εν κατακλείδι, επιχειρήματα πολλά, με απούσα τη γεύση της Ορθοδοξίας. Ένας νέος άνθρωπος που θα διάβαζε το άρθρο αυτό, θα απεκόμιζε άραγε κάτι καλό για την Εκκλησία;
Σεβαστέ κύριε Πανώτη, τελικά πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες πολίτες και μέλη της Εκκλησίας της Ελλάδος;
Ολα όσα λέγει ο σχολιογράφος "ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ" για το άρθρο του κ. Πανώτη είναι ορθά.
Ενοχλητική αυταρέσκεια, προσπάθεια να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο, δικολαβική επιχειρηματολογία, νοοτροπία μανδαρίνου του εκκλησιαστικού κατεστημένου, οικουμενιστικός οίστρος και άλλα "ων ουκ έστιν αριθμός" τα οποία ελπίζω να επανέλθουμε σύντομα να αναλύσουμε εν εκτάσει.
Και συνεχίζει ο σχολιογράφος "ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ":
“Σ' αυτό πάντως, που έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Πανώτης είναι ότι το περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δεν ήταν αυτό που του άξιζε. Με τη διευκρίνηση ότι στο περιβάλλον αυτό ανήκε και συμμετείχε ενεργώς και ο κ. Πανώτης, όπως ο ίδιος μας αποκάλυψε.”
Εδώ ο σχολιογράφος "ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ" τα έκανε κυριολεκτικά μούσκεμα για τρεις λόγους:
1.) Μας αποκάλυψε με αυτό τον τρόπο - χωρίς προφανώς να το συνειδητοποιεί - την ταυτότητά του.
2.) Απάλλαξε τον κ. Πανώτη από την ενοχή της συνεργασίας με τον Χριστόδουλο επειδή αυτοπροβάλλεται ως “ανάργυρος κάλαμος”. Αρα τώρα θα βγει από πάνω και θα ζητά και τα ρέστα. Θα απαντήσει στο σχολιογράφο - αν καταδεχτεί να απαντήσει - ότι εγώ ανιδιοτελώς πρόσφερα τις υπηρεσίες μου στο Χριστόδουλο και αποστασιοποιήθηκα όταν διαπίστωσα ότι κινείται αντιπατριαρχικά!
3.) ΠΟΤΕ και για ΚΑΝΕΝΑ ηγέτη δεν είναι ορθό να λέμε “ΔΕΝ είναι αυτός που φταίει αλλά οι ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ του”, επειδή τους συνεργάτες του ο ίδιος τους επιλέγει.
4.) Γιατί λοιπόν ο αείμνηστος Χριστόδουλος επέλεξε τον ορκισμένο οικουμενιστή κ. Πανώτη και παρασημοφορημένο από όλους τους αλήστου μνήμης οικουμενιστές Πατριάρχες και άλλους εκκλησιαστικούς ηγέτες για την οικουμενιστική προσφορά του;
Γιατί δεν επέλεξε γι’ αυτή τη θέση ως συνεργάτη του ένα παραδοσιακό κληρικό ή λαικό;
Μήπως επειδή πάντοτε είχε κατά νουν να προσκαλέσει τον Πάπα στην Ελλάδα και να προβεί σε παντοειδείς οικουμενιστικές ασχημίες στις οποίες ούτως ή άλλως επιδίδετο συστηματικά και ως Μητροπολίτης Δημητριάδος;
Αλλά το πρόβλημα της συνεργασίας του κ. Πανώτη με τον αείμνηστο Χριστόδουλο πηγαίνει πολύ βαθύτερα.
Δηλαδή αν ο αείμνηστος Χριστόδουλος δεν συγκρουόταν με το Πατριαρχείο, αν τηρούσε την ορθή στάση έναντι της Μητέρας Εκκλησίας, η συνεργασία του κ. Πανώτη με τον αείμνηστο Χριστόδουλο θα έπρεπε να είναι αγαστή;
Ε τότε πώς δεν είναι συνένοχος ο κ. Πανώτης για τη συνεργασία του με τον αείμνηστο Χριστόδουλο;
Εκτός από τα δίκαια του Οικουμενικού Θρόνου ο κ. Πανώτης δεν άκουσε τίποτα για τα δίκαια του Ευαγγελίου;
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζουμε στην “Ελεύθερη Πληροφόρηση” του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αττικής κ. Νικοδήμου:
“Ὁ γνωστός ἐπικοινωνιολόγος Σωτήρης Τζούμας, μέ δημοσίευμα στήν προσωπική ἱστοσελίδα του Sotirioslogos.gr, στίς 28-3-2012, κάνει λόγο γιά τίς ὀργισμένες ἀπαντήσεις πού ἔδωσε ὁ προηγούμενος Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σέ ψηφοφόρους μητροπολίτες πού ἀμφισβήτησαν τό ἦθος δικοῦ του προσώπου καί τοῦ ἐκδήλωσαν σειρά ἐπιφυλάξεων. Γράφει ὁ δημοσιογράφος στήν ἐνημέρωσή του: «Κάποιοι, εὐεργετηθέντες ἀχάριστοι Ἀρχιερεῖς, ὅταν τούς ζητοῦσε (ὁ Χριστόδουλος) νά τόν ψηφίσουν (τόν εὐνοούμενό του) τοῦ ἔλεγαν... ναί, μέν ἀλλά, θά δοῦμε, δέν ξέρουμε κι ὅτι... λόγοι συνειδήσεως δέν τούς ἐπιτρέπουν... Γιά νά εἰσπράξουν ἀπό τό Χριστόδουλο τό ἐκπληκτικό: "Ξέρεις πόσα λερωμένα ράσα ἀναγκάσθηκα νά φιλήσω ἐγώ, γιά νά καλμάρω ἐκείνους πού ἀντιδροῦσαν στήν ἐκλογή σου;;; Κι ἔχεις τό...θράσος νά μοῦ μιλᾶς ἐσύ γιά συνείδηση;;;"»
Δεν νομίζει ο κ. Πανώτης ότι, εκτός από τα δίκαια του Οικουμενικού Θρόνου τα οποία ο μακαριστός Χριστόδουλος προσπάθησε ανεπιτυχώς - ευτυχώς - να διαμφισβητήσει, ότι υπήρχε πλήθος άλλων λόγων που δεν επέτρεπαν σε ένα άνθρωπο με στοιχειώδη αξιοπρέπεια - πολλώ μάλλον με ευαίσθητη θεολογική συνείδηση - να είναι συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου;
Αλλά και ο ανώνυμος σχολιαστής που υπογράφει το σχόλιό του ως "ΙΣΙΔΩΡΟΣ" γιατί είναι τόσο πρόθυμος να συμφωνήσει με τον κ. Πανώτη ότι τα λάθη της Αρχιεπισκοπίας του Χριστόδουλου δεν πρέπει να αποδοθούν στον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο αλλά στους συνεργάτες του;
Απλούστατα επειδή οι κακόδοξες θέσεις που διατυπώνει για την εμπλοκή της Εκκλησίας στα πολιτικά δρώμενα - τουτέστιν ο Παποκαισαρισμός - έχουν τις καταβολές τους στον ίδιο τον Χριστόδουλο.
Στη “θεολογία της πλατείας”, όπως προσφυώς έχει χαρακτηρισθεί.
Θα επανέλθουμε συν Θεώ - για να αναλύσουμε εν εκτάσει το θέμα.
ΑΝΩΝΥΝΜΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σχολιασμοί του ΙΣΟΚΡΑΤΗ θυμίζουν κάποιο που αρχικά γαλουχήθηκε στη μάνδρα του Καντιώτη και τυχοδιωκτικά πολιτεύτηκε στον κληρικό βίο του. Το λεκτικό, οι σκέψεις του, η αδυναμία του να κόβει κουστούμια όταν δεν μπορεί να αντιλέξει στον Δάσκαλο φανερώνει την ταυτότητά του σεσημασμένου πλέον γλωσσά που θεωρείται σήμερα ο αναιδέστερος των περιφερόμενων υποκριτών.
"Ρομφαία" πύρινη το άρθρο του Καθηγητού για τους πανταχού "παρόντες" κονδυλοφόρους νοσταλγούς της Δεξιάς του Κυρίου και οραματιστές της παντοκρατορίας του ξανθού γένους..Μπείτε στο site τους και θα καταλάβετε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως στις ημερες μας αυτοι που ονειρευονται το ξανθο γενος ειναι οι ανηκοντες στην καραδεξια των γεροντων . Αλλα οχι οτι αυτοι που στο θεμα της υπερασπισης του Φαναριου ειναι βασιλικοτεροι του βασιλεως και καθολικοτεροι του Παπα ειναι τιποτα ΤσεΓκεβαρα . Η ολη θεωρησ τους ειναι καθαρα δεξια .Η μεσαια οδος αυτη της καμηλας δεν εχει πολλους περιπατητες στις μερες μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι δεξιά και τι αριστερά! Τι σχέση έχει η Εκκλησία με τις ανθρώπινες ιδεολογίες που τελικά διαψεύδουν τις ελπίδες των ανθρώπων...Χρειάζεται πάντως προσοχή από όλους μας-τα μέλη της Εκκλησίας-διοικούμενους και διοικούντες, ουτώς ώστε να μη ταυτίζουμε και μπλέκουμε τη μαρτυρία του Χριστού με ιδεολογίες,αλυτρωτισμούς, εθνικισμούς και κάθε είδους ρατσισμών! Αυτά ανάμεσα σε άλλα καυτηρίασε και κατήργησε ο Χριστός! Τώρα πως κάποιοι χριστιανοί συμπεριφέρονται όπως οι Εβραίοι της εποχής του Χριστού και μάλιστα στο όνομα του Χριστού είναι ένα τεράστιο,τραγικό ερώτημα!
ΑπάντησηΔιαγραφή>>>>>>>>>>>>>"Γνώριζα, πως εκ παραδόσεως 'Θρονικές εορτές' έχουν μόνον τα Πέντε παλαίφατα Πατριαρχεία γιατί συγκέντρωναν την αυθεντία της αποστολικής πίστεως με την ανεξίτηλη σφραγίδα της κανονικής αποστολικής διαδοχής."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ξαναρίξη μια ματιά ο κ. Πανώτης στον 28ο κανόνα της Δ'. Διαβάζουμε: "καὶ γὰρ τῷ θρόνῳ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης, διὰ τὸ βασιλεύειν τὴν πόλιν ἐκείνην, οἱ Πατέρες εἰκότως ἀποδεδώκασι τὰ πρεσβεῖα. Καὶ τῷ αὐτῷ σκοπῷ κινούμενοι οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι, τὰ ἴσα πρεσβεῖα ἀπένειμαν τῷ τῆς Νέας Ῥώμης ἁγιωτάτῳ θρόνῳ, εὐλόγως κρίναντες, τὴν βασιλείᾳ καὶ συγκλήτῳ τιμηθεῖσαν πόλιν, καὶ τῶν ἴσων ἀπολαύουσαν πρεσβείων τῇ πρεσβυτέρᾳ βασιλίδι Ῥώμῃ, καὶ ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ὡς ἐκείνην μεγαλύνεσθαι πράγμασι, δευτέραν μετ᾿ ἐκείνην ὑπάρχουσαν."
Τί αποστολικότητες και παραμύθια; Για τους πατέρες της Συνόδου, η αποστολικότης δεν ήταν καν καθοριστικό στοιχείο, αφού πάμπολλες ήσαν οι τοπικές εκκλησίες της ανατολικής Μεσογείου που είχαν αποστολικές ρίζες. Το κριτήριο ήταν η συμμόρφωσι της διοικητικής δομής της εκκλησίας με τα κοσμικά υπάρχοντα. Η ΚΠολις, η Ρώμη, η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια όλες ήσαν διοικητικά κέντρα της αυτοκρατορίας. Μόνο στην περίπτωσι των Ιεροσολύμων, της μητρός πασών των εκκλησιών, έγινε εξαίρεσι, αλλά και αυτή ανέλαβε μόνο την πέμπτη θέσι, άν και ήταν η κατ' εξοχήν αποστολική εκκλησία.
Και ας μην λησμονήσουμε το ότι και κακοφάνηκε σε οριμένους στην παλαιά Ρώμη και Αλεξάνδρεια η ανάδειξις της ΚΠόλεως ως ισότιμο Πατριαρχείο. "Δεν είναι αποστολική," έλεγαν. Και τραγικώς αυτή η ζήλια έπαιξε και αυτή καταστραπτικό πρόσωπο στα δογματικά ζητήματα που ακολούθησαν.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, στην άκρη αυτές της παπικής εμπνεύσεως προσπάθειες με βάσι την δήθεν "αποστολικότητα" να περιορίσουμε γεωγραφικώς την θείαν Χάριν.
ΟἭ Ανώνυμος επικαλείται τον 28ον κανόνα της Δ΄Οἰκουμενικής για να πλήξει ως παπική την αντίληψη περί αποστολικών θρόνων. Φαίνεται πώς δεν διάβασε ποτέ του τον Β΄και γί κανόνα της Β΄Οικουμενικής που δεν μιλούν γιά τις τότε πρωτεύουσες, αλλά μόνον για εκκλησιαστικές διοικήσεις-δικαιοδοσίες των αποστολικών Θρόνων 70 χρόνια πρίν συνταχθεί με διαφωνία της Π.Ρώμης ο 28ος κανόνας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κανόνες δεν έγιναν για να μην μπορούμε να τα βρούμε και να δυσκολεύουν και διαφεντεύουν τη ζωή μας!Συνεπώς όταν αυτό γίνεται θα πρέπει η Εκκλησία με όλα τα μέλη της να ''καθήσει κάτω'' και βάσει της μακραίωνης Ιεράς Παράδοσης αλλά και των νέων ιστορικών και όχι μόνο δεδομένων που προκύπτουν να αναμορφώσουν όπου χρειάζεται συγκεκρμένους κανόνες! Άλλωστε έτσι θα πραγματωθεί και η αλήθεια της ζωής του Σώματος στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή! Κάθε εποχή έχει τους Πατέρες της οι οποίοι είναι φορείς της Θείας Χάρης που αφουγκράζονται τις ανησυχίες των μελών της Εκκλησίας και βασισμένοι στη Βίβλο και την προηγούμενη Ιερά Παράδοση, προσθέτουν και τη δική τους Παράδοση! Η ζωή του Σώματος δεν σταματάει ούτε και ο Φωτισμός του Αγίου Πνεύματος γνωρίζει χρονικό περιορισμό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ 11:42 π.μ, και βέβαια έχω διαβάσει τους κανόνες στους οποίους τόσο άστοχα παραπέμπεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζουμε: (Β:β):
"Τοὺς ὑπὲρ διοίκησιν ἐπισκόπους ταῖς ὑπερορίοις ἐκκλησίαις μὴ ἐπιέναι, μηδὲ συγχέειν τὰς ἐκκλησίας· ἀλλὰ κατὰ τοὺς κανόνας, τὸν μὲν Ἀλεξανδρείας ἐπίσκοπον, τὰ ἐν Αἰγύπτῳ μόνον οἰκονομεῖν· τοὺς δὲ τῆς Ἀνατολῆς ἐπισκόπους, τὴν Ἀνατολὴν μόνην διοικεῖν· φυλαττομένων τῶν ἐν τοῖς κανόσι τοῖς κατὰ Νίκαιαν πρεσβείων τῇ Ἀντιοχέων ἐκκλησίᾳ· καὶ τοὺς τῆς Ἀσιανῆς διοικήσεως ἐπισκόπους, τὰ κατὰ τὴν Ἀσιανὴν μόνον διοικεῖν· καὶ τοὺς τῆς Ποντικῆς, τὰ τῆς Ποντικῆς μόνον· καὶ τοὺς τῆς Θρᾴκης τὰ τῆς Θρᾳκικῆς μόνον οἰκονομεῖν. Ἀκλήτους δὲ ἐπισκόπους ὑπὲρ διοίκησιν μὴ ἐπιβαίνειν ἐπὶ χειροτονίᾳ, ἤ τισιν ἄλλαις οἰκονομίαις ἐκκλησιαστικαῖς. Φυλαττομένου δὲ τοῦ προγεγραμμένου περὶ τῶν διοικήσεων κανόνος, εὔδηλον ὡς τὰ καθ᾿ ἑκάστην ἐπαρχίαν ἡ τῆς ἐπαρχίας σύνοδος διοικήσει, κατὰ τὰ ἐν Νικαίᾳ ὡρισμένα. Τὰς δὲ ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς ἔθνεσι τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίας, οἰκονομεῖσθαι χρὴ κατὰ τὴν κρατήσασαν συνήθειαν τῶν Πατέρων."
Επίσης:
(Β:γ): "Τὸν μέν τοι Κωνσταντινουπόλεως ἐπίσκοπον ἔχειν τὰ πρεσβεῖα τῆς τιμῆς μετὰ τὸν τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον, διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν νέαν Ῥώμην."
Συνεπώς ερωτώ: πού μιλούν για "αποστολικούς θρόνους"; Πείτε μου; Πουθενά! Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ έρεισμα που θα υποστήριζε το δικό σου φαιδρό: "δεν μιλούν γιά τις τότε πρωτεύουσες, αλλά μόνον για εκκλησιαστικές διοικήσεις-δικαιοδοσίες των αποστολικών Θρόνων."
Η αποστολικότης δεν ήταν καν στοιχείο στο σκεπτικό των συνοδιτών. Αυτονόητο φαινόταν--ούτε καν ερώτημα--ότι η δομή της εκκλησίας θα ακολουθούσε την δόμησι της αυτοκρατορίας.
Δες επίσης για το γιατί δίδονταν τιμές και στον ΚΠόλεως: "διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν νέαν Ῥώμην." Δηλ. επειδή έγινε η νέα πρωτεύουσα. Περί αποστολικότητος ουδείς λόγος.
Δες επίσης και τους κανόνες της Α' Οικουμενικής Συνόδου.
Κανὼν ΣΤ´: "Τὰ ἀρχαῖα ἔθη κρατείτω, τὰ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ Λιβύῃ καὶ Πενταπόλει, ὥστε τὸν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἐπίσκοπον πάντων τούτων ἔχειν τὴν ἐξουσίαν· ἐπειδὴ καὶ τῷ ἐν Ῥώμῃ ἐπισκόπῳ τοῦτο σύνηθές ἐστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ τὴν Ἀντιόχειαν, καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ἐπαρχίαις, τὰ πρεσβεῖα σῴζεσθαι ταῖς ἐκκλησίαις. Καθόλου δὲ πρόδηλον ἐκεῖνο· ὅτι, εἴ τις χωρὶς γνώμης τοῦ μητροπολίτου γένοιτο ἐπίσκοπος, τὸν τοιοῦτον ἡ μεγάλη σύνοδος ὥρισε μὴ δεῖν εἶναι ἐπίσκοπον. Ἐὰν μέντοι τῇ κοινῇ πάντων ψήφῳ, εὐλόγῳ οὔσῃ, καὶ κατὰ κανόνα ἐκκλησιαστικόν, δύο, ἢ τρεῖς δι᾿ οἰκείαν φιλονεικίαν ἀντιλέγωσι, κρατείτω ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος."
Πάλιν το ενδιαφέρον στρέφεται σε εκκλησίες που, "όλως παραδόξως," είναι και τα κύρια διοικητικά κέντρα της αυτοκρατορίας: Ρώμη, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια. Για αυτό αναδείχθηκαν, και όχι επειδή είχαν κάποια ιδιαίτερη αποστολική αίγλη. Αφού πάμπολλες ήσαν οι τοπικές εκκλησίες που είχαν αποστολικό θεμέλιο.
Μόνον στην περίπτωσι των Ιεροσολύμων φαίνεται να έγινε κάποια εξαίρεσις, άν και ούτε κεί έγινε ρητή χρήσις του κριτηρίου της αποστολικότητος: "Κανὼν Ζ´: Ἐπειδὴ συνήθεια κεκράτηκε, καὶ παράδοσις ἀρχαία, ὥστε τὸν ἐν Αἰλίᾳ ἐπίσκοπον τιμᾶσθαι, ἐχέτω τὴν ἀκολουθίαν τῆς τιμῆς· τῇ μητροπόλει σῳζομένου τοῦ οἰκείου ἀξιώματος."
Αυτά.
Ο 7:29 μ.μ.
Οι αναφερόμενοι κανόνες από τον 7.29 είναι ορισμοί του Δ΄αιώνα της φιλόχριστης πλέον βασιλείας. Η Εκκλησία όμως των 3 πρώτων αιώνων ζεί έν διωγμοίς,αναπτύσσεται και προστατεύει την αποστολική πίστη και διαδοχή συσπειρωμένη γύρω από τις πρώτες αποστολικές καθέδρες της Ρώμης, της Αλεξάνδρειας της Αντιόχειας,της Εφέσου.Το 220 ο Ρώμης Κάλλιστος Α΄ υπερασπίζεται το θείο δίκαιο της Καθέδρας του και μετά 6 αιώνες ο Κων/πόλεως Ιγνάτιος ο Νέος ανταπαντά πώς και εκείνος κατέχει αποστολική Καθέδρα από τον Ανδρέα και τον Ιωάννη. Αυτά διδάσκει με πλήθος διάψευστων μαρτυριών η Εκκλ. Ιστορία γιατί αυτά μαρτυρούν κείμενα Αποστολικών Πατέρων, όπως π.χ. του Κλήμη, του Ειρηναίου κ.ά. καθώς και Πατέρες μέσα στα Πρακτικά των μετά ταύτα Συνόδων.
ΑπάντησηΔιαγραφή