Η ΑΚΟΡΕΣΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΓΙΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ

Με αφορμή το κείμενο του Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Αθανασίου περί “κουταλολογίας”, παρέθεσα, αγαπητοί συνοδίτες, κάποιες σκέψεις μου που αφορούν στον εκκλησιαστικό χώρο, όπου το φαινόμενο ανθεί.

Όμως, πρόκειται, για να είμαι δίκαιος, για παναθρώπινο φαινόμενο. Το κουτσομπολιό είναι μια “πτώση” του ανθρώπου, που εύκολα διαιωνίζεται. Και επειδή ό,τι εύκολο είναι και αρεστό και εύπεπτο, τι καλύτερο από πληθώρα κουτσομπολίστικων εκπομπών στην τηλεόραση, από την έκδοση ουκ ολίγων, πλέον, φτηνού επιπέδου κουτσομπολίστικων εφημερίδων κ.ο.κ.

Έτσι, μνημονεύω Όσκαρ Ουάιλντ: “Η πλειοψηφία έχει αχόρταγη επιθυμία να μάθει τα πάντα, πλην εκείνων που αξίζει να μάθει. Η δημοσιογραφία το γνωρίζει αυτό και ενεργώντας ως επιχειρηματίας ικανοποιεί τη ζήτηση”.

Άρα, μιλάμε πια για ικανοποίηση χαμηλών ενστίκτων, για κολακεία των μαζών, για καταστροφικό αποπροσαντολισμό από τα καίρια και ουσιώδη του βίου, για μετάθεση και προβολή των προβλημάτων του κάθε ανθρώπου στην ενασχόλησή του με τα των άλλων, και πάντα με τις αδύνατες πλευρές τους. Γιατί “κανένας δεν κουτσομπολεύει για τις αρετές των άλλων” (Ράσσελ). Η ηδονή, λοιπόν, στο κουτσομπολιό, πηγάζει από την ...δυστυχία του άλλου, από την κακή εκτροπή του ή από σκόπιμες παρανοήσεις του βίου του. Προς ...ευωχίαν του φιλοθεάμονος κοινού.

Το κουτσομπολιό είναι φυσικά υπόθεση των πάντων ακόμα και των παιδιών, με απρόσμενες συνέπειες. Το κακόβουλο κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση κάποιου εις βάρος κάποιων άλλων, σύμφωνα με έρευνα του Δρ. Αντόνιους Σίλεσεν, καθηγητή ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ. Ο Σίλεσεν μελέτησε 905 παιδιά ηλικιών 10 - 14, ζητώντας τους κάθε έτος να ταξινομούν τα άλλα παιδιά από άποψη συμπάθειας, δημοτικότητας και κοινωνικής επιθετικότητας. Τα παιδιά που αξιολογήθηκαν από τα άλλα ως "κοινωνικά επιθετικά" - εκείνα παραδείγματος χάριν, που διέδιδαν κουτσομπολιά για τους συμμαθητές ή απέκλειαν σκοπίμως τα άλλα από το παιχνίδι - ήταν και τα δημοφιλέστερα (!), σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Child Development.

Το θέμα είναι τεράστιο και με απίθανες προεκτάσεις. Ευχαριστώ τον Άγιο Χαλκηδόνος για το έναυσμα που μου έδωσε με το κείμενό του, ώστε να κάμω απλές νύξεις σ' ένα κοινωνικό φαινόμενο, παγκόσμιου χαρακτήρα, που στην μετανεωτερική εποχή αντί να φθίνει φαίνεται πως ακμάζει!