Τοῦ θέρους οἱ διαλογισμοί...

Ἀνασαίνεις ἰώδιο ποὺ τὸ ἔχει ἐμποτίσει τοῦ πεύκου τὸ εὐῶδες καὶ λεπτὸ ἄρωμα κι ὕστερα ἀφήνεις τὴν ψυχή σου νὰ εἰσοδεύσει στὰ τῆς Δημιουργίας ἱερὰ καὶ κορυφαῖα διδάγματα. Σὲ μέρες θερινές, πασπαλισμένες μὲ ἄμμο καὶ ἅλμη.  

Θερινὸ πρωϊνό, μὲ τὴ θάλασσα νὰ σαλεύει ἁπαλά, ὅπως δηλαδὴ τὴ λικνίζει τὸ δροσερὸ ἀεράκι ποὺ κατεβαίνει ἀπὸ ψηλά, ἀπὸ τὶς μουδιασμένες βελούδινες βουνοκορφές, τὶς στολισμένες μὲ παμπάλαια πεῦκα, κι ἄλλους ἄγριους θάμνους. 

Σέρνεται λοιπόν, τὸ βουνίσιο τ᾿ ἀγεράκι πάνω στὴ στιλπνὴ τῆς θάλασσας ἐπιφάνεια, τὴ ρυτιδιάζει κι ὕστερα ἀπλώνεται πάνω στὰ λαλαρίδια τ᾿ ἀκροθαλασσιοῦ, μέ μοναδικούς μουσικοὺς ἤχους, ποὺ μονάχα μιὰ πειθαρχημένη κι εὐαίσθητη ψυχὴ μπορεῖ ν᾿ ἀποκρυπτογραφήσει. Στ᾿ ἀλήθεια, Θεέ μου, τὶ μουσικοὺς φθόγγους σχεδιάζει τούτη τὴν ὥρα τὴ θεϊκὴ ὁ ἐλαφρὺς κυμματισμὸς ποὺ σέρνεται προσεχτικά, ρυθμικά καὶ ἐπίμονα πάνω στὰ βότσαλα... Φθόγγους γραμμένους σὲ ἀόρατα πεντάγραμμα, ἤχους ποὺ ἐνέχουν τὴ δικιά τους ἀρμονία, τὸν δικό τους ἐνορχηστρωμένο ρυθμὸ, ποὺ τὸν διευθύνει χέρι ἀόρατο, ἐκεῖνο τοῦ Δημιουργοῦ. Τώρα μπορεῖς νὰ καταλάβεις γιατὶ ἔγραψε ὁ Βιβάλντι τὴν «ταραχὴ τῆς θάλασσας», ἤ ὁ Χέντελ τὴ Μουσικὴ τῶν νερῶν... Ἀλήθεια, ποιές ἦταν οἱ ρίζες τῆς ἔμπνευσής τους;

Καθὼς ἀνεβαίνει μὲ βασιλικὴ μεγαλοπρέπεια ὁ ἥλιος, γιὰ νὰ σταθεῖ  στὰ μεσούρανα καὶ νὰ φανεῖ κυριάρχο τὸ Ἑλληνικὸ τὸ Καλοκαίρι, τὸ ἀκρογιάλι ἀρχίζει νὰ δέχεται τοὺς ἐπισκέπτες του. Ὅπως ὅταν γιορτάζει κάποιος δέχεται στὸ σπίτι του τοὺς φίλους καὶ τοὺς γνωστοὺς γιὰ νὰ τοῦ εὐχηθοῦν, ἔτσι  κάθε καλοκαίρι τὸ ἀκρογιάλι αὐτὸ δέχεται τοὺς δικοὺς του ἀνθρώπους, ἀφοῦ μιὰ μεγάλη γιορτὴ εἶναι τὸ καλοκαίρι, ποὺ διαρκεῖ μέχρι τὸ πρῶτο βαρὺ συννέφιασμα, τὶς πρῶτες βροχὲς καὶ τοῦ γκρίζου φθινοπώρου τὴν κυρίαρχη παρουσία. 

Πανηγύρι στὴ θάλασσα μὲ τὰ σώματα νὰ δέχονται τὴν τρυφερότητα τοῦ θαλασσινοῦ νεροῦ καὶ τὴν ἀμμουδιὰ νὰ ξαποσταίνει τὸ εἶναι, νὰ τὸ μεταποιεῖ δωρίζοντάς του, ἔστω γιὰ λίγο καιρὸ- ἀφοῦ ἡ στυγνὴ ἡ καθημερινότητα καραδοκεῖ κάπου στὴ γωνία- τὴν εὐλογημένη αἰσιοδοξία, ποὺ φωτίζει μὲ τὴν ἀκοίμητη λαμπάδα της τὸ Ἀνθρώπινο Πρόσωπο.   

π. Κων. Ν. Καλλιανός 

Σκόπελος 

φωτογραφίες π. Κ.Ν. Καλλιανού: 
- Η συντροφιά στη Λειτουργία ή το άλλο συλλείτουργο...
- Αυγουστιάτικο ξημέρωμα